AUTOR: TYLER DURDEN
Dmitrij Miedwiediew, rozkoszując się swoim odłączonym ja, ustanowił ustawę o specjalnej operacji wojskowej (SMO). Otwarcie potwierdził, że istnieje scenariusz "półtora": albo pójść na całość, albo wojskowy zamach stanu na Ukrainie, a następnie przyznać się do nieuniknionego. Nie stosuje się tertium.
To jest tak surowe, jak to tylko możliwe: kierownictwo w Moskwie daje jasno do zrozumienia, dla wewnętrznej i międzynarodowej publiczności, nowa umowa polega na powolnym gotowaniu kijowskiej rakiety w ogromnym kotle, jednocześnie szlifując swój status finansowej czarnej dla kolektywnego Zachodu. Dopóki nie osiągniemy punktu wrzenia – który będzie rewolucją lub puczem.
Równolegle Władcy Wojny (Zastępczej) będą kontynuować własną strategię, która polega na plądrowaniu osłabionej, przestraszonej Europy, a następnie przebieraniu jej za pachnącą kolonię, która ma być bezwzględnie wykorzystywana do znudzenia przez imperialną oligarchię.
Europa jest teraz uciekającym TGV – minus wymagane hollywoodzkie wartości produkcyjne. Zakładając, że nie zejdzie z toru – co jest trudną propozycją – może w końcu dotrzeć do stacji kolejowej o nazwie Agenda 2030, The Great Narrative lub innej denominacji NATO / Davos du jour.
W obecnej sytuacji niezwykłe jest to, jak "marginalna" rosyjska gospodarka prawie się nie spociła, aby "zakończyć obfitość" najbogatszego regionu na świecie.
Moskwa nie rozważa nawet pomysłu negocjacji z Brukselą, ponieważ nie ma nic do negocjacji – biorąc pod uwagę, że mizerni eurokraci zostaną wyrzuceni ze swojego zombifikowanego państwa, gdy tragiczne społeczno-ekonomiczne konsekwencje "końca obfitości" ostatecznie przełożą się na chłopów z widłami wędrującymi po kontynencie.
Może to potrwać eony, ale nieuchronnie przeciętny Włoch, Niemiec czy Francuz połączy kropki i zda sobie sprawę, że to ich właśni "przywódcy" – narodowe pustki i w większości niewybrani eurokraci – torują sobie drogę do ubóstwa.
Będziesz biedny. I spodoba ci się. Ponieważ wszyscy popieramy wolność dla ukraińskich neonazistów. To przenosi koncepcję "wielokulturowej Europy" na zupełnie nowy poziom.
Uciekający pociąg może oczywiście zboczyć z toru i zanurzyć się w alpejskiej otchłani. W tym przypadku coś może zostać uratowane z wraku - a "rekonstrukcja" może być na kartach. Ale zrekonstruować co?
Europa zawsze mogła odbudować nową Rzeszę (upadła z hukiem w 1945 r.); miękka Rzesza (wzniesiona pod koniec II wojny światowej); lub zerwać z jego przeszłymi porażkami, zaśpiewać "I'm Free" – i połączyć się z Eurazją. Nie stawiaj na to.
Odzyskaj te tauryjskie ziemie
SMO może wkrótce radykalnie się zmienić – coś, co doprowadzi już nieświadomych mieszkańców amerykańskiego Think Tanklandu i ich euro wasali do jeszcze większego szaleństwa.
Prezydent Putin i minister obrony Szojgu dają poważne wskazówki, że jedyną drogą na ból jest pokrętło – biorąc pod uwagę rosnące dowody terroryzmu na terytorium Rosji; nikczemne zabójstwo Daria Duginy; nieprzerwany ostrzał ludności cywilnej w regionach przygranicznych; ataki na Krym; użycie broni chemicznej; oraz ostrzał elektrowni Zaporoże zwiększający ryzyko katastrofy nuklearnej.
W ubiegły wtorek, na dzień przed zakończeniem SMO sześciu miesięcy, stały przedstawiciel Krymu na Kremlu, Gieorgij Muradow, prawie to określił.
Podkreślił konieczność "reintegracji wszystkich ziem tauryjskich" – Krymu, północnego Morza Czarnego i Morza Azowskiego – w jeden podmiot już "w ciągu najbliższych kilku miesięcy". Określił ten proces jako "obiektywny i wymagany przez ludność tych regionów".
Muradow dodał: "Biorąc pod uwagę nie tylko ataki na Krym, ale także ciągły ostrzał zaporoskiej elektrowni jądrowej, tamy zbiornika Kakhovka, pokojowych obiektów na terytorium Rosji, DRL i ŁRL, istnieją wszystkie warunki wstępne, aby zakwalifikować działania banderowskiego reżimu jako terrorystyczne".
Wniosek jest nieunikniony: do porządku dziennego wkracza "polityczna kwestia zmiany formatu specjalnej operacji wojskowej". W końcu Waszyngton i Bruksela "przygotowały już nowe antykryskie prowokacje sojuszu NATO-Bandera".
Kiedy więc przyjrzymy się, co oznacza "odbudowa ziem tauryjskich", zobaczymy nie tylko kontury Noworosji, ale przede wszystkim to, że nie będzie żadnego bezpieczeństwa dla Krymu – a tym samym Rosji – na Morzu Czarnym bez ponownego stania się Odessą rosyjską. A to na dodatek rozwiąże dylemat Naddniestrza.
Dodaj do tego Charków – stolicę i czołowy ośrodek przemysłowy Wielkiego Donbasu. I oczywiście Dniepropietrowsk. Wszystkie są celami SMO, cała kombinacja ma być później chroniona przez strefy buforowe w obwodach czernihowskim i sumskim.
Dopiero wtedy "zadania" – jak nazywa je Szojgu – SMO zostałyby uznane za spełnione. Harmonogram może wynosić od ośmiu do dziesięciu miesięcy – po zastoju pod rządami generała Zimy.
W miarę jak turbodoładowane SMO będzie się toczyć, jest pewne, że Imperium Chaosu, Kłamstw i Grabieży będzie nadal wspierać i uzbrajać rakietę Kijowa aż do nadejścia Królestwa - i będzie to miało zastosowanie szczególnie po Powrocie Odessy. Nie jest jasne, kto i jaki gang pozostanie w Kijowie, udając partię rządzącą i robiąc specjalne programy dla Vogue'a, jednocześnie należycie wypełniając masę imperialnych dyktatów.
Jest również pewne, że kombinacja CIA / MI6 będzie nieustannie udoskonalać kontury masowej wojny partyzanckiej przeciwko Rosji na wielu frontach – wypełnionej atakami terrorystycznymi i wszelkiego rodzaju prowokacjami.
Jednak w szerszym ujęciu to nieuniknione rosyjskie zwycięstwo militarne w Donbasie, a następnie "na wszystkich ziemiach Taurii", uderzy w kolektywny Zachód jak śmiertelna asteroida. Geopolityczne upokorzenie będzie nie do zniesienia; nie wspominając już o geoekonomicznym upokorzeniu wasalnej Europy.
Ponieważ integracja eurazjatycka stanie się jeszcze silniejszym wektorem, rosyjska dyplomacja będzie utrwalać nową normalność. Nigdy nie zapominajcie, że Moskwa nie miała problemów z normalizacją stosunków, na przykład z Chinami, Iranem, Katarem, Arabią Saudyjską, Pakistanem i Izraelem. Wszyscy ci aktorzy, na różne sposoby, bezpośrednio przyczynili się do upadku ZSRR. Teraz – z jednym wyjątkiem – wszystkie koncentrują się na "Świcie euroazjatyckiego stulecia".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz