Sojusznicy premiera zaczęli się bać jego chęci do współpracy z konserwatywną muzułmańską częścią - torując drogę, ostrzegają, sojuszowi lewicowo-arabskiemu, którego prawica nie będzie w stanie pokonać.
26 marca 1990 r., W środku kryzysu politycznego znanego jako „ brudna sztuczka ”, wybitny izraelski mędrzec charedi tamtych czasów, rabin Elazar Szach, wygłosił pNastępnie na spotkaniu w Tel Awiwie rabin Shach wygłosił coś, co stało się znane jako „Przemówienie królików i świń”. Lewica, jak wskazał w słowach, których niewielu mogło źle zrozumieć, nie była odpowiednim przedmiotem politycznego poparcia charedich.
„Jeśli są kibucowie, którzy nie wiedzą, czym jest Jom Kipur, nie wiedzą, co to jest szabat i nie wiedzą, czym jest mykwa, którzy hodują króliki i świnie [na żywność] - czy mają związek z ich Ojciec?" - zapytał Shach.
Kontynuował: „Charakter [nazwa środkowo-lewicowego ostoi, który stał się Partią Pracy] - Charakter jest czymś świętym? Odcięli się od całej naszej przeszłości i szukali nowej wiary. Jeśli nie ma szabatu ani Jom Kippur, w jakim sensie jesteś Żydem? ”
Przemówienie zmusiło duchowego przywódcę Shasa, rabina Ovadię Yosefa, współzałożyciela wraz z Shach of the Shas, do odwrócenia kursu i zobowiązania się do Shamira.
To przemówienie zostało wskazane przez naukowców i ekspertów w minionych latach jako moment wyjaśniający dla izraelskiej polityki charedim, która rzadko ponownie otwarcie stanęła po stronie izraelskiej lewicy przeciwko prawicy. To był punkt zwrotny, który pomógł zapewnić wiele prawicowych zwycięstw przy urnie wyborczej w ostatnich latach.
Wejdź do muzułmańskich charedim
Trzydzieści jeden lat później, w czwartek wieczorem, w ogólnokrajowej telewizji wygłoszono inne kluczowe przemówienie polityczne, takie jak przemówienie Shacha. Tym razem mówcą był Mansour Abbas, szef islamistycznej partii Ra'am, którego konserwatyzm społeczny i polityka religijna stawiają go obok partii żydowskich charedi w wielu sprawach.
Lider Ra'am Mansour Abbas wygłasza przemówienie w północnym mieście Nazaret, 1 kwietnia 2021 r. (David Cohen / Flash90)
Izraelczycy dostroili się, by usłyszeć Shacha, ponieważ jego pogląd mógł zadecydować o losie ówczesnego rządu. Z tego samego powodu dostroili się, żeby usłyszeć Abbasa. Benjamin Netanyahu nie ma większości; tak samo robią Yair Lapid i Naftali Bennett. Mała, czteroosobowa frakcja Abbasa posiada głosy, których każdy może potrzebować, aby wygrać dzień.
„To, co nas wszystkich łączy, jest większe niż to, co nas dzieli” - powiedział Abbas w przemówieniu z Nazaretu i wezwał do nowej ery współpracy między arabskimi i żydowskimi ruchami politycznymi. Izraelska społeczność arabska była gotowa rozegrać izraelską grę polityczną, aby położyć kres dziesięcioleciom zaniedbań i pomóc skierować fundusze i uwagę rządu na jej potrzeby.
Prawica uważnie przysłuchiwała się przemówieniu Abbasa - tak uważnie niektórym niepokoiło zwrócenie uwagi na islamistycznego przywódcę.
„Czekam na przemówienie do narodu” - napisał na Twitterze MK Orit Strock ze skrajnie prawicowej parti
Jeden sygnał, że Netanjahu planował polegać na Ra'amie i Abbasie: jego najgłośniejsi zwolennicy izraelskiej debaty politycznej - Shimon Riklin, Yinon Magal, Shlomo Filber i inni - zaciekle walczyli za nim, uzasadniając i potwierdzając ten ruch.
Likud MK Yoav Kisch powiedział, że jest „szczęśliwy” słysząc przemówienie Abbasa. Potwierdza to jego wieloletni pogląd, powiedział Kisch, że wspólna lista - z której partia Abbasa zerwała przed marcowymi wyborami - nie reprezentowała tych arabskich Izraelczyków, „którzy chcą żyć w pokoju i równych prawach w państwie Izrael, Żyda i państwo demokratyczne. Dziś dowiedzieliśmy się, że ten głos ma przedstawiciela w Knesecie ”.
Sojusznicy Netanjahu również Haredi wydawali się wspierać ten ruch. Mędrzec aszkenazyjski charedi rabin Chaim Kanievsky, duchowy przywódca litewskiej społeczności aszkenazyjskich charedich, która stanowi połowę łupku Zjednoczonego Judaizmu Tory, wydał oświadczenie w duchu przemówienia rabina Szacha z 1990 roku, ale dostosowane do potrzeb chwili.
Zgodnie z oświadczeniem jego bliskich doradców rabin został zapytany, czy rząd powinien opierać się na niesyjonistycznej większości arabskiej partii. „Rabin powiedział, że współpraca z tymi, którzy szanują religię i tradycję żydowską” - tj.i religijnego syjonizmu w czwartek wieczorem, na krótko przed przemówieniem Abbasa. „Sam fakt, że kraj wstrzymuje oddech, by usłyszeć, co powie Mansour Abbas, jest nie do zniesienia i niewybaczalny”.
Był to wyraz złości nie na Abbasa, ale na Netanjahu. To Netanjahu nie można było wybaczyć rozważania utworzenia rządu zależnego od Abbasa.
Prawo podzielone przeciwko sobie Ra'am - „jest lepsza niż [współpraca] z tymi, którzy prześladują religię” - tj. Świecką centrolewicą, powiedział.
Wydawało się, że dla Netanjahu wszystko się zbiera - aż nagle wszystko zaczęło się rozpadać.
W piątek, twarda prawica, wyczuwając, że flirt Likuda z Ra'amem nie był już teoretyczny - nie był już, jak niektórzy twierdzili, sztuczką Netanjahu, by wysłać lewicę w ramiona Ra'ama i dać Netanjahu jego kolejny slogan kampanii - słychać głos. Głośno.
'Katastrofa'
Niebezpieczeństwo stwarzane przez koalicję zależną od Ra'ama, wyjaśnił w piątek przewodniczący syjonizmu religijnego Betzalel Smotrich, nie dotyczy samej koalicji, ale wszystkie koalicje, które mogą nadejść później: potencjał, który w celu przyznania Netanjahu jeszcze jednej kadencji, racja była powtórzeniem zjednoczenia przez Shacha charedich i prawicowej polityki.
„Ustanowienie rządu, który będzie musiał oprzeć się na Ra'amie i Mansourze Abbasie, będzie katastrofą, nad którą będziemy lamentować przez pokolenia. Nie pozwolimy na to - oświadczył Smotrich.
Podał dwa uzasadnienia. Jego pierwszym był spodziewany i dobrze zdeptany argument skrajnej prawicy, która jest podejrzliwa wobec ogólnie arabskiej polityki izraelskiej. Umiarkowanie wyrażone w czwartkowym przemówieniu Abbasa, powiedział Smotrich, było słabo zawoalowaną sztuczką mającą na celu ukrycie jego islamistycznych korzeni. Abbas popiera Hamas, popiera palestyński ruch narodowy i nigdy nie uzna legalności żydowskiego państwa narodowego, twierdził. Abbas próbował, ostrzegał Smotrich, „zmienić Izrael w państwo dwunarodowe”.
Ale to drugi punkt Smotricha rozprzestrzenił się jak pożar w prawicowym dyskursie Izraela i prawie zamknął drzwi do współpracy Likud-Ra'am.
Taki pakt, powiedział, „doprowadzi do utraty władzy na nadchodzące dziesięciolecia i do końca państwa żydowskiego. Nie mniej."
Dlaczego? Ponieważ legitymizacja przez prawicę współpracy politycznej z partiami niesyjonistycznymi otworzyłaby drzwi dla sojuszu lewicowo-arabskiego, który obejmie większość w dającej się przewidzieć przyszłości.
Kontynuował: „Prawica jest w większości wśród żydowskiej opinii publicznej w Izraelu, ale nie w szerszym społeczeństwie izraelskim. Rządy prawicy opierają się na podstawowym konsensusie od czasu powstania państwa, że partie arabskie, o ile odrzucają Izrael jako państwo żydowskie i wspierają terroryzm jego wrogów, nie są prawowitym partnerem do ustanowienia rządu i udziału w krajowym procesie decyzyjnym…
„W przyszłości Arabowie, którzy stali się prawowitymi partnerami, prawie na pewno staną po stronie lewicy. Powód jest prosty: prawica oferuje im tylko prawa obywatelskie, podczas gdy lewica oferuje im prawa obywatelskie i narodowe. Przystąpienie Arabów do żydowskiej lewicy przyniesie dziesięciolecia lewicowych rządów, powodując nieodwracalne szkody w państwie żydowskim ”.
`` Spektakularny akt samobójstwa ''
Sondaże pokazują, że Netanjahu stracił poparcie części prawicy w ciągu ostatniego roku. Niektórzy prawicowi wyborcy - toczy się debata o tym, ilu - zaczęli wierzyć, że po kilku niezdecydowanych wyborach stał się politycznym upośledzeniem dla prawicy i że co najmniej jeden z czterech ostatnich krajowych głosów zostałby wygrany przez inny kandydat prawicy.
Do tej prawicowej krytyki, która dała początek formacji Nowej Nadziei Gideona Sa'ara i poparciu partii Yamina Naftalego Bennetta w ostatnim wyścigu, dołączyła teraz kolejna, bardziej szkodliwa.
Urzędnik zbliżony do Smotricha powiedział w czwartek Channel 12, że „legitymacja przyznana dzisiejszego wieczoru zwolennikom terroru i tym, którzy odmawiają uznania państwa żydowskiego [tj. Ra'am] powoduje szalone, niewybaczalne szkody i jest to całkowicie odpowiedzialność Netanjahu”.
Krótkoterminowe potrzeby Netanjahu powodowały nieodwracalne i długotrwałe szkody dla prawicy, argumentuje teraz religijny syjonizm.
I nie jest sam.
Pierwszymi obserwatorami, którzy zrozumieli groźbę przyszłego sojuszu lewicowo-arabskiego - lub przynajmniej wypowiedzieli to głośno w izraelskiej debacie publicznej - byli członkowie prasy charedi i to nie przypadek.
Moshe Glassner, prezenter radiowy w charedimskiej rozgłośni Kol Barama, który prowadzi także program na kanale Knesetu i pisze w serwisie informacyjnym i opiniotwórczym Haredi Kikar Hashabbat, przedstawił argument w dosadnych słowach (link hebrajski) na kilka godzin przed przemówienie.
„Norma, zgodnie z którą nie jest uprawniona współpraca w rządzie z partiami arabskimi, które odrzucają istnienie Izraela jako państwa narodowego narodu żydowskiego, przyznała temu prawu podwójną korzyść” - napisał Glassner.
„Uniemożliwiło to lewicowy rząd popierany przez Arabów i obniżył frekwencję arabską, ponieważ nie ma sensu głosować na partie, które na zawsze pozostaną w opozycji. Wejście partii arabskich do gry koalicyjno-rządowej przyspieszy frekwencję w społeczeństwie do 20 i więcej mandatów ”- ostrzegł, co oznacza gwałtowny wzrost nawet w stosunku do najwyższego w historii wyniku dla partii arabskich z 15 mandatami.
Glassner powiedział, że legitymizacja Ra'ama przez prawicę jest „spektakularnym aktem samobójstwa, który pozbawi go władzy na dziesięciolecia”.
Tweet Glassnera, który udostępnił swoją kolumnę, „polubił” w czwartek nikt inny jak Smotrich.
`` Już przekroczyli Rubikon ''
Krytyka się zakorzeniła. Strach przed potencjalnymi długoterminowymi szkodami wyrządzonymi po prawej stronie przez niemal jawny flirt Netanjahu z Ra'amem rozprzestrzenił się.
Nawet niektórzy zagorzali zwolennicy Netanjahu, tacy jak osobowość medialna Boaz Golan, zaczęli patrzeć na ten pomysł. Golan napisał w piątek, że syjonizm religijny „jest jedyną partią w Izraelu, która mówi to, co większość narodu chce usłyszeć. Wszystkie inne ”- w tym Likud -„ są przestraszonymi rybami ”.
Gniew z powodu gambitu Abbasa Netanjahu jest szczególnie intensywny wśród niektórych członków Likudu, w tym liderów prawicowej grupy aktywistów w partii, która nazywa się „obozem narodowym”, którzy zaczęli tłumaczyć wiernym partii, że zaklęcie opozycji jest lepsze od koalicji Netanjahu-Ra'am. Niech Bennett i Lapid utworzą niestabilny, krótkotrwały rząd z lewicą i / lub partiami arabskimi, mówią. To tylko ustawia Likud na łatwiejsze zwycięstwo w następnych wyborach.
Czy prawicowi krytycy mają rację? Czy sojusz Netanjahu-Ra'am zapoczątkuje erę współpracy lewicowo-arabskiej, która może wyprzeć prawicę na całe pokolenie, tak jak kiedyś zrobił to sojusz prawicowo-charedi na lewo?
Według niektórych to już się dzieje.
„Smotrich pisze, że nie wolno nam ustanawiać rządu z Ra'amem, ponieważ utworzenie koalicji opartej na partiach arabskich oznaczałoby niebezpieczny precedens dla partii lewicowych” - zauważył Avishai Grinzaig, konserwatywny ekspert i reporter ds. Prawnych dla czasopisma biznesowego Globes. „Przykro mi, że zawiodłem, ale Netanjahu i Abbas przekroczyli już Rubikon. Nie ma znaczenia, czy w końcu faktycznie utworzą taki rząd, czy też Smotrich, znajdujący się po prawej stronie [tej koalicji], temu temu przeszkodzi. Lewica już zdobyła legitymację dla tego ruchu ”.
W czwartek rano Lapid spotkał się z liderami Joint List Aymanem Odeh i Ahmadem Tibim, aby „omówić wykorzystanie wszystkich możliwości zakończenia rządów Netanjahu i jego polityki oraz wprowadzenia zmian”, zgodnie z oświadczeniem Yesh Atid. Odeh i Tibi zasugerowali, że mogą poprzeć Lapida na premiera.
Jako jeden lewicujący aktywistaJak ironicznie ujął to po spotkaniach Lapida z Abbasem, Odeh i Tibi w zeszłym tygodniu: „Uznanie dla Yaira Lapida za przyjęcie ram Riklin-Magal” - tj. Eksperci za Netanjahu Riklinem i Magalem - „i spotkanie z Mansourem Abbas i wspólna lista w celu ustanowienia rządu na rzecz zmian ”.
Mniej ironicznie, działacz dodał: „Tylko prawdziwe partnerstwo żydowsko-arabskie przyniesie zmianę, której potrzebuje izraelskie społeczeństwo”.rzemówienie, które pomogło ukształtować kurs izraelskiej polityki do dnia dzisiejszego.
To były ciężkie dni. Szimon Peres próbował zebrać razem wąski rząd bez bloku Likudu kierowanego przez Icchaka Szamira. Wszystko zależało od partii charedich Shas. Gdyby poszło z Peresem, Partia Pracy miałaby swój rząd. Gdyby to utknęło z Likudem, Szamir nadal byłby liderem kraju.
Shas już nieoficjalnie zgodził się stanąć po stronie Peresa
przetlumaczono przez GR translator google
zrodlo:https://www.timesofisrael.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz