AUTOR: TYLER DURDEN
Nowa waluta powinna być w stanie stać się magazynem kapitału i rezerw "zewnętrznym pieniądzem", a nie tylko jednostką rozliczeniową.
Ach, radości z Big Circle Line (BKL, cyrylicą): okrążanie całej Moskwy przez 71 km i 31 stacji: od Tekstilshchiki – w starej dzielnicy włókienniczej – do Sokolnik – galerii suprematystycznej/konstruktywistycznej (Malewicz żyje!); od Rizhskaya – ze wspaniałymi stalowymi łukami – do Maryina Roscha – ze schodami ruchomymi o długości 130 metrów.
BKL jest jak żywa, oddychająca, wyczerpana metafora stolicy wielobiegunowego świata: przyspieszony kurs sztuki, architektury, historii, urbanistyki, transportu technologicznego i oczywiście "ludzi do wymiany ludzi", by zacytować naszych chińskich przyjaciół z Nowego Jedwabnego Szlaku.
Nawiasem mówiąc, prezydent Xi Jinping będzie jeździł na BKL z prezydentem Putinem, kiedy przyjedzie do Moskwy 21 marca.
Nic więc dziwnego, że kiedy doświadczony inwestor na szczycie światowych rynków finansowych, z wieloletnim doświadczeniem, zgodził się podzielić niektórymi ze swoich kluczowych spostrzeżeń na temat globalnego systemu finansowego, zaproponowałem przejażdżkę BKL – a on natychmiast to zaakceptował. Nazwijmy go Panem S. Tzu. To jest minimalnie zredagowany zapis naszej ruchomej rozmowy.
Dziękujemy za znalezienie czasu na spotkanie – w tak wspaniałej scenerii. Przy obecnej zmienności rynku musi być Ci trudno odejść od ekranów.
S. Tzu: Tak, rynki są obecnie bardzo trudne. Ostatnie miesiące przypominają mi lata 2007-8, z tą różnicą, że zamiast funduszy rynku pieniężnego i kredytów hipotecznych typu subprime, obecnie wybuchają rurociągi i rynki obligacji rządowych. Żyjemy w ciekawych czasach.
Powodem, dla którego skontaktowałem się z tobą, jest wysłuchanie twoich spostrzeżeń na temat koncepcji "Bretton Woods 3" wprowadzonej przez Zoltana Poszara. Zdecydowanie jesteś na szczycie.
S. Tzu: Dziękuję za przejście od razu do rzeczy. Istnieje bardzo niewiele okazji, aby być świadkami pojawienia się nowego globalnego porządku finansowego, a my przeżywamy jeden z tych epizodów. Od 1970 roku, być może tylko pojawienie się bitcoina nieco ponad czternaście lat temu zbliżyło się pod względem wpływu do tego, co zobaczymy w ciągu najbliższych kilku lat. I tak jak czas bitcoina nie był przypadkiem, warunki dla obecnych zmian tektonicznych w światowym systemie finansowym warzą się od dziesięcioleci. Spostrzeżenie Zoltana, że "po zakończeniu tej wojny 'pieniądze' już nigdy nie będą takie same..." był idealnie wymierzony w czasie.
Zrozumienie "pieniędzy zewnętrznych"
Wspomniałeś o bitcoinie. Co było w tym tak rewolucyjnego w tamtym czasie?
S. Tzu: Jeśli pominiemy krypto stronę rzeczy, obietnicą i powodem początkowego sukcesu bitcoina było to, że bitcoin był próbą stworzenia "zewnętrznych" pieniędzy (używając doskonałej terminologii pana Zoltana), który nie był zobowiązaniem banku centralnego. Jedną z kluczowych cech tej nowej jednostki był limit 21 milionów monet, które można wydobyć, co dobrze rezonowało z tymi, którzy widzieli problemy obecnego systemu. Dziś brzmi to trywialnie, ale pomysł, że nowoczesna jednostka monetarna może istnieć bez wsparcia jakiejkolwiek scentralizowanej władzy, skutecznie stając się "zewnętrznym" pieniądzem w formie cyfrowej, był rewolucyjny w 2008 roku. Nie trzeba dodawać, że kryzys obligacji rządowych strefy euro, luzowanie ilościowe i niedawna globalna spirala inflacyjna tylko wzmocniły dysonans, który wielu odczuwało przez dziesięciolecia. Wiarygodność obecnego systemu "pieniądza wewnętrznego" (ponownie, używając eleganckiej terminologii pana Poszasza) została zniszczona na długo przed tym, jak doszliśmy do zamrożenia rezerw Banku Centralnego i destrukcyjnych sankcji gospodarczych, które mają obecnie miejsce. Niestety, nie ma lepszego sposobu na zniszczenie wiarygodności systemu opartego na zaufaniu niż zamrożenie i konfiskata rezerw walutowych przechowywanych na rachunkach powierniczych Banku Centralnego. Dysonans poznawczy stojący za stworzeniem bitcoina został potwierdzony – system "wewnętrznego pieniądza" został w pełni uzbrojony w 2022 roku. Implikacje są głębokie.
Teraz dochodzimy do sedna. Jak wiecie, Zoltan twierdzi, że nowy system "Bretton Woods 3" pojawi się na następnym etapie. Co dokładnie ma przez to na myśli?
S. Tzu: Nie jestem również pewien, czy pan Poszar odnosi się do transformacji obecnego zachodniego systemu "wewnętrznego pieniądza" w coś innego, czy też sugeruje pojawienie się "Bretton Woods 3" jako alternatywy, poza obecnym systemem finansowym. Jestem przekonany, że nowa iteracja "zewnętrznego pieniądza" raczej nie odniesie sukcesu na Zachodzie na tym etapie, ze względu na brak woli politycznej i nadmierny dług publiczny, który narastał od pewnego czasu i rósł wykładniczo w ostatnich latach.
Zanim obecny zachodni porządek finansowy przejdzie do następnego etapu ewolucyjnego, niektóre z tych zaległych zobowiązań muszą zostać zredukowane w ujęciu realnym. Jeśli historia jest jakimkolwiek przewodnikiem, zwykle dzieje się to przez domyślne lub inflację, lub jakąś kombinację tych dwóch. Wydaje się wysoce prawdopodobne, że zachodnie rządy będą polegać na represjach finansowych, aby utrzymać łódź na powierzchni i rozwiązać problem zadłużenia. Spodziewam się, że pojawi się wiele inicjatyw mających na celu zwiększenie kontroli nad systemem "wewnętrznego pieniądza", które prawdopodobnie będą coraz mniej popularne. Na przykład wprowadzenie CDBC mogłoby być jedną z takich inicjatyw. Nie mam wątpliwości, że pod tym względem czekają nas burzliwe czasy. Jednocześnie wydaje się nieuniknione na tym etapie, że pojawi się jakiś alternatywny system "pieniądza zewnętrznego", który będzie konkurował z obecnym globalnym porządkiem finansowym "pieniądza wewnętrznego".
Dlaczego?
S. Tzu: Globalna gospodarka nie może dłużej polegać na systemie "wewnętrznego pieniądza" w obecnym stanie zbrojnym we wszystkich swoich potrzebach handlowych, rezerwowych i inwestycyjnych. Jeśli sankcje i zamrożenie rezerw są nowymi instrumentami zmiany reżimu, każdy rząd musi myśleć o alternatywach dla używania cudzej waluty do handlu i rezerw. Nie jest jednak oczywiste, jaka powinna być alternatywa dla obecnego wadliwego globalnego porządku finansowego. Historia nie ma wielu przykładów udanych podejść do "zewnętrznego pieniądza", których nie można by zredukować do jakiejś wersji standardu złota. Istnieje wiele powodów, dla których samo złoto lub waluta w pełni wymienialna na złoto jest zbyt restrykcyjna jako podstawa nowoczesnego systemu monetarnego.
Jednocześnie ostatnie wzrosty w handlu walutami lokalnymi mają niestety również ograniczony potencjał, ponieważ waluty lokalne są po prostu innym przykładem "pieniądza wewnętrznego". Istnieją oczywiste powody, dla których wiele krajów nie chciałoby akceptować walut lokalnych innych (lub nawet własnych) w zamian za eksport. W tej kwestii w pełni zgadzam się z Michaelem Hudsonem. Ponieważ "pieniądz wewnętrzny" jest zobowiązaniem Banku Centralnego danego kraju, im niższa jest jego zdolność kredytowa, tym bardziej potrzebuje on kapitału inwestycyjnego i tym mniej skłonne są inne strony do utrzymywania swoich zobowiązań. Jest to jeden z powodów, dla których typowy zestaw "reform strukturalnych", których domaga się na przykład MFW, ma na celu poprawę jakości kredytowej rządu kredytobiorcy. "Pieniądze zewnętrzne" są bardzo potrzebne właśnie krajom i rządom, które czują się zakładnikami MFW i obecnego systemu finansowego "pieniądza wewnętrznego".
Wpisz "newcoin"
Wydaje się, że wielu ekspertów się temu przygląda. Na przykład Siergiej Głazjew.
S. Tzu: Tak, były pewne oznaki tego w ostatnich publikacjach. Chociaż nie jestem wtajemniczony w te dyskusje, z pewnością zastanawiałem się, jak ten alternatywny system mógłby również działać. Koncepcje "wewnętrznych" i "zewnętrznych" pieniędzy pana Pozsara są bardzo ważną częścią tej dyskusji. Jednak dwoistość tych terminów jest myląca. Żadna z tych opcji nie jest w pełni adekwatna do problemów, które nowa jednostka monetarna – nazwijmy ją "newcoin" dla wygody – musi rozwiązać.
Proszę pozwolić mi wyjaśnić. Wraz z uzbrojeniem obecnego systemu "wewnętrznego pieniądza" dolara amerykańskiego i jednoczesną eskalacją sankcji, świat skutecznie podzielił się na "globalne południe" i "globalną północ", nieco bardziej precyzyjne niż wschód i zachód. Co jest tutaj ważne, co pan Pozsar natychmiast zauważył, to fakt, że łańcuchy dostaw i towary również są do pewnego stopnia uzbrojone. Friend-shoring jest tutaj, aby pozostać. Wynika z tego, że pierwszym priorytetem nowej monety byłoby ułatwienie handlu wewnątrz Południa, bez polegania na walutach globalnej północy.
Gdyby to był jedyny cel, istniałby wybór stosunkowo prostych rozwiązań, począwszy od wykorzystania renminbi/juana do handlu, stworzenia nowej wspólnej waluty (wzorowanej na euro, ECU, a nawet franku CFA BEC), stworzenia nowej waluty opartej na koszyku uczestniczących walut lokalnych (podobnej do SDR MFW), Potencjalnie tworząc nową walutę powiązaną ze złotem, a nawet wiążąc istniejące waluty lokalne ze złotem. Niestety, historia jest pełna przykładów tego, jak każde z tych podejść tworzy własny szereg nowych problemów.
Oczywiście istnieją inne równoległe cele nowej jednostki walutowej, których żadna z tych możliwości nie może w pełni rozwiązać. Na przykład oczekuję, że wszyscy uczestnicy będą mieli nadzieję, że nowa waluta wzmocni ich suwerenność, a nie ją osłabi. Następnie wyzwania związane z euro i wcześniej standardem złota pokazały szerszy problem ze "stałymi" kursami walutowymi, zwłaszcza jeśli początkowa "poprawka" nie była optymalna dla niektórych członków strefy walutowej. Problemy kumulują się z czasem, dopóki stawka nie zostanie "ponownie ustalona", często poprzez gwałtowną dewaluację. Konieczna jest elastyczność w dostosowywaniu względnej konkurencyjności w regionie globalnego Południa w czasie, aby uczestnicy mogli zachować suwerenność w swoich decyzjach monetarnych. Innym wymogiem byłoby to, że nowa waluta musi być "stabilna", jeśli miałaby stać się udaną jednostką wyceny dla niestabilnych rzeczy, takich jak towary.
Co najważniejsze, nowa waluta powinna być w stanie stać się magazynem kapitału i rezerw "zewnętrznym pieniądzem", a nie tylko jednostką rozliczeniową. W rzeczywistości moje przekonanie, że nowa jednostka monetarna powstanie, wynika przede wszystkim z obecnego braku realnych alternatyw dla rezerw i inwestycji poza skompromitowanym systemem finansowym "wewnętrznego pieniądza".
Biorąc pod uwagę wszystkie te problemy, co proponujecie jako rozwiązanie?
S. Tzu: Po pierwsze, pozwólcie mi stwierdzić rzecz oczywistą: techniczne rozwiązanie tego problemu jest o wiele łatwiejsze do znalezienia niż osiągnięcie konsensusu politycznego wśród krajów, które mogą chcieć dołączyć do strefy monet. Moim zdaniem obecna potrzeba jest jednak tak paląca, że w odpowiednim czasie zostaną osiągnięte wymagane kompromisy polityczne.
To powiedziawszy, pozwólcie, że przedstawię jeden taki techniczny plan dla nowej monety. Zacznę od tego, że powinien on być częściowo (sugeruję udział w co najmniej 40% wartości) zabezpieczony złotem, z powodów, które wkrótce staną się jasne. Pozostałe 60% nowej monety składałoby się z koszyka walut krajów uczestniczących. Złoto stanowiłoby kotwicę "pieniądza zewnętrznego" w strukturze, a element koszyka walut pozwoliłby uczestnikom zachować suwerenność i elastyczność monetarną. Istniałaby wyraźna potrzeba utworzenia Banku Centralnego dla nowej monety, który emitowałby nową walutę. Ten bank centralny mógłby stać się kontrahentem swapów krzyżowych, a także zapewniać funkcje rozliczeniowe dla systemu i egzekwować przepisy. Każdy kraj mógłby dołączyć do nowej monety pod kilkoma warunkami.
Po pierwsze, kraj kandydujący musi wykazać, że posiada fizycznie nieobciążone złoto w swoim krajowym magazynie i zobowiązać się do otrzymania określonej kwoty w zamian za otrzymanie odpowiedniej ilości newcoinów (przy zastosowaniu wspomnianego powyżej współczynnika 40%). Ekonomicznym ekwiwalentem tej początkowej transakcji byłaby sprzedaż złota do "puli złota" wspierającej nową monetę w zamian za proporcjonalną ilość nowej monety zabezpieczonej przez pulę. Rzeczywista forma prawna tej transakcji jest mniej ważna, ponieważ konieczne jest po prostu zagwarantowanie, że emitowana nowa moneta jest zawsze zabezpieczona co najmniej 40% w złocie. Nie ma nawet potrzeby publicznego ujawniania rezerw złota każdego kraju, o ile wszyscy uczestnicy mogą być przekonani, że zawsze istnieją wystarczające rezerwy. Wystarczający może być roczny wspólny mechanizm audytu i monitorowania.
Po drugie, kraj kandydujący musiałby ustanowić mechanizm ustalania cen złota w swojej walucie krajowej. Najprawdopodobniej jedna z uczestniczących giełd metali szlachetnych rozpocznie handel fizycznym złotem w każdej z lokalnych walut. Ustanowiłoby to sprawiedliwy kurs krzyżowy dla walut lokalnych przy użyciu mechanizmu "pieniądza zewnętrznego" w celu ich ustalania i dostosowywania w czasie. Cena złota lokalnych walut napędzałaby ich wartość w koszyku dla nowo emitowanych nowych monet. Każdy kraj pozostałby suwerenny i mógłby swobodnie emitować tyle lokalnej waluty, ile zechce, ale to ostatecznie dostosowałoby udział ich waluty w wartości nowej monety. Jednocześnie kraj byłby w stanie uzyskać dodatkową nową monetę z banku centralnego tylko w zamian za zastaw dodatkowego złota. W rezultacie wartość każdego składnika nowej monety w złocie byłaby przejrzysta i sprawiedliwa, co przełożyłoby się również na przejrzystość wartości newcoin.
Wreszcie, emisje lub sprzedaż nowych monet przez bank centralny byłyby dozwolone tylko w zamian za złoto dla każdego, kto znajduje się poza strefą nowych monet. Innymi słowy, jedynymi dwoma sposobami uzyskania dużych ilości nowych monet przez podmioty zewnętrzne jest otrzymywanie ich w zamian za fizyczne złoto lub jako zapłatę za dostarczone towary i usługi. Jednocześnie bank centralny nie byłby zobowiązany do zakupu nowej monety w zamian za złoto, eliminując ryzyko "runu na bank".
Poprawcie mnie, jeśli się mylę: ta propozycja wydaje się zakotwiczać cały handel wewnątrz strefy newcoinów i cały handel zewnętrzny ze złotem. W takim razie, co ze stabilnością newcoin? W końcu złoto było w przeszłości niestabilne.
S. Tzu: Myślę, że pytasz, jaki mógłby być wpływ, gdyby na przykład cena złota w dolarach dramatycznie spadła. W tym przypadku, ponieważ nie byłoby bezpośredniego kursu krzyżowego między newcoinem a dolarem, a bank centralny globalnego Południa kupowałby tylko złoto, a nie sprzedawał złoto w zamian za newcoin, od razu widać, że arbitraż byłby niezwykle trudny. W rezultacie zmienność koszyka walutowego wyrażona w newcoin (lub złocie) byłaby dość niska. I to jest dokładnie zamierzony pozytywny wpływ zakotwiczenia "zewnętrznego pieniądza" tej nowej jednostki walutowej na handel i inwestycje. Oczywiście niektóre kluczowe towary eksportowe byłyby wyceniane przez globalne Południe tylko w złocie i nowych monetach, co jeszcze bardziej zmniejszyłoby prawdopodobieństwo "runu na bank" lub spekulacyjnych ataków na nowe monety.
Z biegiem czasu, jeśli złoto jest niedowartościowane na globalnej Północy, stopniowo, a może gwałtownie, skłaniałoby się ku globalnemu południu w zamian za eksport lub nową monetę, co nie byłoby złym wynikiem dla systemu "zewnętrznego pieniądza" i przyspieszyłoby szeroką akceptację nowej monety jako waluty rezerwowej. Co ważne, ponieważ fizyczne rezerwy złota są ograniczone poza strefą nowych monet, nierównowaga nieuchronnie się skoryguje, ponieważ globalne Południe pozostanie eksporterem netto kluczowych towarów.
To, co właśnie powiedziałeś, jest pełne cennych informacji. Być może powinniśmy wrócić do całej sprawy w najbliższej przyszłości i omówić opinie na temat twoich pomysłów. Teraz dotarliśmy do Maryiny Roschy, czas wysiąść!
S. Tzu: Z przyjemnością będę kontynuował nasz dialog. Czekamy na kolejną pętlę!
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz