AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Ramesh Thakur za pośrednictwem The Browstone Institute,
Miałem dwa duże zmartwienia podczas pandemii, zaczynając od samego początku i wciąż trwając.
Oba odnoszą się do mojego poczucia, że "koronofobia" przejęła rolę podstawy polityki rządu w tak wielu krajach, z całkowitą utratą perspektywy, że życie jest równowagą ryzyka prawie na co dzień.
Po pierwsze, stopień, w jakim dominująca większość narodów w krajach o powszechnej alfabetyzacji może być skutecznie przerażona rezygnacją z wolności obywatelskich i swobód indywidualnych, był przerażającym szokiem. Jest to naprawdę konfrontacyjne wideo policji w Melbourne atakującej małą młodą kobietę - za to, że nie nosi maski!
Z jednej strony baza dowodowa na skalę i powagę pandemii Covid-19 jest zaskakująco cienka w porównaniu z niezliczonymi innymi zagrożeniami dla naszego zdrowia, z którymi borykamy się każdego roku. Nie zakazujemy samochodów na podstawie rozumowania, że liczy się każde życie, a nawet jedna śmierć w ruchu drogowym to o jedno życie za dużo. Zamiast tego zamieniamy poziom wygody na poziom ryzyka dla życia i zdrowia.
Z drugiej strony, ograniczenia nałożone na codzienne życie, jakie znamy, były o wiele bardziej drakońskie niż cokolwiek wcześniej robiono, nawet podczas II wojny światowej lub wielkiej grypy z lat 1918-19. W obecnych okolicznościach argument za kluczowym znaczeniem swobód został przedstawiony najbardziej elokwentnie przez byłego sędziego Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii Lorda Sumptiona w wywiadzie dla BBC z 31 marca i powtórzony kilka razy od tego czasu.
Ale jest to również argument, który Benjamin Franklin, jeden z ojców założycieli Ameryki (a zatem podejrzany w post-Black Lives Matter i środowisku obalania posągów), wygłosił w 18 wieku: "Ci, którzy zrezygnowaliby z podstawowej wolności, aby kupić trochę tymczasowego bezpieczeństwa, nie zasługują ani na wolność, ani na bezpieczeństwo".
Jednak dowody na skuteczność drakońskich blokad są mniej niż przekonujące. Jak stwierdzono w jednym z badań Lancet, "Szybkie zamknięcie granic, pełne blokady i szeroko rozpowszechnione testy nie były związane ze śmiertelnością z powodu COVID-19 na milion osób".
Po drugie, koronawirus grozi przytłoczeniem zdrowia i gospodarek wielu krajów rozwijających się, w których miliard ludzi żyje w hobbesowskim stanie natury, a życie jest "paskudne, brutalne i krótkie". W krajach ubogich największa liczba zgonów jest spowodowana chorobami zakaźnymi przenoszonymi przez wodę, niedoborami żywieniowymi oraz powikłaniami noworodków i matek.
Blokada stworzyła własną wersję powiedzenia Tukidydesa, że silni robią, co mogą, słabi cierpią tak, jak muszą. W krajach rozwijających się ratowanie źródeł utrzymania jest nie mniej ważne niż ratowanie życia. Uprzywilejowani odrzutowcy, którzy importowali wirusa, mogą korzystać z prywatnych szpitali, ale biedni, których zarażają, mają niewielki dostęp do przyzwoitej opieki zdrowotnej i będą nieproporcjonalnie zdewastowani. Bogaci niosą wirusa, biedni ponoszą ciężar, ponieważ pozostanie w domu oznacza rezygnację z codziennych dochodów. Miliony "boją się, że głód może nas zabić przed koronawirusem".
Pozostaję bardzo zdziwiony tym, jak wielu ludzi, których uważałem za liberałów, było tak całkowicie obojętnych na trudną sytuację biednych i dorywczych robotników, którzy nie mają luksusu pracy w domu, ani oszczędności, na których mogliby wrócić, aby przepłynąć swoją rodzinę, dopóki nie będą mogli ponownie zarobić na życie.
Gwiazdy publikujące filmy i selfie z pracy w domu w bogatych rezydencjach są pozytywnie obsceniczne i odrażające. Nic dziwnego, że biorąc pod uwagę moje indyjskie pochodzenie, byłem pod silnym wpływem wizualnych obrazów milionów pracowników migrujących dosłownie w marszu pieszo przez tysiące kilometrów, próbując desperacko wrócić do rodzinnych wiosek, gdy cała praca wyschła.
Wielu zginęło po drodze, a rozdzierający serce przypadek Jamlo Madkama w szczególności, 12-letniej dziewczynki, która przeszła 100 km, ale zmarła z wyczerpania zaledwie 11 km od domu, nigdy nie przestał mnie prześladować.
Nie oznacza to, że kraje zachodnie o wysokich dochodach są odporne na śmiertelne skutki blokady. Ale ostrość dotkliwego wpływu na biednych jest po prostu nieprzyzwoita i trudna do zrozumienia zarówno intelektualnie, jak i emocjonalnie.
A co z PO tej pandemii? Co martwi Cię najbardziej?
Większość mojej odpowiedzi na to pytanie jest przewidywana w odpowiedzi na pierwsze pytanie: długoterminowy wpływ na zdrowie, wymagania żywieniowe, bezpieczeństwo żywnościowe, samopoczucie psychiczne ludzi itp. Od samego początku martwiłem się długoterminowym wpływem blokad w nadchodzącej dekadzie na życie i źródła utrzymania biednych ludzi w biednych krajach.
Zastanawiam się też, czy nastawiliśmy się na powtarzanie tego szaleństwa co roku z corocznymi wybuchami grypy, zwłaszcza jeśli jest to zły sezon grypowy. Jeśli nie, to dlaczego? Być może ktoś wymyśli hasło "Flu Lives Matter". Albo rządy mogą po prostu uchwalić prawa, które czynią nielegalnym dla każdego zachorowanie i śmierć.
Jak i kiedy wrócimy do "nowej normalności" i jak to będzie wyglądało? Globalizacja przyczyniła się do bezprecedensowego dobrobytu i wzrostu wyników edukacyjnych i zdrowotnych dla miliardów ludzi na całym świecie, wraz z ciemnym podbrzuszem niecywilizowanego społeczeństwa. Czy jego niezadowolenie wyrzuci teraz znaczne korzyści, gdy świat ponownie wycofa się za narodowe fosy?
Pandemia dowodzi niezbicie potrzeby demilitaryzacji polityki zagranicznej i promowania ściślejszej wielostronnej współpracy przeciwko poważnym zagrożeniom, które mają charakter globalny i wymagają globalnych rozwiązań. To, co mój były szef, nieżyjący już Kofi Annan, nazwał "problemami bez paszportów", wymaga rozwiązań bez paszportów. Ryzyko polega na tym, że zamiast tego pójdziemy w przeciwnym kierunku i odtworzymy zregionalizowaną równowagę systemów energetycznych w różnych hotspotach na całym świecie.
Pandemie od dawna są identyfikowane jako jedno z wielu globalnych wyzwań, na które świat powinien był przygotować się z wyprzedzeniem. Niedawno The Wall Street Journal opublikował ważny artykuł śledczy na temat niepowodzenia, pomimo licznych ostrzeżeń ze strony naukowców. "Śmiertelny koronawirus był nieunikniony. Dlaczego nikt nie był gotowy?" – pytali autorzy, i całkiem słusznie.
Kolejną katastrofą, w którą wydaje się, że lunatykujemy, jest wojna nuklearna. I pamiętaj, że cały sens analogii lunatykowania polega na tym, że ludzie chodzący we śnie nie są tego świadomi w tym czasie. Inne pilne globalne wyzwania obejmują rosnącą nierównowagę i niestabilność ekosystemów, wyczerpywanie się zasobów rybnych, brak bezpieczeństwa żywnościowego i wodnego, pustynnienie i oczywiście wiele innych chorób, które pozostają największymi zabójcami w skali roku.
Konkluzja
Podsumowując refleksję, myślę, że powszechnym błędem było uprzywilejowanie medycyny nad wszystkimi innymi względami. W rzeczywistości, a z pewnością z perspektywy czasu, ale także od samego początku w moim przypadku, powinno to obejmować przemyślaną ocenę tego, co nazywam "równowagą interesów" (mój rozdział w The Oxford Handbook of Modern Diplomacy). Rządy muszą wziąć pod uwagę i pogodzić politykę medyczną, społeczną, gospodarczą, liberalno-demokratyczną, praw człowieka i politykę międzynarodową w kształtowaniu zintegrowanej reakcji polityki publicznej na pandemię.
* * *
Epilog
Powyższe pochodzi z długiego, 3000 słów całostronicowego wywiadu zamieszczonego w niedzielnym wydaniu argentyńskiego dziennika La Nación z 22 sierpnia 2020 r. (po hiszpańsku): Hugo Alconada Mon, "Tyrania koronofobii", WYWIAD Z RAMESH THAKUR
Od tego czasu Covid zmutował w wiele wariantów, masowe szczepienia zostały przeprowadzone w bardzo wielu krajach, a nasze zrozumienie, dane i wiedza ewoluowały i rosły. Mimo to, ponownie czytając te dwa zmartwienia, każdy z nich dotyczy reakcji politycznych na Covid dwa lata temu i możliwych konsekwencji dla tego, jak będzie wyglądać nowa normalność po Covidzie, nie sądzę, żebym zmienił dziś ani jedno słowo.
Przyznaję, że nadal nie rozumiem globalnego wybuchu zbiorowej paniki i histerii, odłożenia na półkę wszystkich istniejących planów zarządzania pandemią, niepowodzenia zawodów medycznych w wypowiadaniu się i zdumiewającego publicznego podporządkowania się autorytarnej polityce
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz