Cele Zrównoważonego Rozwoju "Agenda 2030" Organizacji Narodów Zjednoczonych i partnerzy ONZ na Światowym Forum Ekonomicznym (WEF) są bezpośrednio związani z rosnącym atakiem regulacyjnym na producentów rolnych od Holandii i Stanów Zjednoczonych po Sri Lankę i nie tylko.
W rzeczywistości wiele z 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ (SDG) jest bezpośrednio związanych z wdrażaniem przepisów, które wywierają presję na globalne rolnictwo, hodowlę i źródła żywności.
Wysocy rangą urzędnicy Komunistycznej Partii Chin (KPCh) w systemie ONZ pomagali w opracowywaniu celów zrównoważonego rozwoju i obecnie pomagają w kierowaniu realizacją globalnej strategii przez organizację.
Wspierane przez ONZ przepisy dotyczące zrównoważonego rozwoju w rolnictwie i produkcji żywności, według wielu ekspertów, spowodowałyby ruinę gospodarczą, niedobory podstawowych produktów, powszechny głód i znaczną utratę wolności osobistych, gdyby nie zostały powstrzymane.
Urzędnicy przewidują, że w miarę upływu roku niebezpieczne niedobory żywności, których doświadczają już miliony ludzi, będą się tylko pogłębiać.
Według ekspertów za wszystkim kryje się ukryty cel.
Według dokumentów ONZ prywatna własność ziemi znajduje się na celowniku, ponieważ globalna produkcja żywności i globalna gospodarka są modyfikowane w celu spełnienia globalnych celów zrównoważonego rozwoju.
Cele wyznaczone w 2015 r. "opierają się na dziesięcioleciach pracy krajów i ONZ", jak wyjaśnia ONZ na swojej stronie internetowej SDG.
Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Osiedli Ludzkich, często określana jako Habitat I, która obejmowała Deklarację z Vancouver (czytaj poniżej), była jedną z pierwszych konferencji, które zdefiniowały agendę "zrównoważonego rozwoju".
Zgodnie z umową prywatna własność ziemi jest "głównym instrumentem akumulacji i koncentracji bogactwa, a zatem przyczynia się do niesprawiedliwości społecznej", a "ziemia nie może być traktowana jako zwykły zasób kontrolowany przez jednostki".
Rezolucja ONZ stwierdzała, że "publiczna kontrola użytkowania gruntów jest zatem niezbędna", ustanawiając słynną już "prognozę" Światowego Forum Ekonomicznego, że do 2030 r. "nic nie będziesz posiadał".
Od tego czasu wiele organizacji i przedstawicieli ONZ opisało swoją wizję "zrównoważonego rozwoju", która obejmuje żądania znacznych ograniczeń zużycia energii, konsumpcji mięsa, podróży, przestrzeni życiowej i bogactwa materialnego.
Próbując scentralizować kontrolę nad produkcją żywności i stłumić niezależnych rolników i ranczerów, niektórzy z najbogatszych i najbardziej wpływowych liderów korporacyjnych na świecie współpracują z komunistami w Chinach i innych krajach, twierdzą eksperci.
"Strategicznym partnerem" ONZ w Agendzie 2030 jest WEF, sieć znaczących międzynarodowych korporacji, która ściśle współpracuje z KPCh.
Gdy urzędnicy z całego świata, w tym prezydent USA Joe Biden i szef Światowego Programu Żywnościowego ONZ David Beasley, ostrzegają przed zbliżającymi się niedoborami żywności na całym świecie, regulacje dotyczące produkcji żywności stają się coraz bardziej rygorystyczne, a nawet podejmowane są próby zamknięcia wielu gospodarstw i rancz.
Ale kraje zachodnie i wiele państw zależnych od pomocy jeszcze bardziej zaostrzają przepisy, zamiast je poluzować i promować zwiększoną produkcję.
Tego lata holenderscy rolnicy – którzy byli już bliscy przełomu – odpowiedzieli powszechnymi, ogromnymi protestami. Po tym nastąpił burzliwy przewrót na Sri Lance związany z niedoborami żywności spowodowanymi decyzjami politycznymi.
Rządy i organizacje międzynarodowe stosowały różne uzasadnienia tej polityki, takie jak wspieranie "sprawiedliwości ekonomicznej", ochrona różnych gatunków flory i fauny, a nawet oddawanie ziemi rdzennym ludom.
Krytycy polityki twierdzą jednak, że celem nie jest wcale ochrona środowiska ani powstrzymanie zmian klimatu. Historia "zrównoważonego rozwoju" i inne wyjaśnienia, ostrzegają eksperci, są w rzeczywistości taktyką mającą na celu uzyskanie kontroli nad żywnością, gospodarstwem i ludźmi.
Według Craiga Ruckera, szefa Komitetu konstruktywnego Jutra (CFACT), organizacji zajmującej się polityką publiczną, która koncentruje się na kwestiach środowiskowych i rozwojowych, "ostatecznym celem tych wysiłków jest zmniejszenie suwerenności zarówno poszczególnych narodów, jak i ludzi".
Celem jest konsolidacja władzy na poziomie krajowym, a nawet międzynarodowym. "Intencją tych, którzy forsują ten program, nie jest uratowanie planety, jak twierdzą, ale zwiększenie kontroli nad ludźmi" - powiedział.
Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ – Agenda 2030
Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej państwa członkowskie zatwierdziły Cele Zrównoważonego Rozwoju, często znane jako Agenda 2030, w 2015 r. jako mapę drogową "transformacji naszego świata". 17 celów zawiera 169 celów obejmujących każdy aspekt gospodarki i życia ludzkiego i są ogłaszane przez najwyższych urzędników ONZ jako "główny plan dla ludzkości" i globalna "deklaracja współzależności".
Preambuła dokumentu stwierdza, że "nikt nie pozostanie w tyle" i stwierdza, że "wszystkie kraje i wszystkie zainteresowane strony, działając we współpracy partnerskiej, wdrożą ten plan".
Cel 10 planu ONZ obejmuje, między innymi, redystrybucję bogactwa w skali krajowej i światowej, oprócz "fundamentalnych zmian w sposobie, w jaki nasze społeczeństwa produkują i konsumują towary i usługi".
Cele zrównoważonego rozwoju kładą nacisk na wykorzystanie rządów do zreformowania całej działalności gospodarczej, a cel 12 wymaga "zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji".
Kilka konkretnych celów wymienionych w celu 12 jest ściśle związanych z praktykami rolniczymi, które zagrażają produkcji żywności. Należą do nich "zrównoważone zarządzanie i efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych".
Dokument wymaga "przyjaznego dla środowiska zarządzania chemikaliami i wszystkimi odpadami w całym ich cyklu życia, zgodnie z uzgodnionymi ramami międzynarodowymi", co jest być może bardziej znaczące.
W rezultacie "znacznie zmniejszają ich uwalnianie do powietrza, wody i gleby w celu zminimalizowania ich niekorzystnego wpływu na zdrowie ludzkie i środowisko", w szczególności dla rolników.
Cel 14 celów zrównoważonego rozwoju, który obejmuje "wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia mórz, w szczególności pochodzące z działalności lądowej, w tym [...] zanieczyszczenie substancjami odżywczymi" to kolejny cel zrównoważonego rozwoju, który jest bezpośrednio związany z tym, co krytycy nazwali "wojną z rolnikami". Rolnictwo i produkcja żywności są często wymieniane przez ONZ jako zagrożenia dla oceanu.
Na czele oskarżenia stoi Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), która jest nadzorowana przez Qu Dongyu, byłego wiceministra rolnictwa i spraw wiejskich KPCh.
Organ ONZ prosi o poważne ograniczenia w stosowaniu nawozów, pestycydów, emisji i wody w sektorze rolnym w swoim raporcie z 2014 r. "Budowanie wspólnej wizji zrównoważonej żywności i rolnictwa: zasady i podejścia".
Według raportu FAO "nadmierne stosowanie nawozów azotowych jest główną przyczyną zanieczyszczenia wody i emisji gazów cieplarnianych". To stwierdzenie służy jako ilustracja tego, jak rolnictwo musi zostać przekształcone, aby zostało uznane przez ONZ za zrównoważone.
Źródło: GreatGameIndia.com
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://humansbefree.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz