AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: John Rossomando za pośrednictwem The Epoch Times,
Utrudnianie przez Turcję członkostwa Szwecji i Finlandii w NATO powinno zwrócić uwagę na rażące lekceważenie praw człowieka, suwerenności narodowej i agresji tureckiego prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana. Turcja domaga się, aby Finlandia i Szwecja przestały ukrywać członków Partii Pracujących Kurdystanu (PKK) i gülenistów, których Erdoğan uważa za terrorystów.
Erdoğan osobiście dążył do pokoju z PKK, dopóki nie wycofał się z porozumienia pokojowego w 2015 roku. Jednocześnie turecka agresja i wspieranie grup dżihadystycznych, w tym Al-Kaidy i ISIS, napędza napływ uchodźców do Europy.
"Erdogan wykorzystał ważną rolę Turcji, aby wycofać się ze swoich obietnic i naciskać na swój osobisty program" - powiedziała mi prawniczka zajmująca się prawami człowieka i analityk geopolityczna Irina Tsukerman.
Analitycy tureckiej polityki widzą tu wewnętrzną motywację polityczną Erdoğana.
Mieszkający w Sztokholmie turecki dziennikarz Abdullah Bozkurt, który redagował niezależną gazetę Today's Zaman przed zamknięciem jej przez rząd Erdoğana w 2016 roku, widzi wewnętrzne względy w ingerencji tureckiego prezydenta i chęci wpłynięcia na administrację Bidena. Bozkurt zauważył, że Erdoğan poprosił nawet uwięzionego przywódcę PKK o napisanie listu popierającego kampanię erdoğana na prezydenta w ostatnich wyborach.
"Prawdziwym przesłaniem, które próbował wysłać do administracji Bidena, było to, że chce usiąść przy stole i negocjować z nimi". Bozkurt powiedział mi, zauważając, że Erdoğan prawdopodobnie chce pomocy w powstrzymaniu zbliżającego się procesu Halkbanku, tureckiego banku państwowego, który opiera się na wcześniejszej sprawie Hakan Atilla / Reza Zarrab, która wykazała, że bank był rzekomo zaangażowany w pomoc Iranowi w uniknięciu sankcji poprzez pranie pieniędzy za pośrednictwem amerykańskiego systemu finansowego.
"Ma nadzieję wywrzeć presję na administrację Bidena, aby ingerowała w proces sądowy i uciszyła, tak jak to zrobił w Turcji, sprawę". Bozkurt powiedział.
Erdoğan obawia się, że jest bezpośrednio zamieszany w sprawę, ponieważ rzekomo osobiście zatwierdził wykorzystanie Halkbanku do przenoszenia funduszy w imieniu Iranu, powiedział Bozkurt.
Turecki minister spraw zagranicznych Mevlut Casuvoglu w zeszłym miesiącu poruszył tę kwestię z sekretarzem stanu Antonym Blinkenem, twierdząc, że Halkbank, dla którego pracował Atilla, był bankiem rządu tureckiego i był odporny na prawo USA. Prezydent Joe Biden zlekceważył Erdoğana zeszłej jesieni podczas otwarcia Zgromadzenia Ogólnego ONZ, a prezydent Turcji ma nadzieję zwrócić na siebie uwagę Bidena, wstrzymując przystąpienie Szwecji i Finlandii do NATO, powiedział Bozkurt.
Musi zagrać te relacje [ze Stanami Zjednoczonymi] tureckiej opinii publicznej i powiedzieć: "Jestem przywódcą, który może zawrzeć umowę tu i tam z bardzo potężnymi postaciami na świecie". Bozkurt powiedział.
"On w ogóle nie dba o PKK; Erdoğan targowałby się z diabłem o wszystko, na czym mu zależy".
Odrzuca retorykę o PKK i gülenistach jako "opakowanie", ponieważ Szwecja nie może zaoferować niczego wartościowego.
Były syryjski opozycjonista Kamal al-Labwani, który w przeszłości pracował z Turkami i podobnie mieszka w Szwecji, zgadza się z tym. Szwedzka Partia Lewicy obejmuje zwolenników PKK według al-Labwani.
"Jest głównie zainteresowany tymi wyborami w 2023 roku i nie zajdzie daleko z powodu pojednania między nim a tureckim głębokim państwem, które doprowadziło do zbliżenia z większością krajów regionu i Zachodu" - powiedział mi al-Labwani.
Problem natownej Turcji jest jednym z jego własnych tworów. Sojusz bardziej martwił się wykorzystaniem Turcji jako środka przeciw Rosji, szczególnie po inwazji na wschodnią Ukrainę w 2014 roku i aneksji Krymu, niż nikczemnymi działaniami Turcji. Potrzebuje tureckiego wsparcia, aby utrzymać strategiczną cieśninę Bosfor zamkniętą na mocy konwencji z Montreux z 1936 r. i utrzymać rosyjską Flotę Czarnomorską na Morzu Czarnym.
NATO odwróciło wzrok, podczas gdy Erdoğan oczyścił tureckie siły zbrojne z pronatowskich świeckich oficerów i zastąpił je islamistycznymi i ultranacjonalistycznymi w ciągu ostatniej dekady. Erdoğan zlikwidował krytyczne media, podobnie jak Władimir Putin. Nasz sojusznik z NATO wspiera paramilitarną organizację SADAT, która szerzy dżihadyzm w całym świecie islamskim, podobnie jak rosyjska paramilitarna grupa Wagnera, która działa w imieniu interesów Putina. Militarnie zagraża sąsiedniemu członkowi NATO Grecji i wielokrotnie najeżdżał Syrię. Blinken ostrzegł Turcję przed dalszymi operacjami wojskowymi w Syrii 1 czerwca. Kurdyjscy aktywiści oskarżają Ankarę o systematyczne czystki etniczne.
Tureccy agenci uprowadzili wyznawców wygnanego tureckiego duchownego muzułmańskiego Fethullaha Gülena z całego świata i przywieźli ich z powrotem do Turcji w następstwie próby zamachu stanu pod fałszywą flagą w lipcu 2016 r. Gülen i jego zwolennicy byli zdecydowanymi przeciwnikami polityki Erdoğana.
Erdoğan przez ostatnią dekadę grał po obu stronach barykady z Rosją. Z jednej strony była Turcja, która zestrzeliła rosyjski odrzutowiec w 2015 roku i sprzedała Ukrainie drony Bayraktar wyprodukowane przez firmę należącą do zięcia Erdoğana. Z drugiej strony mieliśmy Turcję, która zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby zirytować swoich partnerów z NATO, kupując potężny rosyjski system rakiet przeciwlotniczych S-400.
Sojusz pomógł umożliwić rozwój obecnego impasu, przymykając oko na tajne poparcie Turcji dla dżihadystów ISIS i Al-Kaidy, które wymagało użycia kurdyjskich bojowników do odparcia ISIS. Turecki Wywiad Narodowy (MIT) pomógł dziesiątkom tysięcy dżihadystów z Al-Kaidy, a później ISIS, przekroczyć jej terytorium, aby walczyć w Syrii, a także przeszkolił ich. NATO pomogło również stworzyć napływ uchodźców z Syrii, uzbrajając i wspierając powstanie przeciwko Assadowi, które rozpoczęło się w 2011 roku. Samoloty NATO podobno przewoziły libijską broń do Turcji z Libii od końca 2011 roku przy tajnym wsparciu administracji Obamy.
"Antydemokratyczna natura Turcji to nie tylko zły wygląd sojuszu, który twierdzi, że jest oparty na zasadach demokratycznych. Podważa również bezpieczeństwo NATO. Turcja dzierży swoje weto w sojuszu jak pałeczkę, uderzając w swoich sojuszników w niepowiązanych kwestiach, aby ukarać ją za to, że nie potwierdziła obsesji Erdoğana na punkcie karania Kurdów. Erdoğan jest w nim za to, czego chce Erdoğan – a to często nie jest zgodne z interesem i bezpieczeństwem sojuszu" – napisała w Chicago Tribune była amerykańska dyplomatka Elizabeth Shackelford.
Statut sojuszu uniemożliwia zawieszenie lub wydalenie członka; W związku z tym Erdoğan wierzy, że może działać bezkarnie i trzymać sojusz jako zakładnika. Kurdyjski aktywista Hadi Elis oskarża NATO o antykurdyjskie charakter.
"[To] działa zgodnie z turecką polityką przeciwko irackim i syryjskim Kurdom" – powiedział mi Elis. "Zachodnia koalicja [...] zaczęli dystansować się od Kurdów, ponieważ Turcja wykorzystywała wszystkie więzi handlowe i inne, aby dać im ciężkie czasy. Nikt nie chciał konfrontować się z antykurdyjską polityką Turcji".
Nadszedł czas, aby sojusz zajął stanowisko przeciwko złemu zachowaniu Turcji, zwłaszcza teraz, gdy Turcy grożą trzecią inwazją na Syrię w ciągu ośmiu lat. Zachód polegał na powiązanych z PKK Syryjskich Ludowych Jednostkach Obrony (YPG w języku kurdyjskim), aby utrzymać ISIS w ryzach. Dowodzone przez YPG Syryjskie Siły Demokratyczne (SDF) ostrzegają, że ISIS wraca do Syrii, a turecka inwazja tylko zdestabilizowałaby i uciskała Kurdów i syryjskich chrześcijan, którzy mieszkają w proponowanym obszarze buforowym wzdłuż granicy Turcji z Syrią.
Dowódca sił kurdyjskich powiedział, że zwróci się do reżimu Assada, jeśli Turcja dokona inwazji.
"Usprawiedliwienia dla ugłaskiwania Erdogana nigdy nie służyły dobrze NATO i utrudniały ograniczanie innych nieuczciwych aktorów i zachowanie wiarygodności w zakresie praw człowieka" - powiedział TSukerman.
Powinna również pilnie doprowadzić do znalezienia wynegocjowanego rozwiązania wojny Turcji z mniejszością kurdyjską we wschodniej części kraju i uczynić z niej europejski priorytet. Firmy, fundacje non-profit, podmioty religijne i banki powiązane z Erdoğanem i jego agresją militarną powinny zostać odcięte od globalnej gospodarki. A Turcji należy przypomnieć, że członkowie NATO mogą równie łatwo dać Kurdom możliwość obrony przed turecką agresją, jak Ukraina została obroniona przed rosyjską agresją w celu jej zaprzestania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz