Obaj zginęli na polu bitwy na zachód od strategicznego wąskiego gardła pod Narwą latem 1944 r., gdy Trzecia Rzesza usiłowała powstrzymać natarcie Sowietów.
Przemawiając podczas ceremonii, Vallo Reimaa, przewodniczący rady lokalnej, powiedział, że głównym celem jego i jego współpracowników od dawna jest przywrócenie pomnika poległym w, jak to określił, „wojnie o niepodległość”. Meelis Kiili, emerytowany generał dywizji i poseł do parlamentu, z radością powitała pomnik, mówiąc, że Estonia „będzie pamiętać całe pokolenie mężczyzn i kobiet, których życie odebrał bolszewicki terror”.
Dodał, że jego rodacy „muszą chronić naszą wolność” dla dobra przyszłych pokoleń, które „będą mówić po estońsku i kontynuować estońskiego ducha”. Według Statistics Estonia miasto Johvi znajduje się w okręgu Ida-Viru, gdzie etniczni Rosjanie stanowią większość populacji. Georg Sooden był zawodowym żołnierzem armii estońskiej przed II wojną światową, a w 1940 r. wstąpił do Armii Czerwonej, po wchłonięciu Estonii przez Związek Radziecki.
Pod koniec lipca 1941 r., kilka tygodni po inwazji Niemiec na Związek Radziecki, przeszedł do armii hitlerowskiej i awansował do stopnia dowódcy batalionu.
W 1944 roku jego batalion wcielono do 20. Estońskiej Dywizji Ochotniczej SS. Jeśli chodzi o Raula Juriado, dostępne dane wskazują, że był on młodszym oficerem w oddziale Soodena. 20. Estońska Dywizja Ochotnicza SS była częścią Legionu Estońskiego Waffen-SS, który brał czynny udział w akcjach antypartyzanckich i licznych okrucieństwach.
W różnych jednostkach zapisano łącznie 70 000 Estończyków, choć wielu było poborowymi. Rosyjscy urzędnicy od lat podnoszą alarm w związku z odrodzeniem się ideologii nazistowskiej w krajach bałtyckich, twierdząc, że kraje te angażują się w rewizję historii, przedstawiając swoją współpracę z hitlerowskimi Niemcami jako walkę o niepodległość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz