AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Matthew Smith z OilPrice.com
Pomimo złowieszczych prognoz dotyczących szczytowego popytu na ropę naftową, który ma nadejść w ciągu następnej dekady, gdy świat przejdzie na gospodarkę niskoemisyjną, międzynarodowe firmy energetyczne inwestują znaczne środki w poszukiwanie i produkcję paliw kopalnych. Jednym z regionów, który zaskoczył świat i przyciąga znaczną uwagę, jest basen Gujany i Surinamu. Szereg światowej klasy odkryć ExxonMobil w przybrzeżnej Gujanie wywołał znaczne zainteresowanie basenem Gujany-Surinamu, który po słabych wynikach wierceń w latach 1960. i 1970. został w dużej mierze zignorowany przez firmy energetyczne. Ostatnie odkrycia z szacowanymi zasobami ropy naftowej na ponad 11 miliardów baryłek w samym bloku Stabroek u wybrzeży Gujany wskazują, że US Geological Survey rażąco nie docenił nieodkrytych zasobów ropy naftowej basenu. Wiele wskazuje na to, że basen sedymentacyjny może być ostatnim na świecie wielkim boomem naftowym na morzu.
W raporcie z maja 2001 roku USGS oszacował, że basen Gujany i Surinamu zawierał od 2,8 miliarda do 32,6 miliarda baryłek nieodkrytych zasobów ropy naftowej przy średnich zasobach 15,2 miliarda baryłek.
Najnowsze odkrycia ropy naftowej od 2020 r. wskazują, że liczba ta jest znacznie niższa niż rzeczywisty potencjał ropy naftowej, który istnieje w basenie osadowym.
Exxon znalazł co najmniej 11 miliardów baryłek technicznie wydobywalnych zasobów ropy naftowej w bloku Stabroek u wybrzeży Gujany, podczas gdy pobliski blok 58 u wybrzeży Surinamu ma zawierać aż 6,5 miliarda baryłek.
Szacuje się, że odkrycia ropy naftowej w tych dwóch blokach, z ponad 30 bloków w basenie Gujana-Surinam, wynoszą ponad 18,5 miliarda baryłek, co jest znacznie wyższe niż średnia USGS wynosząca 15,2 miliarda baryłek.
Najnowsze odkrycia dokonane od początku 2022 r. w blokach Stabroek i Corentyne u wybrzeży Gujany, a także blokach 58 i 53 w Surinamie wskazują, że ilość wydobywalnych zasobów ropy jest znacznie wyższa.
Działalność wiertnicza jest kontynuowana w gorączkowym tempie w Gujanie, gdzie rząd krajowy w Georgetown wdrożył bardzo korzystne warunki dla kierowanego przez Exxona konsorcjum działającego w morskim bloku Stabroek.
Exxon, który jest operatorem posiadającym 45% udziałów roboczych z partnerami Hess posiadającymi odpowiednio 30% i CNOOC 25%, dokonał ponad 30 światowej klasy odkryć w bloku i przyspiesza jego rozwój.
Oprócz bloku Stabroek, zawierającego około 11 miliardów baryłek wydobywalnych zasobów ropy, pole naftowe Liza Exxona, które analitycy opisują jako ostatnią dużą grę ropy granicznej, pompuje 360 000 baryłek dziennie, znacznie powyżej nominalnej wydajności 340 000 baryłek.
Exxon rozwija dodatkowe aktywa w bloku Stabroek, w szczególności odkrycia Payara i Yellowtail, które po rozpoczęciu działalności, odpowiednio w 2023 i 2025 r., dodadzą 470 000 baryłek pojemności do bloku Stabroek. To oznacza, że Exxon będzie pompował co najmniej 800 000 baryłek dziennie z przybrzeżnej Gujany do 2025 roku.
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że produkcja z bloku Stabroek będzie rosła po 2030 roku.
W październiku 2022 roku Exxon ogłosił odkrycia Sailfin-1 i Yarrow-1 w bloku i kontynuuje kampanię wiertniczą.
Exxon kontynuuje wiercenia w przybrzeżnej Gujanie, koncentrując się na płodnym bloku Stabroek, gdzie supermajor ma na celu ukończenie 25 odwiertów do końca czerwca 2023 r., Po czym nastąpi kampania 35 odwiertów, która rozpocznie się po zakończeniu obecnego planu.
Dokonano odkryć poza blokiem Stabroek. Jednym z najnowszych jest odwiert poszukiwawczy Kawa-1 przez CGX Energy i partnera Frontera Energy w północnej części bloku Corentyne położonego w sąsiedztwie Stabroek.
Uważa się, że ten odcinek Corentyne leży powyżej tego samego toru wodnego biegnącego przez blok Stabroek do bloku 58 u wybrzeży Surinamu.
Z tych powodów analitycy przewidują, że produkcja Gujany osiągnie 1,2 miliona baryłek dziennie do 2027 r., A zubożała była kolonia brytyjska wyprzedzi Kolumbię, stając się trzecim co do wielkości producentem ropy w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach.
Produkcja ropy naftowej w Gujanie jest prognozowana przez firmę konsultingową Rystad Energy na poziomie 1,7 miliona baryłek dziennie do 2035 r.,
Dzięki czemu maleńki kraj Ameryki Południowej przekroczy amerykańską produkcję morską i stanie się czwartym co do wielkości producentem ropy na morzu na świecie.
Będzie to ciągła inwestycja supergigantów energetycznych w południowoamerykańskim kraju liczącym około 800 000 osób, która będzie napędzać ten szybki wzrost.
Wśród ostatnich, którzy weszli do walki w Gujanie, jest brytyjski globalny supergigant energetyczny BP, który w listopadzie 2022 r. wygrał kontrakt na sprzedaż udziału Gujany w ropie naftowej produkowanej z bloku Stabroek, który pochodzi z platform Liza Destiny i Unity obsługujących pole naftowe Liza.
Nie wszystko było proste w przybrzeżnej Gujanie, pomimo ogromnego sukcesu konsorcjum kierowanego przez Exxon.
CGX, który jest w 77% własnością Frontery i operatora bloku Corentyne, został zmuszony do opóźnienia wiercenia odwiertu Wei-1 skierowanego na 2,5 mil na północny zachód od Kawa-1. Stało się tak, ponieważ strona trzecia nie zwolniła jednostki wiertniczej.
CGX i Frontera zobowiązały się do wiercenia odwiertu, który według firm ma zostać wykonany przed końcem stycznia 2023 r. Partnerzy potwierdzili rządowi Gujany, że licencja bloku pozostaje nienaruszona i pozostaje w mocy.
W sierpniu Tullow Oil, który posiada nieoperacyjne 37,5% udziałów w bloku Kanuku, ogłosił, że rezygnuje z operacji w odwiercie Beebei-Potaro w bloku po tym, jak uderzył w cele wodonośne.
Repsol, operator i właściciel 37,5% udziałów w bloku Kanuku, a pozostałe 25% należy do spółki joint venture TotalEnergies i Qatar Petroleum, zatkał i porzucił szyb.
Niezwykle pozytywnym wydarzeniem dla rozwijającego się boomu naftowego na morzu w Gujanie jest ogłoszenie przez Georgetown 9 grudnia 2022 r., że rozpoczęło pierwszą rundę licencyjną na poszukiwanie i produkcję ropy naftowej na morzu.
Runda przetargowa obejmuje mieszankę 14 płytkich i głębokowodnych bloków przetargowych, przy czym składanie wniosków kończy się 14 kwietnia 2023 r., a zamówienia mają zostać udzielone 31 maja 2023 r.
Istnieje minimalny wymóg podpisu w wysokości 10 milionów dolarów dla bloków płytkiej wody i 20 milionów dolarów dla bloków głębokowodnych.
Chociaż warunki kontraktów, które zostaną przyznane zwycięskim oferentom, nie będą tak korzystne, jak umowa zabezpieczona przez konsorcjum pod przewodnictwem Exxona na blok Stabroek, nadal będą one na korzystnych warunkach.
Gujana jest jedną z najtańszych jurysdykcji w Ameryce Łacińskiej dla firm energetycznych, a nawet globalnie. Konsorcjum kierowane przez Exxon twierdzi, że statek Liza Destiny Floating Production Storage and Offloading (FPSO) o wydajności 120 000 baryłek dziennie pompuje ropę naftową z ceną progu rentowności 35 USD za baryłkę.
Spadło to do 25 USD za baryłkę w przypadku drugiego FPSO, 220 000 baryłek dziennie Liza Unity, który pojawił się w sieci w lutym 2022 r.
Exxon ogłosił niedawno, że oba FPSO działają powyżej wydajności, ponieważ pole naftowe Liza pompuje 360 000 baryłek dziennie.
Supermajor energetyczny kontynuuje rozwój Stabroek Block w szybkim tempie, spodziewając się, że produkcja osiągnie milion baryłek dziennie do 2030 roku.
Ogólnie rzecz biorąc, szacuje się, że cena progu rentowności Gujany wyniesie od 30 do 35 USD za baryłkę Brent, która spadnie jeszcze bardziej, gdy pojawi się dodatkowa infrastruktura przemysłowa.
Słodkie lekkie i średnie gatunki ropy występujące w Gujanie mają stosunkowo niski koszt wydobycia i rafinacji węgla, zwłaszcza w porównaniu z cięższymi kwaśniejszymi gatunkami zwykle występującymi w Ameryce Południowej, co zwiększa konkurencyjność kraju.
Te cechy dodatkowo zwiększają atrakcyjność inwestowania w Gujanie przybrzeżnej i są powodem, dla którego była brytyjska kolonia przyciąga znaczne inwestycje ze strony międzynarodowych firm naftowych.
Z tych powodów inauguracyjna aukcja ropy naftowej w Georgetown przyciągnie znaczną uwagę, szczególnie z Gujaną na szczycie tabeli liderów pod względem wydobycia największej ropy odkrytej na świecie od 2015 r. W rzeczywistości, oprócz płodnego bloku Stabroek, gdzie światowej klasy znaleziska Exxona przyniosły 11 miliardów baryłek wydobywalnych zasobów ropy, uważa się, że kolejne 25 miliardów baryłek czeka na odkrycie.
Rystad przewiduje, że do 2035 roku Gujana będzie pompować 1,7 miliona baryłek dziennie, a głęboko zubożały kraj Ameryki Południowej stanie się elitarnym producentem w pierwszej piątce na świecie.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
