AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Jerri-Lynn Scofield via NakedCapitalism.com,
Indie dyskutują o tym, jak ustanowić mechanizm płatności rupia-rubel, aby umożliwić im handel z Rosją, aby obejść amerykański reżim sankcji.
Indie wstrzymały się od głosu w sprawie marcowej rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ (ONZ) domagającej się zakończenia rosyjskiej ofensywy na Ukrainie (rezolucja Zgromadzenia Ogólnego domaga się zakończenia rosyjskiej ofensywy na Ukrainie).)
Od czasu uzyskania niepodległości Indie próbowały kierować neutralnym kursem między USA a Rosją (a wcześniej ZSRR). W latach 1950. pierwszy premier Indii, Jawaharlal Nehru, był głównym architektem Ruchu Państw Niezaangażowanych, w ramach którego kraje rozwijające się próbowały realizować swoje interesy narodowe bez wiązania się ani z blokiem amerykańskim, ani sowieckim. Indie, Indonezja i Jugosławia były filarami tego ruchu, który dziś obejmuje 120 państw członkowskich, 18 państw obserwatorów i 10 organizacji międzynarodowych.
Po upadku Związku Radzieckiego Indie rozwinęły bliższe stosunki ze Stanami Zjednoczonymi. Ostatnio, pod rządami premiera Narendry Modiego, polityka Indii przechyliła się jeszcze bardziej zdecydowanie w proamerykańskim stylu. kierunek. Modi i Trump mieli silne powinowactwo, a Modi nawet udał się do USA, aby zorganizować masowe wiece mające na celu pobudzenie Indian Amerykanów w celu poparcia Trumpa. Zobacz to konto BBC, aby uzyskać więcej szczegółów, Co osiągnął "bromance" Trump-Modi?
W ciągu ostatnich kilku miesięcy kilka rozważań skłoniło rząd Modiego do ponownego przemyślenia mądrości wkładania wszystkich jaj do koszyka USA. Zamiast tego Indie powracają do bardziej zrównoważonego podejścia, oceniając swoje interesy narodowe w porównaniu z interesami innych krajów i podejmując odpowiednie działania.
Dwa wydarzenia tego lata spowodowały, że Indie zakwestionowały wiarygodność i integralność USA jako sojusznika.
Pierwszym z nich był sposób wycofania się USA z Afganistanu, w którym minister spraw zagranicznych S. Jaishankar zastanawiał się nad wartością amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa. Polityka Waszyngtonu wobec Ukrainy tylko zwiększa te obawy. Stany Zjednoczone były gotowe zmusić Ukrainę do podjęcia działań, które wielu – w tym Henry Kissinger, George Kennan i Noam Chomsky – ostrzegło Rosję, że nie może znieść. Ale potem, kiedy zaczęła się strzelanina, Stany Zjednoczone nie chciały wejść na linię ognia.
A w drugim, we wrześniu, Stany Zjednoczone zaskoczyły wielu, gdy ogłosiły nowe ugrupowanie bezpieczeństwa Australii / Wielkiej Brytanii / Stanów Zjednoczonych (AUKUS), w ramach którego Australia otrzyma amerykańskie atomowe okręty podwodne. Przed nowym porozumieniem Quad – składający się z USA, Australii, Indii i Japonii – był główną przeciwwagą dla Chin w Regionie Indo-Pacyfiku (patrz to podsumowanie Rady Stosunków Zagranicznych, The Quad in the Indo-Pacific: What to Know).
To ogłoszenie AUKUS wywołało konsternację zarówno we Francji, jak i w Indiach. Australia anulowała wartą 37 miliardów dolarów umowę z francuską firmą na dostawę okrętów podwodnych z silnikiem Diesla, co skłoniło francuskiego ministra spraw zagranicznych Jean-Yves Le Driana, według BBC, Aukus: Francuski minister potępia "kłamstwa" USA i Australii w sprawie paktu bezpieczeństwa, aby oskarżyć trzy kraje o "dwulicowość, poważne naruszenie zaufania i pogardy". Stany Zjednoczone konsekwentnie mówiły Indiom, że nie mogą dzielić się wrażliwą technologią atomowych okrętów podwodnych, zgodnie z South China Morning Post, opad Aukus: przez lata USA mówiły Indiom, że nie mogą dzielić się technologią atomowych okrętów podwodnych. "A teraz to..."). W następstwie rozwoju AUKUS Francja i Indie wzmocniły swoje dwustronne więzi, a oczekuje się, że więcej z nich będzie takich samych.
Innym powodem, dla którego Indie muszą postępować ostrożnie, jest ich wcześniejsza polityka zamówień wojskowych. Od początku 1970 roku Indie kupiły większość swojego uzbrojenia od Rosji. Chociaż w ramach przechylenia się w stronę Waszyngtonu, Indie w ostatnich latach zmniejszyły swoją zależność od rosyjskiej broni, "Dzisiaj 60% indyjskiego sprzętu wojskowego pochodzi z Rosji lub byłego Związku Radzieckiego, a większość indyjskiej produkcji obronnej opartej na licencjach pochodzi z Rosji", według Defense News, Indie przygotowują się do sankcji wobec Rosji w celu opóźnienia programów zbrojeniowych, Dostawy. To sprawia, że Indie są uzależnione od Rosji w zakresie dostaw części zamiennych. Unikanie Rosji oznaczałoby, że Indie musiałyby znaleźć nowe źródła uzbrojenia.
Uświadomienie sobie chwiejności amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa oznacza, że Indie ponownie zastanawiają się nad stanem swoich stosunków z Chinami. Chociaż oba kraje poszły na wojnę od czasu uzyskania niepodległości, ich stosunki dwustronne nie zawsze były wrogie. Teraz, gdy wartość amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa jest bardziej otwarcie kwestionowana, jedną z opcji dla Indii jest próba zapewnienia, że ich dwustronne stosunki z Chinami nie ulegną ponownemu pogorszeniu do punktu jawnej wrogości. To, że oba kraje stają się coraz ściślej związane, jest prawdą, przynajmniej na poziomie gospodarczym, a najnowsze dwustronne dane handlowe pokazują, że import z Chin wzrósł o 30% w stosunku do 2019 r. (do 97,5 mld USD), a eksport wzrósł o 30% w stosunku do 2019 r. (do 28,1 mld USD). Według The Hindu, handel indyjsko-chiński przekroczył 125 miliardów dolarów w 2021 roku.
Chiny (1,4 miliarda) i Indie (1,38 miliarda) razem stanowią ponad jedną czwartą z 7,9 miliarda ludzi na świecie, więc należy zachęcać do wszystkiego, co łagodzi dwustronne napięcia.
Brak porozumienia w sprawie polityki wobec Rosji oznacza, że Indie znajdą obejście problemu handlowego
Dwustronne stosunki między Stanami Zjednoczonymi a Indiami, dwoma krajami, zmieniły się znacznie od 1960 roku, kiedy ówczesna premier Indira Gandhi została zmuszona do nałożenia kagańca na krytykę amerykańskich bombardowań Hanoi i Haiphong w celu zabezpieczenia niezbędnych zbóż żywności w USA po dzikiej suszy. Według Indian Express, Połykając upokorzenie:
Wielu z nas wciąż ma bolesne wspomnienia z połowy lat 60., kiedy po dwóch kolejnych latach dzikiej suszy Indie rozpaczliwie potrzebowały amerykańskiej pszenicy zgodnie z amerykańskim prawem publicznym 480 dotyczącym płatności rupii – i po stosunkowo niskich cenach, ponieważ kraj nie miał dewiz, aby kupić żywność na rynku światowym. Indira Gandhi właśnie została premierem i zdecydowała się udać do Waszyngtonu z oficjalną wizytą. Lyndon Johnson powitał ją entuzjastycznie i zareagował na problem żywnościowy, z którym musiała się zmierzyć, obiecując aż 10 milionów ton pszenicy PL480. Jednak na wczesnym etapie transakcja okazała się kwaśna.
Rozwścieczony krytyką Indii wobec amerykańskich bombardowań Hanoi i Haiphong w trakcie wojny w Wietnamie, irytujący Teksańczyk umieścił dostawy żywności na tak ciasnej smyczy, że Indie dosłownie żyły od statku do ust. Z każdym kęsem połykaliśmy małe upokorzenie. Kiedy powiedziano im, że Indianie mówią dokładnie to samo, co Sekretarz Generalny ONZ i papież, Johnson odpowiedział: "Papież i Sekretarz Generalny nie potrzebują naszej pszenicy". Wielu w Indiach zaczęło domagać się, abyśmy powiedzieli "nie" amerykańskiej pszenicy. Rozsądnie Indira Gandhi nic nie powiedziała. Prywatnie powiedziała niektórym powiernikom: "Jeśli import żywności ustanie, te panie i panowie nie ucierpią. Tylko biedni głodowali".
Wracając do teraźniejszości. Pozwolę sobie zacytować obszernie z tego konta Hindustan Times, Panel do zbadania wpływu sankcji Rosji na gospodarkę Indii:
Powołano najwyższy międzyministerialny panel w celu zbadania szeregu sankcji gospodarczych nałożonych przez Zachód na Rosję po inwazji na Ukrainę i ich prawdopodobnego wpływu na gospodarkę Indii, powiedział urzędnik zaznajomiony z rozwojem sytuacji.
W miarę pogłębiania się konfliktu na Ukrainie Indie zintensyfikowały wysiłki na rzecz zabezpieczenia krytycznego importu z Rosji, w szczególności chlorku potasu (popularnie znanego jako muriat potażu), kluczowego nawozu i oleju słonecznikowego (jadalnego).
Kierowany przez sekretarza ds. gospodarczych Ajaya Setha panel wysokiego szczebla obejmuje również najwyższych biurokratów z ministerstw żywności i spraw konsumenckich, nawozów, handlu, spraw zewnętrznych, rolnictwa i ropy naftowej.
Panel szuka możliwości stworzenia dwustronnego systemu płatności rupii i rubla, aby uniknąć fali bezprecedensowych sankcji nałożonych na Rosję, które sparaliżowały system finansowy byłego państwa radzieckiego.
"Oficjalne rozmowy z Rosjanami będą potrzebne do ustanowienia alternatywnego mechanizmu płatności, ale rząd otrzyma różne opcje po kompleksowym przeglądzie sankcji" - powiedział cytowany powyżej urzędnik, prosząc o anonimowość.
Indie obawiają się, że zakłócenia w dostawach muratu potażu przed głównym sezonem charif zasiewów latem mogą sparaliżować sektor rolny, który jest głównym źródłem dochodów dla połowy ludności kraju.
Wojna spowodowała gwałtowny wzrost cen ropy, a rupia osiągnęła rekordowo niski poziom. Należy zauważyć, że Indie nadal mają wiele państwowych pleców, które można wykorzystać do wdrożenia wszelkich ustaleń, które mogą zostać opracowane. Prywatny bank może być narażony na sankcje. Według Hindustan Times.
Tonflikt rosyjsko-ukraiński już zaczął szkodzić trzeciej co do wielkości gospodarce Azji, która zaczęła się odradzać dopiero po recesji wywołanej pandemią w latach 2020-21. W poniedziałek rupia spadła do rekordowo niskiego poziomu do 76,9, spadając o 1% w stosunku do dolara, ponieważ ceny ropy wzrosły.
Co najmniej 400 milionów dolarów płatności i należności indyjskich eksporterów do Rosji utknęło w martwym punkcie, ponieważ sankcje odcięły Rosji możliwość zawierania transakcji w dolarach, walucie płatności międzynarodowych. Rosyjskie banki zostały odcięte od globalnej autostrady płatniczej znanej jako SWIFT.
Panel ma przedstawicieli Banku Rezerw Indii, który chce wyznaczyć mniejszy indyjski bank z minimalną ekspozycją na transakcje dolarowe lub euro, w którym rosyjski bank mógłby otworzyć konto, ponieważ sankcje nie zabraniają systemu wymiany rupii i rubla, powiedział urzędnik.
Indie z powodzeniem wykorzystały podobny system płatności do płacenia za import ropy z Iranu, gdy kraj ten stanął w obliczu sankcji ze strony Zachodu. W tym czasie UcO Bank został utworzony jako główna bramka płatnicza.
Alternatywny mechanizm płatności nie jest jednak łatwy do skonfigurowania. Podczas gdy pomysł polega na tym, że rosyjski bank utworzy tak zwane "konto vostro" w indyjskim banku, a oba kraje zdeponują pewną kwotę, aby zagwarantować płatności dla importerów i eksporterów, ustalenie kursu wymiany rupii do rubla będzie kluczowym wyzwaniem.
"Jednym z powodów jest to, że nawet jeśli kurs wymiany rupii i rubla jest powiązany z dolarem w celu określenia hipotetycznego kursu wymiany, musimy pamiętać, że wartość rubla stale spada w stosunku do dolara" - powiedział Amarendra Patil, ekonomista handlowy, który wcześniej wykładał w Indyjskim Instytucie Handlu Zagranicznego.
"To może sprawić, że system płatności będzie nieskuteczny z powodu ciągłej erozji jednej z dwóch walut (rubla)" - dodał.
Istnieje pilna potrzeba uzgodnienia wykonalnych ustaleń, ponieważ sezon sadzenia jest – lub wkrótce będzie – w toku, a rolnicy potrzebują nawozów. Według The Hindustan Times:
Rząd, który w zeszłym tygodniu dokonał przeglądu zapasów nawozów, poszukuje alternatywnych dostawców, aby wypełnić lukę nawozową po cenach podobnych do tych, które stosują Rosjanie.
Według oficjalnych danych 11-11,5% całkowitego importu olejów jadalnych i nawozów pochodzi z regionu Rosja-Ukraina. Oba kraje odpowiadają również za ponad 90% importu oleju słonecznikowego. W koszyku nawozów importowanych przez Indie Rosja stanowi ponad 17% MOP (muriat potażu) i 60% NPK (azot, fosfor i potas).
"W odpowiedzi rząd identyfikuje alternatywne źródła dostaw zarówno dla olejów jadalnych, jak i nawozów, chociaż będą one drogie" - powiedział Sonal Varma, analityk z Nomura Holdings, globalnej firmy doradztwa finansowego i papierów wartościowych, w notatce badawczej.
Istnieją oczywiście precedensy dla podobnych ustaleń. W rzeczywistości Indie i ZSRR ustanowiły jeden taki układ w latach 1950., zgodnie z
S Murlidharan piszącym w Northlines, Kryzys jako szansa: handel rupia-rubel powinien stać się wzorem do przełamania hegemonii USA:
Wymiana rupii z rublem nie jest nowa. W 1953 roku indyjsko-radziecka umowa handlowa przewidywała wszystkie płatności w rozliczeniu importu i eksportu między dwoma narodami dokonywane w INR. Ale ten układ został porzucony w 2005 r., Kiedy doprowadził do tego, że Rosja została obciążona ogromną ilością INR, co z Indiami jako importerem netto. Jednak oba kraje po raz kolejny przyjęły płatność rupii za rosyjski eksport systemu obrony powietrznej S-400 Triumf w 2019 r., A umowa dotyczyła 5,2 do 5,6 mld USD, aby uniknąć sankcji nałożonych przez USA na mocy ustawy o przeciwdziałaniu przeciwnikom Ameryki poprzez sankcje (CAATSA). Porozumienie INR-Rial z Iranem podobnie miało uniknąć amerykańskiego gniewu, ale musiało zostać porzucone, gdy administracja Trumpa rozszerzyła poprzeczkę na wykorzystanie swojej waluty do całkowitego zakazu importu samej ropy z kraju Zatoki Perskiej.
Oba rządy są zainteresowane handlem INR-rubel, a orzechy i porozumienia zostaną ogłoszone wkrótce. Indyjscy eksporterzy są w rozterce, a rubel codziennie testuje nowy dołek. Jak naprawić cenę jest problemem. Handel nie może się zatrzymać. Zastępca szefa rosyjskiej misji Roman Babuszkin został zacytowany w raporcie prasowym trzy lata temu, mówiąc, że nastąpił pięciokrotny wzrost płatności w walutach krajowych z około 6 procent do ponad 30 procent obecnie. Nie powinno być odpuszczania w tym zdrowym trendzie, z wyjątkiem tego, że wojna zmiażdżyła boisko z gwałtowną dewaluacją rubla; wzywając w ten sposób do negocjacji w duchu dawania i brania, aby częściowo zneutralizować dewaluację rosyjskiej waluty w wyniku wojny i bojkotu Zachodu.
Instytucjonalizując handel INR-rubel, wysłalibyśmy silny sygnał, że dolar amerykański nie musi być niezwyciężony i nieunikniony w handlu międzynarodowym i płatnościach. Jeśli coraz więcej takich umów zostanie podpisanych między państwami narodowymi, świat może pewnego dnia uwolnić się przynajmniej częściowo z imadłowego uścisku dolara na losach innych narodów.
Inicjatywa indyjsko-rosyjska nie powinna być w żadnym wypadku interpretowana jako przyzwolenie Indii na rosyjski ekspansjonizm i przyzwolenie na podżeganie do wojny. Powinno to być raczej postrzegane jako dążenie do oświeconego interesu własnego, zarówno krótkoterminowego, jak i długoterminowego.
W Indiach istnieje szerokie poparcie polityczne dla odejścia od poprzedniej polityki Modiego zacieśniania więzi z USA. Najsilniejsza krytyka – a właściwie potępienie – polityki USA, jaką widziałem w jakichkolwiek głównych anglojęzycznych programach telewizyjnych, pochodzi z indyjskiej telewizji republika. Każdego wieczoru dostrajałem się do nocnych debat sędziowanych przez rzecznika BJP, Arnaba Goswamiego. Referowane to właściwe słowo, ponieważ te debaty generują wiele krzyków. Występ w Arnab Live nie jest dla osób o słabych nerwach – ani też, jeśli o to chodzi, nie ogląda tych slugfestów. Goswami aktywnie interweniuje w debacie; nie przebiera w słowach. I bądźcie pewni, że nie powiedziałby niczego, co nie byłoby zgodne z ogólnymi konturami obecnej polityki Modiego. Gdybyś powiedział mi rok temu, że dostrajam się do nocnej transmisji Goswamiego, powiedziałbym ci, że jesteś szalony.
Ale oto jesteśmy.
* * *
Jerri-Lynn Scofield, która pracowała jako prawnik zajmujący się papierami wartościowymi i traderem instrumentów pochodnych. Obecnie pisze książkę o rzemieślnikach tekstylnych.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz