Przez: Gerald Sussman via CovertAction Magazine
Friedrichstrasse, podzielona przez mur berliński, w 1961 roku. Operacja Red Sox zrzuciła 85 agentów CIA na terytorium kontrolowane przez Sowietów, aby zebrać informacje wywiadowcze na temat planów Moskwy. [Źródło: politico.com]Potrzeba artysty muzycznego, aby przebić się przez bagno propagandy, aby edukować amerykańskie media głównego nurtu (MSM) o kryzysie rosyjsko-ukraińskim i roli Stanów Zjednoczonych w podżeganiu do tego konfliktu dla własnych nikczemnych celów.
MSM skonstruowało nierozcieńczoną narrację o "wojnie Putina", która ukrywa imperialistyczną ekspansję Ameryki w Europie Wschodniej. Jest całkowicie orwellowski w swoich wysiłkach, aby rzutować na Rosję to, co USA i ich główny imperialny sojusznik, Wielka Brytania (którą brytyjski dziennikarz nazwał "amerykańskim holownikiem"), robią non stop od 1945 roku – a nawet od wieków.
Patrząc wstecz, USA pod rządami Trumana rozpoczęły politykę przekształcania wrogów (Niemcy, Japonia) w przyjaciół i przyjaciół (ważny sojusz wojenny z ZSRR) we wrogów. CIA, założona w 1947 roku, była głównym tajnym instrumentem tej polityki, ściśle współpracując z neonazistowską Organizacją Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) w celu przeprowadzenia działań sabotażu, podziału i destabilizacji państwa radzieckiego.
OUN, w szczególności frakcja kierowana przez niemieckiego sojusznika Stepana Banderę i jego zastępcę, Jarosława Stetssko, OUN-B, była brutalnie antysemicką, antykomunistyczną i antyrosyjską organizacją, która kolaborowała z nazistowską okupacją i aktywnie uczestniczyła w rzezi milionów Polaków, ukraińskich Żydów oraz etnicznie rosyjskich i ukraińskich komunistów w regionie. Niemniej jednak The Washington Post traktował Stetssko jako bohatera narodowego, "samotnego patriotę".
Sojusz OUN-Niemcy w 1941 r. poparli przywódcy ukraińskich kościołów prawosławnych i ukraińskich kościołów greckokatolickich. Arcybiskup tego ostatniego, Andriej Szeptycki, napisał list pasterski, w którym oświadczył: "Pozdrawiamy zwycięską armię niemiecką jako wybawiciela od wroga. Składamy nasz posłuszny hołd rządowi, który został wzniesiony. Uznajemy pana Yaroslava Stetsko za głowę państwa ... Ukrainy".
Z okazji niemieckiej inwazji na Związek Radziecki OUN rozmieściła w zachodnioukraińskim lwowie plakaty z napisem: "Nie wyrzucajcie teraz broni. Weź je w swoje ręce. Zniszcz wroga... Lud! Wiedzieć! Moskwa, Polska, Węgrzy, Żydzi są waszymi wrogami. Zniszcz je!... Chwała Ukrainie! Chwała Bohaterom! Chwała Liderowi! [Bandera]"
Warto zauważyć, że to wezwanie do czystek etnicznych nie cytuje Niemców okupujących wówczas Ukrainę, ale faszystowscy i neonazistowscy propagandyści, którzy prowadzą dziś wojnę w regionie Donbasu, przedstawiają swoich przodków jako bohaterów za obronę ukraińskiego nacjonalizmu przed Sowietami i Niemcami. Pentagon z powodzeniem naciskał na Kongres, aby zniósł ograniczenia w szkoleniu i udzielaniu pomocy wojskowej grupom, takim jak Batalion Azov, które opierają się na ideologii faszystowskiej lub neonazistowskiej.
Podobnie jak w przeszłości, polityka zagraniczna USA jest przygotowana do przyjęcia takich sektorów w kręgu sojuszników. 16 grudnia 2021 r. projekt rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ został wymieniony jako "Zwalczanie gloryfikacji nazizmu, neonazizmu i innych praktyk, które przyczyniają się do podsycania współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nią nietolerancji".
Przeszła ona w głosowaniu 130 głosami za (głównie z Trzeciego Świata, stanowiącego zdecydowaną większość ludności świata), 51 głosami wstrzymującymi się (głównie UE, Australia, Nowa Zelandia i Kanada) oraz dwoma przeciw, z których dwa to Ukraina i Stany Zjednoczone. Kraje Europy Zachodniej, które Hitler podbił i okupował, nie potępiłyby współczesnych przejawów nazizmu i faszyzmu.
Harry Truman, niesławnie oświadczył jako senator w 1940 roku w odpowiedzi na operację Barbarossa, że "Jeśli widzimy, że Niemcy wygrywają, powinniśmy pomóc Rosji, a jeśli Rosja wygrywa, powinniśmy pomóc Niemcom i w ten sposób pozwolić im zabić jak najwięcej". To pokazało, jak mało szacunku darzył Rosjan i innych Sowietów – co stało się bardziej widoczne, gdy został prezydentem.
Podczas jego kadencji w Białym Domu USA pomogły odbudować potencjał przemysłowy Europy Zachodniej (w dużej mierze po to, aby uniemożliwić komunistom i socjalistom wygranie wyborów), ale także rozpoczął wojnę z Koreą Północną, niszcząc praktycznie każdą strukturę w kraju poprzez bombardowania, w tym broń zapalającą i napalmową.
Zainicjował zimną wojnę, masowo eskalował budżet wojskowy, zorganizował NATO i użył broni atomowej przeciwko ludności cywilnej w Hiroszimie i Nagasaki, w dużej mierze w celu zablokowania sojusznikom Sowietów przed zdobyciem terytorium w Japonii w ostatnich dniach wojny.
Być może najbardziej destrukcyjną inicjatywą Trumana było stworzenie CIA, potwora, który, jak później twierdził, wymknął się spod kontroli, mówiąc przyjacielowi: "Nigdy nie zgodziłbym się na sformułowanie Centralnej Agencji Wywiadowczej w czterdziestu siedmiu, gdybym wiedział, że stanie się amerykańskim Gestapo, "chociaż jako prezydent wspierał jej tajną działalność w Europie Wschodniej.
Bezpośrednim celem była sowiecka Ukraina, na którą CIA miała nadzieję poprzez swoje tajne projekty "rozerwać się" z sabotażystami za liniami wroga.
Jego zadaniem było przeniesienie z tajnej agencji działań Z II wojny światowej, OSS, która współpracowała z grupami partyzanckimi stawiającymi opór nazistowskiej okupacji. Na Ukrainie USA po prostu odwróciły wroga, wspierając nazistowskie organizacje rebelianckie walczące ze Związkiem Radzieckim, krajem, który właśnie uratował Europę przed plagą Trzeciej Rzeszy Hitlera.
Plan CIA, będący częścią operacji "pozostania w tyle" w Europie Środkowej i Wschodniej, polegał na zrzutach Ukraińców z grup ultranacjonalistycznych, w szczególności OUN-B, co wiązałoby się z przemytem broni, wykorzystaniem tajnych transmisji komunikacyjnych, szpiegów, komandosów, bandytyzmu, zabójców i sabotażu.
Odtajniona tajna historia CIA pokazuje, że Agencja odmówiła ekstradycji zbrodniarza wojennego OUN Bandery do Sowietów w celu utrzymania ruchu podziemnego i wysiłków destabilizacyjnych na Ukrainie w nienaruszonym stanie.
Zamiast tego dwa oddziały CIA, Biuro Koordynacji Polityki (OPC) dla tajnych operacji i Biuro Operacji Specjalnych (OSO) dla tajnych projektów, dla których rząd USA zapewniał osłonę, oba chroniły OUN i ściśle współpracowały z antysowiecką Ukraińską Powstańczą Armią (UPA) "w zakresie działań wojny psychologicznej skierowanych przeciwko polskim, czechosłowackim i rumuńskim celom graniczącym z Ukrainą".
OPC i OSO "zgadzają się, że ukraińska organizacja [Ukraińska Najwyższa Rada Wyzwolenia], organ zarządzający OUN, oferuje niezwykłe możliwości penetracji ZSRR i pomocy w rozwoju ruchów podziemnych za żelazną kurtyną".
Operacja CIA nosiła kryptonim PBCRUET-AERODYNAMIC, oparty na ściśle tajnym dokumencie z 17 czerwca 1950 roku.
The OUN
Zjazd partii OUN w sierpniu 1939 r. wezwał do stworzenia "etnicznie jednolitego" państwa, koncepcji, która nasiliła się po 1941 r. wraz z jej zobowiązaniem do "operacji oczyszczania przeciwko wszystkim wrogom rasy". Ukraińscy Żydzi, liczący około 1,5 miliona, zostali praktycznie unicestwieni przez Niemców, wspomagani przez Ukraińską Powstańczą Armię OUN, ukraińską policję i zwykłych obywateli Ukrainy. OUN składała się z szeregu ukraińskich faszystów, nazistów i innych skrajnych elementów, ale obejmowała także słowacką gwardię Hlinka, ukraińskie SS z 14Th Grenadier Waffen-SS (Galicja) Dywizja i najemnik niemiecki SS.
Masowy mord na Polakach (szacowany na 100 tys. do 200 tys.) nasilił się w 1943 r., ponownie aktywnie przyłączając się do UPA. OUN-UPA współpracowała również z Niemcami w wykorzenianiu tysięcy ukraińskich Rosjan do eksterminacji. Samozwańczy "premier" Yaroslav Stetsko przedstawił Rosjan jako barbarzyńcę, rasę pozaeuropejską, wywodzącą się od Mongołów i Hunów.
Po wojnie Usa nie widziały problemu w ścisłej współpracy ze Stetsko, który we własnej biografii (1941) napisał: "Uważam marksizm za wytwór żydowskiego umysłu, który został zastosowany w moskiewskim więzieniu narodów przez lud moskiewski z pomocą Żydów. Moskwa i żydostwo są największymi wrogami Ukrainy i nosicielami skorumpowanych bolszewickich idei międzynarodowych. Dlatego popieram zniszczenie Żydów i celowość sprowadzenia niemieckich metod eksterminacji żydostwa na Ukrainę, z wyłączeniem ich asymilacji.
Ani jego szaleństwo, ani nazistowskie obozy śmierci, ani trzy miliony rosyjskich jeńców wojennych, którzy zginęli w obozach koncentracyjnych, ani całkowite barbarzyństwo niemieckich i sojuszniczych inwazji nie zmieniły kursu oficjalnego myślenia USA o tym, jak wysocy rangą naziści i faszyści mogą być przydatni w wojnie Ameryki z sowieckim socjalizmem. Stetsko został szeroko przyjęty w Waszyngtonie, gdzie ronald Reagan i George H.W. Bush zostali uznani za szanowanego przywódcę antybolszewickiego Bloku Narodów, który pierwotnie był nazistowską formacją niemiecką (zauważoną przez Stephena Dorrila) i stałym delegatem ABN do Światowej Ligi Antykomunistycznej.
Wycofywanie
Na początku lat 1950., po wyrzuceniu na spadochron 85 agentów na Ukrainę, z których trzy czwarte zostało schwytanych, CIA przyznała, że projekt okazał się ponurą porażką. Nie powstrzymało to zimnych wojowników przed wykorzystaniem najemników zmieniających reżim gdzie indziej, w tym w nieudanej Zatoce Świń dziesięć lat później. Po zmiażdżeniu ukraińskiego ruchu powstańczego wielu banderowców, w tym Mykoła Lebed, jeden z założycieli OUN i porucznik Bandery wyszkolony przez gestapo w bezwzględnych metodach tortur, zostało emigrantami.
Lebed, który służył jako minister spraw zagranicznych organizacji i szef jej osławionej tajnej policji, został opisany przez armię amerykańską jako "znany sadysta i kolaborant Niemców". Po wojnie wyemigrował do Monachium, gdzie odegrał ważną rolę w nowo utworzonym i potajemnie prowadzonym przez CIA Radiu Wolna Europa, finansowanym przez USA organie propagandowym, który nadawał do Europy Wschodniej. Do RFE dołączyło Radio Liberty (również prowadzone przez CIA i skierowane do Związku Radzieckiego) i Głos Ameryki nie tylko w nadawaniu propagandy, ale także w przekazywaniu jednokierunkowych zakodowanych wiadomości, aby "pozostać w tyle" sabotażystów.
W czasie wojny Lebed miał być dobrym uczniem i ulubieńcem niemieckiego gestapo. Następnie, przeniesiony do Monachium, Lebed cieszył się patronatem (podobnie jak Bandera) nazistowskiego oficera wywiadu Reinharda Gehlena, który sam miał bliskie stosunki operacyjne z CIA.
![Gehlen zdjęcie pliku [8418]](https://i0.wp.com/covertactionmagazine.com/wp-content/uploads/2022/09/gehlen-file-photo-8418.jpeg?resize=226%2C301&ssl=1)
Gehlen został później szefem zachodnioniemieckiego wywiadu, zatrudniając nazistów, z którymi pracował podczas wojny, i pomagając CIA, dzieląc się informacjami na temat Europy Wschodniej. Kiedy Lebed poróżnił się z powojenną OUN-B w Niemczech, CIA przemyciła go i wielu innych ukraińskich ultranacjonalistów do USA.
Z poparciem dyrektora CIA Allena Dullesa, Lebed pracował w Nowym Jorku (i mieszkał w zamożnym hrabstwie Westchester) pod fałszywym nazwiskiem jako antysowiecki zasób wywiadowczy i otrzymał obywatelstwo. Skrajnie prawicowi Ukraińcy wtedy i teraz od dawna są instrumentami zimnowojennej polityki. "Byli członkowie ukraińskiego podziemia, obecnie w Stanach Zjednoczonych", napisała CIA w ściśle tajnym dokumencie z 1950 roku, "będą wykorzystywani w najszerszym możliwym zakresie".
We wczesnych latach zimnej wojny były setki, jeśli nie tysiące nazistów, w tym tacy zbrodniarze wojenni jak oficer SS Otto von Bolschwing (wiodący organizator Ostatecznego Rozwiązania i adiutant Adolfa Eichmanna), sprowadzeni do USA z Niemiec, Ukrainy, Bałkanów, krajów bałtyckich i Białorusi.
Wśród nich był także Adolf Heusinger, "jeden z wielu wysokich rangą nazistowskich i faszystowskich urzędników, którzy zostali zintegrowani z amerykańskimi sieciami wojskowymi i wywiadowczymi". Heusinger był szefem Sztabu Generalnego Armii Hitlera, a w latach 1961-1964 został mianowany przewodniczącym Komitetu Wojskowego NATO, więc płynne było przejście od bycia wysokim rangą nazistą do zostania dowódcą wojskowym "Wolnego Świata".
Tymczasem żądanie Bandery całkowitej kontroli nad OUN doprowadziło do tarć w faszystowskim przywództwie w Niemczech. Do 1950 roku USA i Wielka Brytania planowały wspólne operacje na Ukrainie, ale CIA w tym momencie zdecydowała się na ściślejszą współpracę z ZP / UHVR (zagraniczne przedstawicielstwo Ukraińskiej Najwyższej Rady Wyzwolenia, organizacji parasolowej wszystkich prawicowych formacji nacjonalistycznych), podczas gdy brytyjskie MI6 przyjęło Banderę jako główny kontakt wśród Ukraińców.
Kiedy Bandera został zamordowany w 1959 roku po tym, jak USA odmówiły jego ekstradycji do Związku Radzieckiego za zbrodnie wojenne, Stetsko przejął OUN.
Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego w 1991 roku Stany Zjednoczone myślały, że w końcu mają Rosję w zasięgu ręki. Pod autokratycznymi, napędzanymi wódką rządami Borysa Jelcyna w Rosji, USA zostały zaproszone do poprowadzenia neoliberalnego programu "terapii szokowej", który doprowadził do całkowitego zniszczenia rosyjskiej gospodarki.
Kapitalizm w stylu amerykańskim stworzył poważną depresję z masowym bezrobociem, spadającymi płacami, utratą emerytur, oligarchami przejmującymi dawne państwowe gałęzie przemysłu, rosnącymi nierównościami i ubóstwem, rosnącym alkoholizmem i znacznym spadkiem długości życia.
Chociaż Jelcyn stawiał pewien opór, administracja Clintona miała swój sposób na rozszerzenie NATO na Polskę, Czechy i Węgry, co było pogwałceniem porozumień zawartych między Georgem H.W. Bushem a Michaiłem Gorbaczowem o nierozwijaniu organizacji wojskowej "o jeden cal" na wschód. Ta fałszywa obietnica miała być ustępstwem wobec Sowietów za to, że nie zablokowali zjednoczenia Niemiec i członkostwa w NATO.
Odtąd rozpoczął się stały postęp rozszerzenia NATO, które certyfikowało Ukrainę jako przyszłego członka i de facto członka stowarzyszonego i przyniosło dostawy broni, szkolenie broni i koordynowane gry wojenne z armią ukraińską w oczekiwaniu na wojnę z Rosją – wraz z kontami bankowymi dla współpracujących ukraińskich polityków.
Władimir Putin okazał się znacznie lepszym rosyjskim przywódcą, odwracając gospodarkę, powstrzymując wielu oligarchów i przywracając zaufanie do państwa rosyjskiego. Na Ukrainie USA dostrzegły w wyborach prezydenckich w 2004 roku szansę na odciągnięcie Ukrainy od wpływów Rosji.
Wraz z wizytami w kraju urzędników wysokiego szczebla, USA interweniowały, wykorzystując kilka innych kanałów, w tym organizacje zmieniające reżim, National Endowment for Democracy, USAID, Freedom House, Open Society Institute George'a Sorosa (obecnie Foundations) i wszechobecną CIA, aby zablokować wybór rosyjskiego Wiktora Janukowycza i zainstalować proamerykańskiego neoliberalnego Wiktora Juszczenkę na stanowisku prezydenta.
Z pomocą USA Juszczenko zwyciężył, ale poniósł sromotną porażkę jako prezydent. Alarm przeciwpożarowy włączył się ponownie dla USA w 2010 roku, kiedy Janukowycz został wybrany na prezydenta. Do tego czasu Juszczenko został całkowicie zdyskredytowany jako przywódca, otrzymując tylko 5,5% głosów w pierwszej turze, eliminując go. Stany Zjednoczone miały trudności z wyłonieniem zwycięzców.
Do antyrządowych protestów w latach 2013-2014, które rozpoczęły się pokojowo na kijowskim Majdanie, zachęcały wizyty na ulicach podsekretarz stanu USA i specjalistka od zmiany reżimu Wiktoria Nuland, która wielokrotnie spotykała się ze spiskowcami zamachu stanu. Dołączyli do niej senatorowie John McCain (R-AZ) i Chris Murphy (D-CT), którzy stanęli na platformie na placu z neonazistowskim przywódcą Ołehem Tiahnybokiem, aby zaoferować Ameryce wsparcie, prawdopodobnie bez formalnego upoważnienia, dla nielegalnego obalenia Janukowycza.
Tym razem CIA była pełniej zaangażowana w pozbycie się prezydenta popierającego Rosję i najprawdopodobniej pomogła przygotować skrajnie prawicowe grupy milicji, które brały udział w strzelaninach snajperskich i masakrach policji i protestujących na Majdanie, co zmusiło Janukowycza do ucieczki. New York Times fałszywie przypisał strzelaninę jego rządowi. Wywołało to opór w silnie rusofońskim Donbasie przed obaleniem, co z kolei spotkało się z atakiem rządu zamachu stanu w Kijowie i śmiercią do 2022 r. 14 000 żołnierzy i cywilów.
W wywiadach z europejskimi dziennikarzami w czerwcu 2022 roku Petro Poroszenko, który był stałym informatorem w ambasadzie USA w Kijowie, zanim został sponsorowany przez USA na prezydenta w 2014 roku, powiedział, że podczas sprawowania urzędu podpisał porozumienia mińskie z Rosją, Francją i Niemcami i zgodził się na zawieszenie broni jedynie jako chwyt, aby kupić czas na budowanie wojska i przygotowania do wojny. "Naszym celem", powiedział, "było, po pierwsze, powstrzymanie zagrożenia, a przynajmniej opóźnienie wojny – zapewnienie ośmiu lat na przywrócenie wzrostu gospodarczego i stworzenie potężnych sił zbrojnych".
Wojna propagandowa
Prezydent Biden i inni urzędnicy publiczni wielokrotnie używali wyrażenia "niesprowokowany atak", aby scharakteryzować motywacje Rosji jako nic więcej niż agresję terytorialną. Takie twierdzenia są wysuwane bez wiarygodnych dowodów, tak jakby przywołanie nazwiska Putina wystarczyło, aby ustalić jakąkolwiek wypowiedź na jego temat lub o państwie rosyjskim jako dowód przez samą jego wypowiedź.
Problem, jak zauważyło wielu obserwatorów, polega na tym, że media głównego nurtu służą jedynie jako krajowe i międzynarodowe narzędzie transmisji graficznej i wzmacniania konsensusu państwa i klasy rządzącej. To oczywiście nic nowego, ponieważ odkryto, że ponad 400 dziennikarzy z MSM służyło jako oczy i uszy CIA przez większą część zimnej wojny, jak donosi dziennikarz Watergate Carl Bernstein. Istnieją dowody na to, że przynajmniej niektórzy dziennikarze nadal działają jako posłańcy Agencji.
Ci informatorzy z Washington Beltway mają problemy ze zrozumieniem, co stanowi prowokację. Ekspansja wrogich sił USA i NATO oraz gry wojenne prowadzone u bram Rosji, w tym plan dodania Ukrainy i Gruzji do listy członków, są wyraźnie prowokacjami. A jeśli pamięć Bidena jest w ogóle nienaruszona, będzie pamiętał, jak administracja Kennedy'ego traktowała obecność jednej radzieckiej bazy wojskowej na półkuli zachodniej (na Kubie) jako zagrożenie dla bezpieczeństwa USA. W tym przypadku Sowieci mieli zdrowy rozsądek, aby się wycofać.
Prowokacjami były zamach stanu na Majdanie w 2014 roku, który uznał nawet marionetkowy prezydent USA Poroszenko za niekonstytucyjny (tj. nielegalny), a następnie zakaz języka rosyjskiego i wezwanie do ogólnej czystki etnicznej w instytucjach publicznych i mediach przez jego rząd. Podobnie jak ataki wojskowe w regionie Donbasu, zainicjowane przez uzbrojony i wyszkolony przez USA neonazistowski batalion Azov, począwszy od 2015 roku. Tuż przed rosyjską inwazją Kijów umieścił masową formację wojsk na granicy z separatystycznymi obwodami, Donieckiem i Ługańskem.
Secesja Kosowa, po 78 dniach bombardowań przez USA rosyjskiego sojusznika Serbii, miała pełne poparcie Waszyngtonu i dla Rosjan posłużyła jako precedens dla oderwania się Krymu. Przed rosyjską inwazją Wołodymyr Zełenski rozpoczął autorytarne czystki w partiach opozycyjnych, które zostały oskarżone o oddanie głosu rosyjskojęzycznym Ukraińcom. Poroszenko i Zełenski odmówili przestrzegania porozumień mińskich. To też były prowokacje.
Rzeczywiście, 75-letnia historia amerykańskich wysiłków zmierzających do zniszczenia suwerenności państw radzieckich i rosyjskich jest niekończącą się prowokacją. Agresja USA i NATO przeciwko rosyjskim sojusznikom w Syrii i Serbii (oraz Chinach) oraz "kolorowe rewolucje" na Białorusi, w Serbii, Gruzji, na Ukrainie i w innych częściach byłego regionu sowieckiego oraz rozszerzająca się lista sankcji przeciwko Rosji są kolejnymi formami agresji. Amnezja MSM w tej najnowszej historii byłaby trudna do zrozumienia, gdyby nie zrozumienie, że w rzeczywistości służą one jako narzędzia propagandy państwowej, co Louis Althusser nazwał ideologicznymi aparatami państwowymi.
Jak wyraził to Noam Chomsky: "To dość interesujące, że w amerykańskim dyskursie prawie obowiązkowe jest nazywanie inwazji "niesprowokowaną inwazją na Ukrainę". Sprawdź to w Google, znajdziesz setki tysięcy trafień. Oczywiście zostało to sprowokowane. W przeciwnym razie nie odnosiliby się do tego przez cały czas jako do niesprowokowanej inwazji". Jeśli Chomsky nie jest wystarczająco przekonujący, być może podżegacze wojenni USA / NATO mogą posłuchać papieża Franciszka, z pewnością nie rusofila, który stwierdził, że inwazja jest wynikiem "szczekania NATO u bram Rosji ... Nie mogę powiedzieć, czy to było sprowokowane, ale być może tak.
Zalew propagandy MSM przeciwko Rosji i embargo głosów kwestionujących oficjalną wersję dotyczącą zamachu stanu z 2014 roku i konfliktu rosyjsko-ukraińskiego obnażają amerykańską demokrację jako model niegodny naśladowania. Istnieje niewiele, jeśli w ogóle, autorytarnych stanów, w których tłumienie wiadomości jest tak wielkie i tak instytucjonalnie zakorzenione, jak w USA.
W innym miejscu omówiłem szeroką obecność byłych urzędników wojskowych i wywiadowczych powiązanych z przemysłem obronnym zaludniających kanały telewizyjne i kablowe jako "ekspertów analitycznych" oraz wykorzystanie ideologii białej supremacji przez reporterów MSM do przedstawiania przesiedlonych Ukraińców jako specjalnej grupy "godnych ofiar".
Centralną cechą reportażu MSM i kultury celebrytów było przedstawianie Zełenskiego jako "bohatera", bezinteresownie broniącego Ukrainy przed tyranią. Wizerunek bohatera w Ameryce jest starym tropem zaczerpniętym z długiej linii takich większych niż życie wzorców wojskowych, które obejmują postacie Johna Wayne'a z II wojny światowej, konstrukcję zbrodniarza wojennego w Wietnamie w "bohatera wojennego" Johna McCaina, jastrzębia kurczaka Ronalda Reagana, Rambo, indyjskiego zabójcę Daniela Boone'a i wielu innych.
Propaganda jest obecnie otwarcie główną częścią arsenału wojennego USA, a rząd robi niewiele, aby ukryć ten fakt. Oprócz ogromnych dostaw broni, które USA i sojusznicy NATO dostarczają Ukraińcom, aby zabijać krajowych i zagranicznych Rosjan, około 150 amerykańskich i innych globalnych firm PR, według PRWeek, w tym brytyjska firma blisko związana z rządzącą Partią Konserwatywną, zaoferowało dostarczenie Ukrainie narzędzi propagandowych – broni masowego oszustwa.
Jednocześnie prawie nie było doniesień o mniej niż sterylnej historii Zełenskiego w sprawie korupcji, endemicznego problemu dla Ukrainy, która jest uznawana przez finansowaną przez USA, Wielką Brytanię i korporacje Transparency International za najbardziej skorumpowany kraj w Europie. Oprócz tego, że nie udało się obalić oligarchów rządzących krajem (z których 50 posiada 45% bogactwa kraju), w tym jego własnego patrona, skorumpowanego i usankcjonowanego przez USA ukraińsko-izraelsko-cypryjskiego miliardera Igora Kholomoisky'ego, sam Zełenski został zdemaskowany w Dokumentach Pandory jako goniff, z milionami ukrytymi na zagranicznych kontach na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych i w nieruchomościach w Londynie. Jego zamknięcie całej opozycji politycznej, medialnej i intelektualnej utrudnia Ukraińcom poznanie jego mniej niż heroicznych machinacji finansowych.
Ujawnienie tych realiów w amerykańskich i brytyjskich mediach społecznościowych lub w książkach i czasopismach prowadzi do nazwania go rosyjskim "botem" lub "użytecznym idiotą Putina". Być może najbardziej autentycznym użytecznym idiotą jest Russiagate Rambo Adam Schiff, demokrata z Kalifornii i przewodniczący Stałej Komisji ds. Wywiadu Izby Reprezentantów, który przy okazji przesłuchań w sprawie impeachmentu Trumpa w styczniu 2020 r. powiedział: "Walczymy z Rosją tam, więc nie musimy walczyć z nimi tutaj".
To właśnie uchodzi za inteligencję w Kongresie.
Dania na wynos
Trzeba poważnie potraktować spostrzeżenie niemieckiego teoretyka polityki Carla Schmitta, który twierdził, że potężne państwa narodowe muszą mieć wrogów, aby zdefiniować, kim są, i że ich "polityczne działania i motywy można sprowadzić do rozróżnienia między przyjacielem a wrogiem". Dla Schmitta "wróg" nie musi być interpretowany jako zło, ale dla USA wróg jest zawsze osadzony w religijnych pojęciach niemoralności.
Schmitt ostatecznie użyczył swojego intelektu na służbę Trzeciej Rzeszy, ale same Stany Zjednoczone potwierdziły swoimi wczesnymi działaniami "pozostania w tyle" na Ukrainie i w innych częściach Europy, że były gotowe przyjąć niektóre z tych samych taktyk, jeśli nie ideologii, swoich nazistowskich rekrutów.
Zbudowanie Związku Radzieckiego, później Rosji, jako wroga miało co najmniej trzy narzędzia: stworzenie zagrożenia narodowego w celu odwrócenia uwagi opinii publicznej od ogromnych nierówności w korporacyjnej gospodarce kapitalistycznej; usprawiedliwianie budowy państwa i imperium bezpieczeństwa narodowego (policji, imperializmu), zbudowanego na kompleksie wojskowo-przemysłowo-medialnym, z nadzwyczajnym poziomem wydatków wojskowych jako zabezpieczenie przed depresją; i zorganizowanie szerokiego kompleksu propagandowego wzorowanego na Biurze Informacji Wojennej podczas II wojny światowej, aby utrzymać legitymację państwa jako siły moralnej w świecie zagrożonym przez złych przywódców, którzy starają się odebrać Amerykanom wolność.
W rzeczywistości to same Stany Zjednoczone pozbawiają kraj osławionych "czterech swobód" i odmawiają innym krajom, szczególnie w Trzecim Świecie, ich niezależnych ścieżek rozwoju i wolności.
Głównym celem antyimperialistycznego argumentu nie jest obrona wojny na Ukrainie, ale głębsze przyjrzenie się jej przyczynom. Stany Zjednoczone od dawna są wysoce zmilitaryzowanym społeczeństwem i rzeczywiście były poza wojną przez zaledwie 15 lat swojego istnienia.
A kiedy USA nie dokonują bezpośredniej inwazji (do tej pory na 84 kraje), sponsorują inwazje i zamachy stanu przeciwko krajom, które są sprzeczne z ich strategicznymi interesami (Chile, Nikaragua, Indonezja, Jemen, Brazylia, Argentyna, Angola, Wenezuela, D. R. Kongo, Gaza, Grecja, Ekwador, Ghana i wiele innych).
![Mapa krajów, w których Stany Zjednoczone walczyły lub okupowały. Z wyłączeniem nalotów i operacji sił specjalnych. [4500x2234] : r/MapPorn](https://i0.wp.com/covertactionmagazine.com/wp-content/uploads/2022/09/map-of-countries-the-united-states-have-fought-in.png?resize=696%2C345&ssl=1)
Kryzys ukraiński jest również wojną sponsorowaną, ponieważ atak Kijowa na Donbas leży ostatecznie w interesie USA, ponieważ jego zasoby, w tym "wysoko rozwinięty przemysł węglowy, przemysł metalurgiczny, przemysł metalurgiczny, przemysł maszynowy, przemysł chemiczny i budowlany, ogromne zasoby energetyczne, zróżnicowane rolnictwo i gęsta sieć transportowa" są pożądane przez ponadnarodowy kapitał i finanse.
Poza Ukrainą leży rozległe terytorium Rosji i niezliczone bogactwo energii, strategicznych minerałów i innych zasobów, które wzywają do globalnie ekspansjonistycznego i militarystycznego korporacyjnego systemu kapitalistycznego, takiego jak USA. Z pewnością istnieją drogi wyjścia z obecnego kryzysu na Ukrainie, ale wymagają one neutralizacji kraju i jego przekształcenia w zdemilitaryzowane państwo, które wraz z sojuszem USA szanuje i egzekwuje prawa i równość etnicznej ludności rosyjskiej.
Zachód musi również uznać na pewnym poziomie uzasadnione interesy bezpieczeństwa Rosji, które zostały skompromitowane przez hordę sił NATO zbyt blisko jej granic. Koncepcja bezpieczeństwa państwa jest zapisana w Karcie Narodów Zjednoczonych, a uniknięcie jeszcze większej katastrofy wymaga, aby USA działały zgodnie z dyktatem ONZ na rzecz pokoju i usunęły przeszkody na drodze do wynegocjowanego porozumienia, co leży w długoterminowym interesie Ukrainy, Rosji i reszty świata
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.theburningplatform.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz