Dr Wołodymyr i Zełenski: ciemna strona ukraińskiego prezydenta
Szwajcarski poseł i były redaktor naczelny Tribune de Genève, Guy Mettan, maluje portret akrobaty, który odgrywa rolę prezydenta Ukrainy. Pokazuje, jak ten publiczny artysta stał się sojusznikiem banderowców i ustanowił dla nich dyktaturę.
Autor: Guy Mettan
"Héros de la liberté", "Bohater naszych czasów", "Der Unbeugsame", "Nieprawdopodobny ukraiński bohater, który przeciwstawił się Putinowi i zjednoczył świat", "Zełenski, Ukraina we krwi": zachodnie media i przywódcy nie wiedzą już, jakich superlatywów użyć do śpiewania pochwał ukraińskiego prezydenta, tak zafascynowani są "niesamowitą odpornością" komika cudownie przekształconego w "watażkę" i "zbawcę demokracji".
Przez ostatnie trzy miesiące ukraińska głowa państwa trafiała na pierwsze strony gazet, otwierała wiadomości, inaugurowała Festiwal Filmowy w Cannes, nękała parlamenty, gratulowała i upominała swoich kolegów na czele państw dziesięciokrotnie potężniejszych od niego, ze szczęściem i taktycznym poczuciem, którego żaden aktor filmowy ani przywódca polityczny przed nim nigdy nie znał.
Jak można nie dać się nabrać urokowi tego nieprawdopodobnego pana Fasoli, który po podbiciu publiczności swoimi grymasami i ekstrawagancjami (na przykład chodzenie nago po sklepie i naśladowanie pianisty bawiącego się swoją płcią) był w stanie zamienić swoje wybryki i żwirowe kalambury na szaro-zieloną koszulkę, tygodniową brodę i słowa pełne powagi, aby ożywić swoich żołnierzy, którzy byli oblężeni przez złego rosyjskiego niedźwiedzia?
Od 24 lutego Wołodymyr Zełenski bezsprzecznie udowodnił, że jest wyjątkowo utalentowanym artystą w polityce międzynarodowej. Ci, którzy śledzili jego karierę jako komika, nie byli zaskoczeni, ponieważ znali jego wrodzone poczucie improwizacji, jego zdolności mimetyczne i jego śmiałość w aktorstwie. Sposób, w jaki prowadził kampanię i pokonał twardych przeciwników, takich jak były prezydent Poroszenko w ciągu kilku tygodni między 31 grudnia 2018 r. a 21 kwietnia 2019 r., mobilizując swój zespół produkcyjny i hojnych darczyńców oligarchów, już udowodnił skalę jego talentów. Ale pozostało zmienić proces. Zostało to już zrobione.
TALENT DO PODWÓJNEGO HANDLU
Jednak, jak to często bywa, przód rzadko wygląda jak kulisy. Reflektor ukrywa więcej niż pokazuje. I tutaj obraz jest mniej niż gwiazdorski: zarówno jego osiągnięcia jako głowy państwa, jak i jego występ jako obrońcy demokracji pozostawiają wiele do życzenia.
Talent Zełenskiego do podwójnego handlu zostanie zademonstrowany, gdy tylko zostanie wybrany. Przypominamy, że został wybrany wynikiem 73,2% głosów, obiecując położyć kres korupcji, poprowadzić Ukrainę drogą postępu i cywilizacji, a przede wszystkim zawrzeć pokój z rosyjskojęzycznym Donbasem. Gdy tylko został wybrany, zdradził wszystkie swoje obietnice z tak przedwczesnym zapałem, że jego popularność spadła do 23% w styczniu 2022 r., Do tego stopnia, że został zdystansowany przez swoich dwóch głównych przeciwników.
Od maja 2019 r., aby zadowolić swoich oligarchicznych sponsorów, nowo wybrany prezydent uruchamia ogromny program prywatyzacji gruntów obejmujący 40 milionów hektarów dobrej ziemi rolnej pod pretekstem, że moratorium na sprzedaż ziemi kosztowałoby PKB kraju miliardy dolarów. W ślad za programami "dekomunizacji" i "derusyfikacji" rozpoczętymi od proamerykańskiego zamachu stanu w lutym 2014 r. rozpoczyna on szeroko zakrojoną operację prywatyzacji majątku państwowego, oszczędności fiskalnych, deregulacji prawa pracy i likwidacji związków zawodowych, rozgniewając większość Ukraińców, którzy nie rozumieli, co ich kandydat rozumie przez "postęp", "westernizację" i "normalizację" ukraińskiej gospodarki. W kraju, który w 2020 r. miał dochód na mieszkańca w wysokości 3 726 dolarów wobec 10 126 dolarów dla rosyjskiego przeciwnika, podczas gdy w 1991 r. średni dochód Ukrainy przekroczył dochód Rosji, porównanie nie jest pochlebne. I zrozumiałe jest, że Ukraińcy nie przyklasnęli tej kolejnej neoliberalnej reformie.
Jeśli chodzi o marsz ku cywilizacji, to przybierze on formę kolejnego dekretu, który 19 maja 2021 r. zapewni dominację języka ukraińskiego i zakaże rosji dostępu do wszystkich sfer życia publicznego, administracji, szkół i przedsiębiorstw, ku zadowoleniu nacjonalistów i zdumieniu rosyjskojęzycznego narodu w południowo-wschodniej części kraju.
UCIEKAJĄCY SPONSOR
Nie jest lepiej w przypadku korupcji. W 2015 roku Guardian ocenił, że Ukraina jest najbardziej skorumpowanym krajem w Europie. W 2021 roku Transparency International, zachodnia organizacja pozarządowa z siedzibą w Berlinie, umieściła Ukrainę na 122. miejscu na świecie pod względem korupcji, blisko pogardzanej Rosji (136. miejsce). Nie genialne dla kraju, który uchodzi za wzór cnoty w obliczu rosyjskich barbarzyńców. Korupcja jest wszędzie, w ministerstwach, administracjach, spółkach publicznych, parlamencie, policji, a nawet w Wysokim Trybunale Sprawiedliwości Antykorupcyjnej według Kyiv Post! Nierzadko zdarza się, że sędziowie jeżdżą Porsche, zauważają gazety.
Główny sponsor Zełenskiego, Ihor Kołomojski, który mieszka w Genewie, gdzie ma luksusowe biura z widokiem na port, nie jest najmniejszym z tych oligarchów, którzy czerpią zyski z panującej korupcji: 5 marca 2021 r. Anthony Blinken, który prawdopodobnie nie miał wyboru, ogłosił, że Departament Stanu zamroził jego aktywa i zakazał mu wjazdu do Stanów Zjednoczonych z powodu "udziału w znaczącej korupcji". Prawdą jest, że Kołomojski został oskarżony o defraudację 5,5 miliarda dolarów z państwowego Privatbanku. Przypadkowo dobry Ihor był również głównym udziałowcem holdingu naftowego Burisma, który zatrudnił syna Joe Bidena, Huntera, za skromne odszkodowanie w wysokości 50 000 USD miesięcznie i który jest obecnie badany przez prokuratora Delaware. Mądry środek ostrożności: Kołomojski, który stał się persona non grata w Izraelu i jest uchodźcą w Gruzji według niektórych świadków, prawdopodobnie nie pojawi się na trybunie.
To ten sam Kołomojski, który był kluczową postacią w postępie Ukrainy i który zrobił całą karierę Zełenskiego jako aktor i który jest zamieszany w aferę Pandora Papers ujawnioną przez prasę w październiku 2021 roku. Z dokumentów tych wynikało, że od 2012 roku kanał telewizyjny 1+1 należący do oligarchy siarkowego zapłacił swojej gwieździe Zełenskiemu nie mniej niż 40 mln dolarów, a ten ostatni, na krótko przed wyborem na prezydenta i z pomocą swojej ścisłej straży Krzywego Rogu – dwóch braci Szefirów, z których jeden jest autorem scenariuszy Zełenskiego, a drugi szefem Państwowej Służby Bezpieczeństwa, oraz producent i właściciel ich wspólnej firmy produkcyjnej Kvartal 95 – ostrożnie przelał znaczne sumy na zagraniczne rachunki otwarte w imieniu żony, nabywając trzy niezadeklarowane mieszkania w Londynie za sumę 7,5 miliona dolarów.
To upodobanie "sługi ludu" (tak nazywa się jego serial telewizyjny i jego partia polityczna) do nieproletariackiego komfortu potwierdza zdjęcie, które na krótko pojawiło się w sieciach społecznościowych i zostało natychmiast usunięte przez antykompromitatorów faktów, które pokazało, jak odpoczywa w tropikalnym pałacu za kilkadziesiąt tysięcy dolarów za noc, kiedy miał spędzać ferie zimowe w skromnym ośrodku narciarskim. w Karpatach.
Sztuka optymalizacji podatkowej i wytrwałe obcowanie z kontrowersyjnymi oligarchami nie przemawiają za bezwarunkowym zaangażowaniem prezydenta w walkę z korupcją. Ani fakt, że próbował usunąć kłopotliwego prezesa Sądu Konstytucyjnego, Ołeksandra Tupyckiego, i mianował go premierem po tym, jak jego poprzednik, Ołeksj Gonczaruk, opuścił urząd z powodu skandalu, nieznanego człowieka o nazwisku Denys Chmynal, ale który miał zasługę prowadzenia jednej z fabryk najbogatszego człowieka w kraju, Rinat Achmetow, właściciel słynnej fabryki Azovstal, ostatniego schronienia bohaterskich bojowników o wolność batalionu Azov. Bojownicy, którzy nosili tatuaże na ramionach, szyjach, plecach lub klatkach piersiowych gloryfikujące Wolfsangel z Dywizji SS Das Reich, zwroty Adolfa Hitlera lub swastyki, jak widać na niezliczonych filmach opublikowanych przez Rosjan po ich kapitulacji.
ZAKŁADNICY BATALIONÓW AZOWSKICH
Zbliżenie ekstrawaganckiego Włodzimierza z najbardziej skrajnymi przedstawicielami ukraińskiej nacjonalistycznej prawicy nie jest najmniejszą osobliwością dr Zełenskiego. Ten współudział został natychmiast zaprzeczony z największą zjadliwością przez zachodnią prasę, która uznała go za skandaliczny z powodu nagle odkrytego na nowo żydowskiego pochodzenia prezydenta. Jak żydowski prezydent mógłby sympatyzować z neonazistami, którzy są przedstawiani jako niewielka mniejszość outsiderów? Nie należy przypisywać sobie zasług operacji "denazyfikacji" Władimira Putina...
A jednak fakty są uparte i dalekie od trywialnych.
Pewne jest, że Zełenski osobiście nigdy nie był bliski ideologii neonazistowskiej, a nawet ukraińskiej nacjonalistycznej skrajnej prawicy. Jego żydowskie pochodzenie, nawet jeśli stosunkowo odległe i nigdy nie zgłoszone przed lutym 2022 r., Oczywiście wyklucza jakikolwiek antysemityzm z jego strony. To zbliżenie nie zdradza zatem pokrewieństwa, ale jest kwestią banalnej racji stanu i dobrze rozumianą mieszanką pragmatyzmu i instynktu fizycznego i politycznego przetrwania.
Trzeba cofnąć się do października 2019 roku, aby zrozumieć naturę relacji między Zełenskim a skrajną prawicą. I trzeba zrozumieć, że te skrajnie prawicowe formacje, nawet jeśli stanowią zaledwie 2% elektoratu, nadal reprezentują blisko milion wysoko zmotywowanych i dobrze zorganizowanych ludzi, rozproszonych w licznych ugrupowaniach i ruchach, z których pułk Azowa (współzałożony i finansowany już w 2014 roku przez Kołomojskiego, jeszcze jego!) jest tylko najbardziej znany. Do tego należy dodać organizacje Aïdar, Dnipro, Safari, Svoboda, Pravy Sektor, C14 i Korpus Narodowy, aby były kompletne.
C14, nazwany tak od liczby słów w zdaniu amerykańskiego neonazisty Davida Lane'a ("Musimy zabezpieczyć istnienie naszego narodu i przyszłość dla białych dzieci"), jest jednym z najmniej znanych za granicą, ale najbardziej obawiał się rasistowskiej przemocy na Ukrainie. Wszystkie te grupy zostały mniej lub bardziej połączone w ukraińską armię i gwardię narodową z inicjatywy ich przywódcy, byłego ministra spraw wewnętrznych Arsena Awakowa, który w latach 2014-2021 bezpotomnie rządził ukraińskim aparatem bezpieczeństwa. To oni od jesieni 2019 roku Zełenski nazywa "weteranami".
Kilka miesięcy po wyborze młody prezydent udał się do Donbasu, by spróbować spełnić obietnicę wyborczą i wyegzekwować porozumienia mińskie podpisane przez jego poprzednika. Skrajnie prawicowe siły, które od 2014 roku ostrzeliwują miasta Donieck i Ługańsk kosztem dziesięciu tysięcy ofiar śmiertelnych, witają go z największą ostrożnością, ponieważ są podejrzliwe wobec tego "pacyfistycznego" prezydenta. Prowadzą bezlitosną kampanię przeciwko pokojowi pod hasłem "Nie poddawaj się". W jednym z filmów blady Zełenski błaga ich: "Jestem prezydentem tego kraju. Mam 41 lat. Nie jestem przegrany. Przychodzę do ciebie i mówię: wyjmij broń". Wideo zostało opublikowane w sieciach społecznościowych, a Zełenski natychmiast stał się celem kampanii nienawiści. To będzie koniec jego pragnienia pokoju i realizacji porozumień mińskich.
Wkrótce po tym incydencie nastąpiło niewielkie wycofanie sił ekstremistycznych, a następnie bombardowanie wznowiono na dobre.
KRUCJATA NACJONALISTYCZNA
Problem polega na tym, że Zełenski nie tylko poddał się ich szantażowi, ale dołącza do nich w ich nacjonalistycznej krucjacie. Po nieudanej wyprawie w listopadzie 2019 r. przyjmuje kilku skrajnie prawicowych przywódców, w tym Jehvena Tarasa, lidera C14, podczas gdy jego premier stoi po stronie Andryi Medvedko, neonazistowskiej postaci podejrzanej o morderstwo. Wspiera także piłkarza Zolzulyę przeciwko hiszpańskim fanom, którzy oskarżają go o bycie nazistą z powodu jego deklarowanego poparcia dla Stepana Bandery, nacjonalistycznego przywódcy, który kolaborował z nazistowskimi Niemcami podczas wojny (i z CIA po wojnie) i uczestniczył w żydowskim Holokauście.
Współpraca z nacjonalistycznymi radykałami jest dobrze ugruntowana. W listopadzie ubiegłego roku Zełenski mianował ultranacjonalistycznego Pravy Sektor Dmytro Jarosza specjalnym doradcą głównodowodzącego ukraińskiej armii, a od lutego 2022 r. szefa Armii Ochotniczej, która prowadzi terror na tyłach. W tym samym czasie mianował Ołeksandra Poklada, nazywanego "dusicielem" ze względu na jego zamiłowanie do tortur, szefem jednostki kontrwywiadowczej SBU. W grudniu, dwa miesiące przed wojną, przyszła kolej na innego przywódcę Pravy Sektor, komandora Dmytro Kotsuybaylo, który został nagrodzony tytułem "Bohatera Ukrainy", podczas gdy tydzień po rozpoczęciu działań wojennych Zełenski zastąpił regionalnego gubernatora Odessy Maksym Marchenko, dowódca ultranacjonalistycznego batalionu Aïdar, tego samego, z którym Bernard-Henri Lévy miał zamiar maszerować.
Chcesz uspokoić skrajną prawicę, dając jej stanowiska? Wspólny ultrapatriotyzm? Albo zwykła zbieżność interesów między neoliberalną, atlantycką, prozachodnią prawicą a nacjonalistyczną skrajną prawicą, która marzy o rozbiciu Rosjan i "przewodzeniu białym rasom świata w ostatecznej krucjacie przeciwko Untermenschen kierowanej przez Semitów", jak powiedział były zastępca Andryj Biletsky, przywódca Korpusu Narodowego? Nie jest to jasne, ponieważ żaden dziennikarz nie odważył się zadać zełenskiemu tego pytania.
Nie ulega jednak wątpliwości, że ukraiński reżim jest coraz bardziej autorytarny, a nawet zbrodniczy. Do tego stopnia, że jego fanatycy powinni pomyśleć dwa razy, zanim nominują swojego idola do Pokojowej Nagrody Nobla. Podczas gdy media patrzą w drugą stronę, trwa prawdziwa kampania zastraszania, porwań i egzekucji przeciwko lokalnym i krajowym urzędnikom wybranym w wyborach, podejrzanym o bycie rosyjskimi agentami lub o przyzwolenie na wroga, ponieważ chcą uniknąć eskalacji konfliktu.
"Jeden zdrajca mniej na Ukrainie! Został znaleziony zabity i osądzony przez sąd ludowy!" W ten sposób doradca ministra spraw wewnętrznych Anton Geraszenko ogłosił na swoim koncie Telegram zabójstwo Wołodymyra Stroka, burmistrza i byłego zastępcy małego miasteczka Kremnina. Podejrzany o współpracę z Rosjanami, został porwany i torturowany przed egzekucją. 7 marca burmistrz Gostomel został zabity, ponieważ próbował negocjować korytarz humanitarny z rosyjskim wojskiem. 24 marca mer Kupyańska poprosił Zełenskiego o uwolnienie córki, która została porwana przez agentów SBU. W tym samym czasie jeden z ukraińskich negocjatorów został znaleziony martwy po tym, jak został oskarżony o zdradę przez nacjonalistyczne media. Do tej pory zgłoszono nie mniej niż jedenastu burmistrzów, w tym w regionach nigdy nie okupowanych przez Rosjan...
ZAKAZANE PARTIE OPOZYCYJNE
Ale represje na tym się nie kończą. Uderzyło to w krytyczne media, które zostały zamknięte, i w partie opozycyjne, które zostały rozwiązane.
W lutym 2021 roku Zełenski zamknął trzy kanały opozycyjne uznane za prorosyjskie i rzekomo należące do oligarchy Wiktora Medwedczuka, NewsOne, Zik i 112 Ukraine. Departament Stanu chwali ten atak na wolność prasy, stwierdzając, że USA wspierają ukraińskie wysiłki na rzecz przeciwdziałania złośliwym wpływom Rosji. W styczniu 2022 roku, na miesiąc przed wojną, Nash został zamknięty. Po rozpoczęciu wojny reżim udał się na polowanie na lewicowych dziennikarzy, blogerów i komentatorów. Na początku kwietnia ucierpiały także dwa prawicowe kanały. Kanał 5 i Pryamiy. Dekret prezydencki zobowiązuje wszystkie kanały do nadawania jednego, prorządowego tonu głosu, oczywiście. Niedawno polowanie na czarownice objęło nawet najpopularniejszego w kraju krytycznego blogera, Nawalnego z Ukrainy, Anatolija Szarija, który został aresztowany 4 maja przez władze hiszpańskie na wniosek ukraińskiej policji politycznej. Ataki na prasę co najmniej równoważne atakom autokraty Putina, ale nigdy nie słyszano o nich w zachodnich mediach...
Czystka była jeszcze bardziej dotkliwa dla partii politycznych. Zdziesiątkował głównych przeciwników Zełenskiego. Wiosną 2021 roku dom głównego przeciwnika, Medwedczuka, rzekomo bliskiego Putinowi, został splądrowany, a jego właściciel umieszczony w areszcie domowym. 12 kwietnia deputowany oligarchy został przymusowo internowany w nieujawnionym miejscu, wyraźnie odurzony, pozbawiony wizyt przed pokazaniem w telewizji i zaoferowany w zamian za uwolnienie obrońców Azovstal, wbrew wszystkim konwencjom genewskim. Jego prawnicy, zagrożeni, musieli zrezygnować z obrony na rzecz kogoś bliskiego służbom.
W grudniu ubiegłego roku to Petro Poroszenko, który zyskiwał w sondażach, został oskarżony o zdradę. 20 grudnia 2021 r. o godz. 15.07 oficjalna strona internetowa SBU wymieniła go jako podejrzanego o przestępstwa zdrady i wspieranie działalności terrorystycznej. Były prezydent został oskarżony o "uzależnienie energetyczne Ukrainy od Rosji i przywódców kontrolowanych przez Rosję pseudo-republik".
3 marca działacze lewicy Lizvizia zostali napadnięci przez SBU i uwięzieni przez tuzin. Następnie 19 marca represje dotknęły całą ukraińską lewicę. Dekretem zakazano jedenastu partii lewicowych: Partia Życia, Lewicowa Opozycja, Postępowa Socjalistyczna Partia Ukrainy, Socjalistyczna Partia Ukrainy, Związek Sił Lewicy, Socjaliści, Partia Szariatu, Nasza, Państwo, Blok Opozycyjny Wołodymyr Saldo.
Inni aktywiści, blogerzy i obrońcy praw człowieka są aresztowani i torturowani, dziennikarz Yan Taksyur, aktywistka Elena Brezhnaya, bokser MMA Maxim Ryndovskiy lub prawniczka Elena Viacheslavova, której ojciec został zwęglony na śmierć w pogromie 2 maja 2014 r. w Odeskim Domu Związków Zawodowych.
Aby uzupełnić tę listę, powinniśmy wspomnieć o mężczyznach i kobietach rozebranych do naga i bitych publicznie przez nacjonalistów na ulicach Kijowa, rosyjskich więźniach bitych i postrzelonych w nogi przed egzekucją, żołnierzu, którego oko zostało przebite przed zabiciem, członkach Legionu Gruzińskiego, którzy rozstrzeliwali rosyjskich więźniów we wsi pod Kijowem, podczas gdy ich przywódca chwalił się, że nigdy nie brał jeńców. Na kanale Ukraine 24 to szef służby medycznej armii powiedział, że wydał rozkaz "kastracji wszystkich Rosjan, ponieważ są podludźmi i gorszymi od karaluchów". Wreszcie, Ukraina szeroko wykorzystuje technologię rozpoznawania twarzy firmy Clearview do identyfikacji martwych Rosjan i rozpowszechniania ich zdjęć w rosyjskich sieciach społecznościowych, wyśmiewając ich...
NAGRODZONY OSCAREM AKTOR
Przykłady można by zwielokrotnić, ponieważ jest tak wiele cytatów i filmów o okrucieństwach popełnionych przez oddziały obrońcy demokracji i praw człowieka, który przewodniczy losom Ukrainy. Byłoby to jednak żmudne i przynoszące efekt przeciwny do zamierzonego, gdyby opinia publiczna była przekonana, że te barbarzyńskie zachowania są wyłącznie zasługą Rosjan.
Dlatego żadna organizacja pozarządowa nie jest zaniepokojona, Rada Europy milczy, Międzynarodowy Trybunał Karny nie prowadzi dochodzenia, a organizacje zajmujące się wolnością prasy milczą. Nie słuchali dobrze tego, co życzliwy Wołodymyr powiedział im podczas wizyty w Butchy na początku kwietnia: "Jeśli nie znajdziemy cywilizowanego wyjścia, znacie nasz naród, oni znajdą niecywilizowane wyjście".
Problem Ukrainy polega na tym, że jej prezydent, dobrowolnie lub niechętnie, przekazał władzę ekstremistom wewnętrznie i wojsku NATO na zewnątrz, aby oddać się przyjemności bycia czczonym przez tłumy na całym świecie. Czyż to nie on powiedział francuskiemu dziennikarzowi 5 marca, dziesięć dni po rosyjskiej inwazji: "Dziś moje życie jest piękne. Wierzę, że jestem chciany. Czuję, że to jest najważniejszy sens mojego życia: być chcianym. Czuć, że nie tylko oddychasz, chodzisz i coś jesz. Żyjesz!"
Powiedzieliśmy wam: Zełenski jest świetnym aktorem. Podobnie jak jego poprzednik jako Dr. Jekill & Mr. Hide w 1932 roku, zasługuje na Oscara za najlepszą rolę męską dekady. Ale kiedy staje przed zadaniem odbudowy kraju po wojnie, której mógł zapobiec w 2019 roku, powrót do rzeczywistości może być trudny.
Źródła
"Komik, który stał się prezydentem jest poważnie ponad głową", Olga Rudenko, New York Times, 21 lutego 2022 r. (Gość opinii z Kyyiv Post).
"Jak Zełenski zawarł pokój z neonazistami" i "Twarda czystka wewnętrzna Zełenskiego", Alex Rubinstein i Max Blumenthal, Consortium News, 4 marca i 20 kwietnia 2022 r.
«Olga Baysha Wywiad o prezydencie Ukrainy», Natylie Baldwin, Szara strefa, 28 kwietnia 2022 r.
«Prezydent Ukrainy Zełenski odwiedził dziś strefę wycofania się w Zolote», @Liveupmap, 26 października 2019 r. (Oglądaj na Twitterze).
«Qu'est-ce que le régiment Azov?», Adrien Nonjon, The Conversation, 24 maja 2022.
«Publiczne wyznaczenie oligarchy i byłego ukraińskiego urzędnika publicznego Ihora Kołomojskiego z powodu udziału w znaczącej korupcji», Oświadczenie prasowe, Anthony J. Blinken, Departament Stanu USA, 5 marca 2021 r.
«Petro Poroszenko powiadomiony o podejrzeniu zdrady i wspierania terroryzmu», Służba Bezpieczeństwa Ukrainy, 20 grudnia 2021 r.
«Un maire ukrainien prorusse enlevé et abattu», Michel Pralong, Le Matin, 3 marca 2022,
Swiss Standpoint
___
https://www.voltairenet.org/article217403.html
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:http://stateofthenation.co/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz