"AUSTRALIA STAJE SIĘ PEŁNYM PAŃSTWEM POLICYJNYM!!!!!!!"(video)

Australia utworzyła państwo policyjne, aby powstrzymać COVID-19. Dane pokazują, że to nie działa

Obrazy z zamknięcia w Australii są przerażające, a wielu ludzi budzi się do moralnego horroru, który ogarnia Land Down Under.

Jon Miltimore

Opłaty Opłaty

W poniedziałek premier Nowej Zelandii Jacinda Ardern ogłosiła, że ​​rząd przedłuży blokadę po wybuchu wariantu Delta.

„Jeszcze nie wierzymy, że osiągnęliśmy szczyt tej epidemii, a właściwie jej krawędź”, powiedział Ardern na konferencji prasowej w stolicy Wellington.

Tymczasem w pobliskiej Australii mieszkańcy wkraczają w dziewiąty tydzień blokady, która początkowo była zaplanowana na dwa tygodnie. Według doniesień NBC, w wielu najbardziej dotkniętych rejonach miasta personel wojskowy włóczy się po ulicach, a władze nakładają grzywny w wysokości do 3700 dolarów na osoby, które łamią nakazy zamknięcia.

Polityka ta doprowadziła do gwałtownych starć między policją a protestującymi w zamknięciu, ale urzędnicy zdrowia publicznego bronili polityki, która ma trwać co najmniej do września.

„To, o co chodzi, to kupowanie nam czasu”, powiedział Kerry Chant, dyrektor ds. zdrowia w stanie Nowa Południowa Walia.

Blokada Deja Vu

Decyzja Nowej Zelandii i Australii o zablokowaniu – i pozostaniu w zamknięciu w miarę rozprzestrzeniania się wirusa – pasuje do znanego schematu.

W 2020 r. wiele rządów na całym świecie zablokowano, aby spróbować złagodzić rozprzestrzenianie się COVID-19. W Stanach Zjednoczonych urzędnicy ds. zdrowia publicznego stworzyli kampanię „15 dni, aby spowolnić rozprzestrzenianie się”, która w wielu miejscach szybko przekształciła się w nieograniczone zamknięcie wszystkich sektorów gospodarki uznanych za „nieistotne”.

Skutki zamknięć były katastrofalne – między innymi utrata milionów miejsc pracy, zniszczenie milionów firm, rosnące przedawkowania narkotyków, wzrost liczby samobójstw i depresji wśród młodzieży oraz ogromny spadek liczby badań przesiewowych na raka. Według Banku Światowego na całym świecie aż 150 milionów ludzi popadnie w skrajne ubóstwo.

Dr Jay Bhattacharya, profesor w Stanford University Medical School, niedawno nazwał blokady „największym błędem w zakresie zdrowia publicznego, jaki kiedykolwiek popełniliśmy”.

„Szkoda ludzi jest katastrofalna” – powiedział Bhattacharya.

Szkody byłyby wystarczająco duże, ale mnóstwo dowodów sugeruje również, że blokady były nieskuteczne w powstrzymywaniu wirusa. Opublikowano prawie trzy tuziny badań akademickich sugerujących, że blokady w niewielkim stopniu spowalniają rozprzestrzenianie się wirusa.

Po wybuchu epidemii w zeszłym roku, modelarze ostrzegali, że Szwecja poniesie „co najmniej 96 000 zgonów … do 1 lipca bez złagodzenia”. Do tej pory z koronawirusem zmarło mniej niż 15 000 Szwedów, a Szwecja odnotowała niższy wzrost liczby zgonów niż w większości krajów Europy. Co więcej, sąsiedzi, tacy jak Norwegia i Finlandia, które miały politykę podobną do Szwecji, mieli jeden z najniższych wskaźników śmiertelności COVID w Europie.

„[Blokady] nie służyły do ​​kontrolowania epidemii w miejscach, w których zostały nałożone najbardziej energicznie”, powiedział Bhattacharya Newsweekowi.earlier this year.

Nieudane próby Nowej Zelandii i Australii

Niestety, obecne blokady w Australii i Nowej Zelandii nie okazują się bardziej skuteczne w spowalnianiu wirusa niż blokady w 2020 r. – pomimo twardego podejścia ich rządów.

Średnia ruchoma z trzech dni dla przypadków wynosi prawie 1000 w Australii – prawie dwukrotnie więcej niż w 2020 r. Tymczasem w Nowej Zelandii liczba przypadków szybko wzrosła do ponad 60 dziennie – pomimo faktu, że Nowa Zelandia została zablokowana after learning of a single case of COVID.

Jednym z powodów, dla których blokady mają trudności z powstrzymaniem wirusa, jest to, że badania pokazują, że zamówienia na pobyt w domu mogą w rzeczywistości przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.

„Mikro dowody przeczą ideałowi zdrowia publicznego, w którym gospodarstwa domowe byłyby miejscami odosobnienia i zerowej transmisji”, zauważył ekonomista z University of Chicago Casey B. Mulligan w opublikowanym w kwietniu artykule National Bureau of Economic Research Paper. „Zamiast tego, dowody sugerują, że ‘gospodarstwa domowe wykazują najwyższe wskaźniki transmisji’ i że ‘gospodarstwa domowe są miejscami wysokiego ryzyka transmisji [COVID-19]’”.

Ekonomiści z RAND Corporation i University Southern California doszli do podobnego wniosku w sprawie nieskuteczności zamówień „schronienia na miejscu” kilka miesięcy później.

„Nie udaje nam się odkryć, że polityka schronienia w miejscu uratowała życie” – informują autorzy. „Nie udało nam się stwierdzić, że kraje lub stany USA, które wcześniej wdrożyły politykę SIP i w których polityka SIP działała dłużej, miały niższą nadmierną liczbę zgonów niż kraje/USA. państw, które wolniej wdrażały politykę SIP” – wyjaśniają autorzy.

Państwo policyjne pod inną nazwą

Niestety, rządy potęgują tragedię pandemii polityką blokowania. Obywatele są nie tylko zmuszani do radzenia sobie ze śmiertelną pandemią; są również zmuszeni do walki z państwami policyjnymi, które stają się coraz bardziej agresywne i brutalne.

W Australii niedawno zastrzelono psy ratownicze, aby uniemożliwić pracownikom charytatywnym ich zabranie — ponieważ wymagałoby to podróży. Stan używa również „hoteli zdrowotnych”, aby mimowolnie ograniczać obywateli zarażonych COVID, podczas gdy budowanych jest wiele obiektów kwarantanny, w tym obiekt w Queensland, który może pomieścić do 1000 osób.

Australijczycy, którzy odmówili poddania się odosobnieniu przez stan, znaleźli się w ucieczce. Policja rzekomo monitoruje również urządzenia monitorujące aktywność fizyczną, aby upewnić się, że osoby nie podróżują poza granice ustalone przez państwo.

„Coraz trudniej jest się ukryć, jeśli robisz coś złego” – poinformował niedawno Channel 9 News Sydney

Australijczycy, którzy zebrali się, by oprzeć się tym środkom, zostali brutalnie stłumieni przez policję, która bez wahania użyła przeciwko nim gumowych kul i gazu pieprzowego. W tym tygodniu pojawiło się nagranie przedstawiające dziecko płaczące w agonii po uderzeniu w twarz gazem pieprzowym przez policję podczas wiecu o wolność.

„Nie widzę”, krzyczy chłopiec, gdy uczestnicy rajdu próbują zmyć chemikalia z jego oczu wodą.

Obrazy są przerażające i wielu ludzi zaczyna budzić się na moralny horror, który ogarnia Land Down Under.

„Australijczycy (a może i wszyscy na zachodzie): czy prosi się cię o wybranie między niebezpieczeństwami państwa policyjnego a niebezpieczeństwami Covid?” autor Jordan B. Peterson napisał na Twitterze w czwartek. „Z pewnością wolałbym stosunkowo niskie ryzyko tego drugiego od coraz bardziej nieprzyjemnej pewności tego pierwszego”.

Nie trzeba dodawać, że te wyniki nie są tym, co zamierzali australijscy prawodawcy, kiedy przeszli do blokady. Bez wątpienia mieli nadzieję powstrzymać lub przynajmniej spowolnić rozprzestrzenianie się wirusa; to się nie dzieje. Ich państwo policyjne, jak twierdzili, zostało zaprojektowane tak, aby zapewnić ludziom bezpieczeństwo, a nie tworzyć tyranię. Ale to właśnie robi.

A ten potencjał tyranii wszędzie tkwi w blokadach.

„Kiedy rząd przyjmie zasadę uciszania głosu opozycji, ma tylko jedną drogę do przejścia” – zauważył kiedyś prezydent USA Harry S. Truman – „i jest to ścieżka coraz bardziej represyjnych środków, dopóki nie stanie się źródło terroru dla wszystkich swoich obywateli i tworzy kraj, w którym wszyscy żyją w strachu”.

Rząd Australii stał się terrorem. Módlmy się, aby Nowa Zelandia i cała reszta świata w końcu rozpoznały prawdziwe oblicze blokad.

Przetlumaczyla GR przez translator Google
https://fee.org/articles/australia-created-a-police-state-to-stop-covid-19-data-show-its-not-working/