Przez Álvaro Peñas *
13 stycznia nowy kryzys polityczny doprowadził do obalenia włoskiego rządu premiera Giuseppe Conte. Italia Viva, partia założona przez Matteo Renziego po jego odejściu z Partii Demokratycznej (PD), która po wyborach składała się wyłącznie z uciekinierów z PD, ogłosiła wycofanie się dwóch ministrów odpowiedzialnych za ministerstwa rolnictwa i rodziny od koalicyjnego rządu Conte, którego głównymi partnerami są ruch 5 gwiazdek i Partia Demokratyczna.
Niezdolność Conte'a do sprowadzenia swoich byłych partnerów z powrotem pod jeden dach skłoniła prezydenta kraju Sergio Matarella do nakłonienia Mario Draghiego, który był prezesem Europejskiego Banku Centralnego w latach 2011-2019, do utworzenia rządu technicznego „wysokiego szczebla” do złożenia .
Sergio Matarella i Mario Draghi
Matarella uzasadnił swoją decyzję kryzysem wywołanym przez pandemię i tym, że Włochy nie mogą długo istnieć bez rządu. Jednak utworzenie rządu po wyborach nie wydaje się zbyt skomplikowane, jeśli spojrzeć na sondaże. Lega Salviniego byłaby najczęściej wybieraną partią z 23% głosów, na drugim miejscu byłaby Partia Demokratyczna z prawie 21%, a trzecia byłaby patriotyczna Fratelli d’Italia z Giorgii Meloni z 17%. Za tym znajdujemy 5-gwiazdkowy ruch z 15% i Forza Italia Silvio Berlusconiego z 8%, podczas gdy partia renegatów Renziego nie osiągnęłaby 3% progu wymaganego do wejścia do parlamentu. Zapowiedziana prawicowa koalicja Lega, Fratelli d’Italia i Forza Italia otrzymałaby zatem 48% głosów, więcej niż wystarczająco, aby zapewnić stabilny rząd.
Nowy rząd Draghiego od początku miał poparcie Partii Demokratycznej, Italia Viva i Forza Italia. W minioną sobotę Vito Crimi, tymczasowy szef 5-gwiazdkowego ruchu od stycznia 2020 r., Również ogłosił poparcie swojej partii dla rządu Draghiego. Nikt się jednak nie spodziewał, że to oświadczenia Matteo Salviniego, który po spotkaniu z byłym prezesem EBC również udostępnił się nowemu rządowi. Jednak przewodniczący Ligi zażądał, aby ten nowy rząd został utworzony nie tylko z technokratów, ale także z partii. Tak więc, w oczekiwaniu na drugą rundę konsultacji, która rozpocznie się w tym tygodniu, Draghi miałby już wystarczające poparcie parlamentarne, aby utworzyć rząd. Czas pokaże, czy posunięcie Salviniego zmieni pozycję niektórych innych sił politycznych. Na przykład Partia Demokratyczna rozważa wsparcie z zewnątrz, aby uniknąć dzielenia rządu z Legą.
Jedyną siłą, która zdecydowała się nie wspierać Draghiego i woła o przeprowadzenie nowych wyborów, aby dać głos Włochom, jest Fratelli d’Italia. Jej przewodniczący, Giorgia Meloni, nie chce rządzić z Partią Demokratyczną, Ruchem 5 Gwiazd czy Renzis Italia Viva. Niezłomność Meloniego, który zawsze utrzymywał „spójną” pozycję i nigdy nie opowiadał się za nienaturalnymi sojuszami, opłaciła się już tym, że była jedyną partią, która wyraźnie poprawiła swoje wyniki i stabilny wzrost w ostatnich wyborach samorządowych we wrześniu 2020 r. sondaże kosztem Legy, która jednak pozostaje pierwszą siłą polityczną.
Tak więc pandemia służy jako wymówka, by nie przeprowadzać wyborów, które zmieniłyby sytuację Włoch i przyprawiłyby elitę Brukseli o nowe bóle głowy. Ale chociaż Włosi nie mogą przemieszczać się z jednego regionu do drugiego, aw wielu częściach kraju wprowadzono godzinę policyjną, napływ nielegalnych imigrantów nie ustaje. 6 lutego ubiegłego roku odnotowano rekordową liczbę 1500 nielegalnych imigrantów przybywających w ciągu 36 godzin. Niesamowita liczba, biorąc pod uwagę luty, a w basenie Morza Śródziemnego panują niekorzystne warunki pogodowe.
W wywiadzie dla Il Conservatore emerytowany admirał Nicola De Felice, szef włoskiej marynarki wojennej na Sycylii, a obecnie szef Departamentu Obrony Lega w Lacjum, bezczynnie zwrócił się do rządu włoskiego i tych rządów europejskich, pod których banderami statki NGO żagiel, ale który nie zapewnia ochrony międzynarodowej i azylu politycznego nielegalnym imigrantom, odpowiedzialnym za ciągłą działalność handlarzy. Zdaniem admirała ambasadorów tych rządów, Hiszpanii dla Open Arms, Norwegii dla Ocean Viking i Niemiec dla Sea Watch, rząd włoski powinien wezwać i poprosić o przestrzeganie rozporządzenia dublińskiego. Jeszcze wczoraj rząd Conte zatwierdził zejście na ląd ponad 400 nielegalnych imigrantów, których powitała francuska organizacja pozarządowa SOS Mediterranee.
Nicola de Felice
Włochy, podobnie jak Hiszpania, są prawdziwym sitem nielegalnej imigracji i szacuje się, że jest tam już około 600 000 nielegalnych imigrantów. Przypadek Brahima Aouissaoui najlepiej odzwierciedla tę rzeczywistość. Tunezyjczyk przybył na Lampeduzę 20 września i pięć dni później został zabrany na pokład statku „Rhapsody”, aby spędzić dwa tygodnie w kwarantannie z setkami innych Tunezyjczyków. 9 października wylądował w Bari i otrzymał rozkaz opuszczenia kraju w ciągu siedmiu dni. Został jednak zwolniony i otrzymał dokument tożsamości z Czerwonego Krzyża. Brahim mógł bez przeszkód podróżować do francuskiej Nicei 27 października. Dwa dni później Tunezyjczyk zabił nożem trzy osoby w katedrze w Nicei. Został zastrzelony przez policję miejską, krzycząc „Allahu akbar” i poważnie ranny.
Źródło: El Correo de España
Quelle: El Correo de España
*) O autorze:
Álvaro Peñas jest zapalonym historykiem i zagorzałym podróżnikiem. Zna dobrze kraje Europy Wschodniej, do których często podróżuje, oraz ich sytuację polityczną, dzięki przyjaźni z dziennikarzami i politykami partii patriotycznych wielu z tych krajów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz