""Spartakus": Uzbrojenie biotechnologii ", część 4 (video)

 "Nieuregulowany postęp biotechnologii tworzy nowy wyścig zbrojeń i zagraża naszej osobistej autonomii." – Spartakus

Dokument opublikowany w Internecie pod nazwą "Spartakus" stał się wirusowy w 2021 roku. "List Covid" podsumował stan "pandemii" w tym czasie, przywołując tak zwaną "naukę" przypisywaną Covid-19 i szczepionkom. Od tego czasu Spartakus napisał kilka dokumentów, w tym "Covid-19: A Web of Corruption" i czteroczęściową serię "Covid-19: Deep Dive".

Poniżej znajduje się najnowszy artykuł opublikowany przez Spartakusa, "The Weaponization of Biotech":

"Po naszym poprzednim artykule na ten temat zostałem poproszony przez kogoś spoza witryny o przytoczenie konkretnych przykładów biotechnologii, które mogą być niewłaściwie wykorzystane do nikczemnych celów lub mogą mieć użyteczność jako tajne narzędzia wojskowe lub wywiadowcze. To była uczciwa krytyka. Wymieniłem wiele technologii, które mogłyby mieć takie zastosowania, ale nie przytoczyłem żadnych konkretnych artykułów, aby przedstawić moją sprawę. Ten artykuł zajmie się tym niedociągnięciem. "

Publikujemy ten dokument Spartakusa w sekcjach dla tych, którzy mają trudności ze znalezieniem czasu na przeczytanie gazety w całości za jednym posiedzeniem. To już czwarty z naszej serii.

Edycja genów za pomocą CRISPR

CRISPR-Cas9 to metoda edycji genów w komórkach eukariotycznych, która została opracowana dziesięć lat temu. Opiera się na funkcji białka występującego w bakteriach paciorkowca, które służy do rozpoznawania i atakowania materiału genetycznego bakteriofagów poprzez rozszczepianie obcego DNA. Naukowcy odkryli, że nukleazy Cas9 mogą być ładowane przewodnikiem RNA i wysyłane do rozszczepiania określonych części genomu w komórce eukariotycznej, jak sterowana laserowo para nożyczek molekularnych.

Technika ta jest już szeroko stosowana w kontekście biotechnologicznym. Można go również wykorzystać do inżynierii komórek i tkanek poprzez dodanie genów, które kodują całkowicie syntetyczne białka nie występujące w przyrodzie, co prowadzi nas do następnego punktu.

Projektowanie białek

Białka to wybredne rzeczy. Są jednym z podstawowych elementów budulcowych wszystkich form życia, składającym się z łańcuchów aminokwasów, które składają się na siebie w różne kształty. Jednak wydedukowanie, w jaki sposób białka fałdują się, jest poważnym wyzwaniem obliczeniowym. Na to zadanie poświęcono wiele lat i wiele czasu superkomputerowego (i rozproszonego superkomputera), a teraz jesteśmy o krok od zaprojektowania zupełnie nowych białek od zera. Ponieważ ręczna inżynieria białek wykracza poza możliwości umysłowe większości ludzi, ze względu na wiele wysoce złożonych interakcji znajdujących się w tych cząsteczkach, naukowcy stosują obecnie obliczeniowe, oparte na uczeniu maszynowym, iteracyjne podejście do projektowania białek. Doprowadziło to do stworzenia zupełnie nowej dziedziny znanej jako CPD lub obliczeniowy projekt białek.

PNAS – struktura projektowania białek ogólnego przeznaczenia oparta na zależnościach sekwencji górniczo-strukturalnych w znanych strukturach białkowych

Ewolucja dała nam białka, które wykonują niezwykle złożone zadania w żywych systemach, a każda cząsteczka wydaje się "zbudowana na zamówienie" dla swojego konkretnego celu. Projektowanie białek ma na celu umożliwienie "niestandardowego budowania" białek do woli, dla określonych zadań, bez czekania na ewolucję. Jest to wielkie wyzwanie, ponieważ sposób, w jaki 3-wymiarowa struktura i funkcja białka są zakodowane w sekwencji aminokwasów, jest niezwykle trudny do modelowania. W tym artykule twierdzimy, że kodowania sekwencji i struktury można zamiast tego nauczyć się bezpośrednio z białek o znanej strukturze, co umożliwia podejście do projektowania. Jesteśmy w ekscytującym momencie w nauce o białkach, gdzie wyłaniające się zasady wywnioskowane z danych mogą pozwolić nam poczynić postępy w przypadkach, gdy zastosowanie pierwszych zasad jest wyzwaniem.

Projektowanie białek jest problemem, który staje się coraz łatwiejszy w miarę marszu Prawa Moore'a, a to wymagające obliczeniowo zadanie jest wykonywane przez coraz bardziej wyrafinowane komputery.

Co możesz zrobić z projektowaniem białek? Myślę, że bardziej trafnym pytaniem jest to, czego nie mógłbyś zrobić? Istnieją białka u ludzi i zwierząt, które wykonują nieskończony zakres funkcji, od łączenia i cięcia kwasów nukleinowych (polimeraz i nukleaz), przez cięcie innych białek (enzymy proteolityczne), po przekazywanie sygnałów wokół ciała (receptory związane z błoną). Projektowanie białek to projektowanie życia. Jest to niezwykle potężne narzędzie.

Jest to również sposób tworzenia nowatorskiej broni. Transfektując materiał genetyczny na czyjeś komórki, które wytwarza designerskie białko o toksycznym działaniu, możesz sprawić, że będą one bardzo, bardzo chore.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://expose-news.com/