AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Craig Murray via Consortium News,
Zasugerowałem w moim ostatnim poście, że brytyjski establishment może szukać wyjścia z straszliwej klęski Assange'a bez podnoszenia trudnych prawd o amerykańskim wymiarze sprawiedliwości i systemie karnym. Funkcjonowanie establishmentu, sposób, w jaki tworzy on zbiorowy pogląd i sposób, w jaki ten pogląd jest przekazywany, jest tajemnicą dla wielu. Niektórzy wyobrażają sobie, że instrukcje muszą być przekazywane przez formalne kabały spotykające się jako masoni lub Bilderbergs lub jakieś takie grupy. Tak naprawdę tak nie jest, chociaż różne fora oczywiście zapewniają miejsca dla potężnych do gromadzenia się i dyskutowania.
Mam trochę wyczucia tego wszystkiego, będąc dyplomatą przez 20 lat i członkiem Wyższej Służby Cywilnej przez sześć. A gdybym doradzał komuś, kto chciałby pomyśleć o tym poważnie, powiedziałbym, że ludzka natura się nie zmienia; przeczytaj Thackeraya i Trollope'a, Harolda Nicolsona i obejrzyj niesamowitego Briana Coxa w Sukcesji. Wszystkie te źródła dają prawdziwe przebłyski wglądu.
Były minister spraw zagranicznych Alan Duncan wydaje się uważać za Harolda Nicolsona, choć niestety brakuje mu dowcipu i umiejętności pisania. Duncan opublikował swoje pamiętniki. Duncan jest byłym ministrem spraw zagranicznych i Wspólnoty Narodów "dla obu Ameryk", który współpracował z próbami usunięcia Juliana Assange'a z ambasady Ekwadoru i był głównym człowiekiem różnych nielegalnych planów CIA wokół Assange'a. Duncan nazwał Assange'a w parlamencie "nieszczęśliwym małym robakiem".
A kto był najlepszym przyjacielem Alana Duncana w Oksfordzie? Dlaczego, nikt inny jak Ian Duncan Burnett, obecnie lord główny sędzia Anglii i Walii, sędzia, który rozpatrywał apelacje Assange'a w Sądzie Najwyższym. Jak mówi nam wpis alana Duncana w dzienniku z 14 lipca 2017 r.:
W Oksfordzie zawsze nazywaliśmy go "sędzią", a oni zawsze nazywali mnie "premierem", ale Ian jest tym, który się tam dostał.
W dniu urodzin Alana Duncana 7 czerwca 2017 r. Ian Burnett i jego żona wzięli udział w uroczystości kolacji, wraz z byłym przywódcą torysów Williamem Hague oraz handlarzem bronią Waficem Saidem i żoną. Wafic Said był centralnym punktem największego skandalu korupcyjnego w historii Wielkiej Brytanii, kontraktu Al-Yamamah BAE na broń do Arabii Saudyjskiej, gdzie kontrakt o wartości 80 miliardów funtów obejmował setki milionów w korupcyjnych łapówkach wirujących wokół Wafic Said i jego przyjaciela Marka Thatchera.
Jedynym powodem, dla którego kilku bardzo bogatych ludzi nie poszło do więzienia, jest to, że Tony Blair – inny człowiek z Uniwersytetu Oksfordzkiego – i Jack Straw, sam otrzymujący hojność BAE, podjęli historyczną decyzję, że dochodzenie Serious Fraud Office musi zostać zatrzymane "w interesie publicznym".
Urząd ds. Poważnych Nadużyć Finansowych następnie "zgubił" wszystkie tysiące dokumentów dowodzących korupcji. W ten sposób główny fixer, handlarz bronią Said, mógł cieszyć się wesołą kolacją i przekomarzać się z nowym lordem głównym sędzią Anglii i Walii, zamiast jeść obiad w otwartym więzieniu Forda.
Tak, moi przyjaciele, funkcjonuje brytyjski establishment. Umożliwiło to również oczywiście kontynuowanie relacji, co oznacza, że brytyjskie samoloty, rakiety, bomby, mechanicy, szkoleniowcy i siły specjalne są każdego dnia zaangażowane w wypatroszenie kobiet i dzieci w Jemenie. Mam nadzieję, że są dumni.
Codzienne środowisko
27 maja 2018 r. Lord Chief Justice Burnett i Alan Duncan byli w Chequers na lunchu z premier Theresą May, Michaelem Gove'em i "dziennikarką" Sarah Vine oraz – cytując Duncana – "dwiema parami finansistów".
Tak więc polityka, prawo, media i wielkie pieniądze mieszają się, drogi czytelniku. To nie są specjalne wydarzenia. To środowisko codzienności. Nikt nie musi dzwonić do sędziego i mówić mu, co ma myśleć; wiedzą, co ich krąg myśli z ciągłego doświadczenia i interakcji, i mogą ekstrapolować z ogółu na szczegół
Sędziowie wiedzą, co mają myśleć o Assange'u. Szkoccy sędziowie z pewnością wiedzą, co mają o mnie myśleć. Urodziny Duncana zostały opłacone przez darczyńcę partii torysów, Davida Rossa z Carphone Warehouse, którego nieetyczne praktyki biznesowe nakreśliłem dwa lata temu. Niektórzy z nas mogą odczuwać niesmak na myśl o organizowaniu lub uczestniczeniu w przyjęciach urodzinowych podarowanych przez biznesmena; ale nie jesteśmy politykami. Albo sędziowie.
Nie ma wątpliwości, że zdolność Jimmy'ego Savile'a do swobodnego mieszania się na tego rodzaju spotkaniach towarzyskich, organizowanych przez członków rodziny królewskiej i premierów, zapewniła mu płaszcz ochrony establishmentu, który umożliwił mu dziesięciolecia zbrodni.
Zaprzeczanie temu jest śmieszne. Bardzo interesujące jest również to, jak jednogłośnie establishment zdecydował się chronić Keira Starmera. Przez kilka lat stanęli w obliczu realnego niebezpieczeństwa, a jedna z dwóch głównych partii w Anglii znajdowała się pod kontrolą prawdziwie radykalnych postaci. Po tym, jak udało mu się doprowadzić do tego, by przyjazny dla wielkich pieniędzy Sir Keir Starmer znalazł się na miejscu i zneutralizował wszelkie możliwe zagrożenie dla ich bogactwa, okrucieństwo obrony Starmera przez establishment jest fascynujące.
Nie ma wątpliwości, że Starmer był rzeczywiście dyrektorem prokuratury i szefem Crown Prosecution Service w 2009 roku, kiedy zdecydowano, że wiarygodne zarzuty przeciwko Jimmy'emu Savile'owi nie powinny być ścigane (po tym, jak osiągnęły ten etap już dziesięciolecia za późno). Oczywiście dyrektor prokuratury nie zajmuje się poszczególnymi sprawami, które są przydzielane adwokatom pod nimi. Ale dyrektor z pewnością jest wtedy konsultowany w sprawie decyzji w głośnych i ważnych sprawach.
Dlatego tam są. To nie do pomyślenia, że Starmer nie był konsultowany w sprawie decyzji o odłożeniu sprawy Savile'a na półkę – czego oczekują od nas, że jego rolą, jako szefa biura, było zamawianie spinaczy?
Kiedy publiczne oburzenie osiągnęło szczyt w 2012 roku, Starmer zagrał sztuczkę w książce Establishment. Zlecił "niezależnemu" prawnikowi, którego znał, napisanie raportu uniewinniającego go.
Błędy zostały popełnione na niższych poziomach, wyciągnięte zostaną wnioski... wiesz, co mówi. Mishcon de Reya, osoby zajmujące się praniem pieniędzy dla oligarchów, zapewnił prawnika do wybielania. Po przejściu na emeryturę ze stanowiska DPP, Starmer poszedł do pracy w, hm...
To niezwykłe, że media nigdy nie były tak podekscytowane żadnym z kłamstw opowiadanych przez Johnsona, jak zrobiły to w przypadku tego, co w rzeczywistości jest rzadkim przykładem Johnsona mówiącego interesującą prawdę. Starmer był rzeczywiście, jako dyrektor prokuratury, odpowiedzialny za nieściganie Savile'a.
Ale tak jak Savile miał być chroniony przed faktycznymi przestępstwami seksualnymi, Starmer wiedział, że Assange będzie prześladowany za fałszywe przestępstwa seksualne. Postępowanie Starmera w sprawie Assange'a było całkowicie skorumpowane.
Assange nigdy nie oskarżony w Szwecji
Ważne jest, abyś zrozumiał, że Assange nigdy nie został oskarżony o żadne przestępstwo seksualne w Szwecji. Był poszukiwany na przesłuchanie po tym, jak główny prokurator Sztokholmu zdecydował, że nie ma sprawy do odpowiedzi, ale prokurator z innego okręgu zajął się sprawą. Assange zawsze wierzył, że cała ta sprawa była podstępem, aby wysłać go ze Szwecji do Stanów Zjednoczonych. Jego zespół prawny zaoferował szwedzkim prokuratorom możliwość przesłuchania go w szwedzkiej ambasadzie w 2011 roku, co powinno umożliwić zamknięcie sprawy.
Pod rządami Starmera Koronna Służba Prokuratorska powiedziała szwedzkim prokuratorom, aby nie przyjeżdżali do Londynu. E-maile, w których to zrobili, zostały zniszczone i odzyskane tylko przez żądanie FOI na szwedzkim końcu. Pamiętacie, że kiedy po kolejnych siedmiu długich latach szwedzcy prokuratorzy w końcu przesłuchali Assange'a w ambasadzie Ekwadoru, doprowadziło to do umorzenia szwedzkiego śledztwa.
Gdyby Starmer nie zapobiegł temu, szwedzkie dochodzenie mogłoby zostać zamknięte w styczniu 2011 r. Następnie, w październiku 2013 r., Kiedy Starmer był jeszcze DPP, jego pracownicy wysłali e-maile do szwedzkich prokuratorów w odpowiedzi na doniesienia, że chcą umorzyć sprawę, mówiąc: "Nie waż się zimnych stóp". Szwedzi odpowiedzieli, wyjaśniając, że rzeczywiście chcą go porzucić. Prokuratura Koronna ponownie ich odwiodła.
Dlaczego Starmer interweniował, aby nalegać, aby obce państwo kontynuowało dochodzenie, które samo państwo chciało zatrzymać i które nie obejmowało żadnych obywateli brytyjskich?
Jestem przekonany, że nie ma innego przykładu, by brytyjski dyrektor prokuratury ingerował w ten sposób w zagraniczne śledztwo. Z pewnością nie miało to nic wspólnego z rzekomym przedmiotem szwedzkiego śledztwa, które nie wspomina o tym w korespondencji e-mailowej. Nie ma wątpliwości, że motyw Starmera był całkowicie ukryty w szwedzkim śledztwie i prawie na pewno jest związany z nielegalną działalnością CIA przeciwko Assange'owi i obecnymi amerykańskimi wysiłkami ekstradycyjnymi. Starmer zostaje ujawniony jako wysoce pozbawiona skrupułów i kłamliwa postać.
Zostało to oczywiście potwierdzone przez jawne kłamstwa, które Starmer powiedział, starając się o wybór przez członków Partii Pracy, kiedy oświadczył, że utrzyma popularną lewicową politykę gospodarczą byłego lidera Partii Pracy Jeremy'ego Corbyna, szczególnie w sprawie nacjonalizacji kolei i użyteczności publicznej. Po dojściu do władzy Starmer po prostu porzucił te obietnice na rzecz polityki umożliwiającej miliarderom i rozpoczął czystkę na lewo od partii na epicką skalę.
Brytyjski establishment lubi Starmera. Nie mogą pozwolić, aby Boris Johnson – który szybko staje się dla nich obciążeniem – mówił prawdziwe rzeczy o Starmerze, które chcą pogrzebać. Obserwowanie, jak ich aparat propagandowy działa zgodnie, aby bronić Starmera i ponownie potwierdzać w powszechnym umyśle binarny wybór między ich niebieską marionetką a czerwoną marionetką, było fascynującym widokiem.
Jak często powtarzam, nie mam nic przeciwko temu, czy się zgadzasz, czy nie, i z pewnością chcę, aby każdy myślał samodzielnie. Moim celem jest wskazanie faktów, które nie są wystarczająco brane pod uwagę i przedstawienie innej perspektywy niż ta powszechnie promowana w mediach głównego nurtu. Nie zawsze mam rację we wszystkim. Ale mam nadzieję, że przeczytanie tego dało ci kilka pomysłów do przemyślenia.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz