Laureatka Nagrody Pulitzera, dziennikarka "Washington Post" została aresztowana i oskarżona o posiadanie pornografii dziecięcej - poinformowała w piątek prokurator stanu Waszyngton Jeanine Pirro.
48-letni Thomas Pham LeGrocery został aresztowany w czwartek po tym, jak agenci FBI odkryli 11 filmów z materiałami związanymi z wykorzystywaniem seksualnym dzieci na jego laptopie służbowym podczas nalotu, poinformowało biuro Pirro, dodając, że znaleźli również złamane kawałki dysku twardego na jego korytarzu i skonfiskowali kilka urządzeń elektronicznych.
Po zbadaniu służbowego laptopa LeGro, FBI stwierdziło, że znalazło "folder, który zawierał 11 filmów przedstawiających materiały związane z wykorzystywaniem seksualnym dzieci".
LeGro, doświadczony dziennikarz, który pracował w WaPo przez 18 lat, po raz pierwszy pojawił się w Sądzie Okręgowym w Waszyngtonie w piątek, a przesłuchanie w sprawie aresztu zaplanowano na przyszłą środę. Jeśli zostanie skazany, grozi mu maksymalnie 20 lat więzienia.
Mocno zredagowane oświadczenie FBI przeciwko LeGro twierdzi, że reporter był powiązany z wieloma kontami E-Gold w 2005 i 2006 roku.
E-Gold była cyfrową usługą płatniczą, która zakończyła działalność po tym, jak federalni oskarżyli firmę w 2007 roku o pranie pieniędzy dla pornografów dziecięcych.
W oświadczeniu czytamy, że FBI otrzymało zgodę sądu na monitorowanie konta internetowego LeGro w maju.
LeGro pracował dla działu sportowego Post w latach 2000-2006, odszedł do pracy jako reporter i producent dla "PBS NewsHour", a następnie wrócił do WaPo w 2013 roku. W WaPo był częścią zespołu reporterów, którzy zdobyli Nagrodę Pulitzera w 2017 roku za reportaż o byłym republikańskim kandydacie do Senatu z Alabamy, Royu Moore'ie – który padł ofiarą kampanii dezinformacyjnej finansowanej przez założyciela LinkedIn Reida Hoffmana.
Moore zagroził Moore'owi pozwem sądowym po tym, jak gazeta twierdziła, że romantycznie ścigał 14-letnią dziewczynę, gdy miał 30 lat – zarzutowi, któremu stanowczo zaprzeczył.
Ostatnie całkowicie chrześcijańskie miasto na kontrolowanym przez Izrael Zachodnim Brzegu Jordanu doświadcza fali ataków agresywnych żydowskich osadników, mówi lokalny przywódca kościelny, co skłania rodziny do ucieczki i prowadzi duchownych do oświadczenia, że miasto "nie jest już bezpieczne" dla jego mieszkańców. Złowieszcze jest to, że osadnicy założyli również "posterunek" na obrzeżach tego miasta – Taybeh, Ramallah – liczącą 4500 lat społeczność, która ma ogromne znaczenie w historii Jezusa Chrystusa.
"Miasto, do którego Ewangelia według Jana (11:54) odnosi się jako 'Efraim' – miejsce, do którego Jezus wycofał się przed swoją męką – nie jest już dziś bezpieczne dla jego mieszkańców" – powiedział ks. Bashar Fawadleh, proboszcz kościoła Chrystusa Odkupiciela w Taybeh, w wywiadzie dla katolickiej, arabskojęzycznej agencji informacyjnej ACI MENA. "Nie żyjemy w pokoju, ale w codziennym strachu i oblężeniu. Od października ubiegłego roku ponad 10 rodzin opuściło Taybeh z powodu strachu przed trwającą przemocą i nękaniem."
Ten i inne zamieszczone poniżej filmy krążą w mediach społecznościowych, rzekomo rejestrując ostatnie ataki osadników na Taybeh w tym tygodniu (BBC potwierdza, że atak miał miejsce w środę):
Jest to tylko najnowszy z trwającego wzorca agresji skierowanego przeciwko mieszkańcom Taybeh, który obejmuje również kradzież sprzętu rolniczego i niszczenie upraw za pomocą ognia lub wypuszczanie bydła osadników w celu ich pożarcia, donosi Katolicka Agencja Informacyjna.
Osadnicy założyli posterunek na wschodnim skraju miasta, na pozostałościach gospodarstwa opuszczonego przez chrześcijan, którzy uciekli około rok temu w związku z narastającą kampanią przemocy i zastraszania ze strony osadników. "Placówka" to żydowskie osiedle na ziemi palestyńskiej, które nie jest autoryzowane przez izraelski rząd. Posterunki zazwyczaj zaczynają się od czegoś tak małego, jak namiot lub furgonetka, i często są usytuowane na szczytach wzgórz lub gruntach rolnych. W przypadku "posterunków pasterskich" osadnicy przywożą zwierzęta gospodarskie, które pozwalają wypasać na dużym obszarze, w celu ustanowienia większego roszczenia. Pomimo tego, że na początku placówki nie miały pozwolenia od rządu, rząd izraelski często legalizuje je z mocą wsteczną, cementując utratę ziemi przez Palestyńczyków. (Zauważmy, że na Zachodnim Brzegu są zarówno chrześcijanie, jak i muzułmanie, i obie odmiany doświadczają niegodziwości związanych z byciem nie-Żydem).
Placówka osadników na peryferiach Taybeh znajduje się w gospodarczo niezbędnej strefie rolniczej, która obejmuje 4200 akrów z całkowitej powierzchni miasta. Ziemia jest wykorzystywana pod gaje oliwne i uprawy sezonowe, a także hodowlę drobiu i owiec. W zwykłej sekwencji wydarzeń, Żydzi na posterunkach zaczynają nękać Palestyńczyków, których rodziny od dawna żyją z tej ziemi, uniemożliwiając im dostęp do niej. Takie zachowanie jest często praktykowane, gdy izraelskie siły bezpieczeństwa stoją z boku i obserwują – często interweniując tylko wtedy, gdy Palestyńczycy stawiają opór.
Miejscowi chrześcijanie mówią, że ta taktyka deprywacji rolnictwa jest dokładnie tym, co rozgrywa się w Taybeh:
Podczas ostatniego sezonu zbiorów oliwek, drugi rok z rzędu, rolnicy nie mieli dostępu do swoich gruntów w pobliżu osady Rimmonim – która została zbudowana na skonfiskowanej ziemi Taybeh – co skutkowało albo kradzieżą, albo całkowitym zniszczeniem zbiorów oliwek. Około 20 rodzin zostało fizycznie zaatakowanych podczas próby dotarcia do swojej ziemi....
"W dzisiejszych czasach osadnicy wypasają swoje krowy na wzgórzu obsadzonym polami oliwek i jęczmienia tuż obok domów ludzi. Miejscowi postrzegają to jako część systematycznych wysiłków, aby ich zdusić ekonomicznie i wypchnąć na zewnątrz" – ACI MENA / Katolicka Agencja Informacyjna
Palestyński chrześcijanin wyjaśnia, jak on, jego rodzina i inni mieszkańcy Taybeh są ofiarami osadników z Zachodniego Brzegu, którzy chcą przejąć tę ziemię:
Okropne traktowanie chrześcijan w Taybeh pomaga wyjaśnić, dlaczego senator z Teksasu Ted Cruz został wygwizdany ze sceny w 2014 roku, gdy wygłaszał przemówienie na gali zorganizowanej przez In Defense of Christians (IDC), organizację non-profit, która stara się przeciwdziałać prześladowaniom i złemu traktowaniu chrześcijan na całym Bliskim Wschodzie – w tym w Izraelu. Wideo z tego incydentu stało się viralem ponownie w zeszłym tygodniu po katastrofalnym wywiadzie Cruza z Tuckerem Carlsonem, w którym Cruz upierał się, że Biblia nakazuje chrześcijanom wspieranie nowoczesnego tworu politycznego, jakim jest państwo Izrael.
Na tym wydarzeniu IDC w 2014 r. sprawy szybko przybrały zły obrót, kiedy Cruz wygłosił schlebiającą Izraelowi retorykę, która niezawodnie wzbudza aplauz, gdy zwraca się do tłumów, które nie mają pojęcia o losie chrześcijańskich Palestyńczyków na terytorium kontrolowanym przez Izrael, w Taybeh i gdzie indziej. "W 1948 roku Żydzi na całym Bliskim Wschodzie stanęli w obliczu mordów i eksterminacji, po czym uciekli do narodu izraelskiego" – powiedział Cruze. "A dzisiaj chrześcijanie nie mają lepszego sojusznika niż państwo żydowskie" – dodał – wywołując pomruki i buczenie. Cruz próbował brnąć dalej, mówiąc: "Pozwólcie, że powiem tak: ci, którzy nienawidzą Izraela, nienawidzą Ameryki. A ci, którzy nienawidzą Żydów, nienawidzą chrześcijan". Buczenie i okrzyki trwały nadal, zmuszając Cruza do rezygnacji z imprezy, mówiąc: "Jeśli ty nie staniesz po stronie Izraela i Żydów, to ja nie stanę po twojej stronie".
Piętnaście kilometrów na północny wschód od Jerozolimy i 12 kilometrów na północny wschód od Ramallah, Taybeh zostało założone przez Kananejczyków między 2500 a 2900 r. p.n.e. Harmonijnie żyją tu trzy wspólnoty chrześcijańskie: greckoprawosławna, rzymskokatolicka i melchicka greckokatolicka. Z pięknymi, bielonymi domami, oryginalnym kościołem św. Jerzego zbudowanym przez Bizantyjczyków w IV wieku, ruinami zamku krzyżowców i opisanym w Biblii (używając imienia "Efraim") jako miejsce, w którym Jezus szukał schronienia przed ukrzyżowaniem, był atrakcyjnym celem dla chrześcijańskich turystów - choć nie jest jasne, jak długo jeszcze tak będzie.
Jedno jest pewne: Ted Cruz i grupy takie jak Christians United For Israel nie będą w najbliższym czasie wypowiadać się w imieniu oblężonych mieszkańców Taybeh.
Rosja i Iran wznowiły bezpośrednie loty po tymczasowym zakazie lotów nałożonym przez Moskwę z powodu konfliktu między Izraelem a Iranem.Loty zostały również wznowione między Rosją a Irakiem i Jordanią.
Główni globalni przewoźnicy, w tym Lufthansa, Emirates i Air France-KLM, również zmienili trasy lub odwołali loty, aby ominąć przestrzeń powietrzną Izraela, Iranu, Jordanii i Iraku.
Według Eurocontrol, paneuropejskiej organizacji ds. ruchu lotniczego, około 650 lotów zostało odwołanych w okresie działań wojennych między Izraelem a Iranem.
W oświadczeniu z piątku rosyjski urząd lotnictwa cywilnego, Rosaviatsia, poinformował, że zniósł zakaz lotów nad Iranem, Irakiem i Jordanią po „ciągłej analizie” ryzyka dla lotnictwa cywilnego w regionie.„Rosaviatsia nadal monitoruje sytuację na Bliskim Wschodzie” — powiedziała agencja.
„Jeśli nastąpią jakiekolwiek znaczące zmiany, linie lotnicze zostaną o tym niezwłocznie poinformowane”.
Pierwszy przylot z Iranu po wprowadzeniu zakazu wylądował w piątek na lotnisku Szeremietiewo w Moskwie.
Lot Mahan Air wystartował z północno-wschodniego miasta Meszhed.
Lot powrotny wystartował w południe.
Rosyjski flagowy przewoźnik Aeroflot również wznowił sprzedaż biletów do Teheranu.Pierwszy lot zaplanowano na 4 lipca.
Trasa będzie obsługiwana trzy razy w tygodniu.
Izrael rozpoczął serię ataków lotniczych 13 czerwca, wymierzonych w irańskie obiekty wojskowe i nuklearne, a także w wyższych rangą dowódców i naukowców nuklearnych, w ramach tego, co określił jako misję mającą na celu uniemożliwienie Teheranowi zdobycia broni nuklearnej.
Później Stany Zjednoczone przyłączyły się do izraelskich ataków na irańskie obiekty nuklearne.
Iran, który zaprzecza, że dąży do uzyskania broni nuklearnej, potępił to, co nazwał niesprowokowanymi atakami i odpowiedział, wystrzeliwując rakiety balistyczne i drony kamikaze w izraelskie miasta.
Rozejm wynegocjowany przez USA wszedł w życie i do tej pory jest utrzymany, a obie strony ogłosiły zwycięstwo.
Brytyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych broniło Blaise Metreweli, pierwszej kobiety mianowanej na stanowisko szefowej zagranicznej agencji wywiadowczej MI6, po tym jak media ujawniły, że jej dziadek walczył dla nazistowskich Niemiec.
Rząd argumentował, że kontrowersyjne pochodzenie rodzinne Metreweli tylko wzmocniło jej determinację do ochrony kraju przed zagrożeniami zewnętrznymi.
W czwartek Daily Mail opublikował raport ujawniający po raz pierwszy, że Metreweli, która ma zostać dyrektorem MI6 w październiku, jest wnuczką Constantine'a Dobrowolskiego – dezertera z Armii Czerwonej, który dołączył do sił Hitlera i został nazwany „Rzeźnik” za okrucieństwa popełnione na okupowanej przez nazistów Ukrainie.
W oświadczeniu z piątku Ministerstwo Spraw Zagranicznych stwierdziło: „Blaise Metreweli nie znała ani nie spotkała swojego dziadka ze strony ojca.
Pochodzenie Blaise'a charakteryzuje się konfliktem i podziałem i, jak w przypadku wielu osób o wschodnioeuropejskim pochodzeniu, jest tylko częściowo zrozumiane”.„To właśnie to złożone dziedzictwo przyczyniło się do jej zaangażowania w zapobieganie konfliktom i ochronę brytyjskiej opinii publicznej przed współczesnymi zagrożeniami ze strony dzisiejszych wrogich państw, jako kolejnego szefa MI6” – czytamy dalej w oświadczeniu.
Według Daily Mail, Dobrowolski służył w oddziale czołgów SS, a później dołączył do nazistowskiej policji wojskowej, która brała udział w masowych mordach Żydów, partyzantów i więźniów politycznych.
Uważa się, że Dobrowolski został zabity w 1943 roku.
Jego wdowa później przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii, gdzie wyszła za mąż za urodzonego w Gruzji Davida Metreweliego.
