Jakie są nieujawnione składniki zawarte w tak zwanych szczepionkach Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen CoV-19? Aby odpowiedzieć na to pytanie, wodna frakcja szczepionek Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen została pobrana z każdej krowy, a następnie obserwowana oddzielnie pod mikroskopem z kontrastem fazowym przy powiększeniach od 100x, 600x do 1500x, wykazując anatomiczne oznaki występowania małych cząstek grafenu. Tlenek (rGO) kontra Choucair i wsp., 2009 rGO mikrografie do identyfikacji i weryfikacji [3]
Fazy analizy wodnych frakcji szczepionek Próbki chłodzone były przetwarzane w sterylnych warunkach, przy użyciu komory z przepływem laminarnym i wysterylizowanych artykułów laboratoryjnych.
Etapami analizy były: 1. Rozcieńczenie w 0,9% sterylnym roztworze fizjologicznym (0,45 ml + 1,2 ml) 2. Frakcjonowanie według polarności: 1,2 ml heksanu + 120 ul próbki RD1 3. Ekstrakcja hydrofilowej wodnej pHazy 4. Skanowanie spektroskopowe absorpcji UV i fluorescencji 5. Ekstrakcja i oznaczenie ilościowe RNA w próbce 6. Mikroskopia elektronowa i optyczna pHazy wodnej Składniki „szczepionki” firmy Pfizer nie zostały ujawnione Mikrofotografie na rycinach 2 i 3 uzyskano przy użyciu kontrastowej mikroskopii optycznej pHazy 100X, 600X i 1500X, ciemnego pola i jasnego pola [3]. Po lewej stronie każdej fotomikrografii zostaną wyświetlone fotomikrografie uzyskane z wodnej frakcji szczepionki Pfizer zawierającej rGO. Po prawej stronie każdej mikrofotografii zostanie wyświetlone dopasowanie ze znanych źródeł zawierające rGO do walidacji anatomicznej . Obserwacje pod mikroskopem z kontrastem pH, ciemnym i jasnym polem, transmisją i skanowaniem pod mikroskopem elektronowym szczepionek firmy Pfizer, w tym szczepionek firm Moderna, Astrazeneca i Janssen, ujawniły pewne jednostki, które mogą być paskami grafenu, jak pokazano poniżej na rysunku 3.
Figura 2 przedstawia obraz frakcji wodnej z próbki szczepionki Pfizer (po lewej) i standardu zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (po prawej) (Sigma-777684). Mikroskopia optyczna, 100X
Figura 3 - Obrazy wodnych frakcji zawierających zredukowany tlenek grafenu z próbki szczepionki Pfizer (po lewej) i standard sonikowanego zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (po prawej) (Sigma-777684). Optyczna mikroskopia kontrastowa z pHazą, 600X. Ponadto, raport Muestra RD1, La Quinta Columna, 28 czerwca 2021 r.; detekcja tlenku grafenu w zawiesinie wodnej; Delgado Martin, Campra Madryt potwierdza nasze wyniki. [4]
Rysunek 4 przedstawia kapsyd liposomalny zawierający rGO, który firma Pfizer wykorzystuje w swoim produkcie do dostarczania tlenku grafenu poprzez przyłączenie kapsydu liposomalnego do określonych cząsteczek mRNA w celu kierowania zawartością liposomów fGO do określonych narządów, gruczołów i tkanek, tj. jajników i jąder, szpiku kości, serce i mózg. Obraz uzyskano z preparatu SEM-Cryo. W celu ostatecznej identyfikacji grafenu metodą TEM konieczne jest uzupełnienie obserwacji o charakterystykę strukturalną poprzez uzyskanie standardowej próbki o charakterystycznej dyfrakcji elektronowej (tak jak na rysunku „b” pokazanym poniżej) [4] Standardowa próbka odpowiadająca grafitowi lub grafenowi ma symetrię heksagonalną i ogólnie ma kilka koncentrycznych sześciokątów.
Figura 4b przedstawia dyfraktogram rentgenowski cząstek grafenu. [4]
Stosując transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM) zaobserwowaliśmy matrycę lub skomplikowaną sieć elastycznych półprzezroczystych arkuszy rGO złożonych z mieszaniną ciemniejszych wielowarstwowych aglomeratów i jaśniej zabarwionych monowarstw, jak pokazano na rysunku 5. [3] [4]
Rysunek 5 przedstawia klaster nanocząstek grafenu w szczepionce firmy Pfizer. Wyglądają jak agregaty. Ciemniejsze obszary liniowe na rysunku 5 wydają się być miejscowym nakładaniem się arkuszy i lokalnym układem poszczególnych arkuszy równolegle do wiązki elektronów.[5] Po siatce pojawia się duża gęstość niezidentyfikowanych zaokrąglonych i eliptycznych wyraźnych kształtów, prawdopodobnie odpowiadająca otworom generowanym przez mechaniczne wymuszanie siatki rGO podczas obróbki, jak pokazano na rysunku 6. [4] [5]
Figura 6 przedstawia obserwację pod mikroskopem TEM pokazującą zredukowane cząstki tlenku grafenu w „szczepionce” firmy Pfizer. Dyfraktometria rentgenowska ujawnia ich naturę jako krystalicznych nanocząstek opartych na węglu rGO. Dowody te zostały początkowo odkryte przez Muestra RD1 i opublikowane w Raporcie La Quinta Columna, 28 czerwca 2021 r.; detekcja tlenku grafenu w zawiesinie wodnej; Delgado Martin, Campra Madryt. [4]
Spektroskopia rentgenowska z dyspersją energii ujawnia rGO w szczepionce Pfizer [5] [6] [7] Ciekłą frakcję szczepionki Pfizer analizowano następnie pod kątem zawartości chemicznej i pierwiastkowej przy użyciu spektroskopii rentgenowskiej z dyspersją energii ( EDS ), jak pokazano na Figurze 6 . Widmo EDS wykazało obecność węgla, tlenu poprzez weryfikację pierwiastków rGO oraz sodu i chlorku, ponieważ próbka pokazana na rysunkach 2, 3, 5 i 6 została rozcieńczona w roztworze soli.
Rysunek 7 przedstawia widmo EDS „szczepionki” firmy Pfizer pod mikroskopem ESEM w połączeniu z mikrosondą rentgenowską EDS (oś X = KeV, oś Y = zliczenia), która identyfikuje węgiel, tlen, sód i chlorki
Ilościowa ocena mRNA w szczepionce Pfizer Oznaczenie ilościowe RNA w próbce firmy Pfizer przeprowadzono przy użyciu konwencjonalnych protokołów (Fisher). Zgodnie ze specyficznym oprogramowaniem kontrolującym kalibrację spektrofotometru NanoDropTM 2000 (Thermofisher), widmo absorpcji UV całej frakcji wodnej skorelowano z 747 ng/ul nieznanych absorbentów. Jednak po ekstrakcji RNA za pomocą komercyjnego zestawu (Thermofisher), kwantyfikacja za pomocą sondy fluorescencyjnej Qbit specyficznej dla RNA (Thermofisher) wykazała, że tylko 6 t ug/ul może być związane z obecnością RNA. Widmo było kompatybilne z pikiem rGO 270 nm. Zgodnie z przedstawionymi tutaj obrazami mikroskopowymi, większość tej absorbancji może być spowodowana warstwami grafenopodobnymi, obfitującymi w zawiesinę płynów w próbce. Wnioski są dodatkowo poparte wysoką fluorescencją próbki z maksimum przy 340 nm, zgodnie z wartościami szczytowymi dla rGO. Należy pamiętać, że RNA nie wykazuje spontanicznej fluorescencji pod wpływem promieniowania UV.
Rysunek 8 – Widmo UV frakcji wodnej próbki szczepionki Pfizer [1] [2] [3] [5] [6]
Test fluorescencji ultrafioletowej frakcji wodnej Pfizer dla zredukowanego tlenku grafenu (rGO) [6] Absorpcję w ultrafiolecie i widma fluorescencyjne otrzymano za pomocą spektrofotometru Cytation 5 Cell Imaging Multi-Mode Reader (BioteK). Widmo absorbancji UV potwierdziło maksymalny pik przy 270 nm, zgodny z obecnością cząstek rGO. Maksimum fluorescencji UV przy 340 nm również sugeruje obecność znacznych ilości rGO w próbce (Bano i wsp., 2019).
Figura 9 - Widma absorpcji UV i fluorescencji uzyskano za pomocą spektrofotometru Cytation 5 Cell Imaging Multi-Mode Reader (BioteK). Widmo absorbancji UV potwierdziło maksymalny pik przy 270 nm, zgodny z obecnością rGO. Maksimum fluorescencji UV przy 340 nm również sugeruje obecność znacznych ilości rGO w próbce (Bano i wsp., 2019).
Figura 10 - Analiza spektroskopowa UV wykazała adsorpcję spowodowaną obecnością zredukowanego tlenku grafenu, potwierdzoną obserwacją pod mikroskopem widocznym w ultrafiolecie. Rysunki 11 i 12 poniżej przedstawiają mikrografię różnych mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane w tak zwanych „szczepionkach” Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen i przeanalizowane pod mikroskopem elektronowym (SEM) w połączeniu z x- mikrosonda rentgenowska systemu dyspersji energii (EDS), która ujawnia rozmiar artykułu, rozkład składu oraz chemiczny charakter mikro- i nanocząstek obserwowanych podczas obserwacji [6] [7] [8]
Rysunek 11 przedstawia ostre szczątki o długości 20 mikronów zidentyfikowane w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer zawierającej węgiel, tlen, chrom, siarkę, glin, chlorki, azot.
Rysunek 12 przedstawia cząstki stałe o długości 20 mikronów zidentyfikowane w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer. Składa się z węgla, tlenu, chromu, siarki, glinu, chlorku i azotu.
Rysunki 13 i 14 poniżej przedstawiają mikrografię różnych mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane w tak zwanych „szczepionkach” firmy Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen i przeanalizowane pod mikroskopem elektronowym (SEM) w połączeniu z x- mikrosonda rentgenowska systemu dyspersji energii (EDS), która ujawnia rozmiar artykułu, rozkład składu i chemiczny charakter mikro- i nanocząstek obserwowanych podczas obserwacji.
Czy w „szczepionkach” firmy Pfizer znajdują się pasożyty? Wydłużone ciało o wielkości 50 mikronów, jak pokazano na rycinie 13, jest tajemniczą i ostrą obecnością w szczepionce Pfizera. Pojawia się i jest identyfikowany anatomicznie jako pasożyt Trypanosoma cruzi, którego kilka wariantów jest śmiertelnych i jest jedną z wielu przyczyn zespołu nabytego niedoboru odporności lub AIDS. [Atlas parazytologii człowieka, wydanie czwarte, Lawrence Ash i Thomas Orithel, strony 174 do 178] [9]
Rycina 13 przedstawia pasożyta Trypanosoma o długości około 20 mikronów, który znajduje się w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer. Składa się z węgla, tlenu, chromu, siarki, glinu, chlorku i azotu.
Mikroskopia kontrastowa pHazy żywej krwi pasożyta Trypanosoma cruzi [9]
Rysunek 14 przedstawia skład nanocząstek, w tym węgla, tlenu, chromu, siarki, glinu, chlorku i azotu, również obecnych w „szczepionkach” CoV-19.
Rysunek 13 identyfikuje związek nanocząstek
Rysunki 15 i 16 poniżej przedstawiają mikrografię kilku mikro- i nanocząstek, które zostały zidentyfikowane i przeanalizowane za pomocą środowiskowego skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) w połączeniu z mikrosondą rentgenowską systemu dyspersji energii (EDS), która ujawnia chemiczny charakter obserwowane mikro i nanocząstki oraz ich morfologia. Białe cząstki o długości 2 mikronów składają się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Rysunek 15 przedstawia nanocząstki i mikrony zidentyfikowane w „szczepionce” firmy Pfizer. Białe cząstki o długości 2 mikronów składają się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Rysunek 16 pokazuje, że dwumikronowa biała materia znajdująca się w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer składa się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Rysunki 17 i 18 przedstawiają identyfikację organicznej materii cząstek węgla, tlenu i azotu z agregatem osadzonych nanocząstek, w tym bizmutu, tytanu, wanadu, żelaza, miedzi, krzemu i aluminium, które zostały znalezione w tak zwanej „szczepionce” firmy Pfizer .
Rysunek 17 - przedstawia agregat organiczny (węgiel-tlen-azot) z osadzonymi nanocząstkami bizmutu, tytanu. wanad. żelazo, miedź, krzem, aluminium zawarte w „szczepionce!” Pfizer
Rysunek 18 – przedstawia agregat organiczny (węgiel-tlen-azot) z osadzonymi nanocząstkami bizmutu, tytanu. wanad. żelazo, miedź, krzem, aluminium zawarte w „szczepionce!” Pfizer
Składniki „Vaccino” Astrazeneca nie zostały ujawnione Rysunki 19 i 20 przedstawiają inżynieryjny agregat żelaza, chromu i niklu, znany również jako stal nierdzewna, zawierający mikro i nanocząstki wprowadzone i zidentyfikowane w „szczepionce” Astrazeneca, oglądane pod transmisyjnym mikroskopem elektronowym (TEM) i oznaczane ilościowo za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii, który ujawnia chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek oraz ich morfologię.
Rysunek 19 - Inżynieryjne kruszywo żelaza, chromu i niklu, znane również jako stal nierdzewna.
Rysunek 20 przedstawia cząstki nanocząstek określone ilościowo w „szczepionce” Astrazeneca za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii, która ujawnia chemiczny charakter obserwowanych mikro i nanocząstek. Wykorzystując narzędzie XRF (X-ray fluorescence) wykorzystano go do oceny adiuwantów w „szczepionce” Astrazeneca , która zidentyfikowała następujące cząsteczki histydyny, sacharozy, glikolu polietylenowego (PEG) i alkoholu etylowego, również zawarte w Pfizer i Moderna „szczepionki”. Wyniki tego testu można zobaczyć na rysunku 20. [10] Wiadomo, że wstrzykiwanie PEG i alkoholu etylowego jest rakotwórcze i genotoksyczne [10]. PEG był jedynym adiuwantem zadeklarowanym w karcie technicznej , który: wymienił składniki „szczepionki” Astrazeneca, ale zawarte w „szczepionkach” firmy Pfizer i Moderna .
Figura 21 przedstawia spektrum adiuwantów szczepionki AstraZeneca. Dla czterech cząsteczek zidentyfikowanych na podstawie widm referencyjnych zastosowano różne kolory. Stężenie względne jest obliczane na podstawie całek sygnałów odniesienia dla cząsteczek w widmie ilościowym uzyskanym przy cyklu roboczym 5 sekund z obliczonym T1 dłuższym niż 5 sekund.
Nieujawnione składniki „szczepionki” Janssena Figury 22 i 23 przedstawiają agregat organiczno-nieorganiczny zidentyfikowany w „szczepionce” Janssena. Cząsteczki składają się ze stali nierdzewnej i są sklejone „klejem węglowym” ze zredukowanego tlenku grafenu.[11] Agregat ten jest wysoce magnetyczny i może wywołać patologiczne krzepnięcie krwi oraz powstanie „efektu korony” lub „efektu białka kolczastego” z degeneracji błony komórkowej w wyniku interakcji z innymi dipolami.[11] Możesz zwizualizować te reakcje biologiczne lub przemiany komórkowe w żywej krwi pod kontrastem pHazy i mikroskopią ciemnego pola na rycinach 24, 25 i 26. [1] [12]
Rysunek 22 Agregacja węgla, tlenu, żelaza i niklu w stali nierdzewnej utrzymywana razem z tlenkiem grafenu
Rysunek 23 przedstawia pierwiastki węgla, tlenu, żelaza i niklu połączone razem z tlenkiem grafenu.
Efekt korony i efekt białka kolczastego Endogennie wytworzony „efekt korony” i „białko kolca” SĄ spowodowane zatruciem chemicznym i promieniowaniem zredukowanym tlenkiem grafenu i promieniowaniem mikrofalowym! [12] Rysunek 24 „Efekt koronowy” i endogenne tworzenie egzosomów w wyniku zatrucia chemicznego i popromiennego płynów naczyniowych i śródmiąższowych. Rysunek 25 pokazuje „efekt korony” i endogenne narodziny pików białka S1 spowodowane promieniowaniem i zatruciem chemicznym lub czymś, co nazywam „efektem piku białka”
Ryc. 26 Ta mikrofotografia pokazuje endogenne tworzenie „białka kolca” jako infekcję, a NIE infekcję!
Ryciny 24 i 25 powyżej przedstawiają „EFEKT KORONOWY ” na krwinkach czerwonych, a Rycina 26 przedstawia „EFEKT WZBOGACONEJ BIAŁKA” jest spowodowany niewyrównaną kwasicą płynów śródmiąższowych, a następnie naczyniowych z powodu kwaśnego trybu życia, a w szczególności narażenia na toksyczne pulsujące elektrony - pola magnetyczne o częstotliwości 2,4 GHz lub wyższej, zatrucie chemiczne ze spożytej żywności i wody, toksyczne kwaśne zanieczyszczenie powietrza i wreszcie inokulacja CoV-19 naładowana karłowatymi cząstkami chemicznymi! Proszę sprawdzić swoje uczucia i fałszywe przekonania w drzwiach, zanim przedwcześnie zrobisz sobie krzywdę![12]
Nieujawnione składniki „szczepionki” Moderny Ryciny 26 i 27 przedstawiają mieszaną jednostkę materii organicznej i nieorganicznej zawartą w „szczepionce” Moderny.
Transmisyjna mikroskopia elektronowa (TMS) i pomiar ilościowy za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii (EDS) ujawniły chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek.
Tak zwana „szczepionka” Moderna to węglowy substrat ze zredukowanego tlenku grafenu, w który wbudowane są niektóre nanocząsteczki. Nanocząstki składają się z węgla, azotu, tlenu, glinu, miedzi, żelaza i chloru [13].
Rysunek 26 Transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawnia związek tlenku grafenu z osadzoną materią organiczną i nieorganiczną
Rysunek 27 przedstawia osadzony cytotoksyczny nanocząstek
Figury 27 i 28 przedstawiają analizę, którą również przeprowadzono pod transmisyjną mikroskopią elektronową (TEM) i oznaczono ilościowo za pomocą mikrosondy rentgenowskiej systemu dyspersji energii (EDS) i ujawniły chemiczny charakter obserwowanych mikro- i nanocząstek. Zidentyfikowano wiele ciał obcych o kulistej morfologii z kilkoma wnękami w kształcie pęcherzyków.
Rysunek 29 pokazuje, że składają się one z węgla, azotu, tlenu, krzemu, ołowiu, kadmu i selenu. Ta wysoce toksyczna kompozycja nanocząsteczkowa to kropki kwantowe selenku kadmu, które są cytotoksyczne i genotoksyczne [14] [15].
Rysunek 27 pokazuje nanokropki w tlenku grafenu znalezione w „szczepionce” Moderny
Rysunek 28 pokazuje nanokropki w tlenku grafenu znalezione w „szczepionce” Moderny
Rysunek 29 pokazuje cytotoksyczny i genotoksyczny związek nanocząstek w tlenku grafenu znaleziony w „szczepionce” Moderny
Figury 30 i 31 dalsze analizy tak zwanej „szczepionki” Moderna wykazały 100 mikronowy symplast zredukowanego związku nanocząstkowego tlenku grafenu. RGO składa się z węgla i tlenu z zanieczyszczeniem nanocząstkami azotu, krzemu, fosforu i chloru.[16]
Rysunek 30 Transmisyjna mikroskopia elektronowa ujawnia duży, 100-mikronowy związek Symplast tlenku grafenu
Rysunek 31 ujawnia kompleks nanocząstek zawarty w „szczepionce” Moderny
Na rysunkach 32 i 33 pokazano niewielkie ilości tlenku grafenu na bazie węgla w „szczepionce” Moderna zmieszane z agregatami wypełnionymi nanocząstkami krzemianu glinu [17].
Rysunek 32 pokazuje kompleks tlenku grafenu i krzemianu glinu za pomocą transmisyjnej mikroskopii elektronowej
Rysunek 33 pokazuje nanoelementy tlenku grafenu i krzemianu glinu zawarte w „szczepionce” Moderny
Dyskusja Pandemia SARS-CoVid-2-19 skłoniła firmy farmaceutyczne do opracowania nowych leków, które nazwały szczepionkami. Mechanizm działania tych nowych leków, o którym mówi przemysł farmaceutyczny razem, jak zapisano w technologii produktów szczepionkowych, nie jest jasny dla dzisiejszych ekspertów medycznych, aby zrozumieć, że te nowe leki produkowane przez Pfizer-BionTech mRNA Vaccine , nowoczesny mRNA-Lonza -1273 Vaccine The szczepionka Oxford Serum Institute Astrazeneca i Janssen COVID -19 szczepionka , produkowany przez Janssen Biotech Inc, Johnson & Johnson Janssen Pharmaceutical Company NIE są to szczepionki, ale leki nanotechnologiczne, które działają jako terapia genowa. Nazwa „szczepionka” jest prawdopodobnie wybiegiem (oszustwem) używanym z powodów biurokratycznych i technokratycznych w celu uzyskania pilnego zatwierdzenia, ignorując wszystkie normalne zasady konieczne dla nowych leków, zwłaszcza tych obejmujących nowe mechanizmy nanotechnologiczne, które nigdy nie zostały opracowane ani nigdzie nie doświadczane przez ludzi , w dowolnym momencie historii świata. Wszystkie te tak zwane „szczepionki” są opatentowane i dlatego ich rzeczywista zawartość jest utrzymywana w tajemnicy nawet przed nabywcami, którzy oczywiście wykorzystują pieniądze podatników. W związku z tym konsumenci (płatnicy) nie mają informacji o tym, co dostają się do swojego organizmu poprzez szczepienie. Ludzkość trzymana jest w niewiedzy, jeśli chodzi o procesy technologiczne zaangażowanych nanocząstek, negatywny wpływ na komórki organizmu, ale przede wszystkim na możliwy magnetyczny, cytotoksyczny i genotoksyczny wpływ nanobiointerakcji na komórki krwi i ciała. To obecne badanie naukowe poprzez bezpośrednią analizę wspomnianych wcześniej tak zwanych „szczepionek” za pomocą oprzyrządowania technologii nanocząsteczkowej ujawnia niepokojące i zmieniające życie informacje dotyczące prawdy o rzeczywistej zawartości toksycznego kwasu w tak zwanych szczepionkach. Leki Pfizer, Moderna, Astrazeneca i Janssen NIE są „szczepionkami”, ale agregatami złożonych nanocząstek tlenku grafenu różnych nanoelementów przyłączonych do genetycznie zmodyfikowanych kwasów nukleinowych mRNA z abortowanych komórek zwierzęcych lub ludzkich komórek płodowych, jak widać i opisano powyżej. Po raz kolejny składniki tych tak zwanych szczepionek są silnie magnetycznie toksyczne, cytotoksyczne i genotoksyczne dla błon komórkowych roślin, owadów, ptaków, zwierząt i komórek ludzkich oraz ich genetyki, co już doprowadziło do poważnych obrażeń (szacowanych na ponad 500 mln ) i/lub ostateczną śmierć (szacowaną na ponad 35 milionów).[17] [18] przez [55] Tak zwani „eksperci” lub „medyczni uczeni” mówią CI, że szczepionki przeciwko CoV-2-19 są JEDYNYM sposobem na powstrzymanie rozprzestrzeniania się CoV-19… nawet jeśli NIE MA DOWODÓW na jego istnienie i NIE rozprzestrzenia się ona w sposób określony naukową metodą postulatów Kocha lub Riversa![54] Że są bezpieczne , pomimo udokumentowanych dowodów przeciwnych...[54] Że są skuteczne , nawet jeśli miliony "oznaczonych" ludzi zachorują, teoretycznie narażając się na NIE ISTNIEJĄCY WIRUS o nazwie CoV - 19 i umierając ... [55] NIE z powodu jakiejś fantomowej infekcji wirusowej, ale ze strachu lub fałszywych dowodów, które wydają się prawdziwe i toksyczne zawartość kwasu zmniejszonej tlenku grafenu jest dostarczany przez genetycznie zmodyfikowanego mRNA określonych celów w organizmie człowieka, której skutkiem patologicznej krzepnięcia krwi, niedotlenienia, hiperkapnia, niedotlenienie, a następnie śmierci przez uduszenie. [56] [57] [58] , że MUSISZ uzyskać CO NAJMNIEJ dwa uderzenia plus „dopalacz”, aby żyć „normalnym życiem”… I wkrótce powiedzą ci, że nie masz wyboru, jak tylko przestrzegać WSZYSTKICH ich MANDATÓW, nawet jeśli CDC i inne rządy, uniwersytety i instytuty medyczne przyznają na piśmie, że NIE mają izolacji „ZŁOTYCH STANDARDÓW” CoV - 2 teraz nazywany wirusem CoV - 19! [55] NIE MA WIRUSU KORONA i NIGDY NIE BYŁO! [56]
Pamiętać …
NIE POZWALAJ NIKOMU ODCIĄGNĄĆ Z TWOJEGO ZDROWIA I WOLNOŚCI! To TWOJE ciało, TWOJE życie i TWÓJ wybór! Wiedza to potęga. I jest to klucz do zrozumienia, dlaczego eksperymentalne szczepionki CoV-19 są tak niebezpieczne, pomimo oficjalnych korporacyjnych mediów tłumiących i cenzurujących każdego, kto odważy się mówić. Masz kontrolę nad swoim zdrowiem. Nie padnij ofiarą światowych rządów i biurokratów, którzy popychają wszystkich do zaszczepienia się. Miliardowy filantrop Bill Gates i miliarderzy z Big Tech uważają, że wiedzą, co jest najlepsze dla Ciebie i Twojej rodziny.
Bibliografia [1] Ou, L., Song, B., Liang, H. i in. Toksyczność nanocząstek z rodziny grafenów: ogólny przegląd pochodzenia i mechanizmów. Część Włókna Toxicol 13, 57 (2016). https://doi.org/10.1186/s12989-016-0168-y
[2] Young RO (2016) Patologiczna koagulacja krwi i mikotoksyczny test stresu oksydacyjnego (MOST). Int J Vaccini Vaccin 2 (6): 00048. DOI: 10.15406 / ijvv.2016.02.00048
[3] Xu i in., (2019) Identyfikacja tlenku grafenu i jego właściwości strukturalnych w rozpuszczalnikach za pomocą mikroskopii optycznej, RSC Adv., 9, 18559-18564
Zestaw 1-RNA Extraction https://www.fishersci.es/shop/products/ambion-purelink-rna-mini-kit7/10307963
2- NanoDrop™ https://www.thermofisher.com/order/catalog/product/ND-2000#/ND-2000
3- QUBIT2.0: https://www.thermofisher.com/es/es/home/references/newsletters-andjournals/bioprobes-journal-of-cell-biology-applications/bioprobes-issues-2011/bioprobes-64- kwiecień 2011 / il-qubit-2-0-fluorometr-kwiecień-2011.html
[4] Muestra RD1, Raport La Quinta Columna, 28 czerwca 2021 r.; detekcja tlenku grafenu w zawiesinie wodnej; Delgado Martin, Campra Madryt.
[5] Kim i in., Graphene-based Seeing oparte na arkuszach, Materials Today, tom 13, wydanie 3,2010, strony 28-38, ISSN 1369-7021, https://doi.org/10.1016/S1369-7021 ( 10) 70031-6
[6] Bano, I. et al, 2019. Badanie właściwości fluorescencji zredukowanego tlenku grafenu za pomocą Tunable Device Performance, Diamond and Related Materials, tom 94.59-64, ISSN 0925-9635, https: // doi.org/10.1016 / j.diament.2019.02.021.
[7] Biroju, Ravi i Narayanan, Tharangattu i Vineesh, Thazhe Veettil. (2018). Nowe postępy w elektrochemii 2D: kataliza i detekcja. 10.1201 / 9781315152042-7.
[8] Choucair, M., Thordarson, P. & Stride, J. Produkcja grafenu w skali grama w oparciu o syntezę solwotermiczną i sonikację. Nature Nanotech 4, 30-33 (2009). https://doi.org/10.1038/nnano.2008.365
[9] Atlas of Human Parasitology, wydanie 4, Lawrence Ash i Thomas Orithel, strony 174 do 178
[10] Mano SS; Kanehira, K.; Sonezaki, S.; Taniguchi, A. Wpływ modyfikacji glikolem polietylenowym nanocząstek TiO2 na cytotoksyczność i ekspresję genów w ludzkich liniach komórkowych. Int. J. Mol. Sci 2012 , 13 , 3703-3717. https://doi.org/10.3390/ijms13033703
[11] Śrivastava AK, Dwivedi N, Dhand C, et al. Potencjał materiałów na bazie grafenu w walce z COVID-19: właściwości, perspektywy i perspektywy. Mater Dzisiaj Chem . 2020; 18: 100385. doi: 10.1016 / j.mtchem.2020.100385
[12] Young, RO, „Wpływ częstotliwości elektromagnetycznych (EMF) na krew i podłoże biologiczne”. https://www.drrobertyoung.com/post/the-effects-electromagnet-frequencies-on-the-blood-and-biological-teren
[13] Gatti AM, Manti A, Valentini L, Montanari S, Gobbi P, et al. (2016) Nano biointerakcja cząstek stałych w krwiobiegu. Granice 30: 3.
[14] Nikazar, S., Sivasankarapillai, VS, Rahdar, A. i in. Ponowne spojrzenie na cytotoksyczność kropek kwantowych: szczegółowy przegląd. Biophys Rev 12, 703-718 (2020). https://doi.org/10.1007/s12551-020-00653-0
[15] Ritesh Banerjee, Priya Goswami Manoswini Chakrabarti Debolina Chakraborty, Amitava Mukherjee Anita Mukherjee, selenek kadmu (CdSe), kropki kwantowe powodują genotoksyczności i stresu oksydacyjnego u Allixicum roślin cepa, tom 865 2021 503338, ISSN 1383-5718, HTTPS ://doi.org/10.1016/j.mrgentox.2021.503338.
[16] Wanjun Cao, Lin He, Weidong Cao, Xiaobing Huang, Kun Jia, Jingying Dai, Recent Advances in Graphene Oxide as a Potential Vaccine Carrier and Adjuvant, Acta Biomaterialia, tom 112, 2020, strony 14-28, ISSN 1742- 7061, https://doi.org/10.1016/j.actbio.2020.06.09. (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1742706120303305)
[17] Zwięzła encyklopedia materiałów kompozytowych, wyd. Anthony Kelly, MIT Press, 1989, ISBN 0-262-11145-4
[18] L. Harivardhan Reddy, José L. Arias, Julien Nicolas i Patrick Couvreur, „Nanocząstki magnetyczne: projektowanie i charakterystyka, toksyczność i biokompatybilność, zastosowania farmaceutyczne i biomedyczne”. Recenzje chemiczne 2012 112 (11), 5818-5878 DOI: 10.1021 / cr300068p
[19] Raport Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej USA (1996): Skutki uboczne szczepionki, reakcje niepożądane, przeciwwskazania i środki ostrożności. CDC 45 (RR-12): 1-35.
[20] Ottaviani G, Lavezzi AM, Matturri L (2006) Zespół nagłej śmierci niemowląt (SIDS) natychmiast po szczepieniu sześciowartościowym: patologia w podejrzeniu SIDS? Łuk Virchows 448 (1): 100-104.
[21] Taylor B, Miller E, Farrington CP, Petropoulos MC, Favot-Mayaud I, et al. (1999) Szczepionka przeciwko autyzmowi i odrze, śwince i różyczce: brak dowodów epidemiologicznych na związek przyczynowy. Lancet 353 (9169): 2026-2029.
[22] Demicheli V, Rivetti A, Debalini MG, Di Pietrantonj C (2012) Szczepionki na odrę, świnkę i różyczkę u dzieci. Cochrane Database Syst Rev 15 (2): CD004407. Nowe badania kontroli jakości szczepionek: mikro i nanozanieczyszczenia 13/13 Prawa autorskie: © 2016 Gatti et al. Cytat: Gatti AM, Montanari S (2016) Nowe badania kontroli jakości szczepionek: mikro- i nanokontaminacja. Szczepionki Int J Vaccin 4 (1): 00072. DOI: 10.15406 / ijvv.2017.04.00072
[23] Carola Bardage, Ingemar Persson, Åke Örtqvist, Ulf Bergman, Jonas F. Ludvigsson, et al. (2011) Zaburzenia neurologiczne i autoimmunologiczne po szczepieniu przeciwko pandemicznej grypie A (H1N1) monowalentną szczepionką z adiuwantem: populacyjne badanie kohortowe w Sztokholmie, Szwecja. BMJ 343: d5956.
[24] Johann Liang R (2012) Aktualizacja tabeli szkód poszczepiennych po raporcie IOM z 2011 r. dotyczącym niepożądanych skutków szczepionek. HRSA, s. 1-27.
[25] L Tomljenovic, CA Shaw (2011) Aluminiowe adiuwanty szczepionkowe: czy są bezpieczne? Aktualna Chemia Farmaceutyczna 18 (17): 2630-2637.
[26] Shaw CA, Petrik MS (2009) Wstrzyknięcia wodorotlenku glinu prowadzą do deficytów motorycznych i degeneracji neuronów ruchowych. J Inorg Biochem 103 (11): 1555-1562.
[27] Authier FJ, Sauvat S, Christov C, Chariot P, Raisbeck G, et al. (2006) Na wywołane szczepionką z adiuwantem AlOH3 makrofagowe zapalenie mięśnia powięziowego u szczurów ma wpływ tło genetyczne. Zaburzenie nerwowo-mięśniowe 16 (5): 347-352.
[28 ] Exley C, Esiri MM (2006) Ciężka kongofilna angiopatia mózgowa zbiegająca się ze wzrostem glinu mózgowego u mieszkańca Camelford, Cornwall, Wielka Brytania. J Neurol Neurosurg Psychiatry 77 (7): 877-879.
[29] Wills MR, Savory J (1985) Zawartość wody w glinie, otępienie dializacyjne i osteomalacja. Perspektywa zdrowia środowiskowego 63: 141-147.
[30] Brinth L, Pors K, Theibel AC, Mehlsen J (2015) Podejrzewane skutki uboczne czterowalentnej szczepionki z brodawczaka ludzkiego. Duński lekarz J 62 (4): 1-12.
[31] Palmieri B, Poddighe D, Vadalà M, Laurino C, Carnovale C, et al. (2016) Ciężkie zespoły somatyczne i dysautonomiczne po szczepieniu HPV: seria przypadków i przegląd literatury. Immunol Res.
[32] Visani G, Manti A, Valentini L, Canonico B, Loscocco F, et al. (2016) Nanocząsteczki środowiskowe są znacznie nadeksprymowane w ostrej białaczce szpikowej. Leuk Ris 50: 50-56.
[33] Artoni E, Sighinolfi GL, Gatti AM, Sebastiani M, Colaci M i in. (2016) Mikro i nanocząstki jako możliwe kofaktory patogenetyczne w krioglobulinemii mieszanej. Medycyna pracy.
[34] T Hansen, L. Klimek, F. Bittinger, I Hansen, A Gatti i in. (2008) Mast Cell Reiche Aluminium Granuloma Pathologe 29 (4): 311-313.
[35] Gatti AM, Manti A, Valentini L, Montanari S, Gobbi P, et al. (2016) Nano biointerakcja cząstek stałych w krwiobiegu. Granice 30: 3.
[36] Tenzer S, Docter D, Rosfa S, Wlodarski A, Kuharev J, et al. (2011) Rozmiar nanocząstek jest krytycznym fizykochemicznym wyznacznikiem korony ludzkiego osocza krwi: kompleksowa ilościowa analiza proteomiczna. ACS Nano 5 (9): 7155-167.
[ 37] Radauer Preiml, Andosch A, Hawranek T, Luetz-Meindl U, Wiederstein M, et al. (2015) Interakcje między nanocząstkami a alergenami pośredniczą w ludzkich reakcjach alergicznych: charakterystyka korony białkowej i odpowiedzi komórkowych. Toksykologia włókien 13: 3.
[38] Cedervall T, Lynch I, Lindman S, Berggård T, Thulin E, et al. (2016) Zrozumienie korony nanocząstkowo-białkowej przy użyciu metod ilościowego określania kursów wymiany i powinowactwa białek do nanocząstek. PNAS 104 (7): 2050-2055.
[39] Lynch I, Cedervall T, Lundqvist M, Cabaleiro-Lago C, Linse S, et al. (2007) Kompleks nanocząstka-białko jako jednostka biologiczna; złożone wyzwanie dla nauki o płynach i powierzchni na miarę XXI wieku. Postępy w nauce o koloidach i interfejsach 134-135: 167-174. [40] Gatti AM, Quaglino D, Sighinolfi GL (2009) Morfologiczne podejście do monitorowania interakcji nanocząstka-komórka. International Journal of Imaging and Robotics 2: 2-21.
[41] Urban RM, Jacobs JJ, Gilbert JL, Galante JO (1994) Migracja produktów korozji z modułowych endoprotez stawu biodrowego. Mikroanaliza cząstek i wyniki badań histopatologicznych. Journal of Bone and Joint Surgery 76 (9): 1345-1359.
[42] Kirkpatrick CJ, Barth S, Gerdes T, Krump-Konvalinkova V, Peters (K 2002) Patomechanizmy upośledzenia gojenia ran przez produkty korozji metali. Mund Kiefer Gesichtschir 6 (3): 183-190.
[43] Lee SH, Brennan FR, Jacobs JJ, Urban RM, Ragasa DR, i in. (1997) Odpowiedź ludzkich monocytów/makrofagów na produkty korozji chromowo-kobaltowej i cząstki tytanu u pacjentów z całkowitą alloplastyką stawów. J Orthop Ris. 15 (1): 40-49.
[44] Shaw CA, Seneff S, Kette SD, Tomljenovic L, Oller Jr JW, et al. (2014) Entropia indukowana glinem w systemach biologicznych: implikacje dla chorób neurologicznych. Dziennik Toksykologii 2014: 491316.
[45] Shaw CA, Kette SD, Davidson RM, Seneff S (2013) Rola glinu w interakcjach układu odpornościowego OUN prowadzących do zaburzeń neurologicznych. Badania immunologiczne 9: 069.
[46] Seneff S, Swanson N, Chen Li (2015) Aluminium i glifosat mogą synergistycznie wywoływać patologię szyszynki: związek z dysbiozą jelit i chorobą neurologiczną. Nauki rolnicze 6 (1): 42-70.
[47] Pegaz B, Debefve E, Ballini JP, Konan-Kouakou YN, van den Bergh HJ (2006) Wpływ wielkości nanocząstek na wypróżnienia i aktywność fotozakrzepową mezo(p-tetrakarboksyfenylo)porfiryny. J Photochem Photobiol B 85 (3): 216-222.
[48] Brinth LS, Pors K, Hoppe AG, Badreldin I, Mehlsen J (2015) Czy zespół przewlekłego zmęczenia / mialgiczne zapalenie mózgu i rdzenia jest odpowiednią diagnozą u pacjentów z podejrzeniem skutków ubocznych szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego? Międzynarodowy Dziennik Szczepionek i Szczepień 1 (1): 1-5.
[49] Moos WH, Faller DV, Harpp DN, Kanara I, Pernokas J, et al. (2016) Mikrobiota i zaburzenia neurologiczne: uczucie jelitowe. Biores otwarty dostęp 5 (1): 137-145.
[50] Sekirov I, Russell SL, Caetano L, Antunes M, Brett (2010) Mikrobiota jelitowa w zdrowiu i chorobie. Rev fizjologiczna 90 (3): 859-904.
[51] Umbrello G, Esposito S (2016) Mikrobiota i choroby neurologiczne: potencjalne skutki probiotyków. J Transl Med 14 (1): 298.
[52] Kinoshita T, Abe RT, Hineno A, Tsunekawa K, Nakane S i in. (2014) Dysfunkcja obwodowych nerwów współczulnych u japońskich nastolatek po immunizacji szczepionką przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego. Stażysta 53 (19): 2185-2200.
[53] Zhang L, Richards A, Khalil A, Wogram E, Ma H, Young RA, Jaenisch R. SARS-CoV-2 RNA poddane odwrotnej transkrypcji i zintegrowane z ludzkim genomem. bioRxiv [Przygotowanie do druku]. 13 grudnia 2020 r.: 2020.12.12.422516. doi: 10.1101/2020.12.12.422516. PMID: 33330870; PMCID: PMC7743078.
[54] Młody RO, „Zapomnij o wszystkim innym! Spójrz na LICZBY VAER dotyczące obrażeń i zgonów!”. https://www.drrobertyoung.com/post/forget-everything-else-you-ve-heard-just-look-at-the-numbers5
[55] Young, RO, "CDC NOW nie zezwala na 'Złoty Standard' na izolowanie ŻADNEGO wirusa!" https://www.drrobertyoung.com/post/cdc-now-admits-no-gold-standard-for-the-isolation-for-free-virus
[56] Young, RO, „Geneza zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (syndrom) lub SARS i koronawirusa lub COVID – 19”. https://www.drrobertyoung.com/post/the-genesis-of-severe-acute-respiratory-syndrome-or-sars-corona-virus-or-covid-19
[57] Young, RO: „Jakie są przyczyny niedotlenienia krwi (DIC), a tym samym płuc (SARS – CoV 2 i 19)?” https://www.drrobertyoung.com/post/what-causes-oxygen-deprivation
[58] Young RO, Migalko G (2020) Jakie są przyczyny niedotlenienia krwi (DIC), a tym samym płuc (SARS - CoV 2 i 12)?. Integ Mol Bio Biotechnol 1: 001-007. http://sciaeon.org/articles/What-Causes-Oxygen-Deprivation-of-the-Blood-DIC-and-Then-Lungs-SARS-CoV2and12.pdf
[59] Young RO (2016) Kto miał palec na magii życia - Antoine Bechamp czy Louis Pasteur?. Int J Vaccini Vaccin 2 (5): 00047. DOI: 10.15406 / ijvv.2016.02.00047
Przetlumaczyla GR przez translator Google
zrodlo:https://www.databaseitalia.it/rivelati-ingredienti-dei-vaccini-cov-19-microscopia-elettronica-a-scansione-e-trasmissione-rivela-ossido-di-grafene-acciaio-inossidabile-e-anche-un-parassita/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz