Nowa okładka Time Magazine przedstawiająca prezydenta Joe Bidena w lodowatym starciu ze swoim rosyjskim odpowiednikiem została wyszydzona jako przesadny pokaz machismo, tworząc szereg parodii online.
Zatytułowany „Walka z Putinem”, Time opublikował okładkę w piątek, zaledwie kilka dni przed szczytem między dwoma przywódcami, który odbędzie się 16 czerwca w Szwajcarii. W czasopiśmie znajduje się ilustracja przedstawiająca Bidena o kamiennej twarzy, ubranego w lotnicze odcienie, z odbitym w soczewkach Putinem.
Okładka wkrótce wywołała kpiny ze strony obserwatorów online, a dziennikarz Glenn Greenwald powiedział, że jest nie tylko „młodzieżem”, ale podkreśla poważną porażkę amerykańskiej prasy korporacyjnej.
„Media amerykańskie stale przedstawiają złożone relacje między krajami jako jakąś młodzieńczą rywalizację o to, który prezydent może być bardziej macho i gapić się na drugiego, jak 12-latkowie grający w gapienie się”, powiedział, dodając: „Putin trzęsie się, gdy widzi okulary lotnicze Bidena.
Inni internauci wypuścili zalew satyrycznych okładek magazynów inspirowanych wydaniem Time, mniej schlebiających naczelnemu dowódcy.
Jedna z makiet przedstawiała Putina z przodu i na środku, a zamiast tego Biden odbijał się w jego okularach przeciwsłonecznych. Została podpisana „Jak dostałem mój rurociąg” – najwyraźniej odniesienie do niedawnej decyzji w Waszyngtonie o zniesieniu sankcji na rosyjski projekt rurociągu Nord Stream 2 z Niemcami.
Przed szczytem 16 czerwca Biden zasygnalizował, że będzie twardy wobec rosyjskiego przywódcy, mówiąc niejasno, że „poinformuje go o tym, co chcę, żeby wiedział” na początku tego tygodnia. To nastąpiło po wcześniejszych uwagach w wywiadzie dla ABC, w których Biden zgodził się z twierdzeniem, że Putin jest „zabójcą” i przypomniał, jak kiedyś powiedział mu wprost, że „nie sądzę, że masz duszę”.
Podczas gdy Putin powiedział NBC w ekskluzywnym wywiadzie wyemitowanym w piątek, że ostre słowa Bidena były tylko „hollywoodzkim macho”, zasugerował, że mógłby z nim współpracować, mówiąc, że w przeciwieństwie do byłego prezydenta Donalda Trumpa, Biden nie będzie działał „pod wpływem impulsu”. ” Mimo to chwalił Trumpa jako „kolorową” i „utalentowaną osobę”.
„Nie pochodził z amerykańskiego establishmentu. Nie był wcześniej częścią wielkiej polityki, a niektórym się to podoba, innym się to nie podoba, ale to fakt” – powiedział Putin, porównując dwóch amerykańskich przywódców. „Tak więc, jeśli chodzi o ostrą retorykę, myślę, że jest to wyraz ogólnej kultury USA”.
Kongresmenka z Minnesoty, Ilhan Omar, po prostu nie może wygrać. Hamas wzywa ją teraz po tym, jak umieściła bojowników palestyńskich w tej samej kategorii, co USA, Izrael i Talibowie – a koledzy Demokraci zmusili ją do przeprosin.
Oświadczenia Omara były „bardzo zaskakujące”, powiedział rzecznik Hamasu Basem Naim w piątkowym oświadczeniu, oskarżając kongresmenkę o „zrównanie ofiary z katem”.
„Doceniamy stanowisko pani Ilhan Omar w obronie sprawiedliwości i praw uciskanych na całym świecie, z których przede wszystkim są sprawiedliwe prawa naszego narodu palestyńskiego, ale ubolewamy nad tym niesprawiedliwym połączeniem, które jest sprzeczne ze sprawiedliwością i prawem międzynarodowym” – Naim powiedział w imieniu Hamasu.
Naim argumentował, że Stany Zjednoczone są agresorem w Afganistanie, a Izrael okupantem na ziemi palestyńskiej, przeciwko któremu Hamas ma uzasadnione i „nieodłączne prawo do oporu… wszelkimi dostępnymi środkami”.
Dlatego Hamas oczekuje, że Omar i wszyscy inni obrońcy praw palestyńskich „opiszą rzeczy poprawnie i dokładnie”, dodał ich rzecznik.
Omar poruszyła kontrowersje na początku tego tygodnia, podczas przesłuchania Izby Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów, kiedy zapytała sekretarza stanu Antony'ego Blinkena o sprzeciwy USA wobec Międzynarodowego Trybunału Karnego.
„Widzieliśmy niewyobrażalne okrucieństwa popełnione przez USA, Hamas, Izrael, Afganistan i talibów”, powiedziała, argumentując, że musi istnieć „ten sam poziom odpowiedzialności i sprawiedliwości dla wszystkich ofiar zbrodni przeciwko ludzkości”.
Porównanie wywołało oburzenie zarówno republikanów, jak i żydowskich demokratów. Do czwartku przewodnicząca Izby Reprezentantów Nancy Pelosi (D-California) zdołała zastraszyć Omara do wydania wyjaśnień, jeśli nie przeprosin.
„Aby było jasne: rozmowa dotyczyła odpowiedzialności za konkretne incydenty dotyczące tych spraw MTK, a nie moralnego porównania między Hamasem i talibami a USA i Izraelem” – powiedział Omar w oświadczeniu. „W żaden sposób nie utożsamiałem organizacji terrorystycznych z krajami demokratycznymi o ugruntowanych systemach sądowych”.
Podobne niecałkowite przeprosiny nastąpiły po komentarzach Omara na temat izraelskich lobbystów w lutym 2019 r. – niedługo po tym, jak została zaprzysiężona jako pierwsza Amerykanka Somalii, pierwsza naturalizowana kongresmenka pochodzenia afrykańskiego i jedna z pierwszych dwóch wybranych muzułmanek do Kongresu, wraz z koleżanką demokratką Rashidą Tlaib z Michigan.
W czwartek Tlaib poparł Omara przeciwko „nieustępliwemu, ekskluzywnemu śledzeniu tonu” przez kierownictwo Izby Demokratycznej i skarżył się, że „wolność słowa nie istnieje dla muzułmańskich kobiet w Kongresie”.
Ani Tlaib, ani Omar – który nie tweetował od 9 czerwca – nie skomentowali jeszcze oświadczenia Hamasu.
Mecz Euro 2020 między Danią a Finlandią w Kopenhadze został opóźniony po tym, jak duńska gwiazda Christian Eriksen upadł na boisku i został poddany resuscytacji krążeniowo-oddechowej w nagłym wypadku medycznym podczas sobotniego meczu grupy B.
Eriksen z Interu Mediolan upadł na ziemię na około dwie minuty przed końcem pierwszej połowy, co wzbudziło niepokój kolegów z drużyny i sędziów.
Służby ratunkowe wkrótce rzuciły się na boisko, gdzie raporty mówią, że piłkarz Interu Mediolan otrzymał resuscytację na boisku, ponieważ zaniepokojeni koledzy z drużyny i kibice patrzyli.
Po długim leczeniu Eriksen został rozciągnięty na boisku, a jego duńscy koledzy z drużyny tworzyli barierę, która zasłaniała widok fotografom przy boisku.
Incydent wywołał ogromne zaniepokojenie na stadionie Parken w Kopenhadze, z kilkoma zdjęciami kibiców we łzach na trybunach. Duński kolega Eriksena, Martin Braithwaite, wydawał się modlić, a bramkarz Kasper Schmeichel również wydawał się być poważnie zaniepokojony.
Schmeichel i obrońca Simon Kjaer zostali również przedstawieni, jak pocieszają kobietę na boisku, która jest uważana za żonę Eriksena.
Zrozumiałe jest, że ponad 30 minut po incydencie wielu kibiców pozostaje na stadionie – o kilku mówi się, że jest w „stanie szoku”.
Zdjęcie Eriksena usuwanego z boiska na noszach wydaje się wskazywać, że piłkarz Interu Mediolan był wtedy przytomny.
Dalsze informacje od UEFA mają się odbyć na konferencji prasowej, która ma się odbyć o 19:45 CET, ale zarząd europejskiego futbolu dodał w tweecie, że Eriksen został "przeniesiony do szpitala i ustabilizowany".
Komunikat od duńskiego FA potwierdził, że „Christian Eriksen nie śpi” i przechodzi dalsze badania.
Według doniesień internetowych tysiące kibiców pozostaje na stadionie ponad godzinę po tym, jak Eriksen upadł na boisku, a fani zarówno z Danii, jak i Finlandii skandowali imię Christiana Eriksena.
AKTUALIZACJA: UEFA potwierdziła, że po rozmowach z zawodnikami z Danii i Finlandii pozostała część meczu zostanie rozegrana o 20:30 CET. Rozegrane zostaną ostatnie cztery minuty pierwszej połowy, po czym nastąpi pięciominutowa przerwa w przerwie, a następnie druga połowa.
Duńska Federacja dodała w oświadczeniu, że decyzja o rozegraniu spotkania została podjęta po otrzymaniu zapewnień, że stan zdrowia Eriksena jest zadowalający. Duński dyrektor FA Peter Moller potwierdził lokalnym mediom, że Eriksen życzył swoim kolegom z drużyny wszystkiego najlepszego w rozmowie telefonicznej z łóżka szpitalnego.
UEFA zapowiedziała również, że sobotni wieczór mecz pomiędzy Rosją a Belgią będzie przebiegał zgodnie z planem.
– Takie chwile stawiają wszystko w życiu w odpowiedniej perspektywie. Życzę Christianowi pełnego i szybkiego powrotu do zdrowia i modlę się, aby jego rodzina miała siłę i wiarę – powiedział prezydent UEFA Aleksander Ceferin.
„W tych czasach jedność rodziny piłkarskiej jest tak silna, że on i jego rodzina niosą ze sobą życzenia i modlitwy wszystkich. Słyszałem o fanach obu drużyn skandujących jego imię. Piłka nożna jest piękna, a Christian pięknie nią gra. "
Pentagon ogłosił nowy pakiet pomocy wojskowej o wartości 150 milionów dolarów dla Ukrainy, potencjalnie wywołując napięcia z Moskwą na kilka dni przed spotkaniem na szczycie prezydenta Joe Bidena z jego rosyjskim odpowiednikiem Władimirem Putinem w Genewie.
Najnowszy prezent od Waszyngtonu ma na celu zwiększenie „śmiertelności, dowodzenia i kontroli oraz świadomości sytuacyjnej” sił Kijowa, powiedział Pentagon w oświadczeniu w piątek. W praktyce przekłada się to na radary przeciwartylerii, systemy przeciwdronów, technologię bezpiecznej komunikacji i sprzęt do walki elektronicznej.
Ukraina otrzyma również sprzęt do ewakuacji medycznej, a także szkolenie i wyposażenie, które poprawią bezpieczeństwo i przepustowość swoich baz sił powietrznych. . Nowe systemy mają uzupełnić ogłoszony w marcu pakiet pomocy o wartości 125 milionów dolarów, który obejmował radary przeciwartylerii i łodzie patrolowe Mark VI, które są wycofywane ze Stanów Zjednoczonych. .
Oba pakiety pomocy zostały zatwierdzone przez Kongres USA jako część ustawy o finansowaniu obronności, ale było to uzależnione od zaświadczenia Pentagonu, że Kijów poczynił wystarczające postępy w zakresie zalecanych reform.
Waszyngton obiecał ponad 2,5 miliarda dolarów pomocy wojskowej dla Ukrainy od 2014 roku, kiedy rząd w Kijowie został obalony z pomocą skrajnie prawicowych nacjonalistów. Konsekwencje wspieranego przez USA „Majdanu” wywołały łańcuch wydarzeń, które doprowadziły do secesji Półwyspu Krymskiego i głosowania za powrotem do Rosji. Sytuacja, której USA do dziś nie uznają.
Zbuntowały się również dwa regiony: Donieck i Ługańsk w Donbasie na wschodzie Ukrainy, które pokonały dwie próby zmiażdżenia ich siłą. Kijów twierdzi, że jest to „rosyjska agresja”. Jednak Moskwa również nie uznaje obu samozwańczych państw.
Napięcia wzrosły w ostatnich miesiącach, wraz z eskalacją walk w Donbasie, a zarówno Rosja, jak i NATO prowadzą w Europie zakrojone na szeroką skalę ćwiczenia wojskowe.
Spotkanie Bidena z Putinem zaplanowano na 16 czerwca. Oczekuje się, że Ukraina znajdzie się w porządku obrad, wraz z kwestiami takimi jak kontrola zbrojeń, cyberbezpieczeństwo i współpraca nuklearna.
Paul Robinson, profesor Uniwersytetu w Ottawie. Pisze o historii Rosji i Związku Radzieckiego, historii wojskowości i etyce wojskowej oraz jest autorem bloga Irrussianality.
Rosja nie ma „mesjanicznego zapału” państw zachodnich, takich jak Stany Zjednoczone, powiedział w tym tygodniu jej minister spraw zagranicznych, gdy przywódcy państw przygotowują się do spotkania. Już nie Trzeci Rzym, Moskwa szuka skromniejszej roli na świecie.
Autor Fiodor Dostojewski miał wielką wizję kraju. Wierzył, że Rosja poprowadzi Zachód z powrotem do Chrystusa i doprowadzi do „powszechnego, duchowego pojednania”. Czuł, że może to zrobić, ponieważ jego ludzie rzekomo mieli „zdolność do wysokiej syntezy, dar powszechnego pojednania”.
Rosjanin, pisał Dostojewski, „dogaduje się ze wszystkimi i jest do wszystkich przyzwyczajony. Sympatyzuje ze wszystkim, co ludzkie, bez względu na narodowość, krew i ziemię”. Natomiast ci po drugiej stronie kontynentu, dodał powieściopisarz, „odnajdują w sobie i dzięki własnej mocy uniwersalny ludzki ideał i dlatego całkowicie szkodzą sobie i swojej sprawie”.
Innymi słowy, Rosjanie dążą do pogodzenia wszystkich, podczas gdy ludzie Zachodu wierzą, że ich własne ideały są uniwersalne i starają się je rozpowszechniać wszędzie.
Można słusznie wątpić w tak szerokie uogólnienia. Ale kiedy prezydent Rosji, Władimir Putin, przygotowuje się do spotkania w przyszłym tygodniu z przywódcą świata zachodniego, Joe Bidenem, te różne podejścia do świata były widoczne w rosyjskiej i amerykańskiej retoryce publicznej.
Po pierwsze, w przeddzień szczytu G7 w Londynie, który rozpoczyna się w piątek, New York Times zauważył, że Biden przedstawia swoją podróż do Europy „jako próbę zmobilizowania Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników w egzystencjalnej walce między demokracją a autokracją. ”.
„Musimy zdyskredytować tych, którzy wierzą, że era demokracji się skończyła, jak wierzą niektórzy z naszych rodaków” – powiedział prezydent. „Wierzę, że jesteśmy w punkcie zwrotnym w historii świata” – dodał. „Moment, w którym do nas należy udowodnienie, że demokracje nie tylko przetrwają, ale będą się wyróżniać, gdy wzniesiemy się, by wykorzystać ogromne możliwości w nowej epoce”.
Zupełnie inny pogląd przedstawił jednak minister spraw zagranicznych Rosji Siergiej Ławrow. W odpowiedzi na twierdzenie Bidena, że walka między zachodnim liberalizmem a innymi systemami jest nieunikniona, Ławrow oświadczył, że Rosja nie jest zainteresowana rywalizacją o ideologiczną lub geopolityczną dominację. Moskwa, powiedział, „nie ma ambicji supermocarstwa, bez względu na to, jak bardzo ludzie starają się przekonać siebie i wszystkich, że jest inaczej”.
Najwyższy dyplomata twierdził, że kraj ten po prostu nie ma „mesjańskiego zapału, z jakim nasi zachodni koledzy próbują szerzyć swój „demokratyczny program oparty na wartościach” na całej planecie. Od dawna jest dla nas jasne, że narzucenie pewnego modelu rozwoju z zewnątrz nie daje nic dobrego”.
Odrzucenie przez Ławrowa „mesjańskiego zapału” Zachodu zasługuje na uwagę, ponieważ obserwatorzy Rosji od dawna mają w zwyczaju oskarżać kraj o to, że jest winny właśnie tej skłonności.
W ostatnich latach oskarżenie to często towarzyszyło twierdzeniom, że Kreml stara się mianować „międzynarodową siłą konserwatywną” przewodzącą „prawicowej międzynarodówce” oddanej ogólnoświatowej walce z zachodnim liberalizmem. Według amerykańskiej uczonej Chrissy Stroop ta „prawicowa iteracja moralnej wyjątkowości” opiera się na „poczuciu moralnej wyższości cywilizacji rosyjskiej”. Ten dyskurs o moralnej wyższości, twierdzi Stroop, jest „zasadniczo imperialny”.
Często mówi się, że rosyjski mesjanizm pochodzi z początku XVI wieku i pism mnicha Filofeia z Pskowa, który nazwał Moskwę „trzecim Rzymem” – następcą zarówno włoskiej stolicy, jak i miasta Konstantynopola jako latarnia u steru świata chrześcijańskiego. „Wszystkie imperia chrześcijańskie zginą i ustąpią miejsca jednemu królestwu naszego władcy”, napisał Filofei, „bo dwa Rzymianie upadły, ale trzeci stoi, a czwartego nigdy nie będzie”.
Celem Filofeia było przypomnienie Wielkiemu Księciu Moskwy o jego moralnych obowiązkach jako władcy chrześcijańskiego. Ale idea Moskwy jako „Trzeciego Rzymu” z biegiem czasu nabrała innych konotacji: mianowicie, że Rosja postrzega siebie jako wyjątkowy naród ze specjalną misją ratowania świata.
Z biegiem czasu ten mesjanistyczny impuls przybrał różne formy. Na przykład w połowie XIX wieku słowianofilscy filozofowie wysunęli teorię, że tylko Rosja zachowała „zintegrowany” światopogląd, który na Zachodzie został zastąpiony przez „jednostronny” materialistyczny racjonalizm. Opierając się westernizacji, Rosja zachowałaby prawdziwą wiarę i z czasem byłaby w stanie wyeksportować ją z powrotem na Zachód, ratując ją tym samym przed moralnym upadkiem. Nietrudno znaleźć paralele ze współczesnym rosyjskim dyskursem o obronie tradycyjnych wartości przed zachodnią dekadencją.
W oczach niektórych krytyków rosyjski komunizm mocno odwoływał się do tego mesjanistycznego sposobu myślenia. Na przykład w swojej książce z 1937 r. „Pochodzenie rosyjskiego komunizmu” filozof Nikołaj Bierdiajew twierdził, że pragnienie rosyjskich marksistów, by przekształcić cały świat na ich własny obraz, było niczym innym jak odmianą „Trzeciego Rzymu” Filofeja. Napisał, że szczep komunizmu w tym kraju „jest transformacją i deformacją starej idei mesjanistycznej”.
Biorąc to wszystko pod uwagę i zakładając, że nie ukrywał się, odrzucenie przez Ławrowa ambicji mesjanistycznych wydaje się zatem nieco zaskakującym zerwaniem z historią Rosji. Ale tak nie jest. Ortodoksyjne i słowianofilskie poczucie rosyjskiej wyjątkowości zawsze miało zasadniczo charakter kulturowy i duchowy, i brakowało mu geopolitycznych projektów. . Krucjaty rzadko były w stylu prawosławnym.
Tymczasem idea, że komunizm był przedłużeniem idei Trzeciego Rzymu, jest wysoce spekulacyjna. Równie dobrze można by argumentować, że komunizm był całkowicie zachodnią ideologią, obcą Rosji, i że jego globalne ambicje były odzwierciedleniem zachodniego uniwersalizmu, a nie rosyjskiej tradycji. Krótko mówiąc, rosyjski mesjanizm to nie wszystko, za co się wydaje.
W każdym razie Związek Radziecki dostarcza mocnego przykładu niebezpieczeństw związanych z przesadą. W dążeniu do „ambicji supermocarstwa” ZSRR zobowiązał się do wyścigu zbrojeń, którego nie mógł wygrać, i sprowadził na siebie ruinę. Rosja nawet teraz wciąż podnosi się z podłogi. Współczesne państwo rosyjskie jest zbyt pragmatyczne, by powtórzyć ten błąd.
Rysowanie zbyt wielu paraleli z przeszłości może być błędem. W tym przypadku rysowanie paraleli z historycznymi przykładami rosyjskiego mesjanizmu, którego celem jest pokazanie Rosji jako „zasadniczo imperialnej”, jest o wiele bardziej mylące niż użyteczne. Doświadczenia sowieckie pokazały Rosjanom niebezpieczeństwa nadmiernej ambicji i mesjanistycznego myślenia i wydaje się, że wyciągnęli z tego lekcję. Pozostaje tylko pytanie, ile czasu zajmie Amerykanom zrobienie tego samego.
Pierwszy prezydent Rosji, Borys Jelcyn, był otoczony „setkami” agentów CIA, którzy mówili mu, co ma robić przez całą jego kadencję jako przywódca. Tak twierdzi Rusłan Chasbułatow, były przewodniczący rosyjskiego parlamentu.
W rozmowie z radiostacją Govorit Moskva Chasbułatow twierdził, że otoczenie Jelcyna było pełne Amerykanów. W 1991 r. został wybrany na stanowisko kierownicze z pomocą Waszyngtonu, jak się twierdzi, i nadal nie wiadomo, w jakim stopniu Stany Zjednoczone pozostały głosem w jego uchu podczas jego prezydentury.
„Musiało być stu [pracowników CIA]” – powiedział Chasbułatow. „Oni ustalili wszystko”. Dodał też, że po wygraniu wyborów prezydenckich Jelcyn wyśle do USA urzędników bezpieczeństwa i szefów departamentów, aby Amerykanie mogli ich „przebadać” i „wysunąć wnioski”.
Oświadczenie Chasbułatowa pojawiło się po tym, jak były rosyjski wiceprezydent Aleksander Rutskoj powiedział serwisowi internetowemu Lenta, że 12 pełnoetatowych pracowników CIA pomogło przeprowadzić przełomowe reformy rynku Jelcyna i Gajdara, systematycznie rozmontowując centralnie planowany system gospodarczy i prowadząc kraj do szokującego kapitalizmu. Rutskoy twierdził również, że przy pewnej znaczącej okazji podsłuchał Jelcyna rozmawiającego z nieznajomym z obcym akcentem.
Jednak według Chasbułatowa wszyscy wiedzieli o powiązaniach Rutskoja z USA, a amerykańscy urzędnicy wpłynęli nawet na byłego prezydenta, by zastąpił znaczną liczbę jego nominowanych.
„W sumie Rutskoy ma całkowitą rację – Jelcynowi doradzali obcokrajowcy” – kontynuował. „Tu nie ma tajemnicy i wie o tym wiele osób. Nie mam żadnych kryminałów o podsłuchiwaniu, ale ogólnie jest to dobrze znane. Jelcyn bardzo ściśle naradzał się we wszystkich sprawach personalnych z zagranicznymi przedstawicielami”.
Jelcyn opuścił urząd w 1999 r., ale nie wcześniej, niż stworzył system hiperprezydencki, odbierając władzę wrogiemu parlamentowi i usuwając prawie wszystkie mechanizmy kontroli i równowagi. Ten ruch został poparty przez Waszyngton, który miał nadzieję, że Partia Komunistyczna pozostanie poza władzą w nowo utworzonym państwie rosyjskim.
Obecnie Jelcyn ma mieszane dziedzictwo, a wielu Rosjan wierzy, że był pijakiem, który sprzedał kraj zachodnim kapitalistom. Jednak za granicą porównywany jest do rewolucjonistów, takich jak południowoafrykański Nelson Mandela, polski Lech Wałęsa i Czechosłowacja Václav Havel, a były prezydent USA Bill Clinton porównał go nawet do Abrahama Lincolna.
W niemieckim Frankfurcie nad Menem rozwiązano specjalną jednostkę zadaniową – poinformował minister spraw wewnętrznych stanu w ramach dochodzenia w sprawie udostępniania ekstremistycznych i neonazistowskich treści na czatach grupowych.
Dowództwo operacji specjalnych, znane jako SEK, nie będzie już istnieć w mieście, powiedział podczas czwartkowej konferencji prasowej Peter Beuth, minister spraw wewnętrznych centralnego niemieckiego landu Hesja, potępiając „całkowitą porażkę” przywództwa.
Ogłoszenie pojawia się zaledwie dzień po ujawnieniu rzekomych skrajnie prawicowych tendencji wielu członków. Mówi się, że około 20 członków SEK, zarówno aktywnych, jak i byłych, wymieniało treści nawołujące do nienawiści na czatach grupy zadaniowej. Wiadomości rzekomo zawierały wizerunki Adolfa Hitlera i swastyki – zakazane we współczesnych Niemczech, a także obelgi wobec osób ubiegających się o azyl, donosiły lokalne media.
Przyznając, że rzekome udostępnione teksty i obrazy sugerują, że „niektórzy członkowie” SEK są prawicowymi ekstremistami, Beuth powiedział, że zainicjował „fundamentalny restart” i restrukturyzację sił.
Jednostka jest odpowiedzialna za radzenie sobie z nagłymi wypadkami na najwyższym szczeblu, w tym operacjami brania zakładników i antyterrorystycznymi, i jest uważana za elitarną dywizję. Teraz „niedopuszczalne niewłaściwe postępowanie” jego członków doprowadziło do jego rozwiązania, powiedział Beuth, dodając, że chociaż siły specjalne są niezbędne dla państwa, zmiany w nich są „nieuniknione”. „Na niższym i średnim poziomie należy stworzyć całkowicie nową kulturę zarządzania” – powiedział.
Zgodnie z ustaleniami tajnego śledztwa przełożeni członków oddziału byli świadomi nazistowskiej rozmowy na czatach, ale nic z tym nie zrobili.
Żaden z badanych funkcjonariuszy w wieku od 29 do 54 lat nie będzie kontynuował pracy w siłach specjalnych i prawdopodobnie zostanie również zwolniony z policji w Hesji, powiedział Beuth, dodając, że zarzuty będą ścigane „konsekwentnie w zakresie prawa karnego i dyscyplina."
Jak dotąd nie ma dowodów na to, że zamknięta jednostka komunikowała się z innymi grupami, „ale śledztwo jest na samym początku” – ostrzegł.
Tymczasem wywołane skandalem zmiany w siłach zbrojnych podzieliły siły polityczne państwa, podały lokalne media. Podczas gdy niektórzy, w tym prawicowa Alternatywa dla Niemiec (AfD), uznali rozwiązanie jednostki za nieproporcjonalne, inni powiedzieli, że to nie wystarczy, domagając się dymisji ministra spraw wewnętrznych. Urzędnicy najwyższego szczebla zostali również oskarżeni o zwalczanie „tylko objawu, ale nie przyczyny problemu”.
„Ciągłe mówienie o indywidualnych przypadkach, trywializacja prawicowych siatek i przestępstw kryminalnych oraz zamiatanie pod dywan skandali mają system”, powiedziała współprzewodnicząca niemieckiej partii Lewica, Janine Wissler, według Frankfurtera. Allgemeine Zeitung.
Covid-19 prowadzi do zmian w mózgu i demencji podobnej do choroby Alzheimera, wynika z nowego badania opartego na sztucznej inteligencji
RT.com
Według ostatnich badań amerykańskich, Covid-19 może prowadzić do zmian w mózgu typowych dla choroby Alzheimera, a zespół naukowców zidentyfikował mechanizmy, dzięki którym może powodować takie zaburzenia.
Zaburzenia poznawcze, w tym otępienie, są coraz częściej zgłaszane jako powikłanie wysoce zaraźliwego wirusa SARS-CoV-2, który powoduje Covid-19, ujawnili naukowcy stojący za ostatnim badaniem w Cleveland Clinic w Ohio.
„Zgłoszenia o powikłaniach neurologicznych u pacjentów z Covid-19 i pacjentów z długimi pociągami, których objawy utrzymują się po ustąpieniu infekcji, stają się coraz bardziej powszechne, co sugeruje, że [wirus] może mieć trwały wpływ na funkcjonowanie mózgu” – powiedzieli autorzy badania , który został opublikowany w tym tygodniu w czasopiśmie Alzheimer's Research & Therapy.
Po zebraniu danych zarówno pacjentów z Covid-19, jak i osób cierpiących na chorobę Alzheimera, wykorzystali sztuczną inteligencję do pomiaru bliskości między nimi. Przeanalizowali również wszelkie czynniki genetyczne, które mogą umożliwić nowemu wirusowi infekcję tkanek i komórek mózgowych, identyfikując „istotne relacje oparte na sieci” między Covid a chorobą Alzheimera. Doszli również do wniosku, że pacjenci z chorobą Alzheimera mogą być bardziej bezbronni przed śmiertelnym wirusem, ponieważ mają zmniejszoną liczbę pewnych ochronnych genów przeciwwirusowych. Celem naukowców było odkrycie mechanizmów odpowiedzialnych za komplikacje związane z mózgiem, takie jak majaczenie i utrata smaku lub zapachu, które często występują u nowych pacjentów z koronawirusem. W tym celu porównali na poziomie molekularnym geny gospodarza Covid-19 i geny odpowiedzialne za niektóre zaburzenia neurologiczne.
„Chociaż naukowcy znaleźli niewiele dowodów na to, że wirus atakuje bezpośrednio mózg, odkryli bliskie powiązania sieciowe między wirusem a genami / białkami związanymi z kilkoma chorobami neurologicznymi, w szczególności z chorobą Alzheimera, wskazując na ścieżki, którymi Covid-19 może prowadzić do choroby Alzheimera -jak demencja” – stwierdziła klinika w Cleveland.
Po udowodnieniu nakładania się Covid-19 i zmian w mózgu powszechnych w chorobie Alzheimera, naukowcy będą teraz badać procesy, dzięki którym nowy koronawirus może prowadzić do zaburzeń poznawczych i jak można temu zapobiec.
„Identyfikacja, w jaki sposób Covid-19 i problemy neurologiczne są powiązane, będzie miała kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii profilaktycznych i terapeutycznych w celu przeciwdziałania gwałtownemu wzrostowi zaburzeń neuropoznawczych, których spodziewamy się w najbliższej przyszłości” – powiedział główny autor badania, Feixiong Cheng.
Powikłania wpływające na mózg u pacjentów z Covid-19 i osób chorych na inne koronawirusy zostały potwierdzone przez wcześniejsze badania, podkreślają naukowcy z Cleveland. Jeden na pięciu pacjentów, którzy wyzdrowieli z zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-1) lub zespołu oddechowego na Bliskim Wschodzie (MERS), zgłaszał zaburzenia pamięci, podczas gdy osoby cierpiące na nowy koronawirus doświadczyły również objawów, takich jak dezorientacja, nieuwaga i zamieszanie. Inne badanie obejmujące ponad 230 000 pacjentów wykazało, że osoby, które przeżyły Covid-19, które wymagały przyjęcia na oddział intensywnej opieki medycznej, mogą być jeszcze bardziej narażone na zaburzenia neurologiczne i psychiatryczne.
Muzułmański globalista, nienawidzący Trumpa, Nafeez Ahmed, który napisał wiele artykułów z globalistycznego podręcznika dotyczącego odporności na zmiany klimatu, sprawiedliwości sprawiedliwej i „odbudowy” antykapitalistycznej retoryki, opublikował ten artykuł, który został bardzo pochwalony przez prawie wszystkie prawicowe media , w tym Gateway Pundit, wiadomości Technocracy i logicznie od Davida Icke. Dlatego nie obwiniamy naszej strony internetowej za opublikowanie artykułu, ponieważ oszczędza to nasz czas i wysiłek w badaniu czegoś już zbadanego. Niezależnie od tego, kto je napisał, badania są zdumiewające, a autorowi należycie doceniamy.
Ta mistrzowska biała księga dokumentuje wydarzenia i ludzi związanych z założeniem firmy Google. Powinna być przeczytana i zrozumiana przez każdego Amerykanina, ponieważ reprezentuje największy program socjotechniczny wszech czasów. Google nie był przypadkowy, nie był też po prostu zaspokajaniem potrzeb nowego rynku. ⁃ Edytor TN
Część I
W następstwie ataków „Charlie Hebdo” w Paryżu zachodnie rządy działają szybko, aby zalegalizować rozszerzone uprawnienia masowego nadzoru i kontroli w Internecie, a wszystko to w imię walki z terroryzmem.
Politycy amerykańscy i europejscy wzywają do ochrony szpiegowania w stylu NSA oraz do zwiększenia zdolności do ingerowania w prywatność w Internecie poprzez zakazanie szyfrowania. Jednym z pomysłów jest ustanowienie partnerstwa telekomunikacyjnego, które jednostronnie usunęłoby treści uznane za „podsycanie nienawiści i przemocy” w sytuacjach uznanych za „odpowiednie”. Na szczeblu rządowym i parlamentarnym toczą się gorące dyskusje na temat zwalczania poufności prawnik-klient.
Co by to wszystko zrobiło, aby zapobiec atakom Charlie Hebdo, pozostaje tajemnicą, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że wiemy już, że terroryści byli na radarze francuskiego wywiadu nawet od dekady.
W tej historii jest niewiele nowego. Okrucieństwo z 11 września było pierwszym z wielu ataków terrorystycznych, po każdym z nich nastąpiło dramatyczne rozszerzenie drakońskich uprawnień państwowych kosztem swobód obywatelskich, wsparte projekcją siły militarnej w regionach zidentyfikowanych jako hotspoty skrywające terrorystów. Jednak niewiele wskazuje na to, że ta wypróbowana i przetestowana formuła zrobiła cokolwiek, aby zmniejszyć niebezpieczeństwo. Jeśli już, to wydaje się, że jesteśmy zamknięci w pogłębiającym się cyklu przemocy bez wyraźnego końca.
Gdy nasze rządy naciskają na zwiększenie swoich uprawnień, INSURGE INTELLIGENCE może teraz ujawnić ogromny zakres, w jakim społeczność wywiadowcza USA jest zaangażowana w pielęgnowanie platform internetowych, które znamy dzisiaj, w dokładnym celu wykorzystania technologii jako mechanizmu do walki z globalną informacją wojna” — wojna mająca na celu usankcjonowanie władzy nielicznych nad resztą z nas. Podstawą tej historii jest korporacja, która pod wieloma względami definiuje XXI wiek swoją dyskretną wszechobecnością: Google.
Google stylizuje się na przyjazną, ciekawą i przyjazną dla użytkownika firmę technologiczną, która zyskała na znaczeniu dzięki połączeniu umiejętności, szczęścia i prawdziwej innowacji. . To prawda. Ale to tylko fragment historii. W rzeczywistości Google jest zasłoną dymną, za którą czai się amerykański kompleks wojskowo-przemysłowy.
Wewnętrzna historia rozwoju Google, ujawniona tutaj po raz pierwszy, otwiera puszkę robaków, która wykracza daleko poza Google, niespodziewanie rzucając światło na istnienie pasożytniczej sieci napędzającej ewolucję amerykańskiego aparatu bezpieczeństwa narodowego i czerpiącej nieprzyzwoite korzyści z jego działanie.
Sieć cieni
Przez ostatnie dwie dekady amerykańskie strategie zagraniczne i wywiadowcze doprowadziły do globalnej „wojny z terroryzmem”, składającej się z długotrwałych inwazji wojskowych na świat muzułmański i wszechstronnego nadzoru ludności cywilnej. Strategie te były inkubowane, jeśli nie podyktowane, przez tajną sieć wewnątrz Pentagonu i poza nim.
Ustanowiona za administracji Clintona, skonsolidowana za Busha i mocno zakorzeniona za Obamy, ta ponadpartyjna sieć głównie neokonserwatywnych ideologów przypieczętowała swoją dominację w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych (DoD) przed świtem 2015 roku, poprzez działanie mało znanego podmiotu korporacyjnego na zewnątrz. Pentagon, ale prowadzony przez Pentagon.
W 1999 roku CIA stworzyła własną firmę inwestycyjną kapitału wysokiego ryzyka, In-Q-Tel, aby finansować obiecujące start-upy, które mogą tworzyć technologie przydatne dla agencji wywiadowczych. Ale inspiracja dla In-Q-Tel pojawiła się wcześniej, kiedy Pentagon założył własny oddział sektora prywatnego.
Ta prywatna sieć, znana jako „Highlands Forum”, działa jako pomost między Pentagonem a potężnymi amerykańskimi elitami spoza wojska od połowy lat 90. XX wieku. Pomimo zmian w administracjach cywilnych, sieć wokół Highlands Forum odnosi coraz większe sukcesy w dominacji w polityce obronnej USA.
Gigantyczni kontrahenci w dziedzinie obronności, tacy jak Booz Allen Hamilton i Science Applications International Corporation, są czasami określani mianem „ciemnej społeczności wywiadowczej” ze względu na obrotowe drzwi między nimi a rządem oraz ich zdolność do jednoczesnego wpływania i czerpania zysków z polityki obronnej. Ale chociaż ci kontrahenci konkurują o władzę i pieniądze, współpracują również tam, gdzie to ma znaczenie. Highlands Forum przez 20 lat zapewniało niektórym najbardziej prominentnym członkom społeczności wywiadu cienia przestrzeń do spotkań z wyższymi rangą urzędnikami rządowymi USA, a także z innymi liderami w odpowiednich branżach.
Po raz pierwszy natknąłem się na istnienie tej sieci w listopadzie 2014 r., kiedy zgłosiłem dla płyty głównej VICE, że nowo ogłoszona „Inicjatywa innowacji w dziedzinie obrony” amerykańskiego sekretarza obrony Chucka Hagela tak naprawdę miała na celu zbudowanie Skynetu – lub czegoś podobnego, zasadniczo po to, by zdominować nadchodzącą erę zautomatyzowana wojna robotów.
Ta historia została oparta na mało znanej „białej księdze” finansowanej przez Pentagon, opublikowanej dwa miesiące wcześniej przez Narodowy Uniwersytet Obrony (NDU) w Waszyngtonie, wiodącą amerykańską instytucję prowadzoną przez wojsko, która m.in. polityka obronna na najwyższych szczeblach. Biała księga wyjaśniła myślenie stojące za nową inicjatywą oraz rewolucyjne osiągnięcia naukowe i technologiczne, na których miała nadzieję skorzystać.
Forum Wyżyn!
Współautorem tej białej księgi NDU jest Linton Wells, 51-letni weteran obrony USA, który służył w administracji Busha jako dyrektor ds. informacji Pentagonu, nadzorując Agencję Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) i inne agencje szpiegowskie. Nadal posiada aktywne, ściśle tajne poświadczenia bezpieczeństwa, a według raportu magazynu Government Executive z 2006 r. przewodniczył „Highlands Forum”, założonemu przez Pentagon w 1994 r.
Linton Wells II (z prawej) były dyrektor ds. informacji Pentagonu i zastępca sekretarza obrony sieci, na niedawnej sesji Pentagon Highlands Forum. Obok niego siedzi Rosemary Wenchel, wysoki rangą urzędnik Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA
New ScientistMagazyn (paywall) porównał Highlands Forum do elitarnych spotkań, takich jak „Davos, Ditchley i Aspen”, opisując je jako „znacznie mniej znane, ale… prawdopodobnie równie wpływowe, jak gadający sklep”. Regularne spotkania Forum gromadzą „innowacyjnych ludzi w celu rozważenia interakcji między polityką a technologią. Jej największe sukcesy dotyczyły rozwoju zaawansowanych technologicznie działań wojennych opartych na sieci. ” . .
Biorąc pod uwagę rolę Wellsa na takim forum, być może nie było zaskoczeniem, że jego biała księga dotycząca transformacji obronnej mogła mieć tak głęboki wpływ na faktyczną politykę Pentagonu. Ale jeśli tak było, dlaczego nikt tego nie zauważył?
Pomimo sponsorowania przez Pentagon, nie mogłem znaleźć oficjalnej strony na stronie DoD poświęconej Forum. Aktywne i dawne amerykańskie źródła wojskowe i wywiadowcze nigdy o tym nie słyszały, podobnie jak dziennikarze zajmujący się bezpieczeństwem narodowym. Byłem zaskoczony.
Firma Pentagonu zajmująca się inwestycją w kapitał intelektualny
W prologu do swojej książki z 2007 roku, A Crowd of One: The Future of Individual Identity, John Clippinger, naukowiec z MIT z Media Lab Human Dynamics Group, opisał, jak uczestniczył w spotkaniu „Highlands Forum”, „tylko na zaproszenie”. spotkanie finansowane przez Departament Obrony i prowadzone przez asystenta ds. integracji sieci i informacji.” Było to stanowisko wysokiego szczebla Departamentu Obrony nadzorujące operacje i politykę najpotężniejszych agencji szpiegowskich Pentagonu, w tym między innymi NSA, Agencji Wywiadu Obronnego (DIA). Od 2003 roku stanowisko to zostało przekształcone w stanowisko podsekretarza obrony ds. wywiadu. Highlands Forum, jak napisał Clippinger, zostało założone przez emerytowanego kapitana marynarki wojennej USA, Dicka O’Neilla. Delegaci to wysocy rangą urzędnicy wojskowi USA w wielu agencjach i dywizjach – „kapitanowie, kontradmirałowie, generałowie, pułkownicy, majorzy i dowódcy”, a także „członkowie kierownictwa DoD”.
To, co początkowo wydawało się być główną stroną internetową Forum, opisuje Highlands jako „nieformalną interdyscyplinarną sieć sponsorowaną przez rząd federalny”, skupiającą się na „informacji, nauce i technologii”. Wyjaśnienie jest skąpe, poza pojedynczym logo „Departamentu Obrony”.
Ale Highlands ma również inną stronę internetową opisującą siebie jako „firmę venture capital z kapitałem intelektualnym” z „dużym doświadczeniem w pomaganiu korporacjom, organizacjom i przywódcom rządowym”. Firma świadczy „szeroki zakres usług, w tym: planowanie strategiczne, tworzenie scenariuszy i gry na potrzeby rozszerzania rynków globalnych”, a także „pracę z klientami w celu budowania strategii realizacji”. „The Highlands Group Inc.”, mówi strona internetowa, organizuje cały szereg forów na ten temat.
Na przykład, oprócz Highlands Forum, od 11 września Grupa prowadzi „Island Forum”, międzynarodowe wydarzenie organizowane we współpracy z Ministerstwem Obrony Singapuru, które O’Neill nadzoruje jako „główny konsultant”. Witryna Ministerstwa Obrony Singapuru opisuje Island Forum jako „wzorowane na Highlands Forum zorganizowanym dla Departamentu Obrony USA”. Dokumenty ujawnione przez demaskatora NSA Edwarda Snowdena potwierdziły, że Singapur odegrał kluczową rolę w umożliwieniu USA i Australii podsłuchiwania podmorskich kabli w celu szpiegowania azjatyckich mocarstw, takich jak Indonezja i Malezja.
Strona internetowa Highlands Group ujawnia również, że Highlands współpracuje z jednym z najpotężniejszych wykonawców obronnych w Stanach Zjednoczonych. Highlands jest „wspierany przez sieć firm i niezależnych badaczy”, w tym „naszych partnerów Highlands Forum przez ostatnie dziesięć lat w SAIC; oraz rozległą sieć Highlands uczestników Highlands Forum.”
SAIC oznacza amerykańską firmę zbrojeniową Science Applications International Corporation, która w 2013 roku zmieniła nazwę na Leidos, prowadząc SAIC jako spółkę zależną. SAIC/Leidos jest jednym z 10 największych wykonawców usług obronnych w USA i ściśle współpracuje ze społecznością wywiadowczą USA, zwłaszcza z NSA. Według dziennikarza śledczego Tima Shorrocka, który jako pierwszy ujawnił ogromny zakres prywatyzacji amerykańskiego wywiadu w swojej przełomowej książce Spies for Hire, SAIC ma „symbiotyczne relacje z NSA: agencja jest największym pojedynczym klientem firmy, a SAIC jest Największy wykonawca NSA.”
Richard „Dick” Patrick O’Neill, prezes założyciel Pentagonu Highlands Forum
Pełne imię i nazwisko kapitana „Dicka” O’Neilla, prezesa założyciela Highlands Forum, to Richard Patrick O’Neill, który po pracy w marynarce dołączył do Departamentu Obrony. Przed założeniem Highlands pełnił swoje ostatnie stanowisko jako zastępca ds. strategii i polityki w Biurze Asystenta Sekretarza Obrony ds. Dowodzenia, Kontroli, Komunikacji i Wywiadu.
Klub Yoda
Ale Clippinger odniósł się również do innej tajemniczej osoby czczonej przez uczestników Forum:
„Siedział z tyłu sali, bez wyrazu za grubymi okularami w czarnych oprawkach. Nigdy nie słyszałem od niego słowa… Andrew (Andy) Marshall jest ikoną w DoD. Niektórzy nazywają go Yoda, co wskazuje na jego mityczny, nieodgadniony status… Służył w wielu administracjach i był powszechnie uważany za ponadpartyjnego. Był zwolennikiem Highlands Forum i stałym bywalcem od jego początku.”
Od 1973 r. Marshall kieruje jedną z najpotężniejszych agencji Pentagonu, Office of Net Assessment (ONA), wewnętrznym „think tankiem” sekretarza obrony USA, który prowadzi ściśle tajne badania nad przyszłym planowaniem polityki obronnej w armii i wywiadzie USA społeczność. ONA odegrała kluczową rolę w głównych inicjatywach strategicznych Pentagonu, w tym Strategii Morskiej, Inicjatywie Obrony Strategicznej, Inicjatywie Strategii Konkurencyjnych i Rewolucji w Sprawach Wojskowych.
Andrew „Yoda” Marshall, szef Pentagonu Office of Net Assessment (ONA) i współprzewodniczący Highlands Forum, podczas wczesnego wydarzenia Highlands w 1996 roku w Santa Fe Institute. Marshall odchodzi na emeryturę od stycznia 2015 r.
W rzadkim profilu z 2002 roku w Wired reporter Douglas McGray opisał 93-letniego Andrew Marshalla jako „najbardziej nieuchwytnego Departamentu Obrony”, ale „jednego z jego najbardziej wpływowych” urzędników. McGray dodał, że „wiceprezydent Dick Cheney, sekretarz obrony Donald Rumsfeld i zastępca sekretarza Paul Wolfowitz” – powszechnie uważani za jastrzębie ruchu neokonserwatywnego w amerykańskiej polityce – byli wśród „gwiazdowych protegowanych” Marshalla.
Przemawiając na skromnym seminarium na Uniwersytecie Harvarda kilka miesięcy po 11 września, prezes założyciel Highlands Forum, Richard O’Neill, powiedział, że Marshall był czymś więcej niż „zwykłym stałym gościem” na Forum. „Andy Marshall jest naszym współprzewodniczącym, więc pośrednio wszystko, co robimy, wraca do systemu Andy’ego” – powiedział publiczności. „Bezpośrednio, ludzie, którzy są na spotkaniach Forum, mogą wracać, aby udzielić Andy'emu briefingów na różne tematy i dokonać syntezy rzeczy”. Powiedział również, że Forum ma trzeciego współprzewodniczącego: dyrektora Agencji Zaawansowanych Badań i Projektów Obronnych (DARPA), która w tym czasie była mianowana przez Rumsfelda, Anthony J. Tether. Przed dołączeniem do DARPA Tether był wiceprezesem sektora zaawansowanych technologii SAIC.
Anthony J. Tether, dyrektor DARPA i współprzewodniczący Pentagonu Highlands Forum od czerwca 2001 do lutego 2009
Wpływ Highlands Forum na politykę obronną USA działał zatem trzema głównymi kanałami: jego sponsorowaniem przez Biuro Sekretarza Obrony (w połowie ostatniej dekady zostało to przeniesione konkretnie do Biura Podsekretarza Obrony ds. Wywiadu, które jest odpowiedzialny za główne agencje nadzoru); jego bezpośredni związek z ONA Andrew „Yoda” Marshalla; i jego bezpośredni związek z DARPA.
Slajd z prezentacji Richarda O’Neilla na Uniwersytecie Harvarda w 2001 roku
Według Clippingera w A Crowd of One „to, co dzieje się na nieformalnych spotkaniach, takich jak Highlands Forum, może z czasem i poprzez nieprzewidziane, ciekawe ścieżki wpływów mieć ogromny wpływ, nie tylko w DoD, ale na całym świecie”. Napisał, że idee Forum „przeszły z heretyckich do głównego nurtu. Idee, które były przeklęte w 1999 roku, zostały przyjęte jako polityka zaledwie trzy lata później”.
Chociaż Forum nie wydaje „rekomendacji konsensusu”, jego wpływ jest głębszy niż tradycyjny rządowy komitet doradczy. „Pomysły, które wyłaniają się ze spotkań, są dostępne do wykorzystania zarówno przez decydentów, jak i osoby z think tanków” – mówi O’Neill:
„Na naszych spotkaniach będziemy włączać osoby z Booz, SAIC, RAND lub innych… Cieszymy się z tego rodzaju współpracy, ponieważ tak naprawdę mają powagę. Są tam na dłuższą metę i są w stanie wpływać na politykę rządową za pomocą prawdziwej pracy naukowej… Tworzymy pomysły i interakcje oraz sieci, które ci ludzie mogą wykorzystać i wykorzystać, gdy ich potrzebują”.
Moje wielokrotne prośby do O’Neilla o informacje na temat jego pracy w Highlands Forum zostały zignorowane. Departament Obrony również nie odpowiedział na wielokrotne prośby o informacje i komentarze na Forum.
Wojna informacyjna
Highlands Forum służy jako dwukierunkowy „pomost wpływów”: z jednej strony dla ukrytej sieci prywatnych kontrahentów, która wpływa na kształtowanie polityki operacji informacyjnych w wywiadzie wojskowym USA; az drugiej, aby Pentagon miał wpływ na to, co dzieje się w sektorze prywatnym. Nie ma na to wyraźniejszego dowodu niż prawdziwie instrumentalna rola Forum w inkubowaniu idei masowej inwigilacji jako mechanizmu dominacji informacji w skali globalnej.
W 1989 r. Richard O'Neill, wówczas kryptolog Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, napisał artykuł dla US Naval War College „W kierunku metodologii zarządzania percepcją.” W swojej książce Future Wars, pułkownik John Alexander, wówczas starszy oficer w Dowództwo Wywiadu i Bezpieczeństwa Armii Stanów Zjednoczonych (INSCOM) odnotowuje, że artykuł O'Neilla po raz pierwszy nakreślił strategię „zarządzania percepcją” w ramach wojny informacyjnej (IW). Zaproponowana strategia O’Neilla zidentyfikowała trzy kategorie celów IW: adwersarzy, więc uważają, że są podatni na ataki; potencjalni partnerzy, „więc postrzegają przyczynę [wojny] jako słuszną”; i wreszcie, ludność cywilna i przywódcy polityczni, aby „postrzegali koszty jako warte wysiłku”. Tajna odprawa oparta na pracy O’Neilla „dotarła do najwyższego kierownictwa” w DoD. „Przyznali, że O’Neill miał rację i kazali mu to zakopać.
Tyle że Departament Obrony tego nie pogrzebał. Około 1994 r. Highlands Group została założona przez O’Neilla jako oficjalny projekt Pentagonu po mianowaniu ówczesnego sekretarza obrony Billa Clintona, Williama Perry’ego, który dołączył do rady dyrektorów SAIC po odejściu z rządu w 2003 r.
Według własnych słów O’Neilla, grupa funkcjonowałaby jako „laboratorium pomysłów” Pentagonu. Według rządu, eksperci wojskowi i technologii informacyjnej zebrali się na pierwszym spotkaniu Forum „w celu rozważenia wpływu IT i globalizacji na Stany Zjednoczone i na działania wojenne. Jak Internet i inne nowe technologie zmieniłyby świat?” Spotkanie pomogło zaszczepić ideę „wojny sieciocentrycznej” w umysłach „największych myślicieli wojskowych w kraju”.
Z wyłączeniem publiczności
Oficjalne zapisy Pentagonu potwierdzają, że głównym celem Highlands Forum było wspieranie polityki Departamentu Obrony dotyczącej specjalizacji O’Neilla: wojny informacyjnej. Zgodnie z raportem rocznym Pentagonu dla Prezydenta i Kongresu z 1997 r. w części zatytułowanej „Operacje informacyjne” (IO) Biuro Sekretarza Obrony (OSD) zatwierdziło „utworzenie Highlands Group (Grupy Wyżynnej) kluczowego Departamentu Obrony, przemysłu, i akademickich ekspertów IO” w celu koordynowania IO w federalnych agencjach wywiadu wojskowego.
W rocznym raporcie DoD z następnego roku ponownie podkreślono, że Forum odgrywa kluczową rolę w operacjach informacyjnych: „Aby zbadać kwestie IO, DoD sponsoruje Highlands Forum, które skupia przedstawicieli rządu, przemysłu i naukowców z różnych dziedzin”.
Zauważ, że w 1998 r. „Grupa” Highlands stała się „Forum”. Według O’Neilla miało to na celu uniknięcie poddawania spotkań Highlands Forum „ograniczeniom biurokratycznym”. Nawiązał do Ustawy o Federalnym Komitecie Doradczym (FACA), która reguluje sposób, w jaki rząd Stanów Zjednoczonych może formalnie zabiegać o poradę osób o szczególnych interesach.
Znane jako prawo „otwartego rządu”, FACA wymaga, aby urzędnicy rządowi USA nie mogli prowadzić zamkniętych lub tajnych konsultacji z osobami spoza rządu w celu opracowania polityki. Wszystkie takie konsultacje powinny odbywać się za pośrednictwem federalnych komitetów doradczych, które zezwalają na kontrolę publiczną. FACA wymaga, aby spotkania odbywały się publicznie, ogłaszane za pośrednictwem Rejestru Federalnego, aby grupy doradcze były zarejestrowane w biurze w General Services Administration, oprócz innych wymagań mających na celu zachowanie odpowiedzialności wobec interesu publicznego.
Ale rządowy rząd poinformował, że „O’Neill i inni wierzyli”, że takie kwestie regulacyjne „stłumią swobodny przepływ pomysłów i dyskusje bez żadnych ograniczeń, których szukali”. Prawnicy Pentagonu ostrzegali, że słowo „grupa” może wymagać pewnych zobowiązań i doradzali prowadzenie całej sprawy prywatnie: „Więc O’Neill zmienił nazwę na Highlands Forum i przeniósł się do sektora prywatnego, aby zarządzać nim jako konsultant Pentagonu”. Pentagon Highlands Forum działa więc pod przykrywką „firmy venture capital z kapitałem intelektualnym” O’Neilla, „Highlands Group Inc.”.
W 1995 roku, rok po tym, jak William Perry wyznaczył O'Neilla na szefa Highlands Forum, SAIC — organizacja „partnerów” Forum — uruchomiła nowe Centrum Strategii i Polityki Informacyjnej pod kierownictwem „Jeffreya Coopera, członka Highlands Grupa, która doradza wyższym urzędnikom Departamentu Obrony w kwestiach wojny informacyjnej”. Centrum miało dokładnie ten sam cel, co Forum, by funkcjonować jako „izba informacyjna skupiająca najlepsze i najbystrzejsze umysły w walce informacyjnej poprzez sponsorowanie ciągłej serii seminariów, referatów i sympozjów, które dogłębnie badają implikacje wojny informacyjnej”. Celem było „umożliwienie przywódcom i decydentom z rządu, przemysłu i środowiska akademickiego rozwiązania kluczowych problemów związanych z wojną informacyjną, aby zapewnić, że Stany Zjednoczone zachowają przewagę nad wszelkimi potencjalnymi wrogami”.
Pomimo przepisów FACA, federalne komitety doradcze są już pod silnym wpływem, jeśli nie przejęte, przez władzę korporacji. Tak więc, omijając FACA, Pentagon ominął nawet luźne ograniczenia FACA, na stałe wykluczając jakąkolwiek możliwość publicznego zaangażowania.
Twierdzenie O’Neilla, że nie ma raportów ani zaleceń, jest nieszczere. Jak sam przyznaje, tajnym konsultacjom Pentagonu z przemysłem, które odbywały się za pośrednictwem Highlands Forum od 1994 r., towarzyszyły regularne prezentacje dokumentów naukowych i politycznych, nagrań i notatek ze spotkań oraz innych form dokumentacji, które są zamykane za loginem dostępne tylko dla delegatów Forum. To narusza ducha, jeśli nie literę, FACA – w sposób, który ma na celu obejście demokratycznej odpowiedzialności i rządów prawa.
Highlands Forum nie musi tworzyć rekomendacji konsensusu. Jego celem jest zapewnienie Pentagonowi ukrytego mechanizmu sieci społecznościowych, który cementuje trwałe relacje z władzą korporacji oraz identyfikuje nowe talenty, które można wykorzystać do dopracowania strategii wojny informacyjnej w absolutnej tajemnicy.
Łączna liczba uczestników Forum Highlands DoD to ponad tysiąc, chociaż sesje w dużej mierze składają się z małych, zamkniętych spotkań warsztatowych dla maksymalnie 25–30 osób, skupiających ekspertów i urzędników w zależności od tematu. Wśród delegatów znaleźli się pracownicy wyższego szczebla z SAIC i Booz Allen Hamilton, RAND Corp., Cisco, Human Genome Sciences, eBay, PayPal, IBM, Google, Microsoft, AT&T, BBC, Disney, General Electric, Enron i wiele innych; Demokraci i Republikanie członkowie Kongresu i Senatu; dyrektorzy wyższego szczebla z amerykańskiego przemysłu energetycznego, tacy jak Daniel Yergin z IHS Cambridge Energy Research Associates; oraz kluczowe osoby zaangażowane w obydwie strony kampanii prezydenckich.
Wśród innych uczestników znaleźli się starsi specjaliści ds. mediów: David Ignatius, zastępca redaktora Washington Post i ówczesny redaktor wykonawczy International Herald Tribune; Thomas Friedman, długoletni felietonista New York Times; Arnaud de Borchgrave, redaktor Washington Times i United Press International; Steven Levy, były redaktor Newsweeka, starszy pisarz dla Wired, a obecnie główny redaktor techniczny w Medium; Lawrence Wright, pisarz w „New Yorkerze”; Noah Shachtmann, redaktor naczelny Daily Beast; Rebecca McKinnon, współzałożycielka Global Voices Online; Nik Gowing z BBC; i John Markoff z New York Times.
Dzięki obecnemu sponsorowaniu przez podsekretarza obrony OSD ds. wywiadu, Forum ma wewnętrzny dostęp do szefów głównych amerykańskich agencji wywiadu i wywiadu, a także dyrektorów i ich asystentów w agencjach badawczych DoD, od DARPA po ONA . Oznacza to również, że Forum jest głęboko powiązane z grupami zadaniowymi Pentagonu ds. badań nad polityką.
Google: rozstawiony przez Pentagon
W 1994 — w tym samym roku powstało Highlands Forum pod przewodnictwem Biura Sekretarza Obrony, ONA i DARPA — dwóch młodych doktorantów z Uniwersytetu Stanforda, Sergey Brin i Larry Page, dokonali przełomu w sprawie pierwszego zautomatyzowanego aplikacja do indeksowania stron internetowych i rankingu stron. Ta aplikacja pozostaje głównym składnikiem tego, co ostatecznie stało się usługą wyszukiwania Google. Brin i Page wykonywali swoją pracę dzięki finansowaniu z Digital Library Initiative (DLI), wieloagencyjnego programu National Science Foundation (NSF), NASA i DARPA.
Ale to tylko jedna strona historii.
W trakcie rozwoju wyszukiwarki Sergey Brin regularnie i bezpośrednio raportował do dwóch osób, które w ogóle nie były wydziałem Stanford: dr Bhavani Thuraisingham i dr Rick Steinheiser. Obaj byli przedstawicielami wrażliwego programu badawczego społeczności wywiadowczej USA w zakresie bezpieczeństwa informacji i eksploracji danych. .
Thuraisingham jest obecnie wybitnym profesorem Louisa A. Beecherla i dyrektorem wykonawczym Instytutu Badań Cyberbezpieczeństwa na Uniwersytecie Teksańskim w Dallas oraz poszukiwanym ekspertem w dziedzinie eksploracji danych, zarządzania danymi i bezpieczeństwa informacji. Jednak w latach 90. pracowała dla MITER Corp., wiodącego amerykańskiego kontraktora obronnego, gdzie zarządzała inicjatywą Massive Digital Data Systems, projektem sponsorowanym przez NSA, CIA i dyrektora Centralnego Wywiadu, mającym na celu wspieranie innowacyjnych badań w technologia informacyjna.
„Sfinansowaliśmy Stanford University za pośrednictwem informatyka Jeffreya Ullmana, który miał kilku obiecujących absolwentów pracujących w wielu ekscytujących dziedzinach” – powiedział mi prof. Thuraisingham. „Jednym z nich był Sergey Brin, założyciel Google. Program MDDS społeczności wywiadowczej zasadniczo zapewnił finansowanie zalążkowe Brin, które zostało uzupełnione wieloma innymi źródłami, w tym sektorem prywatnym”.
Ten rodzaj finansowania z pewnością nie jest niczym niezwykłym, a fakt, że Sergey Brin mógł je otrzymać, będąc absolwentem Stanford, wydaje się być incydentalny. Pentagon zajmował się w tym czasie badaniami informatyki. Ale pokazuje, jak głęboko zakorzeniona jest kultura Doliny Krzemowej w wartościach amerykańskiego wywiadu.
W niezwykłym dokumencie umieszczonym na stronie internetowej Uniwersytetu Teksańskiego Thuraisingham wspomina, że w latach 1993-1999 „Społeczność Wywiadowcza [IC] rozpoczęła program o nazwie Massive Digital Data Systems (MDDS), którym zarządzałem dla Wspólnoty Wywiadowczej, kiedy był w korporacji MITER.” W ramach programu sfinansowano 15 prac badawczych na różnych uniwersytetach, w tym Stanford. Jego celem było opracowanie „technologii zarządzania danymi do zarządzania od kilku terabajtów do petabajtów danych”, w tym do „przetwarzania zapytań, zarządzania transakcjami, zarządzania metadanymi, zarządzania pamięcią masową i integracji danych”.
W tym czasie Thuraisingham była głównym naukowcem ds. zarządzania danymi i informacjami w MITRE, gdzie kierowała zespołowymi pracami badawczo-rozwojowymi dla NSA, CIA, Laboratorium Badawczego Sił Powietrznych USA, a także Dowództwa Systemów Wojennych i Kosmicznych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (SPAWAR). ) oraz Łączność i Dowództwo Elektroniczne (CECOM). Następnie prowadziła kursy dla urzędników rządowych USA i wykonawców usług obronnych na temat eksploracji danych w walce z terroryzmem.
W swoim artykule na Uniwersytecie Teksańskim załącza kopię streszczenia programu MDDS amerykańskiego wywiadu, który został przedstawiony na „Rocznym Sympozjum Społeczności Wywiadowczej” w 1995 roku. Streszczenie ujawnia, że głównymi sponsorami programu MDDS były trzy agencje. : NSA, Biuro Badań i Rozwoju CIA oraz Community Management Staff (CMS) społeczności wywiadowczej, który działa pod kierownictwem dyrektora wywiadu centralnego. Administratorami programu, który zapewniał finansowanie w wysokości około 3-4 milionów dolarów rocznie przez 3-4 lata, byli Hal Curran (NSA), Robert Kluttz (CMS), dr Claudia Pierce (NSA), dr Rick Steinheiser (ORD — skrót od Biura Badań i Rozwoju CIA) i samej dr Thuraisingham.
Thuraisingham kontynuuje w swoim artykule, powtarzając, że ten wspólny program CIA-NSA częściowo sfinansował Sergeya Brina w celu rozwoju rdzenia Google, dzięki grantowi dla Stanford zarządzanemu przez przełożonego Brin, prof. Jeffreya D. Ullmana:
„W rzeczywistości założyciel Google, pan Sergey Brin, był częściowo finansowany z tego programu, gdy był doktorantem w Stanford. Wraz ze swoim doradcą prof. Jeffreyem Ullmanem i moim kolegą z MITRE, dr Chrisem Cliftonem [głównym naukowcem Mitre ds. IT], opracowali system Query Flocks, który wyprodukował rozwiązania do eksploracji dużych ilości danych przechowywanych w bazach danych. Pamiętam, że odwiedziłem Stanford z dr. Rickiem Steinheiserem ze Wspólnoty Wywiadowczej i pan Brin wpadał na rolkach, wygłaszał prezentację i wybiegał. W rzeczywistości, kiedy ostatni raz spotkaliśmy się we wrześniu 1998, pan Brin zademonstrował nam swoją wyszukiwarkę, która wkrótce stała się Google.”
Brin i Page oficjalnie zarejestrowali Google jako firmę we wrześniu 1998 roku, w tym samym miesiącu, w którym po raz ostatni zgłosili się do Thuraisingham i Steinheiser. „Query Flocks” było również częścią opatentowanego przez Google systemu wyszukiwania „PageRank”, który Brin opracował w Stanford w ramach programu CIA-NSA-MDDS, a także dzięki finansowaniu z NSF, IBM i Hitachi. W tym samym roku dr Chris Clifton z MITRE, który pracował pod kierownictwem Thuraisinghama nad opracowaniem systemu „Query Flocks”, był współautorem artykułu wraz z superwizorem Brin, prof. Ullmanem, i Rickiem Steinheiserem z CIA. Artykuł zatytułowany „Odkrywanie wiedzy w tekście” został zaprezentowany na konferencji naukowej.
„Finansowanie MDDS, które wsparło Brin, było znaczące, jeśli chodzi o finansowanie zalążkowe, ale prawdopodobnie przeważyły nad nim inne strumienie finansowania” – powiedział Thuraisingham. „Czas finansowania Brin wynosił około dwóch lat. W tym okresie ja i moi koledzy z MDDS odwiedzaliśmy Stanford, aby zobaczyć Brina i monitorować jego postępy mniej więcej co trzy miesiące. Nie nadzorowaliśmy dokładnie, ale chcieliśmy sprawdzać postępy, wskazywać potencjalne problemy i proponować pomysły. W tych briefingach Brin przedstawił nam wyniki badań nad stadami zapytań, a także zademonstrował nam wersje wyszukiwarki Google”.
W ten sposób Brin regularnie informował Thuraisinghama i Steinheisera o swojej pracy nad rozwojem Google.
==
AKTUALIZACJA 14.05 GMT [2 lutego 2015]:
Od czasu publikacji tego artykułu prof. Thuraisingham wprowadziła poprawki do wspomnianego wyżej artykułu. Zmieniona wersja zawiera nowe zmodyfikowane oświadczenie, po którym następuje kopia oryginalnej wersji jej konta MDDS. W tej zmienionej wersji Thuraisingham odrzuca pomysł, że CIA finansowała Google, i zamiast tego mówi:
„W rzeczywistości prof. Jeffrey Ullman (w Stanford) i mój kolega z MITER dr Chris Clifton wraz z kilkoma innymi opracowali system Query Flocks w ramach MDDS, który stworzył rozwiązania do eksploracji dużych ilości danych przechowywanych w bazach danych. Również pan Sergey Brin, współzałożyciel Google, był w tym czasie członkiem grupy badawczej prof. Ullmana. Pamiętam, jak od czasu do czasu odwiedzałem Stanford z dr. Rickiem Steinheiserem ze Wspólnoty Wywiadowczej i pan Brin wpadał na rolkach, wygłaszał prezentację i wybiegał. Podczas naszej ostatniej wizyty w Stanford we wrześniu 1998 r. pan Brin zademonstrował nam swoją wyszukiwarkę, która, jak sądzę, stała się Google wkrótce po…
Istnieje również kilka nieścisłości w artykule dr Ahmeda (z 22 stycznia 2015 r.). Na przykład program MDDS nie był programem „wrażliwym”, jak stwierdził dr Ahmed; był to program niesklasyfikowany, który finansował uniwersytety w USA. Co więcej, Sergey Brin nigdy nie zgłosił się do mnie ani do doktora Ricka Steinheisera; prezentował nam tylko prezentacje podczas naszych wizyt na Wydziale Informatyki Stanforda w latach 90-tych. Ponadto MDDS nigdy nie finansowało Google; sfinansował Uniwersytet Stanforda”.
Tutaj nie ma żadnej merytorycznej różnicy w relacjach Thuraisingham, poza stwierdzeniem, że jej stwierdzenie kojarzące Siergieja Brina z rozwojem „stad zapytań” jest błędne. Warto zauważyć, że to potwierdzenie nie pochodzi z jej własnej wiedzy, ale z tego samego artykułu, który cytuje komentarz rzecznika Google.
Jednak dziwaczna próba odłączenia Google od programu MDDS mija się z celem. Po pierwsze, MDDS nigdy nie finansowało Google, ponieważ w trakcie tworzenia podstawowych komponentów wyszukiwarki Google nie było żadnej firmy zarejestrowanej pod tą nazwą. . Stypendium zostało przekazane Uniwersytetowi Stanforda za pośrednictwem prof. Ullmana, za pośrednictwem którego część funduszy MDDS została wykorzystana do wsparcia Brin, który w tym czasie współtworzył Google. Po drugie, Thuraisingham dodaje, że Brin nigdy nie „zgłaszał się” do niej ani do Steinheisera z CIA, ale przyznaje, że „przekazywał nam prezentacje podczas naszych wizyt na Wydziale Informatyki Stanforda w latach 90.”. Nie jest jednak jasne, jaka jest różnica między raportowaniem a przedstawieniem szczegółowej prezentacji – tak czy inaczej, Thuraisingham potwierdza, że ona i CIA żywo interesowali się rozwojem Google'a przez Brin. Po trzecie, Thuraisingham opisuje program MDDS jako „niesklasyfikowany”, ale nie jest to sprzeczne z jego „wrażliwym” charakterem. Jako ktoś, kto przez dziesięciolecia pracował jako wykonawca i doradca wywiadu, Thuraisingham z pewnością zdaje sobie sprawę, że istnieje wiele sposobów kategoryzowania informacji wywiadowczych, w tym „wrażliwych, ale niesklasyfikowanych.” Wielu byłych urzędników wywiadu USA, z którymi rozmawiałem, powiedziało, że prawie całkowity brak publicznych informacji na temat inicjatywy MDDS prowadzonej przez CIA i NSA sugeruje, że chociaż program nie został sklasyfikowany, prawdopodobnie zamiast tego jego treść została uznana za wrażliwą, co wyjaśniałoby wysiłki zmierzające do zminimalizowania przejrzystości programu i sposobu, w jaki został on wykorzystany przy opracowywaniu narzędzi do społeczność wywiadowcza USA. Po czwarte, i na koniec, należy podkreślić, że abstrakt MDDS, który Thuraisingham zawiera w swoim dokumencie z Uniwersytetu w Teksasie, wyraźnie stwierdza nie tylko, że dyrektor CMS Centralnego Wywiadu, CIA i NSA były nadzorcami inicjatywy MDDS, ale że docelowymi klientami projektu były „DoD, IC i inne organizacje rządowe”: Pentagon, społeczność wywiadowcza USA i inne odpowiednie agencje rządowe USA.
Innymi słowy, udostępnienie Brinowi funduszy MDDS za pośrednictwem Ullmana, pod nadzorem Thuraisingham i Steinheiser, było zasadniczo spowodowane tym, że uznali oni potencjalną użyteczność pracy Brin nad rozwojem Google dla Pentagonu, społeczności wywiadowczej i całego rządu federalnego.
==
Program MDDS jest faktycznie wspomniany w kilku artykułach, których współautorami są Brin i Page w Stanford, szczególnie podkreślając jego rolę w finansowym sponsorowaniu Brin w rozwoju Google. W swoim artykule z 1998 roku opublikowanym w Biuletynie Komitetu Technicznego ds. Inżynierii Danych IEEE Computer Society, opisują automatyzację metod wyodrębniania informacji z sieci poprzez „Dual Iterative Pattern Relation Extraction”, opracowanie „globalnego rankingu stron internetowych o nazwie PageRank” oraz wykorzystanie PageRank „do opracowania nowatorskiej wyszukiwarki o nazwie Google”. W przypisie otwierającym Sergey Brin potwierdza, że był „Częściowo wspierany przez program Massive Digital Data Systems programu Community Management Staff, grant NSF IRI-96–31952” – potwierdzając, że prace Brin nad rozwojem Google były rzeczywiście częściowo finansowane przez CIA-NSA- Program MDDS.
Ten grant NSF zidentyfikowany obok MDDS, którego raport z projektu wymienia Brin wśród wspieranych studentów (bez wymieniania MDDS), różnił się od grantu NSF dla Larry'ego Page'a, który obejmował finansowanie z DARPA i NASA. Raport z projektu, którego autorem jest przełożony Brin, prof. Ullman, w sekcji „Oznaczenia sukcesu” stwierdza, że „istnieją nowe historie startupów oparte na badaniach wspieranych przez NSF”. W sekcji „Project Impact” raport stwierdza: „Wreszcie projekt Google stał się komercyjny jako Google.com”.
Relacja Thuraisingham, w tym jej nowa poprawiona wersja, pokazuje zatem, że program CIA-NSA-MDDS nie tylko częściowo finansował Brin podczas jego pracy z Larrym Page'em przy rozwijaniu Google, ale że wysocy przedstawiciele amerykańskiego wywiadu, w tym urzędnik CIA, nadzorowali ewolucję Google w w tej fazie przed uruchomieniem, aż do momentu, gdy firma była gotowa do oficjalnego założenia. Google otrzymał więc „znaczną” ilość finansowania zalążkowego i nadzoru ze strony Pentagonu, a mianowicie CIA, NSA i DARPA.
DoD nie udało się uzyskać komentarza.
Kiedy poprosiłem prof. Ullmana o potwierdzenie, czy Brin był częściowo finansowany w ramach programu MDDS społeczności wywiadowczej i czy Ullman był świadomy, że Brin regularnie informował Ricka Steinheisera z CIA o swoich postępach w rozwoju wyszukiwarki Google, odpowiedzi Ullmana były wymijające. : „Czy mogę wiedzieć, kogo reprezentujesz i dlaczego interesują Cię te kwestie? Kim są twoje „źródła”?” Zaprzeczył również, jakoby Brin odegrał znaczącą rolę w rozwoju systemu „stad zapytań”, chociaż z dokumentów Brina jasno wynika, że czerpał z tej pracy przy współtworzeniu systemu PageRank z Page.
Kiedy zapytałem Ullmana, czy odrzucał rolę amerykańskiego wywiadu we wspieraniu Brin podczas rozwoju Google, powiedział: „Nie zamierzam zaszczycać tego nonsensu zaprzeczeniem. Jeśli nie wyjaśnisz, czym jest twoja teoria i do czego dążysz, nie pomogę ci w najmniejszym stopniu.
Streszczenie MDDS opublikowane online na Uniwersytecie Teksańskim potwierdza, że uzasadnieniem dla projektu CIA-NSA było „zapewnienie środków początkowych na rozwój technologii zarządzania danymi, które są obarczone wysokim ryzykiem i opłacalne”, w tym techniki „zapytania”. , przeglądanie i filtrowanie; przetwarzanie transakcji; dostęp do metod i indeksowania; zarządzanie metadanymi i modelowanie danych; oraz integracja heterogenicznych baz danych; a także opracowanie odpowiednich architektur.” Ostateczną wizją programu było „zapewnienie bezproblemowego dostępu i fuzji ogromnych ilości danych, informacji i wiedzy w heterogenicznym środowisku czasu rzeczywistego” do użytku przez Pentagon, społeczność wywiadowczą i potencjalnie przez rząd.
Te rewelacje potwierdzają twierdzenia Roberta Steele'a, byłego starszego oficera CIA i cywilnego zastępcy dyrektora Marine Corps Intelligence Activity, z którym przeprowadziłem wywiad dla The Guardian w zeszłym roku na temat wywiadu o otwartym kodzie źródłowym. Powołując się na źródła w CIA, Steele powiedział w 2006 roku, że Steinheiser, jego stary kolega, był głównym łącznikiem CIA w Google i zorganizował wczesne finansowanie pionierskiej firmy informatycznej. W tamtym czasie założycielowi Wired, Johnowi Batelle, udało się uzyskać oficjalne zaprzeczenie od rzecznika Google w odpowiedzi na twierdzenia Steele'a:
„Oświadczenia związane z Google są całkowicie nieprawdziwe”.
Tym razem, pomimo wielu próśb i rozmów, rzecznik Google odmówił komentarza.
AKTUALIZACJA: Na dzień 17.41 GMT [22 stycznia 2015 r.] dyrektor ds. komunikacji korporacyjnej Google skontaktował się i poprosił mnie o dołączenie następującego oświadczenia:
„Sergey Brin nie był częścią programu Query Flocks w Stanford, ani żaden z jego projektów nie był finansowany przez organy wywiadu USA”.
Odpisałem tak:
Moja odpowiedź na to stwierdzenie byłaby następująca: sam Brin w swoim własnym artykule potwierdza finansowanie z Community Management Staff inicjatywy Massive Digital Data Systems (MDDS), która została zapewniona przez NSF. MDDS był programem społeczności wywiadowczej utworzonym przez CIA i NSA. Mam też w dokumentacji, jak wspomniano w artykule, od prof. Thuraisingham z University of Texas, że zarządzała programem MDDS w imieniu amerykańskiego wywiadu i że ona i Rick Steinheiser z CIA spotykali się z Brin mniej więcej co trzy miesiące. przez dwa lata będzie informowany o jego postępach w rozwoju Google i PageRank. To, czy Brin pracował nad stadami zapytań, czy nie, nie jest ani tu, ani tam.
W tym kontekście warto rozważyć następujące pytania:
1) Czy Google zaprzecza, że praca Brin była częściowo finansowana przez MDDS poprzez grant NSF?
2) Czy Google zaprzecza, że Brin regularnie zgłaszał się do Thuraisingham i Steinheiser od około 1996 do 1998 do września tego roku, kiedy przedstawił im wyszukiwarkę Google?
Całkowita świadomość informacji
Wezwanie do nadsyłania dokumentów dla MDDS zostało wysłane za pośrednictwem listy e-mailowej 3 listopada 1993 r. od starszego urzędnika amerykańskiego wywiadu Davida Charvonia, dyrektora biura koordynacji badań i rozwoju CMS społeczności wywiadowczej. Reakcja Tatu Ylonena (słynnego wynalazcy szeroko stosowanego protokołu ochrony danych bezpiecznej powłoki [SSH]) na jego współpracowników z listy e-mailowej mówi: „Istotność kryptowalut? Sprawia, że zastanawiasz się, czy powinieneś chronić swoje dane.” Wiadomość e-mail potwierdza również, że wykonawca obrony i partner Highlands Forum, SAIC, zarządzał procesem składania MDDS, a streszczenia przesyłano do Jackie Booth z Biura Badań i Rozwoju CIA za pośrednictwem adresu e-mail SAIC.
W 1997 r. Thuraisingham ujawnia, na krótko przed włączeniem Google i podczas gdy nadal nadzorowała rozwój oprogramowania wyszukiwarek w Stanford, jej myśli skierowały się na aplikacje bezpieczeństwa narodowego programu MDDS. W podziękowaniach dla swojej książki Web Data Mining and Applications in Business Intelligence and Counter-Terrorism (2003) Thuraisingham pisze, że ona i „Dr. Rick Steinheiser z CIA rozpoczął rozmowy z Agencją Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony na temat zastosowania eksploracji danych w celu zwalczania terroryzmu” – pomysł, który wynikał bezpośrednio z programu MDDS, który częściowo finansował Google. „Dyskusje te ostatecznie przekształciły się w obecny program EELD (Evidence Extraction and Link Detection) w DARPA”.
Tak więc ten sam wysoki rangą urzędnik CIA i wykonawca CIA-NSA zaangażowany w finansowanie zalążkowe dla Google jednocześnie rozważał rolę eksploracji danych w celach antyterrorystycznych i rozwijał pomysły na narzędzia faktycznie zaawansowane przez DARPA.
Dziś, jak ilustruje to jej niedawny artykuł w New York Times, Thuraisingham pozostaje zagorzałym orędownikiem eksploracji danych w celach antyterrorystycznych, ale podkreśla również, że metody te muszą być opracowane przez rząd we współpracy z prawnikami zajmującymi się prawami obywatelskimi i obrońcami prywatności, aby zapewnić, że istnieją solidne procedury zapobiegające potencjalnym nadużyciom. Zwraca jednak uwagę, że przy ilości gromadzonych informacji istnieje duże ryzyko fałszywych alarmów.
W 1993 roku, kiedy program MDDS został uruchomiony i zarządzany przez MITER Corp. w imieniu amerykańskiego wywiadu, informatyk z University of Virginia, dr Anita K. Jones — powiernik MITER — otrzymał stanowisko dyrektora DARPA i szefa badań i inżynieria w całym Pentagonie. Zasiadała w zarządzie MITER od 1988 roku. Od 1987 do 1993 roku Jones zasiadała jednocześnie w radzie dyrektorów SAIC. Jako nowa szefowa DARPA w latach 1993-1997 współprzewodniczyła również Pentagon’s Highlands Forum w okresie poprzedzającym uruchomienie Google’a w Stanford w ramach MDSS.
Tak więc, kiedy Thuraisingham i Steinheiser rozmawiali z DARPA o zastosowaniach antyterrorystycznych badań MDDS, Jones był dyrektorem DARPA i współprzewodniczącym Highlands Forum. W tym samym roku Jones opuściła DARPA, by wrócić na swoje stanowisko na Uniwersytecie Virgina. W następnym roku dołączyła do zarządu Narodowej Fundacji Nauki, która oczywiście również niedawno sfinansowała Brin i Page, a także wróciła do zarządu SAIC. Kiedy opuściła DoD, senator Chuck Robb złożył Jonesowi następujący hołd: „Połączyła technologie i operacyjne społeczności wojskowe, aby opracować szczegółowe plany utrzymania dominacji USA na polu bitwy w następnym stuleciu”.
Dr Anita Jones, szefowa DARPA w latach 1993-1997 i współprzewodnicząca Pentagon Highlands Forum w latach 1995-1997, podczas którego urzędnicy odpowiedzialni za program CIA-NSA-MDSS finansowali Google oraz w komunikacji z DARPA na temat eksploracja danych w celu przeciwdziałania terroryzmowi
W zarządzie Narodowej Fundacji Nauki od 1992 do 1998 (w tym jako przewodniczący od 1996) był Richard N. Zare. Był to okres, w którym NSF sponsorował Sergeya Brina i Larry'ego Page'a we współpracy z DARPA. W czerwcu 1994 r. prof. Zare, chemik ze Stanford, uczestniczył wraz z prof. Jeffreyem Ullmanem (nadzorującym badania Sergeya Brina) w panelu sponsorowanym przez Stanford i National Research Council omawiającym potrzebę wykazania przez naukowców, jak ich praca do potrzeb krajowych”. Panel zgromadził naukowców i decydentów, w tym „wtajemniczonych z Waszyngtonu”.
Program EELD DARPA, zainspirowany pracą Thuraisinghama i Steinheisera pod okiem Jonesa, został szybko dostosowany i zintegrowany z zestawem narzędzi do prowadzenia kompleksowego nadzoru pod rządami administracji Busha.
Według oficjalnego DARPA Teda Senatora, który kierował programem EELD dla krótkotrwałego biura informacyjnego agencji, EELD był jednym z szeregu „obiecujących technik” przygotowywanych do integracji „z prototypowym systemem TIA”. TIA to skrót od Total Information Awareness i był głównym globalnym programem elektronicznego podsłuchu i eksploracji danych, wdrożonym przez administrację Busha po 11 września. TIA została założona przez spiskowca Iran-Contra, admirała Johna Poindextera, mianowanego w 2002 roku przez Busha nowym biurem ds. świadomości informacyjnej DARPA.
Centrum Badawcze Xerox Palo Alto (PARC) było kolejnym wykonawcą wśród 26 firm (w tym SAIC), które otrzymały od DARPA kontrakty na miliony dolarów (określone ilości pozostały tajne) pod kierownictwem Pointdextera, aby przyspieszyć program nadzoru TIA od 2002 roku. Badania obejmowały „profilowanie behawioralne”, „automatyczne wykrywanie, identyfikację i śledzenie” działalności terrorystycznej, wśród innych projektów analizy danych. W tym czasie dyrektorem i głównym naukowcem PARC był John Seely Brown. Zarówno Brown, jak i Pointdexter byli uczestnikami Pentagon Highlands Forum — Brown do niedawna regularnie.
TIA została rzekomo zamknięta w 2003 r. z powodu publicznego sprzeciwu po ujawnieniu programu w mediach, ale w następnym roku Pointdexter uczestniczył w sesji Pentagon Highlands Group w Singapurze wraz z przedstawicielami obrony i bezpieczeństwa z całego świata. W międzyczasie Ted Senator nadal zarządzał programem EELD między innymi projektami eksploracji danych i analiz w DARPA do 2006 r., kiedy to odszedł, aby zostać wiceprezesem SAIC. Obecnie jest pracownikiem technicznym SAIC/Leidos.
Google, DARPA i szlak pieniędzy
Na długo przed pojawieniem się Sergeya Brina i Larry'ego Page'a, wydział informatyki Uniwersytetu Stanforda ściśle współpracował z amerykańskim wywiadem wojskowym. List z 5 listopada 1984 r. z biura znanego eksperta ds. sztucznej inteligencji (AI), prof. Edwarda Feigenbauma, zaadresowany do Ricka Steinheisera, zawiera te ostatnie wskazówki dla projektu programowania heurystycznego Stanforda, zwracając się do Steinheisera jako członka „Komitetu Sterującego AI”. Lista uczestników konferencji wykonawców w tym czasie, sponsorowanej przez Biuro Badań Morskich Pentagonu (ONR), obejmuje Steinheisera jako delegata pod nazwą „OPNAV Op-115” — co odnosi się do Biura Szefa Operacji Morskich program dotyczący gotowości operacyjnej, który odegrał ważną rolę w rozwoju systemów cyfrowych dla wojska.
Od lat siedemdziesiątych prof. Feigenbaum i jego koledzy prowadzili projekt programowania heurystycznego Stanforda w ramach umowy z DARPA, trwający do lat dziewięćdziesiątych. Sam Feigenbaum otrzymał w tym okresie około 7 milionów dolarów za swoją pracę od DARPA, wraz z innymi funduszami z NSF, NASA i ONR.
Przełożony Brin w Stanford, prof. Jeffrey Ullman, był w 1996 roku częścią wspólnego projektu finansowania programu DARPA Intelligent Integration of Information. W tym samym roku Ullman współprzewodniczył sponsorowanym przez DARPA spotkaniom dotyczącym wymiany danych między wieloma systemami.
We wrześniu 1998 roku, w tym samym miesiącu, w którym Sergey Brin poinformował przedstawicieli amerykańskiego wywiadu Steinheisera i Thuraisinghama, przedsiębiorcy technologiczni Andreas Bechtolsheim i David Cheriton zainwestowali po 100 000 dolarów w Google. Obaj inwestorzy byli związani z DARPA.
Jako doktorant na Uniwersytecie Stanforda w dziedzinie elektrotechniki w latach 80., pionierski projekt stacji roboczej SUN firmy Bechtolsheim został sfinansowany przez DARPA i wydział informatyki Stanford — badania te były podstawą założenia firmy Bechtolsheim firmy Sun Microsystems, którą założył wraz z Williamem Joyem.
Jeśli chodzi o współinwestora Bechtolsheima w Google, Davida Cheritona, ten ostatni jest wieloletnim profesorem informatyki Stanford, który ma jeszcze bardziej zakorzenione relacje z DARPA. Jego życiorys na Uniwersytecie Alberty, który w listopadzie 2014 roku przyznał mu honorowy doktorat naukowy, mówi, że „badania Cheriton otrzymywały wsparcie amerykańskiej Agencji Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony (DARPA) od ponad 20 lat”.
W międzyczasie Bechtolsheim opuścił Sun Microsystems w 1995 roku, współtworząc Granite Systems wraz z innym inwestorem Google, Cheritonem jako partnerem. Sprzedali Granite firmie Cisco Systems w 1996 roku, zachowując znaczną własność Granite i stając się starszymi dyrektorami Cisco.
Wiadomość e-mail uzyskana z Enron Corpus (baza danych 600 000 wiadomości e-mail przejęta przez Federalną Komisję Regulacji Energetyki, a następnie udostępniona publicznie) od Richarda O'Neilla, zapraszająca dyrektorów Enron do udziału w Highlands Forum, pokazuje, że dyrektorzy Cisco i Granite są ściśle związany z Pentagonem. Wiadomość e-mail ujawnia, że w maju 2000 r. partner Bechtolsheim i współzałożyciel Sun Microsystems, William Joy – który wówczas był tam głównym naukowcem i dyrektorem wykonawczym korporacji – wziął udział w Forum, aby omówić nanotechnologię i obliczenia molekularne.
W 1999 r. Joy była również współprzewodniczącą Prezydenckiego Komitetu Doradczego ds. Technologii Informacyjnych, nadzorując raport potwierdzający, że DARPA:
„… zrewidował swoje priorytety w latach 90-tych, tak aby całe finansowanie technologii informacyjnych było oceniane pod kątem korzyści dla wojownika”.
W latach 90. finansowanie Stanforda przez DARPA, w tym Google, dotyczyło wyraźnie rozwoju technologii, które mogłyby wzmocnić wojskowe operacje wywiadowcze Pentagonu w teatrach wojennych.
Raport Joy zalecił większe finansowanie rządu federalnego z Pentagonu, NASA i innych agencji dla sektora IT. Greg Papadopoulos, inny z kolegów Bechtolsheima jako ówczesny dyrektor ds. technologii w Sun Microsystems, również wziął udział w spotkaniu Pentagon Highlands Forum we wrześniu 2000 roku.
W listopadzie Pentagon Highlands Forum gościło Sue Bostrom, która była wiceprezesem ds. Internetu w Cisco, zasiadając w zarządzie firmy wraz ze współinwestorami Google Bechtolsheim i Cheriton. Forum gościło również Lawrence'a Zuriffa, ówczesnego partnera zarządzającego Granite, który Bechtolsheim i Cheriton sprzedali Cisco. Zuriff był wcześniej wykonawcą SAIC w latach 1993-1994, współpracującym z Pentagonem w kwestiach bezpieczeństwa narodowego, w szczególności dla Urzędu Marszałkowskiego ds. Oceny Netto. W 1994 roku zarówno SAIC, jak i ONA były oczywiście zaangażowane we współtworzenie Pentagon Highlands Forum. Wśród dorobku Zurifa podczas jego kadencji w SAIC był artykuł zatytułowany „Zrozumienie wojny informacyjnej”, wygłoszony podczas sponsorowanego przez SAIC Okrągłego Stołu Armii USA na temat rewolucji w sprawach wojskowych.
Po założeniu Google firma otrzymała 25 milionów dolarów finansowania kapitałowego w 1999 roku, kierowana przez Sequoia Capital i Kleiner Perkins Caufield & Byers. Według Homeland Security Today: „Wiele start-upów ufundowanych przez Sequoia podpisało umowę z Departamentem Obrony, zwłaszcza po 11 września, kiedy Mark Kvamme z Sequoia spotkał się z sekretarzem obrony Donaldem Rumsfeldem, aby omówić zastosowanie nowych technologii do prowadzenia działań wojennych i wywiadu. kolekcja." Podobnie Kleiner Perkins nawiązał „bliskie relacje” z In-Q-Tel, firmą venture capital CIA, która finansuje start-upy „w celu promowania „priorytetowych” technologii wartościowych” dla społeczności wywiadowczej.
John Doerr, który kierował inwestycją Kleiner Perkins w Google, uzyskując stanowisko w zarządzie, był jednym z głównych wczesnych inwestorów w Sun Microsystems firmy Becholshtein w momencie jej uruchomienia. On i jego żona Anne są głównymi fundatorami Centrum Przywództwa Inżynieryjnego (RCEL) Uniwersytetu Rice, które w 2009 roku otrzymało 16 milionów dolarów od DARPA na program badawczo-rozwojowy dotyczący wszechobecnych komputerów (PACE). Doerr ma również bliskie relacje z administracją Obamy, której doradzał wkrótce po tym, jak przejęła ona władzę w celu zwiększenia finansowania Pentagonu dla przemysłu technologicznego. W 2013 roku na konferencji Fortune Brainstorm TECH Doerr pochwalił „jak DARPA DoD sfinansowała GPS, CAD, większość głównych wydziałów informatyki i oczywiście Internet”.
Innymi słowy, od samego początku firma Google była inkubowana, pielęgnowana i finansowana przez interesy, które były bezpośrednio powiązane lub ściśle powiązane ze społecznością amerykańskiego wywiadu wojskowego: wiele z nich było osadzonych w Pentagon Highlands Forum.
Google chwyta Pentagon
W 2003 roku Google zaczął dostosowywać swoją wyszukiwarkę w ramach specjalnego kontraktu z CIA dla swojego biura Intellink Management Office, „nadzorując ściśle tajne, tajne i wrażliwe, ale niesklasyfikowane intranety dla CIA i innych agencji IC”, jak podaje Homeland Security Today. W tym roku fundusze CIA były również „po cichu” przekazywane za pośrednictwem National Science Foundation na projekty, które mogą pomóc w stworzeniu „nowych możliwości zwalczania terroryzmu za pomocą zaawansowanej technologii”.
W następnym roku Google kupił firmę Keyhole, która pierwotnie była finansowana przez In-Q-Tel. Korzystając z Keyhole, Google rozpoczęło opracowywanie zaawansowanego oprogramowania do mapowania satelitarnego w programie Google Earth. Była dyrektor DARPA i współprzewodnicząca Highlands Forum Anita Jones była w tym czasie w zarządzie In-Q-Tel i pozostaje nią do dziś.
Następnie, w listopadzie 2005 roku, In-Q-Tel wydał wezwania do sprzedaży akcji Google o wartości 2,2 miliona dolarów. Relacja Google z amerykańskim wywiadem została dodatkowo ujawniona, gdy wykonawca IT powiedział zamkniętej konferencji specjalistów ds. wywiadu w Waszyngtonie na zasadzie nieprzypisywania, że co najmniej jedna amerykańska agencja wywiadowcza pracuje nad „wykorzystaniem monitorowania danych [użytkownika] Google” zdolności w ramach starań o pozyskanie danych „w interesie wywiadu bezpieczeństwa narodowego”.
Zdjęcie na Flickr z marca 2007 roku pokazuje, że dyrektor ds. badań Google i ekspert ds. sztucznej inteligencji Peter Norvig uczestniczył w tym roku w spotkaniu Pentagon Highlands Forum w Carmel w Kalifornii. Bliski związek Norviga z Forum na ten rok jest również potwierdzony jego rolą w gościnnej redakcji listy czytelniczej Forum 2007.
Poniższe zdjęcie pokazuje Norviga w rozmowie z Lewisem Shepherdem, który w tym czasie był starszym specjalistą ds. technologii w Agencji Wywiadu Obronnego, odpowiedzialnym za badanie, zatwierdzanie i projektowanie „wszystkich nowych systemów sprzętowych/oprogramowania oraz przejęć dla Global Defense Intelligence IT Enterprise, ”, w tym „technologie Big Data”. Shepherd pracuje teraz w firmie Microsoft. Norvig był naukowcem komputerowym na Uniwersytecie Stanforda w 1991 roku, zanim dołączył do Sun Microsystems w Bechtolsheim jako starszy naukowiec do 1994 roku, a następnie kierował działem informatyki NASA.
Lewis Shepherd (z lewej), ówczesny starszy specjalista ds. technologii w Agencji Wywiadu Obronnego Pentagonu, rozmawia z Peterem Norvigiem (z prawej), uznanym ekspertem w dziedzinie sztucznej inteligencji i dyrektorem ds. badań w Google. To zdjęcie pochodzi ze spotkania Highlands Forum w 2007 roku.
Norvig pojawia się na profilu Google Plus O’Neilla jako jeden z jego bliskich kontaktów. Analiza pozostałych powiązań O’Neilla z Google Plus pokazuje, że jest on bezpośrednio powiązany nie tylko z szeroką gamą kadry kierowniczej Google, ale także z niektórymi z największych nazwisk w amerykańskiej społeczności technologicznej.
Te powiązania obejmują Michele Weslander Quaid, byłego wykonawcę CIA i byłego wysokiego rangą urzędnika wywiadu Pentagonu, który jest obecnie dyrektorem ds. technologii w Google, gdzie opracowuje programy „najlepiej dopasowane do potrzeb agencji rządowych”; Elizabeth Churchill, dyrektor ds. doświadczeń użytkownika w Google; James Kuffner, humanoidalny ekspert robotyki, który obecnie kieruje działem robotyki Google i który wprowadził termin „robotyka w chmurze”; Mark Drapeau, dyrektor ds. zaangażowania w innowacje w sektorze publicznym firmy Microsoft; Lili Cheng, dyrektor generalny Microsoft Future Social Experiences (FUSE) Labs; Jon Udell, „ewangelista” Microsoftu; Cory Ondrejka, wiceprezes ds. inżynierii na Facebooku; żeby wymienić tylko kilka.
W 2010 roku Google podpisał wielomiliardowy kontrakt bez licytacji z siostrzaną agencją NSA, National Geospatial-Intelligence Agency (NGA). Umowa polegała na wykorzystaniu Google Earth do usług wizualizacji dla NGA. Google opracował oprogramowanie Google Earth, kupując Keyhole od firmy inwestycyjnej CIA In-Q-Tel.
Następnie rok później, w 2011 roku, inna osoba związana z Google Plus O'Neilla, Michele Quaid, która zajmowała kierownicze stanowiska w NGA, Narodowym Biurze Rozpoznania i Biurze Dyrektora Wywiadu Narodowego, opuściła swoją rządową rolę, by zostać Google. „ewangelizator innowacji” i osoba udzielająca wskazówek w poszukiwaniu kontraktów rządowych. Ostatnią rolą Quaid przed jej przejściem do Google było stanowisko starszego przedstawiciela dyrektora krajowego wywiadu w grupie zadaniowej ds. wywiadu, nadzoru i rozpoznania oraz starszego doradcy podsekretarza obrony dyrektora ds. wsparcia wojsk bojowych połączonych i koalicyjnych (J&CWS). ). Obie role obejmowały operacje informacyjne w swoim rdzeniu. Innymi słowy, przed przejściem do Google Quaid ściśle współpracowała z Biurem Podsekretarza Obrony ds. Wywiadu, któremu podlega Pentagon’s Highlands Forum. Quaid sama brała udział w Forum, choć dokładnie kiedy i jak często nie mogłem potwierdzić.
W marcu 2012 r. ówczesna dyrektorka DARPA Regina Dugan – która w tym charakterze była również współprzewodniczącą Pentagon Highlands Forum – podążyła za swoim kolegą Quaidem do Google, aby poprowadzić nową Grupę Zaawansowanych Technologii i Projektów firmy. Podczas swojej kadencji w Pentagonie Dugan kierowała między innymi strategicznym bezpieczeństwem cybernetycznym i mediami społecznościowymi. Była odpowiedzialna za skoncentrowanie „rosnącej części” prac DARPA „na badaniu zdolności ofensywnych w celu zaspokojenia potrzeb wojskowych”, zapewniając 500 milionów dolarów funduszy rządowych na badania cybernetyczne DARPA w latach 2012-2017.
Regina Dugan, była szefowa DARPA i współprzewodnicząca Highlands Forum, teraz starszy dyrektor Google — stara się wyglądać jak najlepiej
Do listopada 2014 r. główny ekspert Google ds. AI i robotyki, James Kuffner, był wraz z O'Neillem delegatem na Highlands Island Forum 2014 w Singapurze, aby zbadać „Postępy w robotyce i sztucznej inteligencji: implikacje dla społeczeństwa, bezpieczeństwa i konfliktów”. 26 delegatów z Austrii, Izraela, Japonii, Singapuru, Szwecji, Wielkiej Brytanii i USA, zarówno z przemysłu, jak i rządu. Związek Kuffnera z Pentagonem rozpoczął się jednak znacznie wcześniej. W 1997 roku Kuffner był naukowcem podczas swojego doktoratu w Stanford w ramach finansowanego przez Pentagon projektu dotyczącego autonomicznych robotów mobilnych w sieci, sponsorowanego przez DARPA i US Navy.
Rumsfeld i uporczywy nadzór
Podsumowując, wielu najwyższych rangą dyrektorów Google jest powiązanych z Pentagon Highlands Forum, które przez cały okres rozwoju Google w ciągu ostatniej dekady wielokrotnie pojawiało się jako siła łącząca i zwołująca. Inkubacja Google przez społeczność wywiadowczą Stanów Zjednoczonych od samego początku odbywała się poprzez połączenie bezpośredniego sponsorowania i nieformalnych sieci wpływów finansowych, ściśle powiązanych z interesami Pentagonu.
Samo Highlands Forum wykorzystywało nieformalne budowanie relacji takich prywatnych sieci do łączenia sektorów obrony i przemysłu, umożliwiając połączenie interesów korporacyjnych i wojskowych w celu rozszerzenia aparatu tajnego nadzoru w imię bezpieczeństwa narodowego. Siłę sprawowaną przez sieć cieni reprezentowaną na Forum można jednak najlepiej zmierzyć na podstawie jej wpływu za rządów Busha, kiedy odegrała ona bezpośrednią rolę w dosłownym pisaniu strategii i doktryn stojących za amerykańskimi wysiłkami na rzecz osiągnięcia „wyższości informacyjnej”.
W grudniu 2001 r. O'Neill potwierdził, że strategiczne dyskusje na Highlands Forum były wkładem bezpośrednio w ogólnoświatowy przegląd strategiczny Andrew Marshalla, zlecony przez prezydenta Busha i Donalda Rumsfelda w celu unowocześnienia sił zbrojnych, w tym Quadriennial Defence Review – i że niektóre z najwcześniejszych Spotkania na forum „doprowadziły do napisania grupy polityk, strategii i doktryny DoD dla służb w zakresie wojny informacyjnej”. Ten proces „pisania” polityki Pentagonu dotyczącej wojny informacyjnej „został przeprowadzony we współpracy z ludźmi, którzy inaczej rozumieli środowisko — nie tylko obywatelami USA, ale także obcokrajowcami i ludźmi, którzy rozwijali korporacyjne IT”.
Doktryny Pentagonu dotyczące wojny informacyjnej po 11 września zostały więc napisane nie tylko przez urzędników bezpieczeństwa narodowego z USA i zagranicy, ale także przez potężne podmioty korporacyjne w sektorach obronnym i technologicznym.
W kwietniu tego samego roku gen. James McCarthy zakończył przegląd transformacji obronnej na zlecenie Rumsfelda. Jego raport wielokrotnie podkreślał, że masowy nadzór jest integralną częścią transformacji DoD. Jeśli chodzi o Marshalla, jego raport uzupełniający dla Rumsfelda miał opracować plan określający przyszłość Pentagonu w „erze informacji”.
O’Neill potwierdził również, że w celu opracowania doktryny wojny informacyjnej Forum przeprowadziło szeroko zakrojone dyskusje na temat nadzoru elektronicznego i „tego, co stanowi akt wojny w środowisku informacyjnym”. Artykuły stanowiące wkład w politykę obronną USA, napisane do końca lat 90. przez konsultantów RAND, Johna Arquilla i Davida Rondfeldta, długoletnich członków Highlands Forum, powstały „w wyniku tych spotkań”, badając dylematy polityczne dotyczące tego, jak daleko posunąć się do celu „Informacja”. Wyższość.” „Jedną z rzeczy, która była szokująca dla amerykańskiej opinii publicznej było to, że nie kradliśmy kont Miloszevicia drogą elektroniczną, kiedy w rzeczywistości było to możliwe” – skomentował O'Neill.
Chociaż proces badawczo-rozwojowy dotyczący strategii transformacji Pentagonu pozostaje tajny, wskazówkę na temat dyskusji Departamentu Obrony prowadzonych w tym okresie można uzyskać z monografii badawczej US Army School of Advanced Military Studies z 2005 r. w czasopiśmie DoD, Military Review, autorstwa aktywnego Oficer wywiadu armii.
„Pomysł trwałego nadzoru jako zdolności transformacyjnej krążył w krajowej społeczności wywiadowczej (IC) i Departamencie Obrony (DoD) od co najmniej trzech lat” – napisano w artykule, odwołując się do badań transformacyjnych zleconych przez Rumsfelda.
Dokument wojskowy dokonał przeglądu szeregu oficjalnych dokumentów wojskowych wysokiego szczebla, w tym jednego z Biura Przewodniczącego Połączonych Szefów Sztabów, pokazując, że „Stały nadzór” był podstawowym tematem informacyjnej wizji obrony polityki w całym Pentagonie.
Teraz wiemy, że zaledwie dwa miesiące przed wystąpieniem O'Neilla na Harvardzie w 2001 r., w ramach programu TIA, prezydent Bush potajemnie zezwolił na inwigilację Amerykanów przez NSA bez zatwierdzonych przez sąd nakazów, co wydaje się być nielegalną modyfikacją Projekt eksploracji danych ThinThread — jak później ujawnili informatorzy NSA William Binney i Thomas Drake.
Połączenie nadzoru i uruchamiania
Od tego momentu SAIC, partner Highlands Forum, odegrał kluczową rolę w rozwoju NSA od samego początku. Krótko po 11 września Brian Sharkey, dyrektor ds. technologii w sektorze ELS3 SAIC (koncentruje się na systemach informatycznych dla służb ratowniczych), połączył siły z Johnem Poindexterem, aby zaproponować program nadzoru TIA. Sharkey z SAIC był wcześniej zastępcą dyrektora Biura Systemów Informacyjnych w DARPA do lat dziewięćdziesiątych.
Mniej więcej w tym samym czasie wiceprezes SAIC ds. rozwoju korporacyjnego Samuel Visner został szefem programów wywiadu sygnałowego NSA. SAIC znalazł się wówczas w konsorcjum, które otrzymało kontrakt o wartości 280 milionów dolarów na opracowanie jednego z tajnych systemów podsłuchowych NSA. Do 2003 roku Visner powrócił do SAIC, aby objąć stanowisko dyrektora ds. planowania strategicznego i rozwoju biznesowego grupy wywiadowczej firmy.
W tym samym roku NSA skonsolidowała swój program TIA elektronicznego nadzoru bez nakazu, aby „śledzić osoby” i zrozumieć „jak pasują do modeli” poprzez profile ryzyka obywateli amerykańskich i obcokrajowców. . TIA robiła to poprzez integrację baz danych dotyczących finansów, podróży, medycznych, edukacyjnych i innych w „wirtualną, scentralizowaną wielką bazę danych”.
Był to również rok, w którym administracja Busha opracowała swoją słynną Mapę Drogową Operacji Informacyjnych. Opisując internet jako „podatny na ataki system uzbrojenia”, mapa drogowa IO Rumsfelda głosiła, że strategia Pentagonu „powinna opierać się na założeniu, że Departament [Obrony] będzie »walczył z siecią« tak, jak z systemem uzbrojenia wroga”. Stany Zjednoczone powinny dążyć do „maksymalnej kontroli” nad „pełnym spektrum powstających globalnie systemów komunikacyjnych, czujników i systemów uzbrojenia”, zalecał dokument.
W następnym roku John Pointdexter, który za pośrednictwem swojego stanowiska w DARPA zaproponował i prowadził program nadzoru TIA, był w Singapurze uczestnicząc w Highlands 2004 Island Forum. Wśród innych delegatów znaleźli się współprzewodniczący Highlands Forum i dyrektor ds. informatyki Pentagonu Linton Wells; prezes znanego wykonawcy wojny informacyjnej Pentagonu, Johna Rendona; Karl Lowe, dyrektor Połączonego Dowództwa Sił Połączonych (JFCOM) Joint Advanced Warfighting Division; Wicemarszałek lotnictwa Stephen Dalton, menedżer ds. zdolności do spraw przewagi informacyjnej w brytyjskim Ministerstwie Obrony; gen. broni Johan Kihl, szef sztabu naczelnego dowódcy armii szwedzkiej; pośród innych.
Od 2006 roku SAIC otrzymała wielomilionowy kontrakt z NSA na opracowanie projektu eksploracji dużych zbiorów danych o nazwie ExecuteLocus, pomimo kolosalnego niepowodzenia 1 miliarda dolarów poprzedniego kontraktu, znanego jako „Trailblazer”. po cichu kontynuowane” pod „nowymi kryptonimami”, według Shane'a Harrisa z Foreign Policy, ale zostały ukryte „za zasłoną tajnego budżetu wywiadu”. Nowy program nadzoru został już w pełni przeniesiony z jurysdykcji DARPA do NSA.
Był to również rok kolejnego Singapore Island Forum, prowadzonego przez Richarda O’Neilla w imieniu Pentagonu, w skład którego weszli wyżsi urzędnicy ds. obrony i przemysłu z USA, Wielkiej Brytanii, Australii, Francji, Indii i Izraela. Wśród uczestników byli również starsi technologowie z Microsoft, IBM, a także Gilman Louie, partner w firmie inwestycyjnej Alsop Louie Partners.
Gilman Louie jest byłym dyrektorem generalnym In-Q-Tel — firmy CIA inwestującej zwłaszcza w start-upy rozwijające technologię data mining. Firma In-Q-Tel została założona w 1999 roku przez Dyrekcję ds. Nauki i Technologii CIA, w ramach której działał Urząd Badań i Rozwoju (ORD), będący częścią programu MDSS finansowanego przez Google. Chodziło o to, by zasadniczo zastąpić funkcje pełnione niegdyś przez ORD, mobilizując sektor prywatny do opracowywania rozwiązań informatycznych dla całej społeczności wywiadowczej.
Louie kierował In-Q-Tel od 1999 do stycznia 2006 roku — również wtedy, gdy Google kupił Keyhole, finansowane przez In-Q-Tel oprogramowanie do mapowania satelitarnego. Wśród jego kolegów w zarządzie In-Q-Tel w tym okresie byli były dyrektor DARPA i współprzewodnicząca Highlands Forum Anita Jones (która nadal tam jest), a także członek założyciel zarządu William Perry: człowiek, który wyznaczył O'Neilla do w pierwszej kolejności założyć Highlands Forum. Do Perry jako założyciel zarządu In-Q-Tel dołączył John Seely Brown, ówczesny główny naukowiec w Xerox Corp i dyrektor Palo Alto Research Center (PARC) od 1990 do 2002 roku, który jest również wieloletnim starszym członkiem Highlands Forum od początku.
Oprócz CIA, In-Q-Tel jest również wspierany m.in. przez FBI, NGA i Agencję Wywiadu Obronnego. Według Medill School of Journalism’s News21 ponad 60 procent inwestycji In-Q-Tel było „w firmy, które specjalizują się w automatycznym zbieraniu, przesiewaniu i zrozumieniu oceanów informacji” nie było jasne, „czy prywatność i wolności obywatelskie będą chronione” przez wykorzystanie przez rząd tych technologii „dla bezpieczeństwa narodowego”.
Transkrypcja seminarium Richarda O'Neilla pod koniec 2001 roku na Harvardzie pokazuje, że Pentagon Highlands Forum po raz pierwszy zaangażowało Gilmana Louie na długo przed Forum na Wyspie, a właściwie krótko po 11 września, aby zbadać „co się dzieje z In-Q-Tel. ” Ta sesja Forum koncentrowała się na tym, jak „wykorzystać szybkość rynku komercyjnego, która nie była obecna w społeczności naukowej i technologicznej Waszyngtonu” oraz zrozumieć „implikacje dla DoD w zakresie przeglądu strategicznego, QDR, Hill action i interesariusze”. Uczestnikami spotkania byli „wyżsi wojskowi”, dowódcy kombatanci, „kilku starszych oficerów flagowych”, niektórzy „ludzi przemysłu obronnego” i różni przedstawiciele USA, w tym republikański kongresman William Mac Thornberry i demokrata senator Joseph Lieberman.
Zarówno Thornberry, jak i Lieberman są zagorzałymi zwolennikami inwigilacji NSA i konsekwentnie działają na rzecz poparcia dla prowojennego, proinwigilacyjnego ustawodawstwa. Komentarze O’Neilla wskazują, że rolą Forum jest nie tylko umożliwienie korporacyjnym wykonawcom pisania polityki Pentagonu, ale także zebranie poparcia politycznego dla polityk rządowych przyjętych za pośrednictwem nieformalnej marki sieci cieni Forum.
Wielokrotnie O'Neill mówił swoim słuchaczom z Harvardu, że jego zadaniem jako prezesa Forum było zapoznanie się z analizami przypadków z prawdziwych firm z sektora prywatnego, takich jak eBay i Human Genome Sciences, aby ustalić podstawę amerykańskiej „wyższości informacyjnej” — „jak to zrobić”. zdominować” rynek informacji – i wykorzystać to do „tego, co prezydent i sekretarz obrony chcieli zrobić w związku z transformacją DoD i przeglądem strategicznym”.
Do 2007 roku, rok po spotkaniu Island Forum, w którym uczestniczył Gilman Louie, Facebook otrzymał drugą rundę finansowania o wartości 12,7 miliona dolarów od Accel Partners. Na czele Accel stanął James Breyer, były prezes National Venture Capital Association (NVCA), w którym Louie również zasiadał w zarządzie, będąc jeszcze dyrektorem generalnym In-Q-Tel. Zarówno Louie, jak i Breyer wcześniej zasiadali razem w zarządzie BBN Technologies, który zatrudnił byłego szefa DARPA i powiernika In-Q-Tel, Anitę Jones.
Runda finansowania Facebooka w 2008 roku była prowadzona przez Greylock Venture Capital, który zainwestował 27,5 miliona dolarów. Wśród starszych partnerów firmy jest Howard Cox, inny były przewodniczący NVCA, który zasiada również w zarządzie In-Q-Tel. Poza Breyerem i Zuckerbergiem jedynym członkiem zarządu Facebooka jest Peter Thiel, współzałożyciel firmy Palantir, która dostarcza wszelkiego rodzaju technologie do eksploracji danych i wizualizacji rządom USA, agencjom wojskowym i wywiadowczym, w tym NSA i FBI. sam był pielęgnowany do rentowności finansowej przez członków Highlands Forum.
Współzałożyciele Palantir, Thiel i Alex Karp, spotkali się z Johnem Poindexterem w 2004 roku, według Wired, w tym samym roku, w którym Poindexter uczestniczył w Highlands Island Forum w Singapurze. Spotkali się w domu Richarda Perle, innego akolity Andrew Marshalla. Pointdexter pomógł Palantirowi otworzyć drzwi i zebrać „legion adwokatów z najbardziej wpływowych warstw rządowych”. Thiel spotkał się także z Gilmanem Louie z In-Q-Tel, zapewniając wsparcie CIA na tym wczesnym etapie.
I tak zatoczyliśmy koło. Programy do eksploracji danych, takie jak ExecuteLocus i powiązane z nim projekty, które były rozwijane w tym okresie, najwyraźniej położyły podwaliny pod nowe programy NSA, które ostatecznie ujawnił Edward Snowden. Do 2008 r., kiedy Facebook otrzymał kolejną rundę finansowania od Greylock Venture Capital, dokumenty i zeznania demaskatorów potwierdziły, że NSA skutecznie wskrzesza projekt TIA, skupiając się na eksploracji danych internetowych poprzez kompleksowe monitorowanie poczty e-mail, wiadomości tekstowych i sieci przeglądanie.
Dzięki Snowdenowi wiemy również, że system wykorzystywania „Digital Network Intelligence” NSA XKeyscore został zaprojektowany, aby umożliwić analitykom przeszukiwanie nie tylko internetowych baz danych, takich jak wiadomości e-mail, czaty online i historia przeglądania, ale także usług telefonicznych, dźwięku z telefonu komórkowego, transakcji finansowych i globalna łączność w transporcie lotniczym — zasadniczo cała globalna sieć telekomunikacyjna. SAIC, partner Highlands Forum, odegrał kluczową rolę, wśród innych wykonawców, w tworzeniu i administrowaniu XKeyscore NSA, a ostatnio był zamieszany w hakowanie przez NSA sieci prywatności Tor.
Pentagon Highlands Forum było zatem ściśle zaangażowane w to wszystko jako sieć zgromadzeń – ale także całkiem bezpośrednio. Potwierdzając swoją kluczową rolę w ekspansji prowadzonego przez USA globalnego aparatu nadzoru, ówczesny współprzewodniczący Forum, CIO Pentagon, Linton Wells, powiedział magazynowi FedTech w 2009 roku, że nadzorował rozwój NSA „imponującej długoterminowej architektury zeszłego lata które zapewnią coraz bardziej wyrafinowane zabezpieczenia do mniej więcej 2015 roku. . .
Połączenie Goldman Sachs
Kiedy zapytałem Wellsa o rolę Forum w wywieraniu wpływu na masową inwigilację w USA, odpowiedział tylko, że wolałby nie komentować i że nie kieruje już grupą.
Ponieważ Wells nie jest już w rządzie, można się tego spodziewać – ale nadal jest powiązany z Highlands. Od września 2014 r., po dostarczeniu swojej wpływowej białej księgi na temat transformacji Pentagonu, dołączył do Monterey Institute for International Studies (MIIS) Cyber Security Initiative (CySec) jako wybitny starszy pracownik.
Niestety, nie była to forma starania się o zajęcie na emeryturze. Posunięcie Wellsa podkreśliło, że koncepcja wojny informacyjnej Pentagonu dotyczy nie tylko inwigilacji, ale wykorzystywania inwigilacji do wpływania zarówno na rząd, jak i opinię publiczną.
Inicjatywa MIIS CySec jest teraz formalnie partnerem Pentagon Highlands Forum poprzez Memorandum of Understanding podpisane z promotorem MIIS, dr Amy Sands, która zasiada w Radzie Doradczej Sekretarza Stanu ds. Bezpieczeństwa Międzynarodowego. Witryna MIIS CySec stwierdza, że protokół ustaleń został podpisany z Richardem O’Neillem:
„… toruje drogę dla przyszłych wspólnych sesji MIIS CySec-Highlands Group, które będą badać wpływ technologii na bezpieczeństwo, pokój i zaangażowanie informacyjne. Od prawie 20 lat Highlands Group angażuje przywódców sektora prywatnego i rządowych, w tym dyrektora wywiadu narodowego, DARPA, biura sekretarza obrony, biura sekretarza ds. bezpieczeństwa wewnętrznego i singapurskiego ministra obrony, w kreatywne rozmowy mające na celu obszary badań polityki i technologii.”
Kto jest finansowym dobroczyńcą nowej inicjatywy MIIS CySec, której partnerem jest Pentagon Highlands? Według strony MIIS CySec, inicjatywa została uruchomiona „poprzez hojną darowiznę finansowania nasion od George'a Lee”. George C. Lee jest starszym partnerem w Goldman Sachs, gdzie jest dyrektorem ds. informacji w pionie bankowości inwestycyjnej oraz prezesem Global Technology, Media and Telecom Group (TMT).
Ale oto kicker. W 2011 roku to Lee zaprojektował wycenę Facebooka na 50 miliardów dolarów, a wcześniej zajmował się transakcjami dla innych gigantów technologicznych powiązanych z Highlands, takich jak Google, Microsoft i eBay. Ówczesny szef Lee, Stephen Friedman, były dyrektor generalny i prezes Goldman Sachs, a później starszy wspólnik w zarządzie firmy, był także członkiem zarządu założycielem In-Q-Tel obok szefa Highlands Forum Williama Perry'ego i członka Forum Johna Seely'ego Browna .
W 2001 r. Bush mianował Stephena Friedmana do prezydenckiej rady doradczej ds. wywiadu, a następnie przewodniczył jej w latach 2005-2009. Friedman wcześniej służył wraz z Paulem Wolfowitzem i innymi w prezydenckiej komisji śledczej ds. zdolności wywiadowczych w latach 1995–2006, a w 1996 r. na panelu Jeremiaha, który sporządził raport dla dyrektora Narodowego Biura Rozpoznania (NRO) — jednej z agencji nadzoru podłączonych do Highlands Forum. Friedman brał udział w panelu Jeremiaha z Martinem Fagą, ówczesnym starszym wiceprezesem i dyrektorem generalnym Centrum Zintegrowanych Systemów Wywiadu MITER Corp – gdzie Thuraisingham, który zarządzał programem CIA-NSA-MDDS, który zainspirował antyterrorystyczną eksplorację danych DARPA, był również główny inżynier.
W przypisach do rozdziału książki „Cyberspace and National Security” (Georgetown University Press), dyrektor SAIC/Leidos, Jeff Cooper, ujawnia, że inny starszy partner Goldman Sachs, Philip J. Venables — który jako dyrektor ds. ryzyka informacyjnego kieruje programami firmy w zakresie informacji bezpieczeństwo — wygłosił prezentację na Highlands Forum w 2008 r. na tak zwanej „Sesji wzbogacającej w sprawie odstraszania". Rozdział Coopera opiera się na prezentacji Venables w Highlands „za pozwoleniem". W 2010 roku Venables wraz ze swoim ówczesnym szefem Friedmanem wziął udział w spotkaniu Aspen Institute poświęconym gospodarce światowej. Przez ostatnie kilka lat firma Venables zasiadała również w różnych komitetach recenzujących nagrody NSA ds. cyberbezpieczeństwa.
Podsumowując, firma inwestycyjna odpowiedzialna za tworzenie miliardowych fortun na sensacje technologiczne XXI wieku, od Google do Facebooka, jest ściśle powiązana ze społecznością amerykańskiego wywiadu wojskowego; z Venables, Lee i Friedman albo bezpośrednio związani z Forum Pentagon Highlands, albo z wyższymi członkami Forum.
Zwalczanie terroru terrorem
Zbieżność tych potężnych interesów finansowych i wojskowych wokół Highlands Forum, poprzez sponsorowanie przez George'a Lee nowego partnera Forum, inicjatywy MIIS Cysec, ujawnia się sama w sobie.
Dyrektor MIIS Cysec, dr Itamara Lochard, od dawna pracuje w Highlands. Regularnie „przedstawia aktualne badania dotyczące grup niepaństwowych, zarządzania, technologii i konfliktów w amerykańskim Biurze Sekretarza Obrony Highlands Forum”, zgodnie z jej biografią Tufts University. Ona również „regularnie doradza dowódcom kombatantów USA” i specjalizuje się w badaniu wykorzystania technologii informacyjnej przez „gwałtujące i pokojowe grupy podpaństwowe”.
Dr Itamara Lochard jest starszym członkiem Highlands Forum i ekspertem ds. operacji informacyjnych Pentagonu. Kieruje inicjatywą MIIS CyberSec, która obecnie wspiera Pentagon Highlands Forum dzięki finansowaniu od partnera Goldman Sachs, George'a Lee, który kierował wycenami Facebooka i Google.
Dr Lochard prowadzi obszerną bazę danych 1700 grup niepaństwowych, w tym „powstańców, milicji, terrorystów, złożonych organizacji przestępczych, zorganizowanych gangów, złośliwych cyberprzestępców i strategicznych aktorów pokojowych”, aby analizować ich „wzorce organizacyjne, obszary współpracy, strategie i taktyki”. Zwróć uwagę na wzmiankę o „strategicznych aktorach niestosujących przemocy” — która być może obejmuje organizacje pozarządowe i inne grupy lub organizacje zaangażowane w działalność polityczną lub kampanie społeczne, sądząc po koncentracjach innych programów badawczych Departamentu Obrony.
Od 2008 roku Lochard jest adiunktem na Uniwersytecie Połączonych Operacji Specjalnych USA, gdzie prowadzi ściśle tajny zaawansowany kurs „Nieregularnej wojny”, który zaprojektowała dla wyższych oficerów sił specjalnych USA. Wcześniej prowadziła kursy na temat „Wojny wewnętrznej” dla wyższych „oficerów polityczno-wojskowych” różnych reżimów Zatoki Perskiej.
Jej poglądy ujawniają zatem wiele o tym, do czego Highlands Forum opowiadało się przez te wszystkie lata. W 2004 r. Lochard był współautorem badania dla Instytutu Studiów nad Bezpieczeństwem Narodowym Sił Powietrznych USA na temat strategii USA wobec „niepaństwowych grup zbrojnych”. jako „priorytet bezpieczeństwa pierwszego poziomu”, az drugiej, że rozprzestrzenianie się grup zbrojnych „zapewnia strategiczne możliwości, które można wykorzystać do osiągnięcia celów politycznych. Były i będą przypadki, w których Stany Zjednoczone mogą uznać współpracę z ugrupowaniami zbrojnymi za ich strategiczne interesy”. Ale „wyrafinowane narzędzia” muszą zostać opracowane, aby odróżnić różne grupy i zrozumieć ich dynamikę, aby określić, którym grupom należy przeciwdziałać, a które można wykorzystać dla interesów USA. „Profile grup zbrojnych można również wykorzystać do określenia sposobów, w jakie Stany Zjednoczone mogą pomóc pewnym grupom zbrojnym, których sukces będzie korzystny dla celów polityki zagranicznej USA”.
W 2008 r. Wikileaks opublikowało ograniczony podręcznik terenowy US Army Special Operations, który pokazał, że sposób myślenia zalecany przez eksperta z Highlands Locharda został wyraźnie przyjęty przez amerykańskie siły specjalne.
Praca Locharda pokazuje zatem, że Highlands Forum znajdowało się na przecięciu zaawansowanej strategii Pentagonu w zakresie nadzoru, tajnych operacji i nieregularnej wojny: mobilizacji masowej inwigilacji w celu opracowania szczegółowych informacji na temat grup stosujących przemoc i pokojowych, postrzeganych jako potencjalnie zagrażające interesom USA lub oferujące możliwości do eksploatacji, a więc bezpośrednio do tajnych operacji USA.
Właśnie dlatego CIA, NSA, Pentagon stworzyły Google. By mogli prowadzić swoje tajne brudne wojny z jeszcze większą skutecznością niż kiedykolwiek wcześniej.
część druga
Nadzór masowy polega na kontroli. Jego promulgatorzy mogą twierdzić, a nawet wierzyć, że chodzi o kontrolę dla większego dobra, kontrolę, która jest potrzebna, aby utrzymać limit nieporządku, aby być w pełni czujnym na kolejne zagrożenie. Jednak w kontekście szerzącej się korupcji politycznej, pogłębiających się nierówności ekonomicznych i eskalacji obciążenia zasobów z powodu zmian klimatycznych i niestabilności energetycznej, masowy nadzór może stać się narzędziem władzy, które po prostu utrwala się kosztem społeczeństwa.
Główną, często przeoczaną funkcją masowej inwigilacji jest poznanie przeciwnika do takiego stopnia, że można go zmanipulować, by doprowadzić do porażki. . Problem w tym, że przeciwnik to nie tylko terroryści. To Ty i ja. Do dziś rola wojny informacyjnej jako propagandy jest w pełnym rozkwicie, choć systematycznie ignorowana przez większość mediów.
Tutaj, INSURGE INTELLIGENCE ujawnia, jak kooptacja przez Pentagon Highlands Forum gigantów technologicznych, takich jak Google, w celu prowadzenia masowej inwigilacji, odegrała kluczową rolę w tajnych wysiłkach manipulowania mediami w ramach wojny informacyjnej przeciwko amerykańskiemu rządowi, amerykańskiemu narodowi, i reszta świata: aby usprawiedliwić niekończącą się wojnę i nieustanny militarny ekspansjonizm.
Machina wojenna
We wrześniu 2013 r. na stronie internetowej Inicjatywy Cyberbezpieczeństwa Instytutu Studiów Międzynarodowych Montery (MIIS CySec) opublikowano ostateczną wersję artykułu na temat „odstraszania cybernetycznego” autorstwa konsultanta CIA, Jeffreya Coopera, wiceprezesa amerykańskiego kontrahenta SAIC i członek założyciel Pentagonu Highlands Forum. Dokument został przedstawiony ówczesnemu dyrektorowi NSA, generałowi Keithowi Alexanderowi podczas sesji Highlands Forum zatytułowanej „Cyber Commons, Engagement and Deterrence” w 2010 roku.
Gen. Keith Alexander (w środku), który pełnił funkcję dyrektora NSA i szefa Centralnej Służby Bezpieczeństwa w latach 2005-2014, a także dowódcy US Cyber Command w latach 2010-2014, podczas sesji Forum Highlands 2010 poświęconej cyber- odstraszenie
MIIS CySec formalnie współpracuje z Pentagon's Highlands Forum na mocy protokołu ustaleń podpisanego przez rektora i prezesa Forum Richarda O'Neilla, podczas gdy sama inicjatywa jest finansowana przez George'a C. Lee: dyrektora Goldman Sachs, który kierował wycenami Facebooka na miliard dolarów, Google, eBay i inne firmy technologiczne.
Otwierający oczy artykuł Coopera nie jest już dostępny na stronie MIIS, ale jego ostateczna wersja jest dostępna w dziennikach publicznej konferencji bezpieczeństwa narodowego organizowanej przez American Bar Association. Obecnie Cooper jest dyrektorem ds. innowacji w SAIC/Leidos, która należy do konsorcjum firm zajmujących się technologiami obronnymi, w tym Booza Allena Hamiltona i innych, którzy mają kontrakt na rozwój zdolności inwigilacyjnych NSA.
Odprawa Highlands Forum dla szefa NSA została zlecona na zlecenie podsekretarza obrony ds. wywiadu i w oparciu o koncepcje wypracowane na poprzednich spotkaniach Forum. Został on zaprezentowany gen. Alexanderowi podczas „zamkniętej sesji” Highlands Forum moderowanej przez dyrektora MIIS Cysec, dr Itamarę Lochard, w Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych (CSIS) w Waszyngtonie.
Jeffrey Cooper z SAIC/Leidos (w środku), członek-założyciel Pentagonu Highlands Forum, słucha Phila Venablesa (z prawej), starszego partnera w Goldman Sachs, podczas sesji Forum 2010 poświęconej cyberodstraszaniu w CSIS
Podobnie jak mapa drogowa IO Rumsfelda, briefing NSA Coopera opisał „cyfrowe systemy informacyjne” zarówno jako „wielkie źródło podatności na zagrożenia”, jak i „potężne narzędzia i broń” dla „bezpieczeństwa narodowego”. Opowiadał się za potrzebą amerykańskiego wywiadu cybernetycznego, aby zmaksymalizować „dogłębną wiedzę” o potencjalnych i rzeczywistych przeciwnikach, aby mogli zidentyfikować „każdy potencjalny punkt dźwigni”, który można wykorzystać do odstraszania lub odwetu. „Sieciowe odstraszanie” wymaga od społeczności wywiadowczej USA „dogłębnego zrozumienia i szczegółowej wiedzy na temat poszczególnych zaangażowanych sieci i ich wzorców powiązań, w tym rodzajów i siły więzi”, a także wykorzystania nauk poznawczych i behawioralnych do przewidywania wzorców. Jego artykuł zasadniczo przedstawił teoretyczną architekturę modelowania danych uzyskanych z nadzoru i eksploracji mediów społecznościowych na temat potencjalnych „przeciwników” i „kontrahentów”.
Rok po tej odprawie z szefem NSA, Michele Weslander Quaid — kolejna delegatka Highlands Forum — dołączyła do Google, by zostać dyrektorem ds. technologii, pozostawiając jej ważną rolę w Pentagonie doradzającą podsekretarzowi obrony ds. wywiadu. Dwa miesiące wcześniej grupa zadaniowa ds. wywiadu obronnego Rady Naukowej ds. Obrony (DSB) opublikowała swój raport na temat operacji kontrpartyzanckich (COIN), wywiadowczych, obserwacyjnych i rozpoznawczych (IRS). Quaid był jednym z rządowych ekspertów wywiadu, którzy doradzali i informowali grupę zadaniową Rady Naukowej ds. Obrony w przygotowaniu raportu. Innym ekspertem, który poinformował grupę zadaniową, był weteran Highlands Forum Linton Wells. Sam raport DSB został zlecony przez mianowanego przez Busha Jamesa Clappera, ówczesnego podsekretarza obrony ds. wywiadu – który również zlecił przeprowadzenie briefingu Cooper's Highlands Forum dla gen. Alexandra. Clapper jest teraz dyrektorem Wywiadu Narodowego Obamy, w ramach którego kłamał pod przysięgą przed Kongresem, twierdząc w marcu 2013 r., że NSA w ogóle nie gromadzi żadnych danych na temat obywateli amerykańskich.
Dorobek Michele Quaid w społeczności wywiadu wojskowego USA polegał na przejściu agencji do korzystania z narzędzi internetowych i technologii chmury. Odcisk jej pomysłów jest widoczny w kluczowych częściach raportu Grupy Zadaniowej DSB, który opisuje jego cel jako „wpływanie na decyzje inwestycyjne” w Pentagonie „poprzez zalecenie odpowiednich zdolności wywiadowczych do oceny rebeliantów, zrozumienia populacji w ich środowisku i wspierać operacje COIN.”
W raporcie wymieniono 24 kraje Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, Afrykę Północną i Zachodnią, Bliski Wschód i Amerykę Południową, które w nadchodzących latach będą stanowić „potencjalne wyzwania związane z monetami” dla amerykańskiej armii. Należały do nich między innymi Pakistan, Meksyk, Jemen, Nigeria, Gwatemala, Gaza/West Bank, Egipt, Arabia Saudyjska, Liban. Raport argumentował, że „kryzysy gospodarcze, zmiany klimatyczne, presja demograficzna, niedobór zasobów lub złe rządy mogą spowodować upadek tych państw (lub innych) lub ich osłabienie, które stanie się celem dla agresorów/buntowników”. Stamtąd „globalna infrastruktura informacyjna” i „media społecznościowe” mogą szybko „wzmocnić szybkość, intensywność i rozmach wydarzeń” z implikacjami regionalnymi. „Takie obszary mogą stać się sanktuariami, z których można przeprowadzać ataki na ojczyznę Stanów Zjednoczonych, rekrutować personel oraz finansować, szkolić i zaopatrywać operacje”.
W tym kontekście imperatywem jest zwiększenie zdolności wojska do operacji „lewo od wybuchu” – przed koniecznością zaangażowania dużych sił zbrojnych – aby uniknąć rebelii lub uprzedzić je, gdy są jeszcze w początkowej fazie. Raport kończy się konkluzją, że „Internet i media społecznościowe są krytycznymi źródłami danych analizy sieci społecznościowych w społeczeństwach, które są nie tylko piśmienne, ale także połączone z Internetem”. Wymaga to „monitorowania blogosfery i innych mediów społecznościowych w wielu różnych kulturach i językach”, aby przygotować się do „operacji skoncentrowanych na populacji”.
Pentagon musi również zwiększyć swoją zdolność do „modelowania i symulacji behawioralnych”, aby „lepiej zrozumieć i przewidywać działania populacji” w oparciu o „podstawowe dane dotyczące populacji, sieci ludzkich, geografii i innych cech ekonomicznych i społecznych”. Takie „operacje zorientowane na populację” będą również „coraz bardziej” potrzebne w „rodzących się konfliktach o zasoby, czy to w oparciu o kryzysy wodne, stres w rolnictwie, stres środowiskowy, czy czynsze” z zasobów mineralnych. Musi to obejmować monitorowanie „demografii populacji jako organicznej części ram zasobów naturalnych”.
Inne obszary wymagające rozszerzenia to „nadzór wideo z góry”, „dane terenowe o wysokiej rozdzielczości”, „możliwość przetwarzania w chmurze”, „fuzja danych” dla wszystkich form inteligencji w „spójnych ramach czasoprzestrzennych do organizowania i indeksowania danych”. „struktury nauk społecznych”, które mogą „wspierać kodowanie i analizę przestrzenno-czasową”, „dystrybucję technologii uwierzytelniania wielopostaciowego biometrycznego [„takich jak odciski palców, skany siatkówki i próbki DNA”] do punktu obsługi najbardziej podstawowych procesów administracyjnych” w celu „powiązania tożsamości ze wszystkimi transakcjami jednostki”. Ponadto akademia musi zostać sprowadzona, aby pomóc Pentagonowi w opracowaniu „antropologicznych, społeczno-kulturowych, historycznych, ludzkich geograficznych, edukacyjnych, dotyczących zdrowia publicznego i wielu innych rodzajów danych i informacji z zakresu nauk społecznych i behawioralnych”, aby rozwinąć „głębokie zrozumienie populacji”.
Kilka miesięcy po dołączeniu do Google Quaid reprezentował firmę w sierpniu 2011 r. na forum klientów i przemysłu Pentagonu Defense Information Systems Agency (DISA). Forum dałoby „Służbom, dowództwom bojowym, agencjom, siłom koalicji” „możliwość bezpośredniego zaangażowania przemysłu w innowacyjne technologie w celu umożliwienia i zapewnienia zdolności wspierających nasze myśliwce”. Uczestnicy wydarzenia byli integralną częścią wysiłków na rzecz stworzenia „środowiska informacyjnego przedsiębiorstwa obronnego”, zdefiniowanego jako „zintegrowana platforma, która obejmuje sieć, komputery, środowisko, usługi, zapewnienie informacji i możliwości NetOps”, umożliwiając bojownikom „połączenie, identyfikować się, odkrywać i udostępniać informacje oraz współpracować w pełnym spektrum operacji wojskowych”. Większość panelistów forum była urzędnikami DoD, z wyjątkiem zaledwie czterech panelistów branżowych, w tym Quaida Google.
W Highlands Forum uczestniczyli również przedstawiciele DISA – tacy jak Paul Friedrichs, dyrektor techniczny i główny inżynier Biura Dyrektora Generalnego ds. Zapewnienia Informacji DISA.
Wiedza to potęga
Biorąc to wszystko pod uwagę, trudno się dziwić, że w 2012 r., kilka miesięcy po tym, jak Regina Dugan, współprzewodnicząca Highlands Forum opuściła DARPA, by dołączyć do Google jako dyrektor wyższego szczebla, ówczesny szef NSA, gen. Keith Alexander, wysłał e-maila do założyciela Google, Sergeya Brina, aby omówić kwestię udostępniania informacji. dla bezpieczeństwa narodowego. W tych e-mailach, uzyskanych w ramach Wolności Informacji przez dziennikarza śledczego Jasona Leopolda, gen. Alexander opisał Google jako „kluczowego członka Przemysłowej Bazy Obronnej [armii USA]”, pozycję, którą Michele Quaid najwyraźniej konsolidował. Wesołe relacje Brina z byłym szefem NSA mają teraz sens, biorąc pod uwagę, że od połowy lat 90. Brin kontaktował się z przedstawicielami CIA i NSA, którzy częściowo sfinansowali i nadzorowali jego tworzenie wyszukiwarki Google.
W lipcu 2014 r. Quaid przemawiał na panelu armii amerykańskiej na temat utworzenia „komórki szybkiego pozyskiwania”, aby rozwinąć „zdolności cybernetyczne” armii amerykańskiej w ramach inicjatywy transformacji Force 2025. Powiedziała urzędnikom Pentagonu, że „wiele z celów technologicznych armii do 2025 r. można zrealizować za pomocą dostępnej lub opracowywanej technologii komercyjnej”, potwierdzając, że „przemysł jest gotowy do współpracy z armią we wspieraniu nowego paradygmatu”. Mniej więcej w tym samym czasie większość mediów trąbiła, że Google próbuje zdystansować się od finansowania Pentagonu, ale w rzeczywistości Google zmienił taktykę, by niezależnie rozwijać komercyjne technologie, które miałyby zastosowanie wojskowe, cele transformacji Pentagonu.
Jednak Quaid nie jest jedyną osobą w kontaktach między Google a społecznością amerykańskiego wywiadu wojskowego.
Rok po tym, jak Google kupił oprogramowanie do mapowania satelitarnego Keyhole od firmy venture capital CIA In-Q-Tel w 2004 r., dyrektor ds. oceny technicznej w In-Q-Tel, Rob Painter — który odegrał kluczową rolę w inwestycji In-Q-Tel Keyhole w pierwsze miejsce — przeniesione do Google. W In-Q-Tel praca Paintera koncentrowała się na identyfikacji, badaniu i ocenie „nowych firm technologicznych typu start-up, które, jak sądzono, oferują ogromną wartość dla CIA, Narodowej Agencji Wywiadu Geoprzestrzennego i Agencji Wywiadu Obronnego”. Rzeczywiście, NGA potwierdziła, że jej dane wywiadowcze uzyskane za pośrednictwem Keyhole były wykorzystywane przez NSA do wspierania operacji USA w Iraku od 2003 roku.
Painter, były oficer wywiadu ds. operacji specjalnych armii amerykańskiej, od lipca 2005 roku pracował w Google jako menedżer federalny firmy Keyhole: Google Earth Enterprise. W 2007 roku Painter został głównym technologem federalnym Google.
W tym samym roku Painter powiedział Washington Post, że Google był „na początkowym etapie” sprzedaży zaawansowanych tajnych wersji swoich produktów rządowi USA. „W ciągu ostatniego roku Google zwiększył swoje siły sprzedaży w rejonie Waszyngtonu, aby dostosować swoje produkty technologiczne do potrzeb wojska, agencji cywilnych i społeczności wywiadowczej” – donosi Post. . Pentagon korzystał już z wersji Google Earth opracowanej we współpracy z Lockheed Martin do „wyświetlania informacji dla wojska na miejscu w Iraku”, w tym „wyświetlania map głównych regionów kraju” i nakreślania „dzielnic sunnickich i szyickich w Bagdad, a także amerykańskie i irackie bazy wojskowe w mieście. Ani Lockheed, ani Google nie powiedzieliby, w jaki sposób agencja geoprzestrzenna wykorzystuje dane”. Google zamierzało sprzedać rządowi nowe „ulepszone wersje Google Earth” i „wyszukiwarki, które mogą być używane wewnętrznie przez agencje”.
Dane Białego Domu, które wyciekły w 2010 r., wykazały, że kierownictwo Google odbyło kilka spotkań z wyższymi rangą urzędnikami Rady Bezpieczeństwa Narodowego USA. Alan Davidson, dyrektor ds. rządowych Google, odbył co najmniej trzy spotkania z urzędnikami Rady Bezpieczeństwa Narodowego w 2009 roku, w tym starszym dyrektorem Białego Domu ds. Rosji Mike'em McFaulem i doradcą ds. Bliskiego Wschodu Danielem Shapiro. Z wniosku patentowego Google wynikało również, że firma celowo zbierała dane „ładunku” z prywatnych sieci Wi-Fi, które umożliwiłyby identyfikację „geolokacji”. W tym samym roku, jak teraz wiemy, Google podpisał umowę z NSA dającą agencji otwarty dostęp do danych osobowych jej użytkowników, sprzętu i oprogramowania w imię cyberbezpieczeństwa – umowy, które gen. Alexander był zajęty replikacją z setkami prezesów firm telekomunikacyjnych w całym kraju.
Tak więc nie tylko Google jest kluczowym współtwórcą i fundamentem amerykańskiego kompleksu wojskowo-przemysłowego: to cały Internet i szeroka gama firm z sektora prywatnego — z których wiele jest pielęgnowanych i finansowanych pod płaszczykiem amerykańskiej społeczności wywiadowczej ( lub potężnych finansistów osadzonych w tej społeczności) — które podtrzymują Internet i infrastrukturę telekomunikacyjną; to także mnóstwo start-upów sprzedających najnowocześniejsze technologie firmie In-Q-Tel należącej do CIA, gdzie można je następnie dostosować i zaawansować do zastosowań w społeczności wywiadu wojskowego. Ostatecznie aparat globalnego nadzoru i tajne narzędzia wykorzystywane przez agencje takie jak NSA do administrowania nim zostały prawie w całości stworzone przez zewnętrznych badaczy i prywatnych wykonawców, takich jak Google, które działają poza Pentagonem.
Ta struktura, odzwierciedlona w działaniach Forum Highlands w Pentagonie, pozwala Pentagonowi szybko czerpać korzyści z innowacji technologicznych, których inaczej by nie zauważył, jednocześnie utrzymując sektor prywatny na dystans, przynajmniej pozornie, aby uniknąć niewygodnych pytań o to, czym jest taka technologia. faktycznie używane.
Ale czy to naprawdę nie jest oczywiste? Pentagon opowiada o wojnie, jawnej lub ukrytej. Pomagając w budowie infrastruktury nadzoru technologicznego NSA, firmy takie jak Google są współwinne tego, co kompleks wojskowo-przemysłowy robi najlepiej: zabija dla pieniędzy.
Jak sugeruje natura masowej inwigilacji, jej celem nie są jedynie terroryści, ale co za tym idzie, „podejrzani o terroryzm” i „potencjalni terroryści”, w wyniku czego całe populacje – zwłaszcza działacze polityczni – muszą być celem inwigilacji amerykańskiego wywiadu w celu zidentyfikowania aktywnych i przyszłych zagrożeń, a także być czujnym wobec hipotetycznych powstań populistycznych zarówno w kraju, jak i zagranicą. . Kluczową rolę odgrywają tutaj analizy predykcyjne i profile behawioralne.
Masowa inwigilacja i eksploracja danych mają teraz także charakterystyczny cel operacyjny, polegający na asystowaniu przy śmiertelnym wykonywaniu operacji specjalnych, na przykład wybieraniu celów dla list zabitych dronów CIA za pomocą wątpliwych algorytmów, a także dostarczaniu dowódcom kombatantów informacji geoprzestrzennych i innych lądowe, powietrzne i morskie oraz wiele innych funkcji. Pojedynczy post w mediach społecznościowych na Twitterze lub Facebooku wystarczy, aby znaleźć się na tajnych listach obserwacyjnych dotyczących terroryzmu wyłącznie z powodu niejasnego przeczucia lub podejrzenia; i potencjalnie może nawet umieścić podejrzanego na liście zabójstw.
Nacisk na masową, masową inwigilację ze strony kompleksu wojskowo-przemysłowego – obejmującego Pentagon, agencje wywiadowcze, wykonawców obrony i rzekomo zaprzyjaźnionych gigantów technologicznych, takich jak Google i Facebook – nie jest zatem celem samym w sobie, ale instrumentem władzy, którego celem jest samoutrwalanie. Ale jest też autoracjonalizujące uzasadnienie dla tego celu: chociaż jest świetny dla kompleksu wojskowo-przemysłowego, jest również, podobno, świetny dla wszystkich innych.
„Długa wojna”
Nie ma lepszej ilustracji prawdziwie szowinistycznej, narcystycznej i samozadowolonej ideologii władzy w sercu kompleksu militarno-przemysłowego, jest książka wieloletniego delegata Highlands Forum, dr. Thomasa Barnetta, Nowa mapa Pentagonu. Barnett był asystentem ds. strategicznych kontraktów terminowych w Biurze Transformacji Sił Pentagonu w latach 2001-2003 i został polecony Richardowi O’Neillowi przez jego szefa wiceadmirała Arthura Cebrowskiego. Książka Barnetta, oprócz tego, że stała się bestsellerem New York Timesa, była szeroko czytana w armii amerykańskiej, przez wyższych urzędników obrony w Waszyngtonie i dowódców bojowych działających w terenie na Bliskim Wschodzie.
Barnett po raz pierwszy wziął udział w Pentagon Highlands Forum w 1998 r., a następnie został zaproszony do przedstawienia informacji o swojej pracy na Forum 7 grudnia 2004 r., w którym udział wzięli wyżsi urzędnicy Pentagonu, eksperci ds. energii, przedsiębiorcy internetowi i dziennikarze. Tydzień później Barnett otrzymał entuzjastyczną recenzję w Washington Post od swojego kumpla z Highlands Forum, Davida Ignatiusa, oraz aprobatę od innego przyjaciela z Forum, Thomasa Friedmana, które pomogły znacznie zwiększyć jego wiarygodność i czytelnictwo.
Wizja Barnetta jest neokonserwatywna do korzeni. Postrzega świat jako podzielony zasadniczo na dwie sfery: Rdzeń, na który składają się kraje zaawansowane, grające zgodnie z regułami globalizacji gospodarczej (USA, Kanada, Wielka Brytania, Europa i Japonia) oraz kraje rozwijające się, które chcą się tam dostać (Brazylia, Rosja). , Indie, Chiny i kilka innych); i resztę świata, czyli The Gap, odległe pustkowie niebezpiecznych i pozbawionych prawa krajów, definiowanych zasadniczo jako „odłączenie” od cudów globalizacji. Obejmuje to większość Bliskiego Wschodu i Afryki, duże połacie Ameryki Południowej, a także znaczną część Azji Środkowej i Europy Wschodniej. Zadaniem Stanów Zjednoczonych jest „zmniejszenie przepaści” poprzez rozpowszechnianie kulturowego i ekonomicznego „zestawu zasad” globalizacji, który charakteryzuje Rdzeń, oraz egzekwowanie bezpieczeństwa na całym świecie, aby umożliwić rozprzestrzenianie się „zestawu zasad”.
Te dwie funkcje potęgi USA są ujęte w koncepcjach Barnetta „Lewiatana” i „Administratora systemu”. Pierwsza dotyczy ustanawiania zasad ułatwiających rozprzestrzenianie się rynków kapitalistycznych, regulowanych przez prawo wojskowe i cywilne. Ten ostatni dotyczy projekcji siły militarnej na The Gap w otwartej globalnej misji egzekwowania bezpieczeństwa i angażowania się w budowanie narodu. Nie „odbudowywanie”, jak podkreśla, ale budowanie „nowych narodów”.
Dla Barnetta wprowadzenie przez administrację Busha w 2002 r. ustawy Patriot Act w kraju, z jej zmiażdżeniem habeas corpus, oraz Narodowej Strategii Bezpieczeństwa za granicą, z jej otwarciem na jednostronną, wyprzedzającą wojnę, stanowiło początek koniecznego przeredagowania. zestawów zasad w The Core, aby rozpocząć tę szlachetną misję. . To jedyny sposób, w jaki Stany Zjednoczone mogą osiągnąć bezpieczeństwo, pisze Barnett, ponieważ dopóki istnieje The Gap, zawsze będzie źródłem bezprawnej przemocy i nieporządku. W szczególności jeden akapit podsumowuje jego wizję:
„Ameryka jako globalny gliniarz zapewnia bezpieczeństwo. Bezpieczeństwo tworzy wspólne zasady. Zasady przyciągają inwestycje zagraniczne. Inwestycja tworzy infrastrukturę. Infrastruktura zapewnia dostęp do zasobów naturalnych. Zasoby tworzą wzrost gospodarczy. Wzrost tworzy stabilność. Stabilność tworzy rynki. A kiedy stajesz się rosnącą, stabilną częścią globalnego rynku, stajesz się częścią rdzenia. Misja wykonana.”
Wiele z tego, co przewidywał Barnett, będzie musiało nastąpić, aby zrealizować tę wizję, pomimo jej neokonserwatywnej skłonności, wciąż jest realizowane za Obamy. W niedalekiej przyszłości, jak przewidywał Barnett, siły wojskowe USA zostaną wysłane poza Irak i Afganistan do miejsc takich jak Uzbekistan, Dżibuti, Azerbejdżan, Afryka Północno-Zachodnia, Afryka Południowa i Ameryka Południowa.
Odprawa Barnetta w Pentagonie została przyjęta z niemal powszechnym entuzjazmem. Forum zakupiło nawet kopie jego książki i rozesłało je do wszystkich delegatów Forum, aw maju 2005 roku Barnett został ponownie zaproszony do udziału w całym Forum, którego tematem była koncepcja „SysAdmin”.
Highlands Forum odegrało więc wiodącą rolę w zdefiniowaniu całej koncepcji Pentagonu „wojny z terrorem". Irving Wladawsky-Berger, emerytowany wiceprezes IMB, który współprzewodniczył Prezydenckiemu Komitetowi Doradczemu ds. Technologii Informatycznych w latach 1997-2001, opisał swoje doświadczenie jednego spotkania Forum 2007 w wymownych słowach:
„Potem jest Wojna z Terrorem, którą DoD zaczął nazywać Długą Wojną, termin, który po raz pierwszy usłyszałem na Forum. Wydaje się bardzo właściwe opisanie ogólnego konfliktu, w jakim się obecnie znajdujemy. To jest prawdziwie globalny konflikt… konflikty, w których teraz się znajdujemy, mają o wiele więcej poczucia bitwy cywilizacji lub kultur, które próbują zniszczyć nasz styl życia i narzucić swój własny”.
Problem polega na tym, że poza tą potężną kliką, której gospodarzem jest Pentagon, nie wszyscy się zgadzają. „Nie jestem przekonana, że wyleczenie Barnetta byłoby lepsze niż choroba” – napisała dr Karen Kwiatkowski, były starszy analityk Pentagonu w sekcji Bliskiego Wschodu i Azji Południowej, która rzuciła w gwizdek na temat tego, jak jej wydział celowo wytwarzał fałszywe informacje. w okresie poprzedzającym wojnę w Iraku. „Z pewnością kosztowałoby to znacznie więcej w amerykańskiej wolności, konstytucyjnej demokracji i krwi, niż byłoby warte”.
Jednak zrównanie „zmniejszenia przepaści” z utrzymaniem bezpieczeństwa narodowego Rdzenia prowadzi do śliskiego zbocza. Oznacza to, że jeśli uniemożliwi się Stanom Zjednoczonym odgrywanie tej przywódczej roli jako „globalnego gliniarza”, przepaść powiększy się, rdzeń skurczy się, a cały światowy porządek może się załamać. Zgodnie z tą logiką Stany Zjednoczone po prostu nie mogą pozwolić rządowi lub opinii publicznej na odrzucenie zasadności ich misji. Gdyby tak się stało, pozwoliłoby to The Gap wymknąć się spod kontroli, podkopując Rdzeń i potencjalnie je niszcząc, wraz z obrońcą Rdzenia, Ameryką. Dlatego „zmniejszanie przepaści” nie jest tylko imperatywem bezpieczeństwa: jest tak egzystencjalnym priorytetem, że musi być poparte wojną informacyjną, aby zademonstrować światu zasadność całego projektu.
Opierając się na zasadach wojny informacyjnej O’Neilla, wyrażonych w jego briefie US Navy z 1989 r., celami wojny informacyjnej są nie tylko populacje w The Gap, ale także ludność lokalna w Core i ich rządy, w tym rząd USA. Ta tajna notatka, która według byłego wysokiego rangą urzędnika amerykańskiego wywiadu, Johna Alexandra, została przeczytana przez najwyższe kierownictwo Pentagonu, argumentowała, że wojna informacyjna musi być skierowana przeciwko: przeciwnikom, aby przekonać ich o swojej bezbronności; potencjalni partnerzy na całym świecie, aby zaakceptowali „sprawę jako słuszną”; i wreszcie, ludność cywilna i przywódcy polityczni, aby wierzyli, że „koszt” krwi i skarbów jest tego wart.
Praca Barnetta została zatwierdzona przez Forum Highlands Pentagonu, ponieważ pasowała do ustawy, zapewniając przekonującą ideologię dobrego samopoczucia dla amerykańskiego kompleksu wojskowo-przemysłowego.
Ale ideologia neokonserwatywna, oczywiście, nie pochodziła od Barnetta, który sam był stosunkowo małym graczem, mimo że jego praca była niezwykle wpływowa w całym Pentagonie. Regresywne myślenie wyższych urzędników zaangażowanych w Highlands Forum jest widoczne na długo przed 11 września, co zostało przerwane przez podmioty powiązane z Forum jako potężną siłą wspomagającą, która legitymizowała coraz bardziej agresywny kierunek polityki zagranicznej i wywiadowczej USA.
Yoda i Sowieci
Ideologię reprezentowaną przez Highlands Forum można zebrać na długo przed jego utworzeniem w 1994 roku, w czasie, gdy ONA Andrew „Yody” Marshalla była głównym miejscem aktywności Pentagonu w zakresie planowania przyszłości.
Szeroko rozpowszechnionym mitem głoszonym przez dziennikarzy zajmujących się bezpieczeństwem narodowym na przestrzeni lat jest to, że reputacja ONA jako rezydentnej machiny wyroczni Pentagonu była wynikiem niesamowitego przewidywania analitycznego jego dyrektora Marshalla. Podobno był jednym z nielicznych, którzy dokonali proroczego rozpoznania, że sowieckie zagrożenie zostało przesadzone przez amerykański wywiad. Jak głosi legenda, był samotnym, ale nieustępliwym głosem wewnątrz Pentagonu, wzywającym decydentów do ponownej oceny ich prognoz militarnej potęgi ZSRR.
Tyle że historia nie jest prawdziwa. ONA nie dotyczyła trzeźwej analizy zagrożeń, ale paranoidalnej projekcji zagrożeń usprawiedliwiających militarny ekspansjonizm. Jeffrey Lewis z Foreign Policy wskazuje, że Marshall, nie dając głosu rozsądku wzywającego do bardziej wyważonej oceny sowieckich zdolności wojskowych, starał się bagatelizować ustalenia ONA, które odrzucały szum wokół zbliżającego się sowieckiego zagrożenia. Po zleceniu badania, z którego wynika, że Stany Zjednoczone przeceniły sowiecką agresywność, Marshall rozesłał je z notatką przewodnią, w której oświadczał, że jest „nieprzekonany” jej odkryciami. Lewis pokazuje, jak sposób myślenia Marshalla dotyczący projekcji zagrożeń rozszerzył się na zlecanie absurdalnych badań wspierających podstawowe narracje neokonów na temat (nieistniejącego) połączenia Saddam-al-Kaidy, a nawet głośny raport konsultanta RAND wzywający do ponownego narysowania mapy Bliski Wschód, przedstawiony Radzie Polityki Obronnej Pentagonu na zaproszenie Richarda Perle w 2002 roku.
Dziennikarz śledczy Jason Vest podobnie dowiedział się ze źródeł Pentagonu, że podczas zimnej wojny Marshall od dawna rozgłaszał sowieckie zagrożenie i odegrał kluczową rolę w zapewnieniu neokonserwatywnej grupie nacisku, Komisji ds. Obecnego Zagrożenia, dostępu do tajnych danych wywiadu CIA w celu ponownego - napisać Narodową Szacunek Wywiadowczy na temat sowieckich zamiarów wojskowych. Był to prekursor manipulacji danymi wywiadowczymi po 11 września, aby usprawiedliwić inwazję i okupację Iraku. Byli pracownicy ONA potwierdzili, że Marshall był wojowniczy w związku z nadciągającym zagrożeniem sowieckim „aż do samego końca”. Na przykład były sowietolog CIA Melvin Goodman przypomniał, że Marshall odegrał również kluczową rolę w naciskaniu na zapewnienie afgańskim mudżahedinom rakiet Stinger – posunięcie, które uczyniło wojnę jeszcze bardziej brutalną, zachęcając Rosjan do stosowania taktyki spalonej ziemi.
Enron, talibowie i Irak
W okresie postzimnowojennym Pentagon utworzył Highlands Forum w 1994 roku pod skrzydłami byłego sekretarza obrony Williama Perry'ego – byłego dyrektora CIA i wczesnego orędownika neokonserwatywnych idei, takich jak wojna prewencyjna. Co zaskakujące, wątpliwą rolę Forum jako pomostu rządowo-przemysłowego można wyraźnie dostrzec w odniesieniu do flirtów Enronu z rządem USA. Tak jak Forum stworzyło intensyfikującą politykę Pentagonu w zakresie masowej inwigilacji, jednocześnie wpłynęło bezpośrednio na myślenie strategiczne, którego kulminacją były wojny w Afganistanie i Iraku.
7 listopada 2000 roku George W. Bush „wygrał” wybory prezydenckie w USA. Enron i jego pracownicy przekazali łącznie ponad milion dolarów na kampanię Busha. Obejmowało to przekazanie 10 500 dolarów na rzecz komitetu ds. przeliczenia na Florydzie Busha, a kolejne 300 000 dolarów na uroczystości inauguracyjne. Enron dostarczył także korporacyjne odrzutowce do transportu republikańskich prawników po Florydzie i Waszyngtonie, lobbujących w imieniu Busha w sprawie grudniowego sprawozdania. Federalne dokumenty wyborcze wykazały później, że od 1989 r. Enron przekazał w sumie 5,8 miliona dolarów darowizn na kampanię wyborczą, 73 procent dla republikanów i 27 procent dla demokratów – przy czym aż 15 wyższych urzędników administracji Busha posiada akcje Enron, w tym sekretarz obrony Donald Rumsfeld. , starszy doradca Karl Rove i sekretarz armii Thomas White.
Jednak zaledwie dzień przed tymi kontrowersyjnymi wyborami założyciel Pentagon Highlands Forum Richard O’Neill napisał do dyrektora generalnego Enronu, Kennetha Laya, zapraszając go do wygłoszenia na Forum prezentacji na temat modernizacji Pentagonu i armii. Wiadomość e-mail od O’Neilla do Laya została opublikowana w ramach Enron Corpus, wiadomości e-mail uzyskanych przez Federalną Komisję Regulacji Energetyki, ale do tej pory pozostała nieznana.
E-mail zaczynał się „W imieniu Asystenta Sekretarza Obrony (C3I) i DoD CIO Arthura Moneya” i zapraszał Lay „do udziału w Forum Highlands Sekretarza Obrony”, które O'Neill określił jako „interdyscyplinarną grupę wybitnych naukowcy, badacze, dyrektorzy generalni / dyrektorzy ds. informatyki / dyrektorzy ds. technicznych z przemysłu oraz liderzy mediów, sztuki i zawodów, którzy spotykali się w ciągu ostatnich sześciu lat, aby zbadać obszary, które nas wszystkich interesują”. Dodał, że sesje Forum obejmują „seniorów z Białego Domu, Obrony i innych agencji rządowych (ograniczamy udział rządu do około 25%)”.
Tutaj O’Neill ujawnia, że Forum Pentagon Highlands miało zasadniczo na celu zbadanie nie tylko celów rządu, ale także interesów uczestniczących liderów branży, takich jak Enron. Pentagon, ciągnął O'Neill, chciał, aby Lay wnosił wkład w „poszukiwanie informacji/strategie transformacji dla Departamentu Obrony (i ogólnie dla rządu)”, szczególnie „z perspektywy biznesowej (transformacja, produktywność, przewaga konkurencyjna). ” Wyraził wysokie uznanie dla Enronu jako „niezwykłego przykładu transformacji w wysoce sztywnej, regulowanej branży, która stworzyła nowy model i nowe rynki”.
O'Neill jasno dał do zrozumienia, że Pentagon chciał, aby Enron odegrał kluczową rolę w przyszłości Departamentu Obrony, nie tylko w tworzeniu „strategii operacyjnej, która ma przewagę informacyjną”, ale także w odniesieniu do „ogromnego globalnego przedsięwzięcia biznesowego DoD, które może skorzystaj z wielu najlepszych praktyk i pomysłów z branży. ” .
„ENRON jest dla nas bardzo interesujący” – potwierdził. „To, czego się od was uczymy, może bardzo pomóc Departamentowi Obrony w budowaniu nowej strategii. Mam nadzieję, że masz czas w swoim napiętym harmonogramie, aby dołączyć do nas na tyle forum Highlands, ile tylko możesz, aby wziąć udział i porozmawiać z grupą.
W spotkaniu Highlands Forum wzięli udział wysocy urzędnicy Białego Domu i amerykańskiego wywiadu, w tym zastępca dyrektora CIA Joan A. Dempsey, która wcześniej pełniła funkcję asystenta sekretarza obrony ds. wywiadu, a w 2003 r. została mianowana przez Busha dyrektorem wykonawczym prezydenckiego wywiadu zagranicznego Advisory Board, w ramach której chwaliła szeroko zakrojoną wymianę informacji przez NSA i NGA po 11 września. Następnie została wiceprezesem wykonawczym w Booz Allen Hamilton, głównym wykonawcy Pentagonu w Iraku i Afganistanie, który między innymi stworzył bazę danych Koalicji Tymczasowych Władz, aby śledzić to, co teraz wiemy, że były wysoce skorumpowanymi projektami odbudowy w Iraku.
Relacje Enronu z Pentagonem były już w pełnym rozkwicie w poprzednim roku. Thomas White, ówczesny wiceprezes usług energetycznych Enronu, wykorzystał swoje rozległe powiązania wojskowe z USA, aby zabezpieczyć prototypową umowę w Fort Hamilton na prywatyzację dostaw energii do baz wojskowych. Enron był jedynym oferentem umowy. W następnym roku, po tym, jak dyrektor generalny Enronu został zaproszony na Highlands Forum, White wygłosił swoje pierwsze przemówienie w czerwcu, zaledwie „dwa tygodnie po tym, jak został sekretarzem armii”, gdzie „przysiągł przyspieszyć przyznawanie takich kontraktów” wraz z dalsza „szybka prywatyzacja” usług energetycznych armii. „Potencjalnie Enron mógłby skorzystać na przyspieszeniu udzielania zamówień, podobnie jak inne osoby poszukujące biznesu” — zauważył USA Today.
W tym miesiącu, z upoważnienia sekretarza obrony Donalda Rumsfelda – który sam posiadał znaczne udziały w Enron – Pentagon Busha zaprosił innego dyrektora Enronu i jednego z wyższych zewnętrznych doradców finansowych Enronu do wzięcia udziału w kolejnej tajnej sesji Highlands Forum.
E-mail od Richarda O’Neilla z 22 czerwca, uzyskany za pośrednictwem Enron Corpus, wykazał, że Steven Kean, ówczesny wiceprezes wykonawczy i szef sztabu Enronu, miał wygłosić kolejną prezentację w Highlands w poniedziałek 25 czerwca. „Zbliżamy się do sponsorowanego przez Sekretarza Obrony Forum Highlands i bardzo nie możemy się doczekać twojego udziału” – napisał O’Neill, obiecując Keanowi, że będzie „głównym punktem dyskusji. Doświadczenie Enronu jest dla nas bardzo ważne, ponieważ poważnie rozważamy transformacyjne zmiany w Departamencie Obrony”.
Steven Kean jest obecnie prezesem i dyrektorem operacyjnym (i przyszłym dyrektorem generalnym) Kinder Morgan, jednej z największych firm energetycznych w Ameryce Północnej i głównym zwolennikiem kontrowersyjnego projektu rurociągu Keystone XL.
W tej samej sesji Highlands Forum z Keanem wziął udział Richard Foster, wówczas starszy partner w firmie doradztwa finansowego McKinsey. „Dałem kopie nowej książki Dicka Fostera, „Kreatywne zniszczenie”, zastępcy sekretarza obrony, a także zastępcy sekretarza”, powiedział O’Neill w swoim e-mailu, „a sprawa Enronu, którą nakreśla, stanowi ważną dyskusję. Zamierzamy rozdawać kopie uczestnikom Forum.”
Firma Fostera, McKinsey, od połowy lat 80. zapewniała firmie Enron strategiczne doradztwo finansowe. Joe Skilling, który w lutym 2001 roku został dyrektorem generalnym Enronu, podczas gdy Kenneth Lay przeniósł się na stanowisko prezesa, był szefem firmy doradztwa energetycznego McKinsey, zanim dołączył do Enronu w 1990 roku.
McKinsey, a następnie partner Richard Foster, byli ściśle zaangażowani w tworzenie podstawowych strategii zarządzania finansami Enron, odpowiedzialnych za szybki, ale oszukańczy rozwój firmy. Podczas gdy McKinsey zawsze zaprzeczał, jakoby był świadomy podejrzanej księgowości, która doprowadziła do upadku Enronu, wewnętrzne dokumenty firmy wykazały, że Foster wziął udział w posiedzeniu komisji finansowej Enronu na miesiąc przed sesją Highlands Forum, aby omówić „potrzebę zewnętrznych partnerstw prywatnych, aby pomóc napędzać gwałtowny wzrost firmy” — właśnie spółki inwestycyjne odpowiedzialne za upadek Enronu.
Dokumenty McKinsey wykazały, że firma była „w pełni świadoma szerokiego wykorzystania przez Enron funduszy pozabilansowych”. Jak zauważa redaktor ekonomiczny The Independent, Ben Chu, „McKinsey w pełni poparł wątpliwe metody księgowe”, co doprowadziło do inflacji wyceny rynkowej Enronu i „to spowodowało implozję firmy w 2001 roku”.
Rzeczywiście, sam Foster osobiście uczestniczył w sześciu posiedzeniach zarządu Enronu od października 2000 r. do października 2001 r. Okres ten z grubsza zbiegł się z rosnącym wpływem Enronu na politykę energetyczną administracji Busha i planami Pentagonu dotyczącymi Afganistanu i Iraku.
Ale Foster był również stałym uczestnikiem Forum Pentagon Highlands — jego profil na LinkedIn opisuje go jako członka Forum od 2000 roku, w którym zwiększył zaangażowanie w Enron. Wygłosił również prezentację na inauguracyjnym Island Forum w Singapurze w 2002 roku.
Zaangażowanie Enronu w Cheney Energy Task Force wydaje się być powiązane z planami administracji Busha z 2001 roku dotyczącymi zarówno inwazji na Afganistan, jak i Iraku, motywowanych kontrolą ropy. Jak zauważył prof. Richard Falk, były członek zarządu Human Rights Watch i były śledczy ONZ, Kenneth Lay z Enronu „był głównym poufnym konsultantem, na którym powoływał się wiceprezydent Dick Cheney podczas bardzo tajnego procesu sporządzania raportu przedstawiającego krajowy polityka energetyczna, powszechnie uważana za kluczowy element w podejściu USA do polityki zagranicznej w ogóle, a świata arabskiego w szczególności.”
Intymne, tajne spotkania między wyższymi rangą dyrektorami Enronu a wysokimi rangą urzędnikami rządowymi USA za pośrednictwem Pentagon Highlands Forum, od listopada 2000 r. do czerwca 2001 r., odegrały centralną rolę w ustanowieniu i utrwaleniu coraz bardziej symbiotycznego związku między planowaniem Enronu i Pentagonu. Rolą Forum było, jak zawsze powtarzał O’Neill, funkcjonowanie jako laboratorium pomysłów do badania wzajemnych interesów przemysłu i rządu.
Planowanie wojny Enronu i Pentagonu
W lutym 2001 r., kiedy dyrektorzy Enronu, w tym Kenneth Lay, zaczęli wspólnie uczestniczyć w Cheney Energy Task Force, tajny dokument Narodowej Rady Bezpieczeństwa poinstruował pracowników NSC, aby współpracowali z grupą zadaniową w „łączeniu” wcześniej oddzielnych kwestii: „polityki operacyjnej wobec zbójeckich państw” oraz „działania dotyczące przechwytywania nowych i istniejących pól naftowych i gazowych”.
Według sekretarza skarbu Busha Paula O'Neilla, cytowanego przez Rona Suskinda w The Price of Loyalty (2004), urzędnicy gabinetu dyskutowali o inwazji na Irak na swoim pierwszym spotkaniu NSC, a nawet przygotowali mapę do oznaczenia powojennej okupacji. podział pól naftowych w Iraku. Przesłanie w tym czasie od prezydenta Busha brzmiało, że urzędnicy muszą „znaleźć sposób, aby to zrobić”.
Dokumenty Cheney Energy Task Force uzyskane przez Judicial Watch w ramach Freedom of Information ujawniły, że do marca, przy dużym udziale przemysłu, grupa zadaniowa przygotowała mapy stanu Zatoki Perskiej, a zwłaszcza irackich pól naftowych, rurociągów i rafinerii, wraz z listą zatytułowaną „Zagraniczni zalotnicy dla kontraktów na irackie pola naftowe”. Do kwietnia raport think-tanku zamówiony przez Cheney, nadzorowany przez byłego sekretarza stanu Jamesa Bakera, a opracowany przez komisję ekspertów ds. przemysłu energetycznego i bezpieczeństwa narodowego, wezwał rząd USA „do natychmiastowego przeprowadzenia przegląd polityki wobec Iraku, w tym oceny wojskowe, energetyczne, gospodarcze i polityczno-dyplomatyczne”, aby poradzić sobie z „destabilizującym wpływem” Iraku na przepływy ropy na rynki światowe. Raport zawierał rekomendacje delegata Highlands Forum i przewodniczącego Enronu, Kennetha Laya.
Ale Grupa Zadaniowa ds. Energii Cheneya również pilnie forsowała plany dotyczące Afganistanu z udziałem Enronu, które były w ruchu za Clintona. Pod koniec lat 90. Enron współpracował z kalifornijską amerykańską firmą energetyczną Unocal nad opracowaniem rurociągu naftowego i gazowego, który miałby czerpać z zasobów basenu Morza Kaspijskiego i transportować ropę i gaz przez Afganistan, zaopatrując Pakistan, Indie i potencjalnie inne rynki. Przedsięwzięcie to miało oficjalne błogosławieństwo administracji Clintona, a później administracji Busha, która odbyła kilka spotkań z przedstawicielami talibów w celu wynegocjowania warunków umowy dotyczącej rurociągu w 2001 roku. Talibowie, których podbój Afganistanu otrzymał tajną pomoc pod rządami Clintona, miał uzyskać formalne uznanie za prawowitego rządu Afganistanu w zamian za zezwolenie na instalację gazociągu. Enron zapłacił 400 milionów dolarów za studium wykonalności rurociągu, z czego duża część została przelana jako łapówki dla przywódców talibów, a nawet zatrudniła agentów CIA, aby pomóc w ułatwianiu tego procesu.
Następnie latem 2001 r., kiedy urzędnicy Enronu kontaktowali się z wyższymi rangą urzędnikami Pentagonu na Highlands Forum, Rada Bezpieczeństwa Narodowego Białego Domu prowadziła międzywydziałową „grupę roboczą” kierowaną przez Rumsfelda i Cheneya, aby pomóc w ukończeniu trwającego projektu Enronu w Indiach. elektrownia o wartości 3 miliardów dolarów w Dabhol. Elektrownia miała otrzymywać energię z rurociągu transafgańskiego. „Grupa Robocza Dabhol” NSC, której przewodniczy doradczyni Busha do spraw bezpieczeństwa narodowego Condoleeza Rice, opracowała szereg taktyk, aby zwiększyć presję rządu USA na Indie, aby dokończyły budowę fabryki Dabhol – presja, która trwała aż do początku listopada. Projekt Dabhol i gazociąg transafgański był zdecydowanie najbardziej lukratywną transakcją zagraniczną Enronu.
W 2001 r. urzędnicy Enronu, w tym Ken Lay, uczestniczyli w grupie zadaniowej ds. energii w Cheney, wraz z przedstawicielami amerykańskiego przemysłu energetycznego. Począwszy od lutego, wkrótce po objęciu urzędu przez administrację Busha, Enron był zaangażowany w około pół tuzina spotkań Energy Task Force. Po jednym z tych tajnych spotkań zmieniono projekt propozycji energetycznej, aby uwzględnić nowy przepis proponujący radykalne zwiększenie produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego w Indiach w sposób, który miałby zastosowanie tylko do elektrowni Enron w Dabhol. Innymi słowy, zapewnienie przepływu taniego gazu do Indii rurociągiem transafgańskim było teraz kwestią „bezpieczeństwa narodowego” USA.
Miesiąc lub dwa później administracja Busha dała talibom 43 miliony dolarów, usprawiedliwiając ich represją przeciwko produkcji opium, pomimo sankcji ONZ nałożonych przez USA, które uniemożliwiają pomoc dla grupy za nieoddanie Osamy bin Ladena.
Następnie, w czerwcu 2001 r., w tym samym miesiącu, w którym Steve Kean, wiceprezes wykonawczy Enronu, uczestniczył w Pentagon Highlands Forum, nadzieje firmy na projekt Dabhol zostały rozwiane, gdy nie zrealizowano gazociągu Transafgańskiego, a w konsekwencji budowa na mocy Dabhol. zakład został zamknięty. Niepowodzenie projektu o wartości 3 miliardów dolarów przyczyniło się do bankructwa Enronu w grudniu. W tym miesiącu urzędnicy Enronu spotkali się z sekretarzem handlowym Busha, Donaldem Evansem, w sprawie zakładu, a Cheney lobbował główną partię opozycyjną Indii w sprawie projektu Dhabol. W tym czasie Ken Lay podobno skontaktował się również z administracją Busha, aby poinformować urzędników o kłopotach finansowych firmy.
Do sierpnia, zdesperowani, by dotrzymać umowy, urzędnicy amerykańscy zagrozili przedstawicielom talibów wojną, jeśli odmówią zaakceptowania warunków amerykańskich: a mianowicie zaprzestania walk i przyłączenia się do sojuszu federalnego z opozycyjnym Sojuszem Północnym; oraz zrezygnować z zapotrzebowania na lokalną konsumpcję gazu. 15 tego miesiąca lobbysta Enronu, Pat Shortridge, powiedział ówczesnemu doradcy ekonomicznemu Białego Domu Robertowi McNally, że Enron zmierza do krachu finansowego, który może sparaliżować rynki energii w kraju.
Administracja Busha musiała przewidzieć odrzucenie umowy przez talibów, ponieważ zaplanowali wojnę z Afganistanem już w lipcu. Według ówczesnego pakistańskiego ministra spraw zagranicznych Niaza Naika, który brał udział w negocjacjach amerykańsko-talibańskich, amerykańscy urzędnicy powiedzieli mu, że planują inwazję na Afganistan w połowie października 2001 roku. Gdy tylko wojna się rozpoczęła, ambasador Busha w Pakistanie, Wendy Chamberlain, zadzwoniła Pakistański minister ds. ropy Usman Aminuddin omówi „proponowany projekt gazociągu Turkmenistan-Afganistan-Pakistan”, według Frontier Post, pakistańskiej gazety w języku angielskim. Podobno zgodzili się, że „projekt otwiera nowe drogi wielowymiarowej współpracy regionalnej, szczególnie w świetle ostatnich wydarzeń geopolitycznych w regionie”.
Dwa dni przed 11 września Condoleza Rice otrzymała projekt formalnej dyrektywy prezydenckiej w sprawie bezpieczeństwa narodowego, którą Bush miał natychmiast podpisać. Dyrektywa zawierała kompleksowy plan rozpoczęcia globalnej wojny z Al-Kaidą, w tym „zbliżoną” inwazję na Afganistan, by obalić talibów. Dyrektywa została zatwierdzona przez najwyższe szczeble Białego Domu i urzędników Rady Bezpieczeństwa Narodowego, w tym oczywiście Rice'a i Rumsfelda. Ci sami urzędnicy NSC jednocześnie kierowali Grupą Roboczą Dhabol, aby zabezpieczyć umowę z indyjską elektrownią dla projektu rurociągu transafgańskiego Enronu. Następnego dnia, dzień przed 11 września, administracja Busha formalnie uzgodniła plan ataku na talibów.
Powiązanie Pentagon Highlands Forum z interesami zaangażowanymi w to wszystko pokazuje, że nie były one wyjątkowe dla administracji Busha – dlatego, gdy Obama przygotowywał się do wycofania wojsk z Afganistanu, ponownie potwierdził poparcie swojego rządu dla Trans- Projekt afgańskiego rurociągu i jego chęć zbudowania go przez firmę amerykańską.
Zaklinacz propagandy Pentagonu
Przez cały ten okres wojna informacyjna odgrywała kluczową rolę w zwiększaniu społecznego poparcia dla wojny — a wiodło to Highlands Forum.
W grudniu 2000 r., niecały rok przed 11 września i krótko po zwycięstwie wyborczym George'a W. Busha, kluczowi członkowie Forum uczestniczyli w wydarzeniu w Carnegie Endowment for International Peace, aby zbadać „wpływ rewolucji informacyjnej, globalizacji i koniec zimnej wojny na proces tworzenia polityki zagranicznej USA”. Zamiast proponować „reformy przyrostowe”, uczestnicy spotkania mieli „zbudować od podstaw nowy model, który jest zoptymalizowany pod kątem specyficznych właściwości nowego globalnego środowiska”.
Wśród tematów poruszanych na spotkaniu była „Globalna Rewolucja Kontroli”: „rozproszony” charakter rewolucji informacyjnej zmieniał „kluczową dynamikę polityki światowej poprzez kwestionowanie prymatu państw i stosunków międzypaństwowych”. To „tworzyło nowe wyzwania dla bezpieczeństwa narodowego, zmniejszając zdolność wiodących państw do kontrolowania globalnych debat politycznych, kwestionując skuteczność krajowych polityk gospodarczych itp.”
Innymi słowy, w jaki sposób Pentagon może znaleźć sposób na wykorzystanie rewolucji informacyjnej do „kontroli globalnych debat politycznych”, zwłaszcza dotyczących „krajowej polityki gospodarczej”?
Współgospodarzem spotkania był Jamie Metzl, który w tym czasie zasiadał w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego Billa Clintona, gdzie właśnie kierował redakcją dyrektywy prezydenta Clinton 68 w sprawie międzynarodowej informacji publicznej (IPI), nowego wieloagencyjnego planu koordynacji USA rozpowszechnianie informacji publicznej za granicą. Metzl kontynuował koordynację IPI w Departamencie Stanu.
W poprzednim roku wysoki rangą urzędnik Clinton ujawnił Washington Times, że IPI Metza naprawdę miało na celu „rozkręcenie amerykańskiego społeczeństwa” i „wyłoniło się z obawy, że amerykańska opinia publiczna odmówiła poparcia polityki zagranicznej prezydenta Clintona”. IPI umieszczał wiadomości korzystne dla interesów USA w telewizji, prasie, radiu i innych mediach z siedzibą za granicą, w nadziei, że zostaną odebrane w amerykańskich mediach. Pretekstem było to, że „relacjonowanie wiadomości jest zniekształcone w domu i muszą z tym walczyć za wszelką cenę, korzystając z zasobów, które mają na celu rozkręcenie wiadomości”. Metzl kierował zagranicznymi operacjami propagandowymi IPI dla Iraku i Kosowa.
Innymi uczestnikami spotkania w Carnegie w grudniu 2000 r. byli dwaj założyciele Highlands Forum, Richard O'Neill i Jeff Cooper z SAIC – wraz z Paulem Wolfowitzem, innym akolitą Andrew Marshalla, który miał dołączyć do nadchodzącej administracji Busha jako zastępca Rumsfeldsa. sekretarz obrony. Obecna była również postać, która wkrótce stała się szczególnie znana w propagandzie wokół Afganistanu i wojny w Iraku w 2003 roku: John W. Rendon, Jr., prezes założyciel The Rendon Group (TRG) i inny długoletni członek Pentagon Highlands Forum.
John Rendon (po prawej) na Highlands Forum, w towarzystwie prezentera BBC Nik Gowing (po lewej) i Jeffa Jonasa, głównego inżyniera IBM Entity Analytics (w środku)
TRG to znana firma komunikacyjna, która od dziesięcioleci jest kontrahentem rządu USA. Rendon odegrał kluczową rolę w prowadzeniu kampanii propagandowych Departamentu Stanu w Iraku i Kosowie pod rządami Clintona i Metzla. Obejmowało to otrzymanie dotacji Pentagonu na prowadzenie serwisu informacyjnego, bałkańskiej wymiany informacji oraz kontraktu amerykańskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego (USAID) na promowanie „prywatyzacji”.
Centralna rola Rendona w pomaganiu administracji Busha w podekscytowaniu nieistniejącego zagrożenia bronią masowego rażenia (BMR) w celu usprawiedliwienia inwazji militarnej USA jest teraz dobrze znana. Jak James Bamford słynnie ujawnił w swoim przełomowym śledztwie Rolling Stone, Rendon odegrał instrumentalną rolę w imieniu administracji Busha we wdrażaniu „zarządzania percepcją” w celu „stworzenia warunków do odsunięcia Husajna od władzy” w ramach wielomilionowych CIA i Pentagonu kontrakty.
Wśród działań Rendona znalazło się utworzenie Irackiego Kongresu Narodowego (INC) Ahmeda Chalabiego w imieniu CIA, grupy irackich wygnańców, której zadaniem było rozpowszechnianie propagandy, w tym wielu fałszywych informacji wywiadowczych na temat broni masowego rażenia. Proces ten rozpoczął się wspólnie pod rządami George'a H. W. Busha, potem toczył się za Clinton z niewielkimi fanfarami, zanim nasilił się po 11 września za rządów George'a W. Busha. W ten sposób Rendon odegrał dużą rolę w tworzeniu niedokładnych i fałszywych wiadomości dotyczących Iraku w ramach lukratywnych kontraktów CIA i Pentagonu – i zrobił to w okresie poprzedzającym inwazję 2003 roku jako doradca Rady Bezpieczeństwa Narodowego Busha: ta sama NSC , który oczywiście planował inwazje na Afganistan i Irak, osiągnięto dzięki wkładowi dyrektorów Enronu, którzy jednocześnie angażowali się w Pentagon Highlands Forum.
Ale to jest wierzchołek góry lodowej. Odtajnione dokumenty pokazują, że Highlands Forum było ściśle zaangażowane w tajne procesy, dzięki którym kluczowi urzędnicy konstruowali drogę do wojny z Irakiem, opartą na wojnie informacyjnej.
Zredagowany raport inspektora generalnego Departamentu Obrony z 2007 r. ujawnia, że jednym z wykonawców szeroko wykorzystywanych przez Pentagon Highlands Forum podczas i po wojnie w Iraku był nikt inny jak Grupa Rendon. TRG zlecił Pentagonowi organizowanie sesji Forum, ustalanie tematów do dyskusji, a także zwoływanie i koordynowanie posiedzeń Forum. Dochodzenie Generalnego Inspektora zostało wywołane oskarżeniami podniesionymi w Kongresie o rolę Rendona w manipulowaniu informacjami w celu usprawiedliwienia inwazji i okupacji Iraku w 2003 roku. Według raportu Generalnego Inspektora:
„… Asystent Sekretarza Obrony ds. Integracji Sieci i Informacji/Główny Urzędnik ds. Informacji zatrudnił TRG do prowadzenia forów, które odwoływałyby się do interdyscyplinarnej grupy przywódców uznanych w całym kraju. Fora odbywały się w małych grupach, omawiając informacje i technologie oraz ich wpływ na naukę, procesy organizacyjne i biznesowe, stosunki międzynarodowe, ekonomię i bezpieczeństwo narodowe. TRG przeprowadziła również program badawczy i wywiady w celu sformułowania i opracowania tematów dla grupy fokusowej Highlands Forum. Biuro Asystenta Sekretarza Obrony ds. Integracji Sieci i Informacji zatwierdziłoby te tematy, a TRG ułatwiłoby spotkania.”
TRG, prywatne ramię propagandowe Pentagonu, odegrało zatem kluczową rolę w dosłownym prowadzeniu procesu Pentagon Highlands Forum, który zgromadził wyższych urzędników państwowych z kierownictwem branży w celu stworzenia strategii wojny informacyjnej DoD.
Wewnętrzne śledztwo Pentagonu uniewinniło Rendona od wszelkich wykroczeń. Ale nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę konflikt interesów: ówczesnym inspektorem generalnym był Claude M. Kicklighter, kandydat Busha, który bezpośrednio nadzorował kluczowe operacje wojskowe administracji. W 2003 roku był dyrektorem Pentagonu Irak Transition Team, a rok później został powołany do Departamentu Stanu jako specjalny doradca ds. operacji stabilizacyjnych i bezpieczeństwa w Iraku i Afganistanie.
Związek inwigilacji i propagandy
Co więcej, dokumenty Pentagonu uzyskane przez Bamforda za jego historię w Rolling Stone ujawniły, że Rendon otrzymał dostęp do ściśle tajnych danych nadzoru NSA, aby wykonywać swoją pracę w imieniu Pentagonu. Zgodnie z dokumentami Departamentu Obrony, TRG jest upoważniony do „badania i analizowania informacji o klauzuli Ściśle Tajne/SCI/SI/TK/G/HCS”.
„SCI” oznacza wrażliwe informacje podzielone na przedziały, dane sklasyfikowane wyżej niż ściśle tajne, podczas gdy „SI” oznacza wywiad specjalny, czyli wysoce tajne wiadomości przechwycone przez NSA. „TK” odnosi się do Talent/Keyhole, nazw kodowych obrazów z samolotów zwiadowczych i satelitów szpiegowskich, podczas gdy „G” oznacza Gamma, obejmującą przechwytywanie komunikacji z bardzo wrażliwych źródeł, a „HCS” oznacza Humint Control System – informacje z bardzo wrażliwych ludzkie źródło. W słowach Bamforda:
„Razem wzięte, akronimy wskazują, że Rendon ma dostęp do najbardziej tajnych informacji ze wszystkich trzech form gromadzenia danych wywiadowczych: podsłuchiwania, obrazowania satelitów i ludzkich szpiegów”.
Tak więc Pentagon miał:
1. zakontraktowany Rendon, firma propagandowa;
2. dał Rendonowi dostęp do najbardziej tajnych informacji społeczności wywiadowczej, w tym danych z inwigilacji NSA;
3. zlecił Rendonowi ułatwienie DoD w opracowaniu strategii operacji informacyjnych poprzez uruchomienie procesu Highlands Forum; .
4. i dalej, zlecił Rendonowi nadzorowanie konkretnej realizacji tej strategii opracowanej w ramach procesu Highlands Forum, w rzeczywistych operacjach informacyjnych na całym świecie w Iraku, Afganistanie i poza nim.
Dyrektor generalny TRG, John Rendon, pozostaje ściśle zaangażowany w Pentagon Highlands Forum i trwające operacje informacyjne Departamentu Obrony w świecie muzułmańskim. Jego biografia z listopada 2014 r. na kurs „Emerging Leaders” w Harvard Kennedy School opisuje go jako „uczestnika przyszłościowych organizacji, takich jak Highlands Forum”, „jednego z pierwszych liderów myśli, którzy wykorzystali moc powstających technologii do wspierania zarządzanie informacją w czasie rzeczywistym” oraz ekspert od „wpływu nowych technologii informacyjnych na sposób myślenia i zachowania populacji”. Bio Rendon z Harvardu przypisuje mu również zaprojektowanie i realizację „strategicznych inicjatyw komunikacyjnych i programów informacyjnych związanych z operacjami, Odyssey Dawn (Libia), Unified Protector (Libia), Global War on Terrorism (GWOT), Iraqi Freedom, Enduring Freedom (Afganistan), Allied Force and Joint Guardian (Kosowo), Desert Shield, Desert Storm (Kuwejt), Desert Fox (Irak) i Just Cause (Panama).
Praca Rendona nad zarządzaniem percepcją i operacjami informacyjnymi „pomogła w wielu interwencjach wojskowych USA” w innych miejscach, a także w prowadzeniu amerykańskich operacji informacyjnych w Argentynie, Kolumbii, Haiti i Zimbabwe – w sumie w 99 krajach. Jako były dyrektor wykonawczy i krajowy dyrektor polityczny Partii Demokratycznej, John Rendon pozostaje potężną postacią w Waszyngtonie za administracji Obamy.
Zapisy Pentagonu pokazują, że TRG otrzymało ponad 100 milionów dolarów od Departamentu Obrony od 2000 roku. W 2009 roku rząd USA anulował kontrakt z TRG na „strategiczną komunikację” po ujawnieniu, że był on wykorzystywany do odsiewania reporterów, którzy mogliby pisać negatywne historie o amerykańskiej armii w Afganistanie i wyłącznie promować dziennikarzy popierających politykę USA. Jednak w 2010 roku administracja Obamy ponownie podpisała umowę z Rendon na świadczenie usług „wojskowego oszustwa” w Iraku.
Od tego czasu TRG doradza Dowództwu ds. Szkolenia i Doktryny Armii Stanów Zjednoczonych, Dowództwu Operacji Specjalnych i nadal jest zlecona Biuru Sekretarza Obrony, Dowództwu Elektronicznej Komunikacji Armii Stanów Zjednoczonych, jak również zapewnia „wsparcie komunikacyjne” dla ambasady Pentagonu i USA zajmujące się operacjami antynarkotykowymi. .
TRG chwali się również na swojej stronie internetowej, że zapewnia „wsparcie dla działań nieregularnych”, w tym „wsparcie operacyjne i planistyczne”, które „pomaga naszemu rządowi i klientom wojskowym w opracowywaniu nowych podejść do przeciwdziałania i niszczenia władzy, wpływów i woli przeciwnika”. Wiele z tego wsparcia zostało dopracowanych w ciągu ostatniej dekady lub dłużej na forum Pentagon Highlands.
Nieregularna wojna i pseudoterroryzm
Ścisły związek Pentagon Highlands Forum, poprzez Rendon, z operacjami propagandowymi prowadzonymi za Busha i Obamy na rzecz „Długiej Wojny” ukazuje integralną rolę masowej inwigilacji zarówno w nieregularnej wojnie, jak i w „strategicznej komunikacji”.
Jednym z głównych orędowników obu jest prof. John Arquilla z Naval Postgraduate School, znany amerykański analityk obrony, któremu przypisuje się rozwój koncepcji „wojny sieciowej”, który dziś otwarcie opowiada się za potrzebą masowej inwigilacji i eksploracji dużych zbiorów danych w celu wspierania działań zapobiegawczych. operacje mające na celu udaremnienie spisków terrorystycznych. Tak się składa, że Arquilla jest kolejnym „członkiem założycielem” Pentagonu Highlands Forum.
Wiele z jego prac nad ideą „wojny sieciowej”, „odstraszania sieciowego”, „wojny informacyjnej” i „roju”, w dużej mierze wyprodukowanych dla RAND w ramach kontraktu Pentagonu, było inkubowanych przez Forum we wczesnych latach i tym samym stało się integralną częścią Strategia Pentagonu. Na przykład w badaniu RAND Arquilla z 1999 r., The Emergence of Noopolitik: Toward an American Information Strategy, on i jego współautor David Ronfeldt wyrażają wdzięczność Richardowi O'Neillowi „za jego zainteresowanie, wsparcie i wskazówki” oraz „członkom”. of the Highlands Forum” za ich wcześniejsze komentarze na temat badania. Większość jego prac RAND przypisuje wsparcie Highlands Forum i O’Neillowi.
Prof. John Arquilla z Naval Postgraduate School oraz członek-założyciel Pentagon Highlands Forum
Praca Arquilli została przytoczona w 2006 roku w badaniu National Academy of Sciences na temat przyszłości nauki o sieciach zleconym przez armię amerykańską, która na podstawie jego badań stwierdziła, że: „Postępy w technologiach komputerowych i telekomunikacji umożliwiają tworzenie sieci społecznościowych, które ułatwiają przynależność do grup, w tym siatki terrorystyczne”. Badanie połączyło zagrożenia ze strony terrorystów i grup aktywistów: „Implikacje tego faktu dla siatek przestępczych, terrorystycznych, protestacyjnych i powstańczych zostały zbadane przez Arquilla i Ronfeldt (2001) i są częstym tematem dyskusji grup takich jak Highlands Forum, które dostrzegam, że Stany Zjednoczone są bardzo podatne na zakłócenia sieci krytycznych”. Arquilla pomogła w opracowaniu strategii wojny informacyjnej „dla kampanii wojskowych w Kosowie, Afganistanie i Iraku”, według historyka wojskowości Benjamina Shearera w jego słowniku biograficznym, Home Front Heroes (2007) – po raz kolejny ilustrując bezpośrednią rolę, jaką odgrywa pewien klucz Członkowie forum w realizacji operacji informacyjnych Pentagonu w teatrach wojennych.
W swoim nowojorskim śledztwie z 2005 r. Seymour Hersh, zdobywca nagrody Pulitzera, odniósł się do serii artykułów Arquilli omawiających nową strategię „przeciwdziałania terrorowi” pseudoterroryzmem. „Potrzeba sieci, aby walczyć z siecią” – powiedział Arquilla, czerpiąc z tezy, którą promował w Pentagonie za pośrednictwem Highlands Forum od momentu jego założenia:
„Kiedy konwencjonalne operacje wojskowe i bombardowania nie zdołały pokonać rebelii Mau Mau w Kenii w latach pięćdziesiątych, Brytyjczycy utworzyli zespoły przyjaznych członków plemienia Kikuju, którzy udawali terrorystów. Te „pseudo gangi”, jak je nazywano, szybko zepchnęły Mau Mau do defensywy, albo zaprzyjaźniając się, a następnie zastawiając zasadzki na bandy bojowników, albo kierując bombowce do obozów terrorystów”.
Arquilla przekonywał następnie, że zachodnie służby wywiadowcze powinny wykorzystać przypadek brytyjski jako model do tworzenia nowych grup terrorystycznych „pseudo gangu”, jako sposobu na podważenie „prawdziwych” siatek terrorystycznych:
„To, co działało w Kenii pół wieku temu, ma wspaniałą szansę na podważenie zaufania i rekrutacji wśród dzisiejszych siatek terrorystycznych. Tworzenie nowych pseudo gangów nie powinno być trudne”.
Zasadniczo argument Arquilli polegał na tym, że ponieważ tylko sieci mogą walczyć z sieciami, jedynym sposobem na pokonanie wrogów prowadzących nieregularną wojnę jest użycie przeciwko nim technik nieregularnej wojny. Ostatecznie, czynnikiem decydującym o zwycięstwie nie jest konwencjonalna porażka militarna per se, ale stopień, w jakim kierunek konfliktu można skalibrować, aby wpłynąć na populację i zmobilizować jej sprzeciw wobec przeciwnika. Hersh poinformował, że strategia „pseudo-gangu” Arquilli była już wdrażana przez Pentagon:
„W ramach nowego podejścia Rumsfelda, jak mi powiedziano, amerykańscy agenci wojskowi będą mogli pozować za granicą jako skorumpowani zagraniczni biznesmeni, którzy chcą kupić kontrabandę, którą można by wykorzystać w systemach broni nuklearnej. W niektórych przypadkach, według doradców Pentagonu, lokalni obywatele mogą być rekrutowani i proszeni o przyłączenie się do partyzantów lub terrorystów…
Nowe przepisy umożliwią społeczności sił specjalnych tworzenie tak zwanych „zespołów działania” w docelowych krajach za granicą, które można wykorzystać do wyszukiwania i eliminowania organizacji terrorystycznych. „Pamiętasz prawicowe szwadrony egzekucyjne w Salwadorze?”, zapytał mnie były urzędnik wywiadu wysokiego szczebla, odnosząc się do gangów kierowanych przez wojsko, które popełniały okrucieństwa na początku lat osiemdziesiątych. „Założyliśmy je i sfinansowaliśmy” – powiedział. „Celem jest teraz rekrutacja miejscowych w dowolnym obszarze, który chcemy. I nie powiemy o tym Kongresowi”. Były oficer wojskowy, który zna możliwości komandosów Pentagonu, powiedział: „Będziemy jeździć ze złymi chłopcami”.
Oficjalne potwierdzenie, że ta strategia jest teraz operacyjna, pojawiło się wraz z przeciekiem podręcznika operacji specjalnych armii amerykańskiej z 2008 roku. Według podręcznika armia amerykańska może prowadzić nieregularne i niekonwencjonalne działania wojenne, wykorzystując zastępcze grupy niepaństwowe, takie jak „siły paramilitarne, osoby fizyczne, przedsiębiorstwa, zagraniczne organizacje polityczne, organizacje oporu lub rebeliantów, emigranci, transnarodowi przeciwnicy terroryzmu, rozczarowani transnarodowi członkowie terroryzmu , czarny rynek i inne społeczne lub polityczne „niepożądane””. Szokująco, w podręczniku wyraźnie przyznano, że operacje specjalne USA mogą obejmować zarówno antyterroryzm, jak i „terroryzm”, a także: „Transnarodowe działania przestępcze, w tym handel narkotykami, nielegalna broń handel i nielegalne transakcje finansowe”. Celem takich tajnych operacji jest zasadniczo kontrola populacji — są one „konkretnie skoncentrowane na wykorzystaniu pewnej części rdzennej ludności do zaakceptowania status quo” lub do zaakceptowania „niezależnie od narzucanego lub negocjowanego wyniku politycznego”.
Zgodnie z tą pokręconą logiką, terroryzm może być w niektórych przypadkach zdefiniowany jako legalne narzędzie amerykańskiej sztuki państwowej, za pomocą którego można wpłynąć na populacje, aby zaakceptowały konkretny „wynik polityczny” – wszystko w imię walki z terroryzmem.
Czy to właśnie robił Pentagon, koordynując prawie miliard dolarów przez reżimy Zatoki Perskiej dla rebeliantów walczących z Assadem, z których większość, według własnych tajnych ocen CIA, trafiła do kasy brutalnych ekstremistów islamskich powiązanych z Al-Kaidą, którzy zrodził „Państwo Islamskie”?
Uzasadnienie nowej strategii zostało po raz pierwszy oficjalnie przedstawione w sierpniu 2002 r. podczas briefingu dla Rady Naukowej ds. Obrony Pentagonu, która opowiedziała się za utworzeniem „Proaktywnej Grupy Operacji Prewencyjnych” (P2OG) w ramach Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Zarząd zaproponował, że P2OG musi prowadzić tajne operacje w celu infiltracji i „stymulowania reakcji” wśród siatek terrorystycznych w celu sprowokowania ich do działania, a tym samym ułatwienia ich namierzenia.
Rada Naukowa ds. Obrony jest, podobnie jak inne agencje Pentagonu, blisko związana z Highlands Forum, którego praca jest wkładem w badania Rady, które z kolei są regularnie prezentowane na Forum.
Według źródeł wywiadu USA, które rozmawiały z Hershem, Rumsfeld zapewnił, że nowy rodzaj czarnych operacji będzie prowadzony całkowicie pod jurysdykcją Pentagonu, oddzielony od CIA i regionalnych dowódców wojskowych USA i wykonany przez jego własne tajne dowództwo operacji specjalnych. Ten łańcuch dowodzenia obejmowałby, oprócz samego sekretarza obrony, dwóch jego zastępców, w tym podsekretarza obrony ds. wywiadu: stanowisko nadzorujące Highlands Forum.
Komunikacja strategiczna: propaganda wojenna w kraju i za granicą
W ramach Highlands Forum techniki operacji specjalnych zbadane przez Arquilla zostały przejęte przez kilku innych w kierunkach skoncentrowanych w coraz większym stopniu na propagandzie – wśród nich dr Lochard, jak widzieliśmy wcześniej, a także dr Amy Zalman, która skupia się szczególnie na tym pomyśle. amerykańskich wojskowych wykorzystujących „strategiczne narracje”, aby wpływać na opinię publiczną i wygrywać wojny.
Podobnie jak jej kolega, członek założyciel Highlands Forum, Jeff Cooper, Zalman kształcił się w trzewiach SAIC/Leidos. Od 2007 do 2012 roku była starszym strategiem SAIC, zanim została kierownikiem Departamentu Integracji Informacji Obronnej w National War College w armii amerykańskiej, gdzie koncentrowała się na tym, jak dostroić propagandę, aby uzyskać precyzyjne odpowiedzi pożądane od grup docelowych, w oparciu o pełne zrozumienie tych grup. Latem ubiegłego roku została dyrektorem generalnym World Futures Society.
Dr Amy Zalman, była strateg SAIC, jest dyrektorem generalnym World Futures Society i wieloletnim delegatem Pentagon Highlands Forum doradzającym rządowi USA w zakresie komunikacji strategicznej w przypadku działań wojennych
W 2005 r., w tym samym roku Hersh poinformował, że strategia Pentagonu polegająca na „stymulowaniu reakcji” wśród terrorystów przez prowokowanie ich jest w toku, Zalman wygłosił briefing na forum Pentagon Highlands zatytułowany „Wspieranie narracyjnego podejścia teorii do strategicznej komunikacji USA”. Od tego czasu Zalman jest długoletnią delegatką Highlands Forum i prezentowała swoje prace w zakresie komunikacji strategicznej różnym agencjom rządowym USA, forom NATO, a także prowadziła kursy z zakresu wojny nieregularnej dla żołnierzy na Amerykańskim Uniwersytecie Połączonych Operacji Specjalnych .
Jej briefing Forum Highlands z 2005 r. nie jest publicznie dostępny, ale wpływ wkładu Zalman w komponent informacyjny strategii operacji specjalnych Pentagonu można wydobyć z niektórych jej opublikowanych prac. W 2010 roku, kiedy nadal była związana z SAIC, w swoim artykule NATO zauważyła, że kluczowym elementem wojny nieregularnej jest „uzyskanie pewnego stopnia emocjonalnego wsparcia ze strony ludności poprzez wpływanie na ich subiektywne postrzeganie”. Twierdziła, że najlepszy sposób na osiągnięcie takiego wpływu idzie znacznie dalej niż tradycyjne techniki propagandy i przesyłania wiadomości. Zamiast tego analitycy muszą „umieścić się w skórze ludzi pod obserwacją”.
Zalman opublikował kolejny artykuł w tym samym roku za pośrednictwem IO Journal, opublikowanego przez Information Operations Institute, który określa się jako „grupa specjalnego zainteresowania” Stowarzyszenia Starych Wron. Ten ostatni jest stowarzyszeniem zawodowym zrzeszającym teoretyków i praktyków wojny elektronicznej i operacji informacyjnych, któremu przewodniczy Kenneth Israel, wiceprezes Lockheed Martin i wiceprezes David Himes, który w zeszłym roku przeszedł na emeryturę ze stanowiska starszego doradcy ds. wojny elektronicznej w Laboratorium Badawcze Sił Powietrznych USA.
W tym artykule, zatytułowanym „Narracja jako czynnik wpływający w operacjach informacyjnych”, Zalman ubolewa, że wojsko amerykańskie „ma trudności z tworzeniem przekonujących narracji – lub opowieści – zarówno w celu wyrażenia swoich strategicznych celów, jak i komunikacji w dyskretnych sytuacjach, takich jak jako zgony cywilne”. Na koniec konkluduje, że do „złożonej kwestii śmierci cywilów” należy podejść nie tylko przez „przeprosiny i rekompensatę” — co i tak prawie nie występuje — ale poprzez propagowanie narracji przedstawiających postacie, z którymi publiczność łączy się (w tym przypadku „ publiczność będąca „populacją w strefach działań wojennych”). Ma to ułatwić widzom rozwiązywanie walk w „pozytywny sposób”, zdefiniowany oczywiście przez interesy militarne USA. Angażowanie się w ten sposób emocjonalnie z „ocalonymi z tych zmarłych” z amerykańskiej akcji wojskowej może „okazać się empatyczną formą wpływu”. Przez cały czas Zalman nie jest w stanie kwestionować zasadności celów strategicznych USA ani przyznać, że wpływ tych celów na akumulację śmierci cywilów jest właśnie problemem, który musi się zmienić – w przeciwieństwie do sposobu, w jaki są one ideologicznie ujęte dla populacji poddanych do działań wojskowych.
„Empatia” jest tutaj jedynie narzędziem do manipulowania.
W 2012 roku Zalman napisał artykuł dla The Globalist, który starał się pokazać, jak sztywny podział „twardej siły” i „miękkiej siły” musi zostać przezwyciężony, aby uznać, że użycie siły wymaga odpowiedniego symbolicznego i kulturowego efektu, aby zagwarantować sukces:
„Dopóki dyplomacja obronna i ekonomiczna pozostaje w pudełku oznaczonym „twardą siłą”, nie dostrzegamy, jak bardzo ich sukces zależy od ich efektów symbolicznych, a także materialnych. Dopóki wysiłki dyplomatyczne i kulturalne są przechowywane w pudełku oznaczonym „miękką siłą”, nie widzimy sposobów, w jakie można je wykorzystać przymusowo lub wywołać skutki podobne do tych wywołanych przemocą”.
Biorąc pod uwagę głębokie zaangażowanie SAIC w Pentagon Highlands Forum, a za jego pośrednictwem rozwój strategii informacyjnych na temat nadzoru, nieregularnej wojny i propagandy, trudno się dziwić, że SAIC była drugą kluczową prywatną firmą obronna zakontraktowaną do generowania propagandy w okresie poprzedzającym Irak. Wojna 2003, obok TRG.
„Kierowcy SAIC byli zaangażowani na każdym etapie… wojny w Iraku”, ironicznie donosi Vanity Fair, jeśli chodzi o celowe rozpowszechnianie fałszywych twierdzeń o BMR, a następnie badanie „porażki wywiadu” wokół fałszywych oświadczeń o BMR. Na przykład David Kay, który został wynajęty przez CIA w 2003 roku do polowania na broń masowego rażenia Saddama jako szef Iraku Survey Group, do października 2002 roku był starszym wiceprzewodniczącym SAIC walczącym z „zagrożeniem stwarzanym przez Irak” w ramach kontraktu z Pentagonem . Kiedy nie udało się wyłonić broni masowego rażenia, komisja prezydenta Busha badająca tę „porażkę wywiadowczą” USA obejmowała trzech dyrektorów SAIC, wśród nich założyciel Highlands Forum, Jeffrey Cooper. W tym samym roku, w którym Kay został mianowany do Iraq Survey Group, sekretarz obrony Clintona William Perry – człowiek, pod którego rozkazami utworzono Highlands Forum – dołączył do zarządu SAIC. Śledztwo prowadzone przez Coopera i wszystkich innych pozwoliło administracji Busha uwolnić się od produkcji propagandy mającej legitymizować wojnę – bez niespodzi rzez Coopera i wszystkich innych pozwoliło administracji Busha uwolnić się od produkcji propagandy mającej legitymizować wojnę – bez niespodzianek anek
Delegaci na 46. Forum Highlands w Pentagonie w grudniu 2011 r., od prawej do lewej: John Seely Brown, główny naukowiec/dyrektor Xerox PARC w latach 1990–2002 i pierwszy członek zarządu In-Q-Tel; Ann Pendleton-Jullian, współautorka z Brownem rękopisu Design Unbound; Antonio i Hanna Damasio, odpowiednio neurolog i neurobiolog, którzy są częścią finansowanego przez DARPA projektu dotyczącego propagandy
Ale promocja zaawansowanych technik propagandowych przez Pentagon Highlands Forum nie dotyczy wyłącznie głównych, długoletnich delegatów, takich jak Rendon i Zalman. W 2011 roku Forum gościło dwóch naukowców finansowanych przez DARPA, Antonio i Hannę Damasio, którzy są głównymi badaczami w projekcie „Neurobiologia of Narrative Framing” na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Przywołując nacisk Zalmana na potrzebę stosowania operacji psychologicznych Pentagonu w celu zastosowania „empatycznego wpływu”, nowy projekt wspierany przez DARPA ma na celu zbadanie, w jaki sposób narracje często odwołują się „do silnych, świętych wartości w celu wywołania reakcji emocjonalnej”, ale na różne sposoby różne kultury. Najbardziej niepokojącym elementem badań jest koncentracja na próbie zrozumienia, jak zwiększyć zdolność Pentagonu do wdrażania narracji, które wpływają na słuchaczy w sposób, który zastępuje konwencjonalne rozumowanie w kontekście moralnie wątpliwych działań.
Opis projektu wyjaśnia, że na psychologiczną reakcję na opowiadane zdarzenia „wpływa sposób, w jaki narrator kadruje zdarzenia, odwołując się do różnych wartości, wiedzy i doświadczeń słuchacza”. Ramka narracyjna, która „ukierunkowana jest na święte wartości słuchacza, w tym podstawowe wartości osobiste, nacjonalistyczne i/lub religijne, szczególnie skutecznie wpływa na interpretację opowiadanych wydarzeń przez słuchacza”, ponieważ takie „święte wartości” są ściśle związane z „psychologią”. tożsamości, emocji, podejmowania decyzji moralnych i poznania społecznego”. Stosując święte ramy do nawet przyziemnych kwestii, takie kwestie „mogą nabrać właściwości świętych wartości i wywołać silną niechęć do używania konwencjonalnego rozumowania do ich interpretacji”. Dwóch Damasios i ich zespół badają, jaką rolę odgrywają „mechanizmy językowe i neuropsychologiczne” w określaniu „skuteczności ramowania narracji przy użyciu świętych wartości we wpływaniu na interpretację zdarzeń przez słuchacza”.
Badanie opiera się na wyodrębnieniu narracji z milionów amerykańskich, irańskich i chińskich blogów i poddaniu ich automatycznej analizie dyskursu w celu porównania ich ilościowo w trzech językach. Badacze następnie kontynuują eksperymenty behawioralne z czytelnikami/słuchaczami z różnych kultur, aby ocenić ich reakcję w różnych narracjach, „gdzie każda historia odwołuje się do świętej wartości, aby wyjaśnić lub uzasadnić moralnie wątpliwe zachowanie autora”. Wreszcie naukowcy stosują neurobiologiczne skanowanie fMRI, aby skorelować reakcje i cechy osobowości badanych z reakcjami mózgu.
Dlaczego Pentagon finansuje badania nad tym, jak wykorzystać „święte wartości” ludzi, aby wygasić ich zdolność logicznego rozumowania i zwiększyć ich emocjonalną otwartość na „zachowania wątpliwe moralnie”?
Skupienie się na języku angielskim, perskim i chińskim może również ujawnić, że obecne obawy Pentagonu w przeważającej mierze dotyczą rozwijania operacji informacyjnych przeciwko dwóm kluczowym adwersarzom, Iranowi i Chinom, co wpisuje się w wieloletnie ambicje wywierania strategicznych wpływów na Bliski Wschód, Azję Środkową i Południowo-Wschodnią. . Podobnie nacisk na język angielski, szczególnie z amerykańskich blogów, dalej sugeruje, że Pentagon jest zaniepokojony projektowaniem propagandy, aby wpłynąć na opinię publiczną w kraju.
Rosemary Wenchel (z lewej) z Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA z Jeffem „Skunk” Baxterem, byłym muzykiem, a teraz amerykańskim konsultantem ds. Obrony, który pracował dla takich wykonawców jak SAIC i Northrup Grumman. Za nimi stoi dyrektor wykonawczy SAIC/Leidos, Jeff Cooper
Aby nie przypuszczać, że chęć DARPA do wydobywania milionów amerykańskich blogów w ramach badań „neurobiologii ramowania narracji” jest zwykłym przypadkiem przypadkowego wyboru, dodatkową współprzewodniczącą Forum Pentagon Highlands w ostatnich latach jest Rosemary Wenchel, była dyrektor zdolności cybernetycznych i wsparcia operacji w Biurze Sekretarza Obrony. Od 2012 roku Wenchel jest zastępcą asystenta sekretarza ds. strategii i polityki w Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Jak pokazuje rozległe finansowanie propagandy Pentagonu w Iraku i Afganistanie, wpływ ludności i propaganda ma kluczowe znaczenie nie tylko w odległych teatrach za granicą w strategicznych regionach, ale także w kraju, aby stłumić ryzyko podważenia przez krajową opinię publiczną zasadności polityki Pentagonu . Na powyższym zdjęciu Wenchel rozmawia z Jeffem Baxterem, wieloletnim amerykańskim konsultantem ds. obrony i wywiadu. We wrześniu 2005 roku Baxter był częścią rzekomo „niezależnej” grupy badawczej (pod przewodnictwem kontrahenta NSA Booza Allena Hamiltona) zleconej przez Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która zalecała większą rolę satelitów szpiegowskich USA w monitorowaniu populacji krajowej.
Tymczasem Zalman i Rendon, choć obaj pozostają blisko zaangażowani w Pentagon Highlands Forum, nadal są zabiegani przez armię amerykańską o ich doświadczenie w operacjach informacyjnych. W październiku 2014 r. obaj uczestniczyli w dużej konferencji dotyczącej strategicznej oceny wielowarstwowej, sponsorowanej przez Departament Obrony USA i Połączonych Szefów Sztabów, zatytułowanej „A New Information Paradigm? Od genów po „Big Data” i Instagram po stały nadzór… Implikacje dla bezpieczeństwa narodowego”. Inni delegaci reprezentowali wysokich rangą amerykańskich urzędników wojskowych, dyrektorów przemysłu obronnego, przedstawicieli społeczności wywiadowczych, waszyngtońskie think-tanki i naukowców.
John Rendon, CEO of The Rendon Group, at a Highlands Forum session in 2010
Rendon i SAIC/Leidos, dwie firmy, które odegrały kluczową rolę w samej ewolucji strategii operacji informacyjnych Pentagonu poprzez ich kluczowe zaangażowanie w Highlands Forum, nadal są kontraktowane na kluczowe operacje za administracji Obamy. Na przykład dokument US General Services Administration pokazuje, że Rendon otrzymał ważny kontrakt na lata 2010-2015 na świadczenie ogólnych usług wsparcia mediów i komunikacji w agencjach federalnych. Podobnie SAIC/Leidos ma kontrakt na lata 2010-2015 o wartości 400 milionów dolarów z Laboratorium Badawczym Armii USA na „Ekspedycję; Nieregularne działania wojenne; Specjalne operacje; Operacje stabilizacyjne i odbudowy” — kontrakt, który jest „w przygotowaniu do ponownego ukończenia”.
Imperium kontratakuje
Pod rządami Obamy węzeł władzy korporacyjnej, przemysłowej i finansowej reprezentowany przez interesy, które uczestniczą w Pentagon Highlands Forum, skonsolidował się w bezprecedensowym stopniu.
Tak się złożyło, że w dniu, w którym Obama ogłosił rezygnację Hagla, Departament Obrony wydał komunikat w mediach, w którym podkreślił, jak Robert O. Work, zastępca sekretarza obrony Hagla mianowany przez Obamę w 2013 roku, planował kontynuować Inicjatywę Innowacji Obronnych, którą Hagel ogłosił tydzień wcześniej. Nowa inicjatywa koncentrowała się na zapewnieniu, że Pentagon przejdzie długofalową transformację, aby nadążyć za najnowocześniejszymi przełomowymi technologiami w operacjach informacyjnych.
Niezależnie od prawdziwych powodów wyrzucenia Hagela, było to symboliczne i namacalne zwycięstwo Marshalla i wizji Highlands Forum. Współprzewodniczący Highlands Forum, Andrew Marshall, szef ONA, może rzeczywiście przechodzić na emeryturę. Ale post-Hagel Pentagon jest teraz obsadzony jego zwolennikami.
Robert Work, który teraz kieruje nowym schematem transformacji DoD, jest lojalnym akolitą Marshalla, który wcześniej reżyserował i analizował gry wojenne dla Office of Net Assessment. Podobnie jak Marshall, Wells, O’Neill i inni członkowie Highlands Forum, Work jest również fanatykiem robotów, który jest autorem badania Preparing for War in the Robotic Age, opublikowanego na początku zeszłego roku przez Center for a New American Security (CNAS).
Trwają również prace nad określeniem przyszłości ONA, wspierane przez swojego stratega Toma Ehrharda i podsekretarza stanu DoD ds. wywiadu Michaela G. Vickersa, pod którego władzą obecnie działa Highlands Forum. Ehrard, zwolennik „integracji przełomowych technologii w DoD”, wcześniej służył jako wojskowy asystent Marshalla w ONA, podczas gdy Mike Vickers – który nadzoruje agencje nadzoru, takie jak NSA – był również wcześniej zatrudniony przez Marshalla do konsultacji dla Pentagonu.
Vickers jest również czołowym zwolennikiem nieregularnych działań wojennych. Jako asystent sekretarza obrony ds. operacji specjalnych i konfliktów o niskiej intensywności za byłego sekretarza obrony Roberta Gatesa zarówno w administracjach Busha, jak i Obamy, wizja nieregularnej wojny Vickersa naciskała na „rozproszone operacje na całym świecie”, w tym „w wielu krajach, z którymi USA jest not at war” w ramach programu „przeciwdziałania wojnie sieciowej” z wykorzystaniem „sieci do walki z siecią” – strategii, która oczywiście obejmuje całe forum Highlands. W swojej poprzedniej roli pod rządami Gatesa Vickers zwiększył budżet na operacje specjalne, w tym operacje psychologiczne, transport w ukryciu, rozmieszczenie dronów Predator i „wykorzystywanie zaawansowanego technologicznie nadzoru i rozpoznania do śledzenia i namierzania terrorystów i rebeliantów”.
Aby zastąpić Hagela, Obama nominował Ashtona Cartera, byłego zastępcę sekretarza obrony w latach 2009–2013, którego wiedza fachowa w zakresie budżetów i zamówień według Wall Street Journal „oczekuje, że wzmocni niektóre z inicjatyw popieranych przez obecnego zastępcę Pentagonu, Roberta Worka, w tym wysiłek w celu opracowania nowych strategii i technologii, aby zachować przewagę USA na polu bitwy”. . .
W 1999 roku, po trzech latach pełnienia funkcji asystenta sekretarza obrony Clintona, Carter był współautorem badania wraz z byłym sekretarzem obrony Williamem J. Perrym, w którym opowiadał się za nową formą „wojny za pomocą pilota” ułatwianej „cyfrową technologią i ciągłym przepływem informacji”. ” Jednym z kolegów Cartera w Pentagonie podczas jego ówczesnej kadencji był współprzewodniczący Highlands Forum Linton Wells; i to oczywiście Perry jako ówczesny sekretarz obrony wyznaczył Richarda O’Neilla do założenia Highlands Forum jako think-tanku Pentagonu IO w 1994 roku.
Nadzorca Highlands Forum, Perry, dołączył do zarządu SAIC, zanim ostatecznie został prezesem innego gigantycznego kontrahenta w dziedzinie obronności, Global Technology Partners (GTP). A Ashton Carter był w zarządzie GTP za Perry'ego, zanim został mianowany przez Obamę na sekretarza obrony. Podczas poprzedniej kadencji Cartera w Pentagonie pod rządami Obamy, ściśle współpracował z Work i obecnym podsekretarzem obrony Frankiem Kendallem. Źródła z branży obronnej cieszą się, że nowy zespół Pentagonu „dramatycznie poprawi” szanse „przeforsowania głównych projektów reform” w Pentagonie „przez linię mety”.
Rzeczywiście, priorytetem Cartera jako kandydata na szefa obrony jest zidentyfikowanie i pozyskanie nowej komercyjnej „technologii zakłócającej” w celu wzmocnienia strategii wojskowej USA – innymi słowy, wykonanie planu DoD Skynet.
Początki nowej inicjatywy innowacyjnej Pentagonu można zatem wywieść z pomysłów, które były szeroko rozpowszechniane w Pentagonie kilkadziesiąt lat temu, ale które do tej pory nie zakorzeniły się w pełni. W latach 2006-2010, w tym samym okresie, w którym takie idee były opracowywane przez ekspertów Highlands Forum, takich jak między innymi Lochard, Zalman i Rendon, Biuro Oceny Netto zapewniło bezpośredni mechanizm ukierunkowania tych pomysłów na konkretną strategię i rozwój polityki poprzez Quadrennial Defense Reviews, gdzie wkład Marshalla był przede wszystkim odpowiedzialny za ekspansję „czarnego” świata: „operacje specjalne”, „wojnę elektroniczną” i „operacje informacyjne”.
Andrew Marshall, obecnie emerytowany szef Biura DoD ds. Oceny Netto i współprzewodniczący Highlands Forum, podczas sesji Forum w 2008 r.
Wizja Marshalla w pełni zautomatyzowanego systemu wojskowego sprzed 11 września została zrealizowana w badaniu Pentagonu Skynet opublikowanym przez Narodowy Uniwersytet Obrony we wrześniu 2014 roku, którego współautorem był kolega Marshalla z Highlands Forum, Linton Wells. Wiele zaleceń Wellsa ma być teraz realizowanych za pośrednictwem nowej Inicjatywy Innowacji Obronnych przez weteranów i podmioty stowarzyszone z ONA i Highlands Forum.
Biorąc pod uwagę, że biała księga Wellsa podkreśliła żywe zainteresowanie Pentagonu monopolizacją badań nad sztuczną inteligencją w celu zmonopolizowania autonomicznej, sieciowej wojny robotów, nie jest całkowicie zaskakujące, że partnerzy sponsorujący Forum w SAIC/Leidos wykazują dziwaczną wrażliwość na publiczne użycie słowa „Skynet”.
We wpisie w Wikipedii zatytułowanym „Skynet (fikcja)” ludzie korzystający z komputerów SAIC usunęli kilka akapitów w sekcji „Trivia”, wskazując na rzeczywiste „Skynet”, takie jak brytyjski wojskowy system satelitarny i różne projekty informatyczne.
Odejście Hagla utorowało drogę urzędnikom Pentagonu związanym z Highlands Forum do konsolidacji wpływów rządu. Urzędnicy ci są osadzeni w cienistej sieci urzędników politycznych, przemysłowych, medialnych i korporacyjnych, którzy siedzą niewidocznie za siedzibą rządu, ale dosłownie piszą swoją zagraniczną i wewnętrzną politykę bezpieczeństwa narodowego, niezależnie od tego, czy administracja jest demokratą republikanów, wnosząc „pomysły” i budowanie relacji rząd-przemysł.
To właśnie tego rodzaju networking za zamkniętymi drzwiami sprawił, że amerykańskie głosowanie stało się bezcelowe. Daleki od ochrony interesu publicznego lub pomocy w walce z terroryzmem, kompleksowe monitorowanie komunikacji elektronicznej jest systematycznie nadużywane w celu wzmocnienia własnych interesów w przemyśle energetycznym, obronnym i IT.
Stan permanentnej globalnej wojny, który jest wynikiem sojuszy Pentagonu z prywatnymi kontrahentami i niewyjaśnionego wykorzystania wiedzy fachowej, nie czyni nikogo bezpieczniejszym, ale zrodził nowe pokolenie terrorystów w postaci tak zwanego „Państwa Islamskiego” — samo w sobie jest Frankensteinem produktem ubocznym zgniłej kombinacji brutalności Assada i długotrwałych tajnych operacji USA w regionie. Istnienie tego Frankensteina jest teraz cynicznie wykorzystywane przez prywatnych wykonawców, którzy chcą wykładniczo czerpać zyski z rozbudowy aparatu bezpieczeństwa narodowego w czasie, gdy niestabilność gospodarcza zmusiła rządy do cięcia wydatków na obronę.
Według Komisji Papierów Wartościowych i Giełd w latach 2008-2013 pięciu największych amerykańskich kontrahentów obronnych straciło 14 procent swoich pracowników, ponieważ zakończenie wojen amerykańskich w Iraku i Afganistanie doprowadziło do braku biznesu i zmniejszenia dochodów. Kontynuacja „długiej wojny” wywołanej przez ISIS na razie odwróciła ich losy. Firmy czerpiące zyski z nowej wojny obejmują wiele powiązanych z Highlands Forum, takich jak Leidos, Lockheed Martin, Northrup Grumman i Boeing. Wojna to rzeczywiście rakieta.
Nigdy więcej cieni
Jednak na dłuższą metę imperialiści informacyjni już zawiedli. To śledztwo opiera się w całości na technikach open source, które są wykonalne w dużej mierze w kontekście tej samej rewolucji informacyjnej, która umożliwiła Google. Dochodzenie zostało w całości sfinansowane przez członków społeczeństwa poprzez finansowanie społecznościowe. Dochodzenie zostało opublikowane i rozpowszechnione poza obwodami tradycyjnych mediów, właśnie po to, by podkreślić, że w tej nowej erze cyfrowej scentralizowane odgórne koncentracje władzy nie mogą przezwyciężyć władzy ludzi, ich miłości do prawdy i sprawiedliwości oraz ich chęć dzielenia się.
Jakie lekcje płyną z tej ironii? Proste, naprawdę: rewolucja informacyjna jest z natury zdecentralizowana i decentralizowana. Nie może być kontrolowany i dokooptowany przez Wielkiego Brata. Wysiłki, aby to zrobić, w końcu niezmiennie zakończą się fiaskiem, w sposób, który ostatecznie prowadzi do samodestrukcji.
Najnowsza szalona inicjatywa Pentagonu, aby zdominować świat poprzez kontrolę informacji i technologii informacyjnych, nie jest oznaką wszechmocnej natury sieci cieni, ale raczej symptomem jej zwodniczej desperacji, gdy próbuje odeprzeć przyspieszenie jego hegemonicznego upadku.
Ale spadek jest na dobrej drodze. A ta historia, podobnie jak wiele przed nią, jest jednym małym znakiem, że możliwości zmobilizowania rewolucji informacyjnej dla dobra wszystkich, pomimo wysiłków władzy, by ukryć się w cieniu, są silniejsze niż kiedykolwiek.
Nota autora na końcu każdego postu: „Twój największy problem jest tak mały dla tak wielkiego Boga” – Ella Cruz” Biblia jest wzorem Wiary. Nowy Testament dał nam Bożą wiarę i upoważnienie do czynienia cudów przez wiarę i imię Jezusa. Bez względu na poziom raka; możesz zostać uzdrowiony swoją wiarą i słowem Bożym. Jezus nie dbał o to, na jakim etapie śmierci były trzy osoby, które wskrzesił z martwych. Po prostu wezwał ich życie. Zobaczmy, jak to zrobił. „Pierwszy raz najechał królestwo śmierci dla córki Jaira; urzędnik w Jerozolimie. Była „po prostu” martwa. Za drugim razem był to syn wdowy z Nain, która umarła „jeden dzień”, a za trzecim Łazarz; brat Marii i Marty w Betanii, który był „bardzo” martwy po trzech dniach. Wychował ich „wszystkich”. Nie ma znaczenia, jak duży jest twój problem i jak beznadziejny jesteś, ponieważ Jezus jest zmartwychwstaniem i światłem.”-Wydarzenia Elli Cruz World toczą się tak szybko. Łącząc Global Governance 2015, Agenda 2030, Agenda 2050, Antarktyda, Mars, CERN, G5, ONZ, Unia Europejska, Klub Rzymski i fałszywych proroków Watykanu razem, widzimy, że satanistyczny rząd globalny jest nieuchronne i to się stanie. Znak bestii będzie obowiązkowy. Albo jesteś chrześcijaninem i wierzysz w to, ponieważ jest to przepowiedziane 2000 lat temu w Biblii, albo nie jesteś chrześcijaninem, ale czytasz wszystkie te artykuły i łączysz kropki, aby zauważyć, że satanistyczny rząd światowy jest ich programem i z prezydentem Trump, mieliśmy 4 lata i to było Boże miłosierdzie nad nami. Ich Global Governance 2025 jest strasznie blisko. 12 lat ich Zielonego Nowego Ładu pasuje do agendy 2030. Imigracja i pożeranie Ameryki i Europy przebiegają zgodnie z planem jednego światowego rządu satanistycznego. Mamy krótki czas na przygotowanie się. Dlaczego my, narodzeni na nowo chrześcijanie, jesteśmy szczęśliwi i spokojni? Dlaczego z radością poświęcamy się narodowi, wiedząc, że będziemy ścigani i ścigani za nieprzyjęcie znaku bestii? Ponieważ jesteśmy oddani Królestwu. „Przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja”. 1- Wierzymy, że Jezus Chrystus jest synem Boga Żywego. 2- Wierzymy, że Biblia jest słowem Bożym. 3. Wierzymy, że Bóg tak bardzo nas umiłował, że posłał swojego jednorodzonego syna, aby umarł na krzyżu za nasze grzechy. Przez Jego krew wszystkie nasze grzechy są zmyte i przebaczone. 4- Wierzymy, że cena naszego zbawienia, zdrowia, dobrobytu, szczęścia i życia wiecznego jest zapłacona krwią Jezusa. Mamy w sobie wszystkie te dary, kiedy narodzimy się na nowo przez ŁASKĘ. Jego ranami jesteśmy uzdrowieni 2000 lat temu. 5. Wierzymy, przyjmując Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela, otwieramy nasze serca na Ducha Świętego. Zostaliśmy ochrzczeni przez Ducha Świętego, który zamieszka w nas i objawi się poprzez sny, wizje, przemówienia, filmy, książki, aby komunikować się z nami natychmiast po naszym Zbawie. 6- Wierzymy, że Jezus jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki. Wierzymy, że narodzeni na nowo wierzący otrzymują to samo DNA, co Jezus Chrystus, z tymi samymi cudownymi zdolnościami poprzez wiarę. Tak jak apostołowie dokonali tych samych znaków i cudów, co nasz Pan Jezus. Uczynili to przez „wiarę”, a Pan dokona tych samych cudów przez nas, gdy przyjmiemy Go jako naszego Zbawiciela. 7- Potępiamy religię i wielu fałszywych proroków Watykanu (nie wszystkich naszych katolickich braci i sióstr), którzy przez wieki oszukiwali chrześcijan i ukrywali przed ludźmi prawdziwe przesłanie Biblii i Dobrej Nowiny, aby utrzymać się przy władzy. Witamy wszystkie wyznania. 8- Wierzymy, że narodzony na nowo chrześcijanin nigdy nie umiera i w momencie, gdy jego życie na ziemi dobiega końca, zostaje awansowany do nieba. Dla nas nie ma śmierci. Po prostu przechodzimy do naszego nowego wymiaru, który jest wypełniony zanurzeniem, radością, miłością, pokojem i chwałą Boga. Wszyscy ludzie, którzy spotkali Jezusa w wizycie, wizji, we śnie lub umarli na krótki czas, opuścili swoje ciało i wrócili, wiedzą, jak się to czuje. To boska ulga i radość. Dlatego, aby odpowiedzieć na powyższe pytanie (dlaczego jesteśmy szczęśliwi?), nasza odpowiedź brzmi, że możemy szczęśliwie umrzeć już teraz. W rzeczywistości chcielibyśmy umrzeć wczoraj i wrócić do domu, ale każdy z nas ma misję i cel, które Duch Święty objawił nam po naszym ponownym narodzeniu. Ze względu na tę misję, chociaż wiemy, że nadejdzie nasz dzień oskarżenia, jesteśmy radośni i zrelaksowani w duchu. Ponieważ zbawiamy ludzi, głosząc Ewangelię i przynosząc ich do Jezusa. Aby narodzić się na nowo, wystarczy powiedzieć: Panie Jezu, przyjmuję Cię jako swojego osobistego Zbawiciela, Przyjdź do mojego serca, Przebacz moje grzechy, Obmyj mnie, Uczyń mnie nową osobą I żyj we mnie. W Imieniu Jezusa z Nazaretu, Amen. I to wszystko. Jesteś zbawiony. On ci się objawi. Twoje życie zmieni się radykalnie. Twoje małżeństwo, twoje zdrowie (zwłaszcza uzależnienie), twoje finanse i wszystkie dziedziny twojego życia doświadczą tej niezwykłej zmiany. I nigdy nie oglądaj się za siebie. W imieniu Jezusa Wszechmogącego. Amen.
