AUTOR: TYLER DURDEN
Euroazjatyckie Forum Ekonomiczne po raz kolejny pokazało, że ten szybki pociąg – integracja gospodarcza – już opuścił stację...
Pierwsze Euroazjatyckie Forum Ekonomiczne w Biszkeku w Kirgistanie odbyło się w tym tygodniu w bardzo delikatnym momencie geopolitycznym, ponieważ rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow podkreśla, że "Zachód wypowiedział wojnę totalną przeciwko nam, przeciwko całemu rosyjskiemu światu. Nikt nawet tego teraz nie ukrywa".
Zawsze należy pamiętać, że przed Majdanem w 2014 roku Ukraina miała możliwość stania się pełnoprawnym członkiem Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG), a nawet zrównoważenia jej luźnym związkiem z UE.
EUG składa się z pięciu pełnoprawnych członków – Rosji, Kazachstanu, Kirgistanu, Białorusi i Armenii – ale 14 państw wysłało delegacje na forum, w tym Chiny, Wietnam i kraje Ameryki Łacińskiej.
Wiele mówiło się, że postępowanie będzie zagrożone przez seryjne pakiety sankcji nałożone na Rosję przez kolektywny Zachód. Nie ma wątpliwości, że niektórzy członkowie EUG – tacy jak Kazachstan – wydają się być bardziej zaniepokojeni skutkami sankcji niż dostrajaniem interesów z Rosją. Ale nie o to chodzi.
Kluczową kwestią jest to, że do 2025 r. muszą one zharmonizować swoje prawodawstwo dotyczące rynków finansowych. Jest to bezpośrednio związane z tym, nad czym intensywnie pracuje organ wykonawczy EAEU, kierowany przez Siergieja Głazjewa: zaprojektowanie linii alternatywnego systemu finansowo-gospodarczego do tego, co Zachód wolałby ukuć jako Bretton Woods 3.
Euroazjatyckie Forum Ekonomiczne zostało ustanowione przez Najwyższą Euroazjatycką Radę Gospodarczą wyraźnie w celu dalszego pogłębienia współpracy gospodarczej między członkami EUG. Nic dziwnego, że oficjalnym tematem forum była Euroazjatycka Integracja Gospodarcza w Erze Globalnych Zmian: Nowe Możliwości Inwestycyjne, koncentrująca się na strategicznym rozwoju w obszarze przemysłowym, energetycznym, transportowym, finansowym i cyfrowym.
Tak wiele zbieżnych strategii
Putin podkreślił, że dążenie do rozwijania więzi "w ramach Wielkiego Partnerstwa Eurazjatyckiego" (...) "nie była sytuacja polityczna, ale globalne trendy gospodarcze, ponieważ centrum rozwoju gospodarczego jest stopniowo - jesteśmy tego świadomi, a nasi biznesmeni są tego świadomi - stopniowo się przesuwa, nadal przenosi się do regionu Azji i Pacyfiku".
Dodał, że "w obecnych warunkach międzynarodowych, kiedy niestety tradycyjne powiązania handlowe i gospodarcze oraz łańcuchy dostaw są zakłócane", Wielkie Partnerstwo Eurazjatyckie "nabiera szczególnego znaczenia".
Putin nawiązał bezpośredni związek nie tylko między Wielkim Partnerstwem Eurazjatyckim a członkami EAEU, ale także "członkami BRICS, takimi jak Chiny i Indie", "Szanghajską Organizacją Współpracy, ASEAN i innymi organizacjami".
I to jest rdzeń całego, trwającego, wielowarstwowego procesu integracji Eurazji, z kierowanymi przez Chiny Nowymi Jedwabnymi Szlakami przecinającymi się z Euroazjatycką Unią Gospodarczą, SCO, BRICS + i innymi zbieżnymi strategiami.
Ławrow w tym tygodniu powiedział, że Argentyna i Arabia Saudyjska chcą dołączyć do BRICS, którego następne lato w Chinach jest skrupulatnie przygotowywane.
Mało tego: Ławrow wspomniał, że sporo krajów arabskich chce dołączyć do SZOW. Ostrożnie opisywał ten proces zbieżnych sojuszy jako "nieantagonistyczny".
Stąd konieczność "opracowania kompleksowej strategii rozwoju partnerstwa euroazjatyckiego na dużą skalę", w tym "mapy drogowej dla industrializacji". Przekłada się to w praktyce na rozwijanie "centrów inżynieryjnych i ośrodków badawczych". Jest to nieuniknione dla każdego kraju, który chce zwiększyć swoją suwerenność gospodarczą, finansową i ostatecznie polityczną. To nieuniknione".
Yaroslav Lissovolik w Valdai Club jest jednym z najlepszych analityków śledzących, w jaki sposób ta konwergencja może przynieść korzyści całemu Globalnemu Południu. Podkreśla, że wśród "zmienności i różnorodności platform, które mogą zostać uruchomione przez globalne gospodarki Południa, najbardziej znacząca i kompleksowa z nich może obejmować agregację CELAC (Ameryka Łacińska), Unia Afrykańska (Afryka)" i SCO w Eurazji.
A jeszcze bardziej zróżnicowany zestaw "bloków regionalnych, które dążą do głębszej integracji, mógłby obejmować platformę BRICS +, która obejmuje Południowoafrykańską Wspólnotę Rozwoju (SADC), MERCOSUR, BIMSTEC", umowę o wolnym handlu Chiny-ASEAN i EAEU.
Euroazjatyckie Forum Ekonomiczne po raz kolejny pokazało, że ten szybki – integracyjny – ekonomiczny – pociąg już opuścił stację. To dość pouczające, aby zauważyć ostry kontrast z niekończącą się zagładą i mrokiem dotykającym kolektywny Zachód podatny na inflację, niedobory energii, niedobory żywności, fikcyjne "narracje" i obronę neonazistów pod sztandarem liberalnej "demokracji".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz