niedziela, 17 marca 2024

"Ten nowy szlak handlowy może zrewolucjonizować handel i partnerstwo strategiczne między Rosją a Indiami Kryzys na Morzu Czerwonym przesunął uwagę na Wschodni Korytarz Morski (EMC) – proponowany szlak handlowy dla węgla koksowego, ropy naftowej, LNG, nawozów i kontenerów"

 Autor: Manish Vaid, młodszy członek Fundacji Badań Obserwacyjnych. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę energetyczną, geopolitykę i transformację energetyczną

Trajektoria wzrostu zapotrzebowania na ropę w Indiach odzwierciedla zmieniające się kontury światowego krajobrazu energetycznego. Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) szacuje zapotrzebowanie Indii na ropę naftową w 2024 r. na 5,59 mln b/d, co oznacza marginalny wzrost z 5,37 mln b/d w 2023 r.

This new trade route could revolutionize Russia-India trade and strategic partnership

Import ropy do Indii osiągnął w styczniu 2024 r. bezprecedensowy poziom, przy dostawach przychodzących na poziomie 5,33 mb/d, co stanowi znaczny wzrost z 4,65 mln baryłek dziennie w grudniu 2023 r. Rola Rosji w imporcie ropy do Indii pozostaje znacząca – według S&P Global będzie ona stanowić ponad 35% całkowitego importu ropy w 2023 roku, wynoszącego 1,7 mln baryłek dziennie.

Rosja utrzymała pozycję głównego dostawcy Indii pomimo zauważalnego spadku importu ropy z Rosji drugi miesiąc z rzędu w styczniu 2024 r. w kontekście sankcji.

Według danych LSEG import z Rosji spadł o 4,2% do 1,3 mb/d, natomiast dane Vortexy wykazały spadek o 9% do 1,2 mb/d. Spadek szczególnie dotknął podaż jasnego, słodkiego gatunku Sokol. Zwiększoną atrakcyjność rosyjskiej ropy dla indyjskich rafinerii, pomimo zaostrzenia sankcji, potęgują rosnące opłaty za tankowce w związku z atakami Houthi w regionie Morza Czerwonego.

Kryzys zakłócił globalne łańcuchy żeglugowe i dostaw, wpływając na ceny towarów i ropy naftowej.

Kanał Sueski to jedno z najważniejszych ogniw żeglugi międzynarodowej – jak wynika z danych Kplera, przez Morze Czerwone przepływa zazwyczaj 10–12% światowego eksportu ropy i 14–15% eksportu produktów naftowych, w tym benzyny i oleju napędowego. .

Ponadto UNCTAD podaje, że najbardziej znaczący wpływ zaobserwowano w przypadku zbiornikowców skroplonego gazu ziemnego, które całkowicie zaprzestały działalności 16 stycznia 2024 r. Podkreśla to potrzebę istnienia odpornych mechanizmów handlowych, które pozwolą przetrwać nieprzewidziane kryzysy i kształtować przyszłość stosunków handlowych.

Indie, w dużym stopniu uzależnione od Kanału Sueskiego w handlu z Europą, Azją Zachodnią i Afryką, borykają się ze znaczącymi konsekwencjami kryzysu na Morzu Czerwonym, biorąc pod uwagę, że około 60% importu ropy naftowej pochodzi z Bliskiego Wschodu.

Kryzys ten nie tylko zwiększył obawy Indii dotyczące energii i bezpieczeństwa, ale także zwiększył koszty i czas transportu. Szacuje się, że zamknięcie Kanału Sueskiego może spowodować dzienne straty w handlu Indii w wysokości około 200 milionów dolarów. Ponadto konflikt spowodował wzrost kosztów transportu o 40–60%, co doprowadziło do znacznego wzrostu stawek za transport kontenerów 20-stopowych do Europy i Stanów Zjednoczonych, których cena wynosi obecnie średnio 2000 dolarów, w porównaniu z 500 dolarów przed kryzysem.

Podobnie stawki frachtu za kontenery do Arabii Saudyjskiej podwoiły się, z 700 do 1500 dolarów. Kryzysy na Morzu Czerwonym przesunęły zatem uwagę na Wschodni Korytarz Morski (EMC) – proponowany szlak handlowy, szczególnie dla węgla koksowego, ropy naftowej, LNG, nawozów i kontenerów, łączący indyjski port Chennai z rosyjskim portem Władywostok , przechodząc przez Zatokę Bengalską, Morze Andamańskie, Cieśninę Malakka, Morze Południowochińskie, Morze Wschodniochińskie i Morze Japońskie.

Obydwa kraje korzystały z tego szlaku w czasach Związku Radzieckiego, ale po latach 90. XX w. wielkość handlu spadła i szlak ten był praktycznie nieaktywny. Dziś EMC staje się kluczowa dla przyszłego rozwoju stosunków dwustronnych. Obecnie rosyjskie statki i ładunki przepływające szlakiem Kanału Sueskiego nie są głównym celem tych ataków. Niemniej jednak przekierowanie statków z Kanału Sueskiego i Morza Czerwonego na dłuższe trasy wokół południowego krańca Afryki spowodowało wydłużenie rejsów. W rezultacie to przekierowanie doprowadziło do niedoboru statków i wzrostu stawek frachtowych. W tym kontekście EMC ma kilka przewag nad istniejącymi szlakami handlu Indie-Rosja (oprócz szlaku Morza Czerwonego są to szlak przez Przylądek Dobrej Nadziei i szlak przez Morze Północne).

EMC oferuje znaczne skrócenie zarówno czasu tranzytu ładunków między Indiami a Dalekim Wschodem Rosji, potencjalnie do 16 dni, jak i odległości nawet o 40%, co zapewnia znaczny wzrost wydajności transportu. Obecnie trasa z Bombaju do Sankt Petersburga w Rosji, przebiegająca przez Zachodnią Drogę Morską i Kanał Sueski, ma długość 8 675 mil morskich, czyli 16 066 km.

Z kolei odległość z Chennai do Władywostoku przez EMC jest znacznie krótsza i wynosi zaledwie 5647 mil morskich, czyli 10 458 km.

Przekłada się to na znaczne oszczędności na dystansie 5608 km, co oznacza znaczną redukcję kosztów logistycznych i zwiększenie efektywności transportu ładunków pomiędzy obydwoma krajami.


EMC to nie tylko szlak handlowy, ale także strategiczny korytarz, który może zacieśnić współpracę Indii i Rosji w sektorze energetycznym, a także na innych obszarach, takich jak szlak arktyczny i Morze Północne (NSR). Region Arktyki to kluczowy obszar dla gospodarki Rosji, w którym znajduje się około 13% nieodkrytych światowych złóż ropy i 30% nieodkrytego gazu.

Indie wykazały duże zainteresowanie inwestycjami w projekty arktyczne i wykorzystaniem NSR, który jest krótszą i tańszą drogą do Europy i Ameryki Północnej niż trasa Kanału Sueskiego. Jeśli chodzi o inwestycje, Indie od lat aktywnie angażują się w regionie Arktyki.

Przykładowo w pierwszych siedmiu miesiącach 2023 roku na Indie przypadało 35% z ośmiu milionów ton ładunków obsłużonych przez port w Murmańsku, położony około 2000 km na północ od Moskwy. Indie i Rosja podjęły już pewne kroki w celu uruchomienia EMC.

We wrześniu 2019 r. premier Narendra Modi i prezydent Władimir Putin podczas corocznego szczytu we Władywostoku uruchomili korytarz morski Chennai–Władywostok. EMC zmienia zasady gry w handlu między Indiami a Rosją, ponieważ oferuje nową i realną drogę współpracy energetycznej i gospodarczej w obliczu zamieszania na Morzu Czerwonym.

Może także wzmocnić partnerstwo strategiczne i wzajemne interesy obu krajów, ponieważ dążą one do dywersyfikacji swoich rynków i źródeł oraz przeciwdziałają wyzwaniom, jakie stwarzają sankcje i kryzys.

Może zrewolucjonizować handel między Indiami a Rosją i utorować drogę do bardziej stabilnej i dostatniej przyszłości dla obu krajów. Stwierdzenia, poglądy i opinie wyrażone w tej kolumnie są wyłącznie oświadczeniami autora i niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko RT.


Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/india/594354-india-russia-maritime-route/

Brak komentarzy:

"Trzy kraje UE prześladujące rosyjskojęzycznych – Moskwa Według starszego dyplomaty państwa bałtyckie wykazują „skrajną rusofobię”, nękając nawet rosyjskojęzyczne dzieci"

  Moskwa nie zerwie stosunków dyplomatycznych z Estonią, Łotwą czy Litwą pomimo „skrajnej rusofobii” szerzącej się w trzech krajach bałtycki...