Breitbart Business Daily: The Rumble and the Ruble – "Jak zachodnie sankcje wobec Rosji wzmacniają rubla i zagrażają globalizacji"

 Jaka była więc najlepiej działająca waluta na świecie w ostatnim miesiącu?

s

iStock/Getty Image

Zgadłeś: rosyjski rubel. Po spadku do 139 rubli do dolara 7 marca, rubel zainscenizował dramatyczny powrót do około 80 rubli do dolara. To tylko nieznacznie słabiej niż tam, gdzie było przez prawie cały ubiegły rok. Ożywienie jest równie imponujące w porównaniu z euro. Pod koniec lutego zakup euro kosztował 89 rubli. Na początku marca liczba ta wzrosła do około 145 rubli. Teraz spadł do 87,32.

W piątek wśród handlowców walutowych żartowano, że rosyjski bank centralny będzie musiał obniżyć stopy procentowe, aby rubel nie stał się zbyt silny i nie uczynił jego eksportu zbyt drogim. To mało prawdopodobne, ale chodzi o to, że sankcje wobec Rosji miały na celu sparaliżowanie jej waluty na globalnym rynku w celu osłabienia gospodarki Władimira Putina. Ożywienie gospodarcze wskazuje, że sankcje, mimo że zostały wzmocnione zarówno oficjalnymi środkami, jak i prywatnymi firmami zrzekającymi się powiązań biznesowych z Rosją, nie działają zgodnie z reklamą.

Największym tego powodem jest oczywiście gaz ziemny. Rosja zaczęła ostatnio domagać się, aby Europa płaciła za gaz ziemny w rublach zamiast w euro. Do tej pory tylko Węgry ogłosiły zamiar zastosowania się do tego, ale nie jest jasne, czy reszta Europy będzie w stanie wytrzymać. To stworzyłoby popyt na ruble, zwłaszcza z miejsc, w których większość oszczędności jest w euro. Tak więc euro spadnie w stosunku do rubla. Ponieważ rynki są motorami antycypacyjnymi, rozpoczęło się to już przed kapitulacją Europy w kwestii walutowej.

Kobieta opuszcza oddział większościowej rosyjskiej państwowej firmy bankowej i finansowej Sbierbank w Moskwie 7 kwietnia 2022 r. (NATALIA KOLESNIKOVA/AFP via Getty Images)

Dlaczego Rosja chce być wypłacana w rublach? Odpowiedź na to pytanie jest złożona. Po pierwsze, sankcje i działania sektora prywatnego odcięły Rosję od dostępu do wielu rzeczy, do których mogłaby wykorzystać euro (lub dolary). Kraje zachodnie zamroziły rosyjskie rezerwy walutowe. Odcięliśmy Rosji dostęp do importu z dużej części świata. Idąc jeszcze dalej, niezwykle trudno było uzyskać finansowanie płatności za rosyjską energię. Innymi słowy, ograniczyliśmy popyt Rosji na euro i dolary, odcinając się od dolarów i zmniejszając podaż. Rosja nie miała innego wyjścia, jak tylko zażądać zapłaty w swojej krajowej walucie.

Rosja prawdopodobnie zażąda zapłaty rubla nie tylko za gaz ziemny wysyłany do Europy, ale także za ropę naftową i towary spożywcze, takie jak pszenica i kukurydza. Zwiększy to globalny popyt na rubla. W rzeczywistości wzmocni to zarówno ręce rosyjskich instytucji finansowych, jak i ostatecznie rząd Putina. Ci, którzy kupują towary w rublach, będą musieli zwrócić się do rosyjskich banków o finansowanie (ponieważ rosyjskie kredyty bankowe są źródłem rubli) i będą starali się eksportować więcej do Rosji, aby uzyskać ruble. Stworzy to alternatywę dla systemu eurodolarowego dla krajów, które albo muszą być – albo zdecydują się być – bliżej Rosji i z dala od tego, co ponownie nazywamy Zachodem.

Rosyjski frachtowiec Vladimir Latyschev, zamrożony przez Francję z powodu sankcji nałożonych na Rosję, jest zadokowany w porcie Saint Malo we Francji 7 kwietnia 2022 r. (JEAN-FRANCOIS MONIER/AFP via Getty Images)

To prawdopodobnie ostatecznie doprowadzi do wzmocnienia popytu na rosyjskie obligacje rządowe ze strony rosyjskich banków i krajów eksportujących. W szczególności Chiny mogą uznać to za szczególnie pomocne. Może nawet zdecydować, że chce wspierać alternatywny globalny system walutowy oparty na rublu w ramach długoterminowej strategii zastąpienia Stanów Zjednoczonych. Z pewnością Chiny mogą zdecydować się na trzymanie rosyjskich obligacji, aby zdywersyfikować swoje udziały w amerykańskim Skarbie Państwa.

Chiński Xi Jinping (po lewej), niemiecka Angela Merkel (w środku) i rosyjski Władimir Putin pozują do grupowego zdjęcia podczas szczytu G20 w Osace 28 czerwca 2019 r. (Brendan Smialowski/AFP via Getty Images)

Nie będzie to dotyczyło tylko przepływów finansowych. Zmieni to realne przepływy towarów i towarów. Przesunięcie przepływów gazu ziemnego i ropy naftowej z zachodu na wschód, z Europy do Chin, stworzy konkurencję dla statków i prawdopodobnie podniesie ceny żeglugi na całym świecie. Europa będzie bardziej uzależniona od ropy z Arabii Saudyjskiej – USA nie mają prawie żadnego mechanizmu wysyłania ropy do portów na wschodnim wybrzeżu w celu eksportu do Europy – co będzie oznaczać żeglugę przez Kanał Sueski.

Jak niedawno zauważył Zoltan Poszar z Credit Suisse, świat prawdopodobnie stoi w obliczu "poważnego niedoboru statków zdolnych do przemieszczania ładunków ropy naftowej na duże odległości". Jako punkt zaczepienia Egipt mógłby podnieść opłaty za kanał, a nawet zażądać zapłaty w rublach, aby mógł kupić rosyjską pszenicę.

Egipska flaga jest widoczna na brzegu Kanału Sueskiego w północno-wschodnim mieście Ismailiya 27 maja 2021 r. (AHMAD HASSAN/AFP via Getty Images)

To, co tutaj opisaliśmy, to zniszczenie globalizacji i rozdrobnienie globalnej gospodarki na konkurencyjne, ale nieco odizolowane grupy handlowe. Będzie to prawdopodobnie niewygodne dla tych, którzy najbardziej skorzystali na istniejącym systemie, szczególnie dla zachodnich elit finansowych i korporacji, które stały się zależne od chińskiej produkcji. Jeśli Chiny ponownie skoncentrują się na eksporcie do Rosji lub na rynku wewnętrznym, ich popyt na dolary i podaż towarów do USA osłabnie. Miejsca pracy będą musiały zostać przywrócone, krajowa produkcja fabryczna wznowiona, a inwestycje krajowe wzrosły. To może okazać się świetnym czasem dla amerykańskich pracowników.

Wiele z tego od pewnego czasu warzy się pod powierzchnią wydarzeń na świecie. Rosyjska inwazja na Ukrainę może okazać się katalizatorem, który napędza silniki zmian na wyższym biegu.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.breitbart.com/