Big Tech uciszył amerykańskiego badacza szczepionek słynącego z pomocy w wynalezieniu technologii mRNA
Relacja dr Roberta Malone, doświadczonego badacza szczepionek i wybitnego głosu sceptycyzmu w kwestii powszechnego szczepienia przeciwko Covid-19, została zawieszona przez Twitter.
Konto Malone'a miało ponad 516 000 obserwujących, gdy platforma uciszyła go w środę. Nie jest jasne, czy zawieszenie było automatyczne, czy wykonane przez człowieka. Twitter nie dał natychmiastowego komentarza.
Malone zareagował na wiadomości w swoich innych mediach społecznościowych, mówiąc, że oznaczało to, że „musiał być na miejscu, że tak powiem”.
„Oznacza to również, że straciliśmy kluczowy element w naszej walce o zaprzestanie stosowania tych szczepionek dla dzieci i powstrzymanie korupcji w naszych rządach, a także w kompleksie medyczno-przemysłowym i przemyśle farmaceutycznym” – napisał, zachęcając ludzi do dostrojenia się. do jego wywiadu w podkaście Joe Rogana później w czwartek.
Malone jest doświadczonym wirusologiem i twórcą szczepionek, któremu przypisuje się znaczny wkład w wynalezienie technologii mRNA, fundamentu szczepionek Pfizer i Moderna przeciwko Covid-19. W czasie pandemii okazał się wybitnym krytykiem wielu polityk podejmowanych w odpowiedzi na rozprzestrzenianie się koronawirusa SARS-CoV-2.
Reakcja zdrowia publicznego na Covid-19 pozostaje w tyle za danymi i nie waży prawdziwego ryzyka, badacz szczepionek, Robert Malone, powiedział RT
Opowiada się za szczepieniami dla osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak osoby starsze lub osoby z chorobami współistniejącymi, i powiedział, że osobiście został zaszczepiony ze względu na swój wiek. Uważa jednak, że ryzyko szczepienia zdrowych młodych ludzi, a zwłaszcza dzieci, przewyższa korzyści płynące z ochrony przed wirusem.
Malone uważa, że wiele polityk, takich jak nakazy szczepień lub gromadzenie szczepionek przez bogate kraje, nie opiera się na nauce. Mówi również krytycznie o wpływie, jaki duże firmy farmaceutyczne i zamożne osoby, takie jak Bill Gates, mają na globalne sprawy zdrowotne.
Krytycy oskarżyli Malone'a o rozpowszechnianie dezinformacji na temat szczepionek i zachęcanie antyszczepionkowców swoimi sceptycznymi wypowiedziami. Podobnie jak inne amerykańskie media społecznościowe, Twitter ma na swojej platformie zasady dotyczące dezinformacji na temat zdrowia.
Naukowcy znajdują bezpośredni związek między niewydolnością nerek a koronawirusem
Covid-19 bezpośrednio infekuje komórki i może powodować poważne uszkodzenie nerek, zgodnie z badaniem naukowym łączącym poważną infekcję z niewydolnością narządów.
W artykule opublikowanym w piątek w czasopiśmie naukowym Cell Stem Cell, grupa naukowców donosi, że Covid-19 może powodować poważne komplikacje wpływające na nerki pacjenta.
„SARS-CoV-2 bezpośrednio infekuje komórki nerki i jest związany ze zwiększonym zwłóknieniem kanalikowo-śródmiąższowym nerek w próbkach z autopsji pacjentów”, mówi badanie, przyznając, że chociaż niewydolność nerek „jest często obserwowana podczas i po Covid-19”, miała wcześniej nie było jednoznacznych, „czy to [było] bezpośrednim skutkiem wirusa”.
Zwłóknienie nerki charakteryzuje się tworzeniem tkanki bliznowatej w narządzie i może ostatecznie prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek. Po zakażeniu próbki wirusem naukowcy poinformowali, że wyniki dowiodły, że Covid-19 może „bezpośrednio infekować komórki nerki i wywoływać uszkodzenie komórek z późniejszym zwłóknieniem”.
Wyniki mogą wyjaśniać częstotliwość uszkodzenia nerek u osób z Covid-19 i rozwój przewlekłej choroby nerek u osób cierpiących na przewlekłą Covid, podsumowali. Naukowcy zaobserwowali problemy z nerkami u wielu pacjentów dotkniętych koronawirusem, mimo że uszkadza on płuca.
W zeszłym roku profesor medycyny na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, C. John Sperati, ostrzegł, że obecnie nie wiadomo, czy pacjenci z Covid-19, którzy doznali uszkodzenia nerek, całkowicie wyzdrowieją. Sperati zasugerował, że częstość występowania problemów z nerkami u takich pacjentów może wynikać z faktu, że wiele osób hospitalizowanych z wirusem cierpiało na istniejące wcześniej schorzenia, takie jak cukrzyca i wysokie ciśnienie krwi, które zwiększają ryzyko choroby nerek.
Miliony dawek inhibitorów pompy protonowej „blokujących kwasy” są wydawane każdego roku, jednak większość lekarzy i ich pacjentów jest całkowicie nieświadoma ich niezamierzonych, niepożądanych skutków, które obejmują zwiększone ryzyko przedwczesnej śmierci.
Inhibitory pompy protonowej to rodzaj leków powszechnie znanych jako blokery kwasu, których głównym celem jest zmniejszenie ilości kwasu żołądkowego wydzielanego w ścianie żołądka. Dostępne na receptę lub bez recepty, blokery kwasu są stosowane w leczeniu powszechnych zaburzeń, takich jak niestrawność, zgaga, refluks żołądkowy i różne wrzody. Tego typu zaburzenia trawienne są tak powszechne, że inhibitory pompy protonowej lub PPI zostały przepisane podczas prawie 270 milionów podróży szpitalnych przez dorosłych karetką pogotowia w latach 2006-2010. towarzyszący temu stresowy styl życia sprawia, że łatwo jest przełknąć fakt, że IPP są jednymi z najczęściej przepisywanych leków na świecie.
Z ekonomicznego punktu widzenia nie można przecenić wpływu tych leków na firmy farmaceutyczne. Przy skumulowanej sprzedaży przekraczającej 10 miliardów dolarów rocznie leki takie jak Nexium, Prilosec, Prevacid i inne stanowią znaczną część zysków Big Pharma. Pomimo badań klinicznych, które pokazują, że działanie tak proste, jak picie większej ilości wody, zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego bardziej niż te leki i robi to bezpiecznie bez negatywnych skutków ubocznych, związek Wielkiej Farmacji z gabinetem lekarza narożnego zbyt często uniemożliwia stosowanie tych podstawowych praktyk samopomocy. rozpowszechniane.
PPI działają poprzez podnoszenie pH żołądka powyżej normalnego zakresu, hamując wydzielanie pepsyny, enzymu trawiennego, który może podrażniać wyściółkę żołądka. Chociaż działanie to może zapewnić chwilową ulgę, skutecznie blokuje wydzielanie normalnych, zdrowych enzymów, zaburzając funkcje trawienne organizmu na dłuższą metę. Brak odpowiedniej wydzieliny żołądkowej może również narazić nas na działanie szkodliwych pleśni, wirusów i bakterii, które mogą być obecne w naszej żywności.
PPI opracowały listę znanych skutków ubocznych, które są zgłaszane w ciągu dni lub tygodni od rozpoczęcia stosowania. Najczęściej zgłaszanymi krótkoterminowymi skutkami ubocznymi przyjmowania PPI są:
Zaburzenia trawienia, takie jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból brzucha i gazy
Bóle głowy
Objawy gorączki lub przeziębienia, takie jak zatkany nos, kichanie i ból gardła
Wysypki skórne
Zaburzenia funkcji poznawczych
Infekcja
Jeszcze bardziej niepokojące są niedawne komunikaty społeczności naukowej dotyczące długofalowych skutków stosowania IPP. Uważane za bezpieczne i dobrze tolerowane, wiele z tych leków jest dostępnych w aptekach bez recepty. Jednak ostatnie badania wykazujące poważne skutki uboczne sugerują, że niektórzy wzywają do zaprzestania nieograniczonego dostępu do tych leków. Odkrycia są tak obciążające, że jeden z badaczy stwierdził, że odkryli „dymiący pistolet”.
Bezpieczny pistolet do zobojętniania kwasu czy do palenia?
Większość osób przyjmujących blokery kwasu robi to z powodu wyborów żywieniowych i stylu życia, które powodują niekorzystne warunki w przewodzie pokarmowym. Żywność niskiej jakości, spożywana w pośpiechu, ścigana kawą lub napojem gazowanym – co może się nie udać? Po prostu wrzuć fioletową pigułkę, aby odpędzić nieuniknioną zgagę, która nastąpi. Kiedy tabletki są tak łatwo dostępne, że pomagają nam oddzielić konsekwencje od związku przyczynowego, te niedyskrecje żywieniowe mogą stać się powszechne, a nawet znormalizowane. Skutki uboczne są szybko widoczne w reklamach, z naciskiem na „ciesz się jedzeniem, które kochasz!” przypuszczalnie bez wad. Jednak ogólnoustrojowe działanie inhibitorów pompy protonowej zostało w końcu rozpoznane, a działanie tych leków nie ogranicza się jedynie do żołądka. Wpływają na produkcję kwasu każdej komórki w ludzkim ciele.
Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanforda i szpitalu Houston Methodist Hospital w Teksasie ujawniły szokujące wyniki w 2016 r. dzięki badaniom wspieranym przez American Heart Association. To, co współautor John Cooke, dr n. med., przewodniczący Cardiovascular Disease Research w Houston Methodist Hospital nazywa „palącym pistoletem”, to fakt, że PPI skutecznie hamują produkcję kwasu w całym ciele, zaburzając normalne, zdrowe procesy metaboliczne komórek. Kwasowa kąpiel, którą PPI zakłócają w żołądku, zawiera ważne enzymy trawienne. Kiedy ta aktywność enzymatyczna jest zahamowana w pozostałej części organizmu (ponieważ działanie PPI nie ogranicza się do żołądka), komórki stają się niezdolne do rozkładania odpadów. Cooke porównuje ten proces do „wyrzucania śmieci, które do działania wymaga kwasu”. Komórki szybko zostają obciążone tymi produktami odpadowymi, a szkodliwe skutki starzenia się ulegają przyspieszeniu. Ten rodzaj uszkodzenia komórek sprawia, że pacjenci, zwłaszcza ci, którzy przyjmują IPP przez rok lub dłużej, są podatni na wiele chorób, a nawet przedwczesną śmierć.
Należy zauważyć, że zamierzone, rozsądne stosowanie tych leków zostało znacznie przekroczone. Zatwierdzone przez FDA tylko do krótkotrwałego stosowania, leki te są obecnie przyjmowane codziennie przez miliony ludzi, czasami przez dziesięciolecia. Lekarze zasnęli za kierownicą, jeśli chodzi o ochronę pacjentów przed szkodliwymi skutkami nadużywania leków, a teraz są winni nadmiernego przepisywania. Potencjalne komplikacje związane z IPP są ogromne, ponieważ każda osoba reaguje na te i wszystkie leki inaczej. Od każdej osoby zależy określenie swojego akceptowalnego poziomu ryzyka, a właściwego określenia ryzyka nie można dokonać bez uprzedniej znajomości faktów. Opierając się na najnowszych badaniach naukowych, poniższe czynniki ryzyka przedstawiają pięć głównych powodów, dla których nigdy nie należy przyjmować inhibitora pompy protonowej.
1. Zwiększone ryzyko choroby nerek
Dowody na to, że IPP uszkadzają śledzionę i nerki, pojawiły się po raz pierwszy w przypadkach ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek, zapalenia tkanek między kanalikami nerkowymi, które wpływają na regulację i wchłanianie wody przez nasze nerki. Ten stan, który może prowadzić do niewydolności nerek, zaobserwowano nagle i znacznie częściej wśród użytkowników IPP. Zaobserwowano również, że zaprzestanie stosowania IPP w wielu przypadkach zapoczątkowało odwrócenie objawów. Po ogłoszeniu alarmu przeprowadzono duże badania obserwacyjne, które wykazały korelacje stosowania IPP ze zwiększoną częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek i schyłkowej niewydolności nerek. Ryzyko to wzrasta, gdy użytkownicy spożywają więcej niż jedną dawkę tych leków dziennie.
Chociaż naukowcy szybko wskazują, że korelacja nie jest przyczyną, trend danych był wystarczająco alarmujący, aby skłonić zarówno lekarzy, jak i badaczy do przyznania: „PPI mogą nie być tak nieszkodliwe, jak początkowo sądzono”. Metaanaliza niezależnych badań wykazała „pozytywny i znaczący związek” w trzynastu z siedemnastu badań, między IPP a upośledzoną funkcją nerek, co skłoniło naukowców do wniosku, że „terminowe zaprzestanie IPP może zmniejszyć chorobę nerek”. Dotyczy to szczególnie przypadków, w których stosowanie jest przepisywane w przypadku mniej poważnych problemów medycznych, co ma miejsce w przypadku większości użytkowników PPI.
2. Zwiększone ryzyko chorób serca
Obecnie istnieje wiele dowodów wskazujących na niekorzystny wpływ IPP na układ krążenia. Artykuł z czerwca 2016 r. opublikowany w American Journal of Cardiovascular Drugs dokonał przeglądu dostępnych informacji na temat PPI w odniesieniu do ryzyka sercowo-naczyniowego, a także mechanizmów, dzięki którym ta szkoda występuje. Badanie potwierdza odkrycie, że działanie inhibitora pompy protonowej nie ogranicza się do komórek żołądka. W szczególności zaobserwowano, że PPI zmniejszają zakwaszenie lizosomów, komórek odpowiedzialnych za rozkład białek, tłuszczów, węglowodanów i kwasów nukleinowych. PPI zmieniają podstawowe funkcje komórkowe, w tym te związane ze zdolnością krzepnięcia krwi, zwiększając w ten sposób ryzyko poważnych niepożądanych zdarzeń sercowych.
Badanie przeprowadzone w Danii z udziałem ponad 56 000 uczestników, którzy byli hospitalizowani z powodu zawału mięśnia sercowego (MI), „doniosło o 30% wzrost częstości zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, nawracającego MI lub udaru mózgu w ciągu pierwszego miesiąca po wypisie ze szpitala u tych pacjentów, którzy byli przyjmowanie PPI.” Inne badanie na prawie 24 000 uczestników potwierdza to odkrycie, zgłaszając zwiększone ryzyko nawrotu MI u osób przyjmujących PPI. W metaanalizie badań obejmujących łącznie ponad sto tysięcy pacjentów zbadano związek między ryzykiem sercowo-naczyniowym u pacjentów przyjmujących IPP w połączeniu z lekiem rozrzedzającym krew, klopidogrelem. Analiza wykazała, że chociaż ta kombinacja leków jest przeciwwskazana ze względu na to, że IPP zmniejsza skuteczność leku rozrzedzającego krew, „znaczące ryzyko sercowo-naczyniowe” można było przypisać przyjmowaniu samych IPP.
3. Zaburzenia trawienia
Większość ludzi przyjmuje IPP z powodu zaburzeń układu pokarmowego, więc umieszczenie tego stanu na liście powodów, dla których nie należy przyjmować IPP, może wydawać się oksymoronem. Najczęstszą dolegliwością wymienianą podczas pisania recept na PPI jest choroba refluksowa przełyku (GERD). Ten stan, który wyraża się jako nadmiar kwasu w żołądku, nie jest jedynym powodem przepisywania PPI. Recepta PPI jest wypisana na 50% wszystkich chorób przewodu pokarmowego! Nadużywanie PPI zostało udokumentowane w licznych badaniach, więc niezależnie od tego, czy przyczyną dolegliwości trawiennych jest nadmiar kwasu, czy inny, „poprawką”, którą podaje się w wielu przypadkach, jest inhibitor pompy protonowej. Stwarza to warunki, w których nie można postawić właściwej diagnozy dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, a efekt domina objawów, które mogą, ale nie muszą być związane z pierwotnym problemem, może zaciemnić obraz.
Uważa się, że jelito jest naszym „drugim mózgiem” ze względu na proliferację sygnałów biologicznych pochodzących z przewodu pokarmowego. Obecnie uważa się, że równowaga kwasowa w żołądku, bezpośrednio zmieniona przez IPP, odgrywa istotną rolę w zdrowiu tego najważniejszego mikrobiomu. PPI zmieniają delikatną równowagę pH w jelitach, zagrażając społecznościom drobnoustrojów i zaburzając te sygnały biologiczne. Badania powiązały szkody dla zdrowia i różnorodności pożytecznych drobnoustrojów jelitowych bezpośrednio ze stosowaniem PPI. Zaburzony mikrobiom może prowadzić do dolegliwości trawiennych i często zgłaszanych skutków ubocznych PPI, takich jak biegunka i wymioty. Uszkodzony mikrobiom przez miesiące lub lata może prowadzić do poważnych chorób, takich jak zapalenie jelit, otyłość, cukrzyca, choroby wątroby, nowotwory i inne.
4. Zmniejszona funkcja mózgu
Jedną z najbardziej zaskakujących korelacji między inhibitorami pompy protonowej a przewlekłymi problemami zdrowotnymi są odkrycia dotyczące zaburzeń poznawczych. Chociaż nie jest to taki nowy pomysł, że jedzenie wpływa na nasz nastrój, nie ma jeszcze szerokiego konsensusu co do wpływu jedzenia na zdrowie mózgu. Badanie opublikowane w grudniu 2015 r. zostało wywołane badaniami wykazującymi, że PPI zwiększają obciążenie mózgu beta-amyloidem, aminokwasem, który jest głównym składnikiem blaszek amyloidowych znajdujących się w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera. Wiadomo również, że PPI powodują niedobór witaminy B12, drugiego czynnika w chorobie Alzheimera. Badacze zgromadzili sześćdziesięciu ochotników podzielonych na pięć grup testowych i jedną kontrolną. Każdej z pięciu grup testowych podano inny PPI: omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol, rabeprazol i esomeprazol. Wszystkie sześć grup uczestniczyło w skomputeryzowanych testach neuropsychologicznych na początku badania i ponownie siedem dni po przyjęciu określonej maksymalnej dziennej dawki PPI. Chociaż naukowcy przyznają, że pożądane jest większe badanie, dowody były jasne:
Stwierdziliśmy statystycznie i klinicznie istotne upośledzenie pamięci wzrokowej, uwagi, funkcji wykonawczych oraz funkcji pracy i planowania. Wszystkie PPI miały podobny negatywny wpływ na funkcje poznawcze.
Spośród badanych IPP, omeprazol miał największy wpływ (znaczące wyniki w 7 z 7 testów poznawczych), a esomeprazol wykazał stosunkowo mniejszy (znaczące wyniki w 3 z 7 testów).
Napędzane tego rodzaju wynikiem, w 2016 roku przeprowadzono większe badanie, w którym przeanalizowano ponad 73 000 uczestników w wieku 75 lat lub starszych i wolnych od demencji. Pacjenci otrzymujący regularne leki PPI mieli znacznie zwiększone ryzyko wystąpienia otępienia w porównaniu z pacjentami nieotrzymującymi leków PPI. Naukowcy doszli do szokująco szczerego wniosku, że „Unikanie leków PPI może zapobiec rozwojowi demencji”.
5. Zwiększone ryzyko śmierci
Z dowodów, a także ze zdrowego rozsądku jasno wynika, że IPP mają ogólnoustrojowy wpływ na całe ciało, a nie tylko na niewielką funkcję, którą mają dostosować. PPI atakują podstawowe funkcjonowanie komórek, hamując zdrowy metabolizm komórkowy. Kiedy zdolność organizmu do przekształcania elementów budulcowych życia, a mianowicie białek, węglowodanów, tłuszczów i kwasów nukleinowych, w użyteczne paliwo, jest zagrożona, tak samo jak nasz układ odpornościowy i życie zaczyna się zamykać. Starsze badanie, które pomogło w pionierskiej świadomości szkód spowodowanych przez PPI, to badanie z 2013 roku zatytułowane Inhibicja aktywności enzymów lizosomalnych przez inhibitory pompy protonowej. Naukowcy zaobserwowali, że wiele niekorzystnych skutków PPI jest spowodowanych przez systemową obniżoną odporność, będącą wynikiem hamowania przez PPI enzymów lizosomalnych. Lizosomy to zasadniczo maleńkie błony lub woreczki, które przenoszą enzymy niezbędne do funkcji metabolicznych komórek. Kiedy IPP hamują tę funkcję, zwiększa się częstość występowania nowotworów (guzogenezy) i chorób zakaźnych.
W badaniu z 2016 r. zbadano związek między stosowaniem PPI a „ryzykiem śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny” wśród weteranów w USA. W tym badaniu przeanalizowano prawie 350 000 danych weteranów, w tym nowych użytkowników IPP lub starszego typu leków zobojętniających kwas, H2-blokerów, a także grup kontrolnych nie przyjmujących żadnych leków. Zdarzenia zdrowotne obserwowano przez około sześć lat. Badacze byli „zaskoczeni” wynikami. Zwiększone ryzyko zgonu było związane z IPP we wszystkich grupach kontrolnych, w tym o 25% większe ryzyko zgonu w porównaniu z osobami przyjmującymi H2-blokery. Ryzyko zgonu było jeszcze większe w porównaniu z osobami nie przyjmującymi leków zobojętniających kwas. Ponadto im dłużej dana osoba była na IPP, tym większe ryzyko śmierci. Chociaż naukowcy przyznają, że nie wiedzą, w jaki sposób każda osoba biorąca udział w badaniu zakończyła swój koniec, zauważono, że stosowanie PPI było najbardziej widoczne u starszych, bardziej chorych osób. Biorąc pod uwagę szereg procesów biologicznych, które wspomagają nasze pompy protonowe, hamowanie zdolności organizmu do wykonywania normalnych, zdrowych funkcji komórkowych jest bardzo dobrym sposobem, aby ostatecznie stać się biologicznie starszym i rzeczywiście chorym.
Inne środki ostrożności podczas przyjmowania lub rozważania inhibitora pompy protonowej to potencjalne interakcje lub przeciwwskazania. Kwasy żołądkowe często odgrywają kluczową rolę we wchłanianiu połkniętych leków iz tego powodu PPI mogą potencjalnie negatywnie wpływać na skuteczność każdego leku doustnego. Skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania porady w tej sprawie i wszelkich sprawach związanych z lekami. Przede wszystkim zaufaj zdolności swojego organizmu do samoleczenia, gdy otrzymasz odpowiednie składniki i okazję. Zmiana diety może być najlepszym antidotum na zaburzenia trawienia, a proste naturalne środki zapewniają potężne wsparcie bez negatywnych skutków ubocznych.
Steve Kirsch, dyrektor wykonawczy Fundacji Badań nad Bezpieczeństwem Szczepień, uważa, że Centrum Kontroli Chorób (CDC) ukrywa prawdziwą liczbę przypadków zapalenia mięśnia sercowego u niedawno zaszczepionych nastolatków. Zapalenie mięśnia sercowego to zapalenie mięśnia sercowego. CDC szacuje, że 1 na 13 000 osób doświadczy zapalenia mięśnia sercowego po zażyciu którejkolwiek z „szczepionek przeciw krukowicom”. CDC twierdzi, że jest to „rzadkie” zdarzenie niepożądane, ignorując samą skalę uszkodzenia serca, które ma miejsce po ekstrapolacji uszkodzeń poszczepiennych na populację nastolatków i młodych dorosłych. Wizyty na izbie przyjęć z powodu zapalenia mięśnia sercowego wzrosły ogromnie w 2021 roku, ponieważ dziesiątki tysięcy młodych ludzi zostało uszkodzonych przez eksperymentalny program szczepionek mRNA.
Nanocząsteczki lipidowe ze szczepionki przenikają do serca i wytwarzają białka kolczaste, powodując atak komórek odpornościowych na serce. Kiedy dzieci zachorują na zapalenie mięśnia sercowego po szczepieniu, 90 procent musi być hospitalizowanych. Mają dramatyczne zmiany w EKG, ból w klatce piersiowej, wczesną niewydolność serca i potrzebują echokardiografii i leków, aby przez to przejść. To przestępstwo, forma współczesnego składania ofiar z dzieci. Nawet jeśli szczepionka rzeczywiście powstrzymała infekcję i przenoszenie wirusa, nie ma medycznej konieczności uszkadzania dziesiątek tysięcy dzieci, aby uratować życie jednego.
Szczepionki przeciw Covid powodują USZKODZENIA SERCA 100 razy większe niż oficjalnie zgłoszone
Kirsch uważa, że częstość występowania zapalenia mięśnia sercowego jest 100 razy większa niż oficjalnie zgłaszana i nieproporcjonalnie dotyka młodych chłopców. Według danych VAERS uszkodzenie serca dotyka młodych mężczyzn DZIESIĘĆ RAZY silniej niż młode kobiety. Agencje regulacyjne od Japonii po Wielką Brytanię ostrzegają, że te eksperymentalne szczepionki mRNA stanowią „bardzo rzadkie, ale potencjalne ryzyko” zapalenia mięśnia sercowego, szczególnie u młodych ludzi. Kardiolodzy ostrzegają, że zapalenie mięśnia sercowego wywołane szczepionką nigdy nie jest łagodne.
Po dokładnym zbadaniu systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionek (VAERS) na początku tego roku, Steve Kirsch oszacował, że częstość występowania zapalenia mięśnia sercowego wynosi około 1 na 317 wśród nastoletnich chłopców. Kirsch użył współczynnika niedoszacowania VAERS wynoszącego czterdzieści jeden, aby uzyskać przybliżone oszacowanie aktualnego wskaźnika uszkodzeń serca u nastolatków. Czterdzieści jeden czynnik zaniżania liczby zgłoszeń to średnia wielkość zaniżonej liczby zgłoszeń, która występuje w systemie VAERS w odniesieniu do najpoważniejszych zdarzeń niepożądanych po szczepieniu.
Ponieważ przypadki zapalenia mięśnia sercowego są rozwiązywane przez medycynę ratunkową, to zdarzenie niepożądane może być zaniżone o współczynnik osiemdziesięciu, co stanowi średnią wielkość zaniżania, która występuje w systemie VAERS w przypadku zdarzeń niepożądanych, które nie są śmiertelne. Realistycznie rzecz biorąc, zapalenie mięśnia sercowego może wystąpić u 1 na 150 nastoletnich chłopców, mówi Kirsch.
Źródło twierdzi, że 1 na 95 chłopców hospitalizowanych z zapaleniem mięśnia sercowego w szkole prywatnej
Istnieją przykłady zapalenia mięśnia sercowego, które dotyka młodych chłopców w szkołach w całym kraju. W chrześcijańskiej szkole Monte Vista u trojga dzieci zdiagnozowano zapalenie mięśnia sercowego po otrzymaniu szczepionki. Według najbardziej ostrożnych szacunków wskaźnik zapalenia mięśnia sercowego wśród chłopców w tej szkole wynosi 1 na 95. Te ostrożne szacunki opierają się na 66-procentowym wskaźniku szczepień wśród około 426 chłopców, którzy uczęszczają do szkoły.
Te problemy z sercem NIE są naturalne. To nie jest nowa norma. Wysłanie 1 na 95 młodych chłopców na pogotowie z powodu USZKODZENIA SERCA jest niedopuszczalne. To jest maltretowanie dzieci i błąd w sztuce lekarskiej. Ignorowanie niezdiagnozowanego i/lub łagodnego zapalenia serca u niezliczonych innych małych dzieci również jest niemoralne. CDC i FDA mają obowiązek wycofania tych szczepionek z rynku. Departament Sprawiedliwości ma obowiązek ścigania producentów szczepionek za ich nieustępliwą propagandę i znęcanie się nad dziećmi. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej musi rozpocząć przygotowywanie zadośćuczynienia dla rodzin dzieci poszczepiennych.
Bliższe spojrzenie na dane VAERS pokazuje, że uszkodzenia serca są wszechobecne w zaszczepionej populacji, a uszkodzenia są diagnozowane na wiele sposobów. Wskaźniki ostrej niewydolności serca są teraz 475 razy większe od normalnego wskaźnika wyjściowego w VAERS. Częstość tachykardii jest 7973 razy większa od wskaźnika wyjściowego! Ostry zawał mięśnia sercowego jest 412-krotnością wskaźnika wyjściowego! Częstość występowania krwotoku wewnętrznego, zakrzepicy tętnic obwodowych, niedrożności tętnicy wieńcowej jest ponad 300 razy większa od wskaźnika wyjściowego. Osoby w pełni zaszczepione cierpią jak nigdy dotąd.
Dzieci nie powinny być maltretowane, hospitalizowane, niepełnosprawne ani zabijane, ponieważ dorośli za bardzo boją się mówić. Rodzice nie mogą czuć się onieśmieleni instytucjami, którym powinni ufać; należy im zapewnić odpowiednie informacje i środki odwoławcze. Powinni być pocieszeni w swoim żalu i dać im platformę do przemawiania. Nadszedł czas, aby rodzice zaczęli przemawiać w gabinetach lekarskich, na zebraniach rady szkolnej i w prasie, aby położyć kres tej niegodziwości.
W zeszłym roku, kiedy teksański hodowca bydła zmarł w Nowym Meksyku po „pozytywnym” teście na koronawirusa z Wuhan (Covid-19), kontrolowane przez korporacje media we współpracy z rządem federalnym rozpoczęły atak propagandowy przeciwko iwermektynie, fałszywie obwiniając lek o śmierć człowieka.
Na przykład sekretarz ds. opieki społecznej w Nowym Meksyku, dr David Scrase, ogłosił sprawę jako pierwsze „przedawkowanie” iwermektyny w jego stanie. Niedługo potem druga śmierć spowodowana przez krukowicę również zostałaby obwiniana w iwermektynę, którą kompleks rządowo-medialny ostatecznie wykorzystał do wymyślenia terminu „toksyczność iwermektyny”.
Okazuje się, że obie te zgony nie miały absolutnie nic wspólnego z iwermektyną, a wszystko ze śmiercionośną bronią biologiczną, którą wypuszczali tacy ludzie jak Tony Fauci ze zmanipulowanymi koronawirusami i Donald „ojciec szczepionki” Trump ze swoim kolcem skażone białkiem zastrzyki Operation Warp Speed.
Od tego czasu Scrase przyznał w tak wielu słowach, że niesłusznie obwiniał iwermektynę za te dwie zgony. Jednak ogólnie media, wraz z rządem, nadal rozpowszechniają kłamstwa o tym, że iwermektyna jest „niebezpieczna” i należy jej unikać na rzecz szczepionek Fauci-Trump.
1 grudnia Scrase wydał mało zauważoną informację prasową online, wyjaśniając, że raporty toksykologiczne potwierdziły, że śmierć hodowcy bydła nastąpiła z przyczyn „naturalnych”. Nie znaleziono żadnego związku z iwermektyną, a mimo to ani jeden duży ośrodek medialny nie doniósł o tym odkryciu.
„Żadne media nie poinformowały o przyznaniu się Scrase'a, mimo że dziesiątki, w tym The Hill i The New York Times, chętnie relacjonowały jego oryginalne twierdzenia dotyczące iwermektyny, leku przeciwpasożytniczego, który otrzymał Nagrodę Nobla w medycynie w 2015 roku” – donosi Michael. Capuzzo o swoim podpokładzie „RESCUE”.
„Nie chcę, żeby więcej ludzi umierało” – czytamy w jednym z wczesnych nagłówków, cytując Scrase. „To niewłaściwe lekarstwo na coś naprawdę poważnego” – powiedział Scrase w artykule w „Timesie”.
Iwermektyna jest bezpieczniejsza niż aspiryna
Okazuje się, że wielu ekspertów zwróciło uwagę na medialne gry umysłowe. Szybko stało się jasne, że przeciwko stosowaniu iwermektyny w grę wchodził złowieszczy plan – a jednak gdy ujawniono fakty, nigdy nie dokonano żadnych poprawek.
„Lekarze, naukowcy i toksykolodzy na całym świecie byli zaskoczeni tymi twierdzeniami, ponieważ iwermektyna jest wyjątkowo bezpiecznym lekiem zatwierdzonym przez FDA”, pisze dalej Capuzzo.
„Stała pozycja na liście 100 podstawowych leków WHO, które zaleca się nosić wszystkie systemy szpitalne, prawie cztery miliardy dawek podano w ciągu czterech dekad”.
Wszędzie, gdzie iwermektyna była powszechnie podawana w leczeniu koronawirusa z Wuhan (Covid-19), odnotowała ogromny spadek śmiertelności – co oznacza, że ratowano życie. I wszędzie, gdzie iwermektyna jest zakazana, w tym w Stanach Zjednoczonych, wzrosła liczba zgonów.
Istnieje bezpośrednia korelacja między pozbawieniem iwermektyny a śmiercią, a jednak wiele osób nadal wierzy w rządowe media, jeśli chodzi o ideę, że system nadal po prostu stara się zapewnić wszystkim „bezpieczeństwo” za pomocą swoich ograniczeń.
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) jest oczywiście również zaangażowana w krucjatę przeciwko iwermektynie. W sierpniu fałszywa agencja regulacyjna ostrzegła, że iwermektyna jest przeznaczona dla zwierząt gospodarskich, mimo że FDA zatwierdziła iwermektynę do stosowania u ludzi na początku lat dziewięćdziesiątych.
Amerykańskie Centrum Kontroli Chorób (CDC) również odgrywa swoją rolę w oczernianiu iwermektyny, wydając przeciwko niej swoje ostrzeżenie zdrowotne na najwyższym poziomie – mimo że nie ma żadnych dowodów sugerujących, że lek jest w ogóle niebezpieczny.
„Iwermektyna jest jednym z najbezpieczniejszych leków na tej planecie; znacznie bezpieczniejszy niż aspiryna czy paracetamol” – mówi dr Paul Marik, założyciel Front Line COVID-19 Critical Care Alliance. „To jest bajka. Disney nie mógł wymyślić lepszej bajki.”
Propaganda medialna osiągnęła szczyt gorączki w dobie plandemii. Aby być na bieżąco, odwiedź Propaganda.news.Propaganda.news.
