Poddawanie dzieci nadzorowi i ograniczanie im dostępu do informacji nie czyni ich bezpieczniejszymi – w rzeczywistości badania sugerują coś wręcz przeciwnego. Niestety te taktyki są te zatwierdzone przez Ustawę o bezpieczeństwie w Internecie dla dzieci z 2022 r. (KOSA), wprowadzoną przez Sens. Blumenthal i Blackburn. Ustawa zasługuje na uznanie za próbę poprawy prywatności danych w Internecie dla młodych ludzi oraz za próbę aktualizacji Zasady Ochrony Prywatności Dzieci w Internecie z 1998 r. (COPPA). Ale jego plan wymagania nadzoru i cenzury od osób poniżej szesnastego roku życia znacznie zagroziłby prawom i bezpieczeństwu młodych ludzi w Internecie.
KOSA wymagałaby, co następuje:
- Nowy prawny obowiązek platform w celu zapobiegania pewnym szkodom: KOSA przedstawia szeroki zbiór treści, za które platformy mogą być pozwane, jeśli młodzi ludzie się z nimi zetkną, w tym "promowanie samookaleczenia, samobójstwa, zaburzeń odżywiania, nadużywania substancji i innych spraw, które stanowią zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego".
- Platformy wymuszające dostarczanie danych naukowcom
- Rozbudowany system weryfikacji wieku, prawdopodobnie prowadzony przez zewnętrznego dostawcę
- Kontrola rodzicielska, włączona i ustawiona na najwyższe ustawienia, w celu blokowania lub filtrowania szerokiej gamy treści
Istnieje wiele obaw związanych z tym planem. Kontrola rodzicielska w efekcie wymagałaby ogromnej liczby platform internetowych do tworzenia systemów dla rodziców do szpiegowania - i kontrolowania - rozmów, które młodzi ludzie mogą prowadzić online, i wymagałaby, aby te systemy były domyślnie włączone. Prawdopodobnie doprowadziłoby to również do dalszego śledzenia wszystkich użytkowników.
Zbieranie danych to plaga dla każdego internauty, niezależnie od wieku.
Aby uniknąć odpowiedzialności za spowodowanie wymienionych szkód, prawie każda platforma internetowa ukryłaby lub usunęła ogromne połacie treści. A ponieważ każdy z wymienionych obszarów zainteresowania obejmuje znaczące szare obszary, platformy będą nadmiernie cenzurować, próbując uniknąć nowych ryzyk związanych z odpowiedzialnością.
Wymagania te byłyby stosowane znacznie szerzej niż prawo, które KOSA ma nadzieję zaktualizować, COPPA. Podczas gdy COPPA ma zastosowanie do każdego poniżej trzynastego roku życia, KOSA miałaby zastosowanie do osób poniżej szesnastego roku życia - grupy wiekowej, w której organizacje praw dziecka zgadzają się, że ma większą potrzebę prywatności i niezależności niż młodsze nastolatki i dzieci. W przeciwieństwie do systemu samoweryfikacji wieku COPPA, KOSA autoryzowałaby federalne badanie "najbardziej technologicznie wykonalnych opcji opracowywania systemów weryfikacji wieku na poziomie urządzenia lub systemu operacyjnego".
Systemy weryfikacji wieku są niepokojące – wymaganie takich systemów może przekazać znaczną władzę i prywatne dane zewnętrznym firmom weryfikującym tożsamość, takim jak Clear lub ID.me. Ponadto taki system prawdopodobnie doprowadziłby platformy do stworzenia skomplikowanych systemów weryfikacji wieku dla wszystkich, co oznacza, że wszyscy użytkownicy musieliby przesyłać dane osobowe.
Wreszcie, niewiarygodnie szeroka definicja platformy objętej KOSA obejmowałaby każdą "komercyjną aplikację lub usługę elektroniczną, która łączy się z Internetem i która jest używana lub jest w uzasadniony sposób wykorzystywana przez osobę niepełnoletnią".
Prawdopodobnie obejmowałoby to wszystko, od iMessage i Signal firmy Apple po przeglądarki internetowe, aplikacje e-mail i oprogramowanie VPN, a także platformy takie jak Facebook i TikTok - platformy o bardzo różnych bazach użytkowników i zastosowaniach.
Nie jest również jasne, jak głęboko w "stos technologiczny" taki wymóg dotarłby - hosty internetowe lub rejestry domen prawdopodobnie nie są zamierzonymi platformami dla KOSA, ale w zależności od interpretacji mogą podlegać jego wymaganiom.
Ustawa budzi obawy o to, w jaki sposób dostawcy kompleksowych szyfrowanych platform komunikacyjnych, takich jak iMessage, Signal i WhatsApp, zinterpretowaliby swój obowiązek monitorowania komunikacji nieletnich, z możliwością, że firmy po prostu naruszą szyfrowanie, aby uniknąć sporów sądowych.
Cenzura Nie Jest Odpowiedzią
KOSA zmusiłaby strony do używania filtrów do blokowania treści - filtrów, które widzieliśmy raz po raz, nie odróżniają właściwie "dobrej" mowy od "złej" mowy. Rodzaje treści atakowanych przez KOSA są złożone i często niebezpieczne - ale omawianie ich nie jest domyślnie złe.
Bardzo trudno jest odróżnić nieletnich prowadzących dyskusje na te tematy w sposób, który ich zachęca, w przeciwieństwie do sposobu, który ich zniechęca. Zgodnie z tą ustawą wszelka dyskusja i oglądanie tych tematów przez nieletnich powinno być zablokowane.
Prawo wymaga, aby platformy zakazały potencjalnie nieskończonej kategorii "innych spraw, które stanowią zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego.
Istnieją już badania pokazujące, że takie zakazy nie działają: kiedy Tumblr zakazał dyskusji na temat anoreksji, odkrył, że słowa kluczowe używane w treściach pro-anoreksji były tymi samymi, które były używane do zniechęcania do anoreksji. Inne badania wykazały, że zakazy takie jak te ułatwiają znalezienie treści, zmuszając ludzi do tworzenia nowych słów kluczowych w celu omówienia ich (na przykład "thinspiration" stał się "thynsperation").
Prawo wymaga również, aby platformy zakazały potencjalnie nieskończonej kategorii "innych spraw, które stanowią zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego". Jak widzieliśmy w przeszłości, ilekroć legalność materiału jest do interpretacji, jest o wiele bardziej prawdopodobne, że zostanie on całkowicie zakazany, pozostawiając ogromne w tym, jakie informacje są dostępne online. Prawo poważnie zagroziłoby dostępowi do informacji nastolatkom, którzy mogą chcieć odkrywać pomysły bez wiedzy i zgody rodziców.
Na przykład mogą mieć pytania dotyczące zdrowia seksualnego, o które nie czują się bezpiecznie, pytając rodziców, lub mogą chcieć pomóc przyjacielowi z zaburzeniami odżywiania lub problemem nadużywania substancji. (Badania wykazał, że znaczna większość młodych ludzi korzystała z Internetu do badań związanych ze zdrowiem.)
KOSA pozwoliłaby poszczególnym prokuratorom generalnym na wnoszenie powództw przeciwko platformom, gdy mieszkańcy stanu są "zagrożeni lub negatywnie dotknięci zaangażowaniem jakiejkolwiek osoby w praktykę, która narusza tę ustawę". Pozostawia to poszczególnym prokuratorom generalnym decyzję, jakie tematy stanowią zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego. Współautor tej ustawy, senator Blackburn z Tennessee, określił edukację na temat dyskryminacji rasowej jako "niebezpieczną dla dzieci". Wiele państw zgodziło się, a ostatnio zdecydowało się ograniczyć publiczną edukację na temat historii dyskryminacji rasowej, płciowej i seksualnej.
Niedawno gubernator Teksasu polecił stanowemu Departamentowi Rodziny i Usług Ochronnych zbadanie opieki afirmującej płeć jako wykorzystywania dzieci. KOSA upoważniłaby prokuratora generalnego Teksasu do zdefiniowania materiałów szkodliwych dla dzieci, a obecna pozycja państwa obejmowałaby zasoby dla transpłciowej młodzieży. Pozwoliłoby to państwu zmusić usługi online do usunięcia i zablokowania dostępu do tego materiału wszędzie - nie tylko w Teksasie. Nie wspominając już o częstym łączeniu przez platformy technologiczne treści LGBTQ z niebezpiecznymi materiałami "o charakterze jednoznacznie seksualnym". KOSA może spowodować utratę dostępu do informacji, które zdecydowana większość ludzi zgodziłaby się, że nie są niebezpieczne, ale są atakowane politycznie.
Nadzór Nie Jest Odpowiedzią
Niektóre uzasadnione obawy napędzają KOSA. Zbieranie danych to plaga dla każdego internauty, niezależnie od wieku. Inwazyjne śledzenie młodych ludzi przez platformy internetowe jest szczególnie szkodliwe – na przykład EFF od dawna sprzeciwia się zdalnemu nadzorowi.
Ale odpowiedzią na nasz brak prywatności nie jest dalsze śledzenie. Pomimo rosnącej wszechobecności technologii, która to ułatwia, nadzór nad młodymi ludźmi jest dla nich w rzeczywistości zły, nawet w najzdrowszym gospodarstwie domowym, i nie jest rozwiązaniem pomagającym młodym ludziom poruszać się po Internecie. Rodzice są zainteresowani decydowaniem o tym, co ich dzieci mogą oglądać w Internecie, ale nikt nie może twierdzić, że to zainteresowanie jest takie samo, jeśli dziecko ma pięć lub piętnaście lat.
KOSA umieściłaby wszystkie dzieci poniżej szesnastego roku życia w tej samej grupie i wymagałaby, aby określone rodzaje treści były przed nimi ukryte, a inne treści były śledzone i rejestrowane przez narzędzia rodzicielskie. Zmusiłoby to platformy do dokładniejszego obserwowania tego, co robią wszyscy użytkownicy.
Kontrola rodzicielska KOSA domyślnie dałaby rodzicom dostęp do monitorowania i kontrolowania korzystania z Internetu przez młodą osobę. Podczas gdy narzędzie takie jak Apple Screen Time pozwala rodzicom ograniczyć dostęp do niektórych aplikacji lub ograniczyć ich użycie do określonych godzin, platformy musiałyby zrobić znacznie więcej w ramach KOSA.
Musieliby zaoferować rodzicom możliwość modyfikowania wyników dowolnego algorytmicznego systemu rekomendacji, "w tym prawa do rezygnacji lub obniżenia rangi typów lub kategorii rekomendacji", skutecznie decydując dla młodych ludzi, co widzą – lub nie widzą – w Internecie. Dałoby to również rodzicom możliwość całkowitego usunięcia konta dziecka, jeśli nie są zadowoleni z korzystania z platformy.
Odpowiedzią na nasz brak prywatności nie jest dalsze śledzenie.
Ustawa zajmuje się systemami algorytmicznymi, wymagając, aby platformy zapewniały "przegląd tego, w jaki sposób algorytmiczne systemy rekomendacji są wykorzystywane ... w celu dostarczania informacji użytkownikom platformy, którzy są nieletni, w tym w jaki sposób takie systemy wykorzystują dane osobowe należące do nieletnich." Przejrzystość dotycząca sposobu działania algorytmów platformy oraz narzędzia umożliwiające użytkownikom otwieranie się i tworzenie własnych kanałów mają kluczowe znaczenie dla szerszego zrozumienia algorytmicznej kuracji, rodzaju treści, które może zachęcić, i konsekwencji, jakie może mieć.
EFF wspiera również zapewnienie użytkownikom większej kontroli nad treściami, które widzą online. Ale KOSA wymaga, aby rodzice mogli zrezygnować lub obniżyć rangę typów lub kategorii rekomendacji, bez zgody lub wiedzy użytkownika, w tym nastoletnich użytkowników.
Wreszcie, zgodnie z KOSA, platformy byłyby zobowiązane do zapobiegania wzorcom użytkowania, które wskazują na uzależnienie, oraz do oferowania rodzicom możliwości ograniczenia funkcji, które "zwiększają, podtrzymują lub rozszerzają korzystanie z platformy objętej platformą przez osobę niepełnoletnią, takich jak automatyczne odtwarzanie multimediów, nagrody za czas spędzony na platformie i powiadomienia". Podczas gdy minimalizowanie ciemnych wzorców, które mogą nakłonić użytkowników do rezygnacji z danych osobowych, jest chwalebnym celem, określenie, które cechy "powodują uzależnienie", jest bardzo napięte.
Jeśli szesnastolatek spędza trzy godziny dziennie na Discordzie, pracując w szkole lub dyskutując o muzyce z przyjaciółmi, czy kwalifikuje się to jako "uzależniające" zachowanie? KOSA prawdopodobnie obejmowałaby funkcje tak różne, jak automatyczne odtwarzanie odcinków przez Netflix i powiadomienia o nowych wiadomościach iMessage. Połączenie tych cech pod nagłówkiem "uzależniający" nie rozumie, które ciemne wzorce faktycznie szkodzą użytkownikom, w tym młodym ludziom.
EFF od dawna wspiera kompleksowe przepisy dotyczące prywatności danych dla wszystkich użytkowników. Ale ustawa o bezpieczeństwie dzieci w Internecie nie chroni prywatności dzieci ani dorosłych. Jest to ciężki plan, aby zmusić firmy technologiczne do szpiegowania młodych ludzi i powstrzymania ich przed dostępem do treści, które "nie są w ich najlepszym interesie", zgodnie z definicją rządu i interpretacją platform technologicznych.
Źródło: EFF.org
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://humansbefree.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz