"Mossad śledzi cudzoziemców w Turcji – media Kanał informacyjny A Haber twierdzi, że funkcjonariusze tureckiego wywiadu zatrzymali siedmiu podejrzanych izraelskich tajnych agentów"

 Jak donosi kanał informacyjny A Haber, tureckie władze odkryły sieć agentów Mossadu w kraju. Podejrzani agenci izraelskiego wywiadu rzekomo zbierali informacje o cudzoziemcach mieszkających w Türkiye.

©  Getty Images / eclipse_images

Media podały w poniedziałek, że Narodowa Organizacja Wywiadowcza (MIT) w Turcji od miesięcy monitoruje tajne działania izraelskich służb wywiadowczych. W rezultacie podobno zatrzymano siedem osób, z których wszystkie przyznały się do pracy dla Mosadu, izraelskiej narodowej agencji wywiadowczej. Uważa się, że zaangażowanych jest łącznie 56 osobników składających się z dziewięciu komórek, poinformował A Haber. Według kanału, ich rzekome zadania obejmowały śledzenie niektórych obcokrajowców mieszkających w Türkiye, przy użyciu urządzeń GPS, Wi-Fi i narzędzi do przechwytywania haseł.

Ponadto domniemana sieć, której baza operacyjna znajduje się prawdopodobnie w Tel Awiwie, tworzyła fałszywe strony internetowe w różnych językach, w tym arabskim, w celu zwabienia swoich ofiar i zmuszenia ich do ujawnienia danych osobowych, lokalizacji i adresów IP, twierdził artykuł. Podejrzani agenci Mossadu również rzekomo korzystali z fałszywych stron z wiadomościami, z historiami wybranymi specjalnie po to, aby przyciągnąć uwagę celu, donosi A Haber. Po kliknięciu zainfekowanego łącza niczego niepodejrzewający cel miał rzekomo udostępnić swój telefon komórkowy programowi szpiegowskiemu Mosadu. Turecki outlet twierdzi również, że rzekomi szpiedzy i ich izraelscy opiekunowie wykorzystali setki jednorazowych internetowych linii danych należących do fikcyjnych osób z Hiszpanii, Anglii, Niemiec, Szwecji, Malezji, Indonezji i Belgii do celów komunikacyjnych. Raport sugerował, że poza rzekomymi operacjami w Turcji, domniemani agenci Mossadu, z których większość to prawdopodobnie tureccy mieszkańcy pochodzenia arabskiego, zostali również wysłani na misje wywiadowcze do sąsiedniej Syrii i Libanu. Przytoczono jeden taki przypadek, w którym agent Mossadu rzekomo uzyskał współrzędne budynku w Libanie, w którym przebywały znane osobistości z grupy bojowników Hezbollahu. Kanał informacyjny twierdził, że izraelski wywiad szkolił swoich niedoszłych agentów w Tajlandii. Aby zatrzeć ślady, domniemani agenci Mosadu wybrali krętą trasę, lecąc najpierw do Serbii, potem do Dubaju i ostatecznie docierając do południowoazjatyckiego kraju, donosi A Haber.

Przetlumaczono przez translator Goofle

zrodlo:https://www.rt.com/news/579120-turkiy-intelligence-mossad-operatives/

"Chiński szef obrony chce rozszerzyć współpracę z Rosją Pekin i Moskwa powinny nadal wzmacniać więzi, aby przyczynić się do stabilności regionalnej i globalnej, mówi Li Shangfu"

 Chiny i Rosja powinny przeprowadzić więcej wspólnych ćwiczeń i kontynuować współpracę w innych obszarach, aby przenieść współpracę wojskową na „nowy poziom” – powiedział chiński minister obrony Li Shangfu podczas rozmów z szefem rosyjskiej marynarki wojennej Nikołajem Jewmenowem w Pekinie w poniedziałek.

FILE PHOTO: Chinese Defense Minister Li Shangfu during his visit to Moscow. ©  Russia's Defense Ministry

Wymiana i współpraca między siłami zbrojnymi obu krajów „rozwija się stabilnie”, ale jest miejsce na dalszą poprawę, powiedział Li Evmenovowi, według chińskiego Ministerstwa Obrony. Dzięki wspólnej pracy „stosunki między obiema siłami zbrojnymi będą nadal pogłębiać się i umacniać, stale czynić postępy i przechodzić na nowy poziom” wspólne ćwiczenia… poszerzają praktyczną współpracę w dziedzinach zawodowych.” Li podkreślił, że ta współpraca pozwoli im „wnieść pozytywny wkład w utrzymanie regionalnego i światowego pokoju i stabilności”.

Według oświadczenia chińskiego Ministerstwa Obrony szef rosyjskiej marynarki wojennej powiedział też, że Moskwa przywiązuje „wielką wagę” do zacieśnienia współpracy wojskowej z Pekinem. Powiedział, że Rosja jest chętna do utrzymania „ścisłej koordynacji” ze stroną chińską i dalszego rozszerzania wymiany na wszystkich poziomach. Oba kraje zamierzają „organizować wspólne ćwiczenia morskie, wspólne rejsy i inne ważne działania szkoleniowe” – zaznaczył Jewmenow. Więzy gospodarcze i wojskowe między Rosją a Chinami zacieśniły się po wybuchu konfliktu na Ukrainie w lutym 2022 r. Pekin nie udzielając Moskwie pomocy wojskowej, oparł się naciskom Zachodu, by potępić Rosję lub nałożyć na nią sankcje. Chiny konsekwentnie wzywają do pokojowego rozwiązania kryzysu i argumentują, że działania USA i rozszerzenie NATO przyczyniły się do sprowokowania walk. Li, który został mianowany ministrem obrony w połowie marca, swoją pierwszą zagraniczną wizytę w Rosji złożył w kwietniu. Podczas rozmów ze swoim rosyjskim odpowiednikiem Siergiejem Szojgu powiedział, że wyjazd ma na celu „pokazanie światu zewnętrznemu wysokiego poziomu relacji chińsko-rosyjskich”. W zeszłym miesiącu Rosja potwierdziła swój udział w chińskich ćwiczeniach wojskowych „Northern/Interaction-2023”, zaplanowanych jeszcze w tym roku. Również w czerwcu ich siły powietrzne przeprowadziły szóstą wspólną misję patrolową nad wodami Morza Japońskiego i Morza Wschodniochińskiego.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/russia/579126-china-li-evmenov-navy/

"Ukraińska flota czołgów Leopard kurczy się – Shoigu Liczba niemieckich czołgów utraconych przez Kijów równa się wszystkim dostawom z Polski i Portugalii, mówi minister obrony"

 Liczba ukraińskich czołgów Leopard 2 zniszczonych przez siły rosyjskie jest porównywalna z całą dostawą z Polski i Portugalii, poinformował rosyjski minister obrony Siergiej Szojgu.

Ukraiński czołg Leopard 2 i kilka pojazdów bojowych Bradley zniszczonych przez siły rosyjskie. © Telegram / Rosyjskie Ministerstwo Obrony

Szojgu powiedział w poniedziałek, że Ukraina straciła 16 Leopardów, co, jak dodał, „praktycznie stanowi 100% czołgów tego typu dostarczonych przez Polskę i Portugalię”. Warszawa przekazała Ukrainie wcześniej 14 Leopardów 2A4, a pierwsze dostawy zgłoszono w marcu. W tym samym miesiącu Portugalia wysłała przez Niemcy trzy czołgi Leopard 2A6. W podobnej aktualizacji z 22 czerwca wyżsi rosyjscy urzędnicy poinformowali, że Ukraina straciła 13 czołgów Leopard. Czołgi zostały wycofane od 4 czerwca w południowej części linii frontu, wraz z 15 samolotami, trzema helikopterami wojskowymi i ponad 900 pojazdami opancerzonymi, powiedział Shoigu podczas spotkania ministerialnego.

Rosja uważa tę datę za początek kontrofensywy Kijowa, w której zachodnie czołgi miały dać ukraińskim wojskom przewagę. Według rosyjskiego ministra „ogólnie wróg nie osiągnął swoich celów w żadnym kierunku”, co świadczy o mistrzostwie rosyjskich żołnierzy i „oczywiście zawyżonych oczekiwaniach wobec tak chwalonej zachodniej broni”. Ponadto twierdził, że zagraniczni poplecznicy Ukrainy naciskali na Kijów, aby kontynuował ataki na rosyjskie pozycje, pomimo utraty do tej pory około 2500 sztuk ciężkiej broni. Wall Street Journal poinformował w zeszłym tygodniu, że po niepowodzeniu w przełamywaniu rosyjskich linii obronnych siły ukraińskie trzymają zachodnią broń z dala od linii frontu i zaprzestały głównych ataków. W artykule szczegółowo opisano doświadczenia ukraińskiej załogi czołgu, która została przeszkolona do obsługi czołgów Leopard 2 w Niemczech. Mówili, że ich strona jest „zszokowana” skalą przygotowań Rosji do kontrofensywy.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/russia/579123-shoigu-leopard-fleet-ukraine/

"Trójkąty miłosne nie wchodzą w grę: czy Rosja i Indie mogą pozostać przyjazne bez denerwowania swoich chińskich i amerykańskich partnerów? Moskwa musi zdać sobie sprawę, że New Delhi rozwija stosunki z Waszyngtonem dla własnej korzyści. Ale Indie muszą zaakceptować to samo, jeśli chodzi o Rosję i Chiny"

Gleb Makarevich, zastępca kierownika Centrum Studiów Regionu Oceanu Indyjskiego, IMEMO RAS

 W stosunkach rosyjsko-indyjskich, mimo historycznych osiągnięć i sukcesów ostatnich lat, pojawia się wiele problemów. Dotyczą one głównie dwustronnych powiązań gospodarczych: m.in. niskich wskaźników wymiany handlowej i inwestycji, zbytniego skupienia się na ograniczonej liczbie kluczowych obszarów (współpraca wojskowo-techniczna, energetyka jądrowa, sektor naftowo-gazowy) oraz niskiej świadomości podmiotów sektora prywatnego w odniesieniu do rynków drugiej strony.

(od lewej) prezydent Rosji Władimir Putin, prezydent Chin Xi Jinping i premier Indii Narendra Modi. © WU HONG / POOL / AFP

Te problemy są do pokonania. Zapotrzebowanie Rosji na wiarygodnych zagranicznych partnerów gospodarczych oraz jej polityka dywersyfikacji powiązań gospodarczych stwarzają warunki do strukturalnej przemiany wzajemnych stosunków między obydwoma krajami. Obecność podobnych strategii przezwyciężania globalnych dysproporcji rozwojowych, wspólna wizja postępu technologicznego (w tym transfer technologii i tworzenie spółek typu joint venture) oraz wspólne inwestycje w badania i rozwój – wszystkie te kroki pomogą obu krajom nie tylko uhonorować łączące ich przeszłości, ale także wspólnie patrzeć w przyszłość. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach do wyzwań gospodarczych szczególnie uprzywilejowanego partnerstwa strategicznego między Rosją a Indiami dołączyły wyzwania polityczne: w szczególności Moskwa jest zaniepokojona szybkim ożywieniem w stosunkach między Waszyngtonem a New Delhi.

Wszechstronne globalne partnerstwo strategiczne między Indiami a Stanami Zjednoczonymi jest logiczną konsekwencją ewolucji indyjskiej polityki od lat 90. W tym czasie rząd premiera Narasimhy Rao rozpoczął stopniowy proces liberalizacji gospodarczej. Kraj miał stać się atrakcyjnym celem dla inwestycji zagranicznych, ponieważ w kraju brakowało kapitału finansowego. „Otwarcie” indyjskiej gospodarki na inwestorów zagranicznych było kontynuowane pod rządami jego następcy, Narendry Modiego – w ramach inicjatywy „Make in India” zachęcającej zagranicznych producentów do lokowania swoich zakładów produkcyjnych w południowoazjatyckim kraju. Swego rodzaju kontynuacją był program „Samowystarczalne Indie” (Aatmnitbhar Bharat). Z jednej strony ma na celu osiągnięcie suwerenności technologicznej, z drugiej zmusza zagranicznych producentów do lokalizowania produkcji. Pomimo wzrostu stopy oszczędności brutto, Indie nadal potrzebują inwestycji zagranicznych, aby przyspieszyć rozwój przemysłu i zapewnić miejsca pracy dla rosnącej populacji – te problemy są uważane za egzystencjalne w New Delhi. W tym duchu Stany Zjednoczone stały się istotnym partnerem – żaden inny kraj nie dysponuje taką ilością wolnego kapitału, która może zaspokoić indyjskie „apetyty”. Na wzajemne zainteresowanie gospodarcze krajów nakładają się czynniki polityczne. Klęska Indii w wojnie chińsko-indyjskiej w 1962 roku była ciosem dla New Delhi, z którego współczesna elita polityczna Indii nie jest w stanie się podnieść. Szybki rozwój gospodarczy Chin, połączony z przyspieszoną rozbudową armii, nasilił alarmistyczne nastroje w Indiach.

New Delhi jest szczególnie zaniepokojony rozwojem chińskiej marynarki wojennej. Z perspektywy Indii Pekin chce zapewnić sobie dominację w regionie Indo-Pacyfiku. W tym kontekście współpraca z Amerykanami jest postrzegana przez Hindusów jako jeden z nielicznych sposobów neutralizacji zagrożeń dla ich bezpieczeństwa. Indyjsko-amerykańskie partnerstwo strategiczne to długoterminowy trend, którego nikt, w tym Rosja, nie będzie w stanie odwrócić. Moskwa musi zdać sobie sprawę, że indyjskie elity polityczne rozszerzają kontakty z Amerykanami nie z powodu nacisków Waszyngtonu, ale dlatego, że ich zdaniem współpraca z USA leży w ich interesie narodowym. Próby przekonania ich, że źle rozumieją swoje interesy narodowe, nie tylko nie przyniosą rezultatów, ale także zaszkodzą stosunkom rosyjsko-indyjskim. Jeśli takie postrzeganie stanie się częścią głównego nurtu rosyjskiego dyskursu politycznego, Moskwa musi oczekiwać od New Delhi podobnego stosunku do swoich „stosunków wszechstronnego partnerstwa i strategicznej interakcji nowej ery” z Pekinem. Rosja i Chiny są sąsiadami o długiej historii stosunków dwustronnych. Elity polityczne Federacji Rosyjskiej i Chin mają podobne poglądy na większość aktualnych problemów globalnych i regionalnych, a współpraca gospodarcza między krajami rozwija się w szybkim tempie. Jednocześnie „partnerstwo bez sojuszu” nie jest skierowane przeciwko państwom trzecim; jest obliczona wyłącznie na zaspokojenie interesów narodowych Rosji i Chin. Strategiczny charakter relacji z jednej strony jest intuicyjny i nie wymaga dalszych wyjaśnień. Z drugiej strony każde partnerstwo strategiczne jest wynikiem długotrwałych interakcji; kształtuje się pod wpływem czynników unikalnych i nie daje się sprowadzić do wspólnego mianownika. Zarówno Rosja, jak i Indie prowadzą niezależną politykę zagraniczną opartą na swoich interesach narodowych. Elity obu krajów będą musiały go zaakceptować, jeśli chcą utrzymać bliskie więzi w przyszłości. Ten artykuł został pierwotnie opublikowany przez Valdai Discussion Club i zredagowany przez zespół RT

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/india/579042-india-russia-china-us/