Autor: Anne Zhang i Lynn Xu za pośrednictwem The Epoch Times (podkreślenie nasze),
W grudniu 19 ekspertów z najlepszych chińskich akademii, Chińskiej Akademii Nauk (CAS) i Chińskiej Akademii Inżynierii (CAE), zmarło z powodu nieokreślonej "choroby", statystyki sześciokrotnie wyższej niż średnia liczba zgonów w ostatnich latach.
Oficjalne raporty unikają podania przyczyny tych zgonów, co wydaje się być próbą ukrycia zgonów spowodowanych przez COVID-19.
Ale Airfinity, brytyjska agencja danych zdrowotnych, zaktualizowała dane 30 grudnia, mówiąc, że około 11 000 osób w Chinach umiera każdego dnia z powodu COVID, zwiększając całkowitą liczbę zgonów z powodu choroby do 110 000 w grudniu.
Według nekrologów opublikowanych przez oficjalne chińskie media, w ciągu 12 dni od 15 do 26 grudnia 13 członków CAE zmarło z powodu "choroby". Są to: ekspert ds. komunikacji światłowodowej Zhao Zisen (91), ekspert ds. inżynierii środowiska i jakości wody Tang Hongxiao (91), ekspert ds. wytopu i separacji metali ziem rzadkich Zhang Guocheng (91), ekspert technologii laserowej Zhao Yijun (92), ekspert ds. nieorganicznych materiałów niemetalicznych Gu Zhenan (86), ekspert inżynierii lądowej i mechaniki strukturalnej Long Yuqiu (96), ekolodzy i leśnicy Li Wenhua (90), naukowiec zajmujący się dziką przyrodą Ma Jianzhang (86), specjalista chirurgii dziecięcej Zhang Jinzhe (102), ekspert w dziedzinie maszyn wirnikowych Wang Zhongqi (90), architekt i profesor Uniwersytetu Tsinghua Guan Zhaoye (93), specjalista ds. Spawalnictwa w inżynierii produkcji lotniczej Guan Qiao (87) i ekspert inżynierii naftowej Li Qingzhong (92).
W sumie sześciu członków CAS zmarło 6, 23 i 25 grudnia, w tym Lu Qiang (86), chiński ekspert w dziedzinie automatycznego sterowania i dynamiki systemów elektrycznych oraz profesor na Uniwersytecie Tsinghua; Zhang Youshang (97), chiński biochemik i biolog molekularny; Jiang Hualiang (57), były dyrektor Szanghajskiego Instytutu Nauk Farmaceutycznych; Wu Chengkang (93), wysokotemperaturowy dynamista; Tong Tanjun (88), naukowiec medyczny; oraz Huang Kezhi (95), fizyk i profesor na Uniwersytecie Tsinghua.
Większość zmarłych była członkami KPCh, a niektórzy pochodzili z partii mniejszościowych, takich jak Liga Demokratyczna i Stowarzyszenie Jiu San, które zostały uznane za istniejące, ponieważ wyraźnie popierały KPCh i uznawały jej przywództwo.
Czynniki polityczne wprowadzone do wyboru akademików
W 2022 r. zmarło co najmniej 53 członków CAS i CAE według niepełnych statystyk.
CAS i CAE, znane jako Dwie Akademie, gromadzą naukowców i ekspertów, którzy mogą służyć Komunistycznej Partii Chin (KPCh) i cieszyć się przywilejem dożywotniego członkostwa. System selekcji pracowników akademickich nieuchronnie odzwierciedla czynniki polityczne.
Xie Yong, zastępca redaktora naczelnego magazynu Huanghe w prowincji Shanxi w północnych Chinach, opublikował w 2022 r. artykuł w Modern China Study, międzynarodowym czasopiśmie, omawiając różnice między systemami akademickimi pod rządami KPCh i pod rządami Republiki Chińskiej.
W 1948 roku, zanim KPCh przejęła władzę, sposób wyboru przez Republikę Chińską członków Academia Sinica, obecnej akademii narodowej, opierał się wyłącznie na zasadzie osiągnięć akademickich.
Akademicy byli nominowani przez główne uniwersytety, instytucje badawcze, stowarzyszenia zawodowe i szanowane gwiazdy społeczności akademickiej. W związku z tym wszyscy kandydaci byli w tym czasie pierwszorzędnymi uczonymi. Nawet Guo Moruo i Ma Yinchu, którzy byli prokomunistyczni w swoich poglądach politycznych, zostali również wybrani na akademików, powiedział Xie.
W przeciwieństwie do tego, metody wyboru CAS w 1955 r., Do tego czasu kontrolowane przez KPCh, uwzględniały względy polityczne w kryteriach wyboru. Dla akademików nauk społecznych kandydaci byli zobowiązani do podtrzymywania socjalizmu i partii komunistycznej.
W tym czasie wszyscy byli członkowie Academia Sinica, którzy nie opuścili kontynentu w 1949 roku, w roku przejęcia władzy przez KPCh, w zasadzie stali się członkami CAS.
Jednak Hu Xianfu, słynny biolog w tym czasie, został usunięty z listy, ponieważ władze KPCh uważały, że jego akademickie poglądy są antyradzieckie.
Hu następnie cierpiał fizycznie i psychicznie podczas rewolucji kulturalnej, a ostatecznie zmarł w 1968 roku w wieku 75 lat w pokoju o powierzchni 10 metrów kwadratowych (około 108 stóp kwadratowych).
Podczas rewolucji kulturalnej wielu akademików zostało napiętnowanych jako reakcyjne autorytety akademickie i było ostro krytykowanych, a nawet prześladowanych na śmierć.
Inni uczeni i eksperci nie uniknęli różnych kampanii politycznych i czystek KPCh. Po ruchu antyprawicowym i Wielkim Skoku Naprzód 11 akademików zostało uznanych za prawicowców i pozbawionych tytułów członków akademickich.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz