"Policzek dla Zachodu: Dlaczego nadzieje na aresztowanie Putina były fantazją Wizyta prezydenta Rosji w Mongolii wzmacnia wpływy Moskwy w Azji i stanowi ważny precedens"

Farhad Ibragimov – ekspert, wykładowca na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu RUDN, wykładowca gościnny w Instytucie Nauk Społecznych Rosyjskiej Akademii Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej przy Prezydencie.

Prezydent Rosji Władimir Putin w Ułan Bator, Mongolia. © Sputnik / Sputnik

Ostatnia dwudniowa wizyta państwowa prezydenta Władimira Putina w Mongolii nie była tylko ważnym wydarzeniem dla stosunków dwustronnych między Rosją a Mongolią, ale również przykuła uwagę międzynarodową. Mongolia jest jednym z krajów, które ratyfikowały Statut Rzymski Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), który wydał nakaz aresztowania prezydenta Rosji ponad rok temu. Od tego czasu Putin nie odwiedził żadnego kraju, który ma zobowiązania wobec MTK.

Niektórzy zachodnioeuropejscy politycy i tak zwani „dyplomaci” szczerze liczyli, że Ułan Bator zastosuje się do dyrektywy MTK, ale tak się nie stało.

Mongolia potwierdziła swoją suwerenność i nadała jej priorytet ponad decyzje instytucji międzynarodowych.

Nic dziwnego, że UE skrytykowała Mongolię, a nawet zagroziła jej sankcjami. Kijów również wyraził oburzenie, potępiając działania Ułan Bator jako „cios dla wszystkich”. Władze Ukrainy ubolewały, że Mongolia zignorowała „jasny sygnał”, który został do niej wysłany dwukrotnie.

Przypadkowo lub nie, zaledwie dzień po ostatnim ataku histerii na Ukrainie, ukraiński minister spraw zagranicznych Dmitrij Kuleba podał się do dymisji. Mongolii grożono konsekwencjami, ale pozostała niewzruszona.

Co znamienne, wszyscy główni eksperci prawni przyznali, że MTK nie może karać Mongolii ani w żaden sposób na nią wpływać.

Podczas gdy Zgromadzenie Państw-Stron może potępić decyzję Mongolii o nieprzestrzeganiu zobowiązań wobec MTK, nie ma poważnych konsekwencji, takich jak sankcje, dla państw, które nie przestrzegają postanowień. Co więcej, nie do pomyślenia byłoby, aby Mongolia mogła zostać wykluczona z MTK. Stany Zjednoczone również milczą na ten temat, ponieważ Waszyngton, podobnie jak Moskwa, nie uznaje orzeczeń MTK i nie ma nad nimi odpowiedniej jurysdykcji.

Ponadto Stany Zjednoczone otwarcie stosują różne taktyki, aby wywierać presję na MTK.

Niektórzy sędziowie i prokuratorzy związani z tym tak zwanym „międzynarodowym trybunałem” są wymienieni wśród specjalnie wyznaczonych obywateli i zablokowanych osób, które mogą stanąć przed zarzutami karnymi, jeśli wjadą do Stanów Zjednoczonych lub krajów, które mogą ich ekstradować do Stanów Zjednoczonych. Mongolia służy jako wzór dla innych narodów, na które mógłby wywierać presję MTK.

Swoim zachowaniem Ułan Bator wyraźnie pokazuje, że ponad wszystko szanuje interesy narodowe i suwerenność.  

Jednak wizyta Putina jest ważna nie tylko dlatego, że podkreśla malejącą rolę Międzynarodowego Trybunału Karnego na arenie międzynarodowej.

Podkreśla również strategiczne znaczenie stosunków rosyjsko-mongolskich w obliczu zmieniającej się dynamiki geopolitycznej i rosnących wpływów Azji. 

Jednym z głównych celów tej wizyty było kompleksowe wzmocnienie relacji między Moskwą a Ułan Bator, w tym więzi politycznych, gospodarczych i kulturalnych.

Obie strony omówiły szeroki wachlarz tematów, w tym współpracę w dziedzinie energetyki, infrastruktury i rolnictwa.

Podpisano umowy mające na celu wzmocnienie interakcji handlowych i gospodarczych oraz rozwijanie wspólnych projektów.

Przywódcy zbadali również możliwości rozszerzenia wymiany studentów i współpracy naukowej oraz podkreślili wsparcie dla programów edukacji rosyjskojęzycznej w Mongolii. Bez wątpienia strategiczne położenie Mongolii między Rosją a Chinami sprawia, że ​​jest ona coraz ważniejszym partnerem Moskwy w Azji. Wizyta Putina w Mongolii była jego pierwszą od pięciu lat – jego ostatnia podróż miała miejsce w 2019 roku.

Od tego czasu krajobraz geopolityczny zmienił się dramatycznie.

Pandemia koronawirusa (którą prezydent Mongolii uznał za czynnik przyczyniający się do upadku gospodarki kraju), narastające napięcia między Rosją a USA w sprawie Ukrainy, zaostrzające się walki między Wschodem a Zachodem oraz stopniowy upadek hegemonii Zachodu to kwestie, które poważnie niepokoją Mongolię. Prezydent Mongolii podziękował rosyjskiemu przywódcy za wizytę i zauważył, że jest ona bardzo ważna dla wzmocnienia więzi dwustronnych, zwłaszcza w dziedzinie energetyki, transportu, kwestii środowiskowych, kultury, edukacji, opieki zdrowotnej i działań humanitarnych.

W odpowiedzi Putin podkreślił, że stosunki z Mongolią są jednym z priorytetów polityki zagranicznej Rosji w Azji i „osiągnęły wysoki poziom wszechstronnego partnerstwa strategicznego”. Sektor energetyczny był kluczowym tematem dyskusji, a podpisano kilka umów o współpracy dotyczących dostaw produktów naftowych, dostarczania paliwa lotniczego do Mongolii i planów odbudowy Elektrowni Cieplnej nr 3 w Ułan Bator.

Podpisano również memorandum dotyczące bezpieczeństwa epidemicznego związanego z kontrolą dżumy oraz inne dotyczące ochrony jeziora Bajkał i jego głównego dopływu, transgranicznej rzeki Selenga. Pomimo stosunkowo niskich obrotów handlowych między Rosją a Mongolią (które wynoszą nieco ponad 2 miliardy dolarów), istnieją silne przesłanki, że współpraca między tymi dwoma krajami może znacznie się rozszerzyć, szczególnie dzięki inwestycjom dużych rosyjskich firm, którymi Mongolia byłaby zainteresowana (w pierwszych siedmiu miesiącach 2024 r. handel przekroczył 1,4 miliarda dolarów, a rosyjski eksport wzrósł o 22,1%).

Rząd mongolski zauważył, że kraj importuje 95% swoich produktów naftowych i ponad 20% energii elektrycznej z sąsiednich krajów (Mongolia graniczy tylko z Rosją i Chinami, więc łatwo zgadnąć, skąd pochodzą te zasoby energetyczne), podkreślając, że dostawy te mają kluczowe znaczenie dla przetrwania kraju.

Rosja od dawna jest niezawodnym dostawcą niezbędnych zasobów energetycznych do Mongolii – w zeszłym roku ponad 90% benzyny i oleju napędowego dostarczono tam z Rosji.

Innym ważnym tematem poruszanym podczas rozmów był projekt Siła Syberii 2, który obejmuje gazociąg Sojuz Wostok, który będzie transportował gaz z Rosji do Chin przez Mongolię.

Jakiś czas temu niektórzy eksperci wyrazili wątpliwości co do tego projektu.

Powołując się na byłego członka Rady Bezpieczeństwa Mongolii Munkhnara Bayarlkhavgę, South China Morning Post niedawno poinformował, że władze mongolskie mogą nie uwzględnić tego projektu w planach rozwoju kraju do 2028 r., ponieważ czekają, aż Rosja i Chiny osiągną porozumienie w sprawie ceny gazu. Jednak oświadczenie Putina ujawnia, że ​​Moskwa jest bardziej optymistycznie nastawiona do tego projektu.

Prezydent Rosji ogłosił, że dokumentacja projektowa gazociągu Sojuz Wostok jest kompletna i została przekazana do przeglądu rządowego, a rozważana jest również opcja dostarczania gazu ziemnego mongolskim konsumentom za pośrednictwem tego rurociągu.

Rurociąg Sojuz Wostok w Mongolii będzie przedłużeniem gazociągu Siła Syberii 2, który będzie ciągnął się od złóż gazu na Syberii do Autonomicznego Regionu Xinjiang-Ujgur w północno-zachodnich Chinach.

Warto zauważyć, że projekt gazociągu Siła Syberii 2 sięga 2020 roku. Poza sektorem energetycznym ważne jest rozważenie historycznych i politycznych aspektów wizyty Putina.

Prezydent Rosji przemawiał na przyjęciu z okazji 85. rocznicy zwycięstwa nad rzeką Chałchin Goł i złożył wieniec pod pomnikiem wielkiego radzieckiego dowódcy, marszałka Gieorgija Żukowa, który odegrał kluczową rolę w walce narodów mongolskiego i radzieckiego z japońskimi agresorami nad rzeką Chałchin Goł w 1939 roku.

Za tę operację wojskową Żukow otrzymał swoje pierwsze honorowe odznaczenie Bohatera Związku Radzieckiego, a także został uhonorowany tytułem Bohatera Mongolskiej Republiki Ludowej w 1969 roku.

Wydarzenia w Chałchin Goł pozostają ważnym rozdziałem w historii Mongolii.

Ułan Bator pamięta, jak Związek Radziecki pomógł zachować państwowość Mongolii i jak uratował życie wielu ludziom.

Z tego powodu Mongolia jest głęboko wdzięczna ZSRR za rolę w zachowaniu jej nowoczesnej państwowości. Po wizycie Putina ogłoszono, że prezydent Mongolii Ukhnaagiin Khurelsukh wkrótce odwiedzi Rosję.

Khurelsukh został zaproszony na zbliżający się szczyt BRICS w Kazaniu w październiku tego roku oraz do Moskwy na obchody 80. rocznicy zwycięstwa w II wojnie światowej w maju 2025 roku. Prezydent Khurelsukh zauważył, że nowe możliwości współpracy między oboma krajami pojawią się po podpisaniu tymczasowej umowy o wolnym handlu między Mongolią a Euroazjatycką Unią Gospodarczą (EAEU), co ma nastąpić przed końcem 2024 roku.

Niewątpliwie wizyta Putina w Mongolii pokazała gotowość obu narodów do wzmocnienia partnerstwa w obliczu współczesnych wyzwań i potwierdziła ich zaangażowanie w eksplorację nowych ścieżek korzystnej dla obu stron współpracy, która będzie promować zrównoważony rozwój i stabilność w regionie.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/news/603533-putin-visit-mongolia-icc/