Oto, co musisz zapamiętać: nie ma wątpliwości, że rosyjskie odrzutowce przeszły długą drogę technologiczną od końca zimnej wojny. Su-30, a zwłaszcza Su-35, są doskonałymi wojownikami - w przypadku wojny będą garstką każdego wojownika z zachodniej generacji czwartego pokolenia. Ale pod koniec dnia rosyjskie maszyny pozostają w tyle pod względem czujników i interfejsów pojazdów pilotowych.
Więcej z interesu narodowego:
W Rosji brakuje broni nuklearnej siedzącej na dnie oceanu
Jak Chiny mogą zatonąć lotniskowiec US Navy
Gdzie III wojna światowa mogłaby się rozpocząć w tym roku
Jak F-35 Stealth Fighter prawie się nie zdarzyło
W związku z rosnącymi napięciami w Europie w związku z działaniami Rosji Ukraina, kraje NATO zintensyfikowały patrole powietrzne nad państwami bałtyckimi w Estonii, Łotwie i Litwie. Podczas gdy Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych często rozmieszczają samoloty, aby pomóc policji w przestrzeni powietrznej nad byłymi republikami radzieckimi, często zadaniem europejskich samolotów jest utrzymanie Moskwy pod kontrolą.
Dla wielu z tych europejskich sił, w tym Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch i Hiszpanii, ich samolotem jest Eurofighter Typhoon . Typhoon, opracowany pierwotnie jako wojownik z czystej krwi, wyróżnia się na arenie powietrze-powietrze. W mało prawdopodobnym przypadku konfliktu Eurofighter najprawdopodobniej będzie w stanie przetrwać przeciwko wariantom Flankera późnej generacji, takim jak Sukhoi Su-35S. Chociaż rosyjskie i europejskie maszyny mają swoje zalety, strumienie są ogólnie bardzo porównywalne.
Rzeczywiście, tajfuny Royal Air Force (RAF) niedawno trenowały ze swoimi odpowiednikami Indian Air Force (IAF) Su-30MKI Flanker-H i uznały, że to prawda. „Pierwsze wrażenia z Flankera są bardzo pozytywne”, powiedział w oświadczeniu dowódca skrzydła Chris Moon, dowódca eskadry 3 (F). „To wspaniały samolot i zaszczyt obsługiwać obok niego nasz Typhoon”.
Indianie byli również pod wrażeniem Tajfunu - zauważając, że obie maszyny są mniej więcej równomiernie dopasowane. „Oba są samolotami czwartej generacji, a więc są równomiernie dopasowane, więc wartość uczenia się pochodzi od osoby do kontaktu”, powiedział lider eskadry IAF Avi Arya w oświadczeniu dla RAF. „Liczy się człowiek stojący za maszyną”.
Jak zauważyła Arya, większość myśliwców czwartej generacji, takich jak Su-35 lub Typhoon, oferuje porównywalną wydajność. Piloci każdego typu statku powietrznego muszą nauczyć się obsługiwać swój samolot do granic swoich możliwości. Oznacza to wykorzystanie mocnych stron swojego samolotu i uniknięcie jego słabości.
W przypadku Flankera oznacza to wykorzystanie jego doskonałego prowadzenia z małą prędkością - dzięki możliwości wektorowania ciągu - w celu zrównoważenia bardzo, bardzo wysokiej prędkości skrętu Typhoon i doskonałego dodawania energii przy jednoczesnym wykorzystaniu jego słabego wysokiego kąta ataku. Jest to podobne do tego, jak piloci US Navy i US Air Force lecący F / A-18 Hornet i F-15 Eagle walczą z Tajfunem w zasięgu wzroku. To w zasadzie sprowadza się do jednostki - i szczęścia.
Poza zasięgiem wizualnym, technologia odgrywa większą rolę, ale taktyka, szkolenie i procedury są kluczowe. Grupy bojowników muszą koordynować się ze sobą i swoimi AWACS lub kontrolerami naziemnymi. Na przykład jeden starszy instruktor amerykańskiego lotnictwa wojskowego wyjaśnił, że gdyby był czteropłat F-15 w porównaniu z innym czteropłatem F-15, stosując standardowe taktyki „niebieskie” - chyba że ktoś popełni błąd - każde zaangażowanie zakończyć się remisem. Co więcej, taktyki te są zazwyczaj trzymane blisko kamizelki. Na przykład jednostki sił powietrznych USA generalnie nie stosują swojej najnowszej taktyki podczas ćwiczeń międzynarodowych, ponieważ może to zagrozić tym technikom.
Pod względem technologicznym ani Su-35 Flanker, ani Typhoon nie są obecnie wyposażone w aktywny elektronicznie skanowany radar macierzowy , ale oba mają dobre możliwości poza zasięgiem widzenia. Oba odrzutowce zostały zaprojektowane z myślą o dużej prędkości i wysokościach poza zasięgiem widzenia, i jako takie mogą przekazywać ogromną ilość energii wystrzeliwania do broni poza zasięgiem widzenia. Ale nie wiadomo, jak skuteczne są rosyjskie systemy identyfikacji bojowej - musisz wiedzieć, do czego strzelasz. Co więcej, kokpit Typhoon i interfejs pojazdu pilotującego są doskonałe - znacznie lepsze niż cokolwiek, co można znaleźć w obecnych wariantach Flankera.
Typhoon ma jeszcze jedną zaletę. W najbliższych latach RAF rozpocznie rozmieszczanie rakiety MBDA Meteor . Meteor, który jest bronią dalekiego zasięgu napędzaną strumieniowo, jest prawdopodobnie najlepszą poza dotychczas opracowaną wizualną rakietą powietrze-powietrze. Ma doskonałą wydajność w końcowej fazie gry i może być atutem pilotów Typhoon - przynajmniej dopóki Rosjanie nie opracują odpowiednika.
Nie ma wątpliwości, że rosyjskie odrzutowce przeszły długą drogę technologiczną od końca zimnej wojny. Su-30, a zwłaszcza Su-35, są doskonałymi wojownikami - w przypadku wojny będą garstką każdego wojownika z zachodniej generacji czwartego pokolenia. Ale pod koniec dnia rosyjskie maszyny pozostają w tyle pod względem czujników i interfejsów pojazdów pilotowych. W związku z tym inteligentne pieniądze trafiają na tajfun.
(Po raz pierwszy pojawił się w 2015 roku.)
Zdjęcie : Wikipedia.
Kliknij tutaj, aby przeczytać cały artykuł.
zrodlo:miziaforum.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz