AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Phil Miller i Mark Curtis via Declassified UK/Consortium News,
Brytyjskie wojsko wiedziało, że bojownicy powiązanej z Al-Kaidą organizacji terrorystycznej czerpią korzyści z obalenia pułkownika Muammara Kaddafiego w 2011 roku, ale nadal wspierali naloty NATO w Libii przez kolejne dwa miesiące.
Rewelacja rodzi poważne pytania dotyczące brytyjskiej polityki zagranicznej i tego, czy ówczesny premier Wielkiej Brytanii David Cameron wprowadził parlament w błąd. Na początku września 2011 roku Cameron poinformował Izbę Gmin o sytuacji w Libii, mówiąc parlamentarzystom:
"Ta rewolucja nie dotyczyła skrajnego islamizmu; Al-Kaida nie odegrała w tym żadnej roli".
Jednak Ministerstwo Obrony (MOD) oceniło miesiąc wcześniej: "Brygada z 17 lutego prawdopodobnie będzie trwałym graczem w transformacji" z dala od reżimu Kaddafiego i miała "polityczne powiązania" z przywództwem rebeliantów w Libii, Narodową Radą Przejściową.
Brygada Męczenników z 17 lutego, znana również jako Brygada Męczenników z 17 lutego, była twardogłową islamistyczną milicją nazwaną tak od daty rozpoczęcia powstania przeciwko Kaddafiemu. W jej szeregach znalazł się Salman Abedi, który zamordował 22 niewinne osoby w ataku terrorystycznym na Manchester Arena w 2017 roku.
Ocena MON mówi: "Wielu bojowników Brygady 17 lutego ma powiązania z Bractwem Muzułmańskim i innymi grupami islamistycznymi, takimi jak Libijski Islamski Ruch na rzecz Zmian (dawniej LIFG)".
LIFG, czyli Libijska Islamska Grupa Bojowa, została zdelegalizowana przez Wielką Brytanię w 2005 roku jako organizacja terrorystyczna z powodu jej powiązań z Al-Kaidą. Wśród jego zwolenników był ojciec zamachowca z Manchesteru, Ramadan Abedi. Organizacja zmieniła nazwę na Libijski Islamski Ruch na rzecz Zmian podczas wojny w 2011 roku.
Chociaż kierownictwo LIFG wyrzekło się powiązań z Al-Kaidą w ramach umowy o uwolnieniu więźniów, którą zawarło z Kaddafim na krótko przed powstaniem w 2011 roku, wielu jej członków nadal miało brutalne poglądy islamistyczne. Dopiero w 2019 roku zakaz został zniesiony na LIFG w Wielkiej Brytanii.
Wprowadzenie Parlamentu w błąd?
Ministerstwo Obrony udostępniło tylko część swojej oceny do Odtajnionej po złożeniu wniosku o wolność informacji. Nie jest jasne, czy dane wywiadowcze były w tym czasie udostępniane ministrom.
Dr Liam Fox, który był sekretarzem obrony podczas wojny, powiedział parlamentarnej Komisji Spraw Zagranicznych w 2016 r.: "Nie przypominam sobie, abym czytał jakiekolwiek raporty, które przedstawiałyby tło jakiejkolwiek działalności islamistycznej wobec konkretnych grup rebeliantów".
Fox odpowiadał na pytanie komisji o to, czy wiedział, że członkowie LIFG uczestniczyli w rebelii.
Lord William Hague, który był ministrem spraw zagranicznych, powiedział komitetowi: "Sami libijscy przywódcy nie mieli głębszego zrozumienia tego, co dzieje się w ich własnym kraju", a więc "prawdopodobnie błędem jest oczekiwać, że ktoś siedzący na zapleczu Ministerstwa Spraw Zagranicznych lub Vauxhall Cross [siedziba MI6] wie lepiej niż oni".
Generał Sir David Richards, najwyższy brytyjski oficer wojskowy podczas interwencji, powiedział, że wiedza Whitehalla na temat zakresu zaangażowania LIFG w rebelię "była szarą strefą". Powiedział komitetowi, że "w idealnym świecie wiedzielibyśmy wszystko" i że "byliśmy podejrzliwi i zaczęliśmy budować nasze zrozumienie podczas kampanii".
Richards wewnętrznie argumentował za przerwami podczas kampanii bombowej, aby umożliwić negocjacje, ale Cameron go unieważnił. Były szef obrony powiedział Declassified, że jest zaniepokojony tym, że ta konkretna ocena nie została mu pokazana w tym czasie.
"Biorąc pod uwagę moją dobrze znaną wrogość wobec zmiany reżimu w Libii, jestem pewien, że moi zewnętrzni pracownicy biurowi zwróciliby mi na to uwagę, gdyby to zobaczyli". Richards skomentował.
"Podejrzewam, że pozostał w wywiadzie obronnym jako jeden z wielu czasami sprzecznych raportów. Znaczenie raportu również prawdopodobnie nie zostało właściwie zrozumiane w tym czasie. "
Wywiad Obronny jest oddziałem Ministerstwa Obrony, który gromadzi i analizuje informacje istotne dla konfliktów.
Stan upadły
Ocena MON została opracowana w sierpniu 2011 r., Kiedy rebelianci pod wodzą byłego dowódcy LIFG Abdula Hakima Belhaja zdobyli stolicę Libii, Trypolis. Operacja ta w dużej mierze opierała się na siłach powietrznych i planowaniu NATO.
Ian Martin, najwyższy urzędnik ONZ w Libii w tym czasie, powiedział, że brytyjskie śmigłowce szturmowe były "kluczowe... we wspieraniu ostatecznego ataku na Trypolis" oraz że brytyjskie siły specjalne towarzyszyły i doradzały dowódcy rebeliantów podczas całego natarcia.
Chociaż mandat NATO pozwalał mu jedynie chronić ludność cywilną, sojusz kontynuował atakowanie sił Kaddafiego do końca października 2011 r., dwa miesiące po upadku Trypolisu. Kaddafi został zlinczowany przez rebeliantów w swoim rodzinnym mieście Syrcie 20 października. Niszcząc libijskie siły rządowe, zamiast dążyć do zawieszenia broni i wynegocjować porozumienie, jak proponowała Unia Afrykańska, NATO pomogło stworzyć próżnię władzy w kraju.
W 2012 roku odbyły się wybory, w których islamistom nie udało się zdobyć większości, a zamiast tego wykorzystali swoje milicje do utrzymania wpływów politycznych. Libia następnie pogrążyła się w upadłym państwie, gdy rywalizujące ze sobą milicje rywalizowały o kontrolę.
Chaos stworzył bezpieczną przystań dla międzynarodowego terroryzmu, a libijski oddział Al-Kaidy Ansar al Sharia i tak zwana grupa Państwa Islamskiego założyły obozy w kraju.
Wśród walczących z Ansar al Sharia w latach 2011-12 był Khairi Saadallah, dzieci-żołnierz, który kilka lat później zamordował trzech mężczyzn w parku w Reading. Ataki na zachodnich turystów w Tunezji w 2015 r., w których zginęło 60 osób, były również powiązane z bazą terrorystyczną w Libii.
Ponad dekadę po interwencji NATO Libia jest podzielona między rywalizujące rządy i rządzona przez milicje. Niedawne badanie przeprowadzone przez The Economist wykazało, że Trypolis był jedną z najgorszych stolic na świecie.
Rzecznik MOD powiedział Declassified:
"Przez cały 2011 rok rząd Wielkiej Brytanii reagował na szybko zmieniającą się i niestabilną sytuację w Libii i starał się podejmować w odpowiednim czasie decyzje w celu ochrony libijskich cywilów i bezpieczeństwa narodowego Wielkiej Brytanii. Wszystkie działania wojskowe Wielkiej Brytanii zostały podjęte zgodnie z mandatem ONZ do ochrony ludności cywilnej.
"Oceny różnych podmiotów w Libii w 2011 r. zostały opracowane standardowo przez Ministerstwo Obrony. Były one rutynowo udostępniane ministrom i wyższym urzędnikom".
David Cameron, Liam Fox, William Hague i była minister spraw wewnętrznych Theresa May nie odpowiedzieli na prośby o komentarz.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz