AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Medea Benjamin i Nicolas J. S. Davies za pośrednictwem NakedCapitalism.com,
Ponieważ wojna na Ukrainie zbliża się do swojego rocznego poziomu 24 lutego, Rosjanie nie osiągnęli zwycięstwa militarnego, ale Zachód nie osiągnął swoich celów na froncie gospodarczym.
Kiedy Rosja zaatakowała Ukrainę, Stany Zjednoczone i ich europejscy sojusznicy przysięgli nałożyć paraliżujące sankcje, które rzuciłyby Rosję na kolana i zmusiły ją do wycofania się.
Zachodnie sankcje wzniosłyby nową żelazną kurtynę, setki mil na wschód od starej, oddzielając izolowaną, pokonaną, zbankrutowaną Rosję od zjednoczonego, triumfującego i zamożnego Zachodu. Rosja nie tylko wytrzymała atak gospodarczy, ale sankcje posypały się hukiem – uderzając w te same kraje, które je nałożyły.
Zachodnie sankcje wobec Rosji zmniejszyły globalną podaż ropy naftowej i gazu ziemnego, ale także podniosły ceny. Tak więc Rosja skorzystała na wyższych cenach, nawet gdy zmniejszyła się wielkość eksportu.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) informuje, że gospodarka Rosji skurczyła się tylko o 2,2% w 2022 roku, w porównaniu z prognozowanym skurczeniem się o 8,5%, i przewiduje, że rosyjska gospodarka faktycznie wzrośnie o 0,3% w 2023 roku.
Z drugiej strony, gospodarka Ukrainy skurczyła się o 35% lub więcej, pomimo 46 miliardów dolarów pomocy gospodarczej od hojnych amerykańskich podatników, oprócz 67 miliardów dolarów pomocy wojskowej.
Ucierpiały również gospodarki europejskie. Po wzroście o 3,5% w 2022 r. oczekuje się, że gospodarka strefy euro popadnie w stagnację i wzrośnie tylko o 0,7% w 2023 r., podczas gdy gospodarka brytyjska ma faktycznie skurczyć się o 0,6%. Niemcy były bardziej zależne od importowanej rosyjskiej energii niż inne duże kraje europejskie, więc po skromnym wzroście o 1,9% w 2022 r., Przewiduje się, że w 0 r. będą miały znikomy wzrost o 1,2023%. Niemiecki przemysł ma płacić za energię o około 40% więcej w 2023 r. niż w 2021 r.
Stany Zjednoczone są mniej bezpośrednio dotknięte niż Europa, ale ich wzrost skurczył się z 5,9% w 2021 r. do 2% w 2022 r. i przewiduje się, że będzie się kurczyć, do 1,4% w 2023 r. i 1% w 2024 r. Tymczasem Indie, które pozostały neutralne, kupując ropę z Rosji po obniżonej cenie, mają utrzymać tempo wzrostu w 2022 r. na poziomie ponad 6% rocznie przez cały 2023 i 2024 r. Chiny skorzystały również na zakupie rosyjskiej ropy po obniżonej cenie i ogólnym wzroście handlu z Rosją o 30% w 2022 roku. Oczekuje się, że gospodarka Chin wzrośnie w tym roku o 5%.
Inni producenci ropy i gazu czerpali nadzwyczajne zyski ze skutków sankcji. PKB Arabii Saudyjskiej wzrósł o 8,7%, najszybciej ze wszystkich dużych gospodarek, podczas gdy zachodnie firmy naftowe śmiały się aż do banku, aby zdeponować 200 miliardów dolarów zysków: ExxonMobil zarobił 56 miliardów dolarów, rekord wszech czasów dla firmy naftowej, podczas gdy Shell zarobił 40 miliardów dolarów, a Chevron i Total zyskały po 36 miliardów dolarów. BP zarobiło "tylko" 28 miliardów dolarów, zamykając działalność w Rosji, ale nadal podwoiło swoje zyski w 2021 roku.
Jeśli chodzi o gaz ziemny, amerykańscy dostawcy LNG (skroplonego gazu ziemnego), tacy jak Cheniere i firmy takie jak Total, które dystrybuują gaz w Europie, zastępują europejskie dostawy rosyjskiego gazu ziemnego gazem szczelinowanym ze Stanów Zjednoczonych, po około czterokrotnie wyższych cenach niż płacą amerykańscy klienci, oraz straszliwym wpływem szczelinowania na klimat. Łagodna zima w Europie i aż 850 miliardów dolarów dotacji rządowych dla gospodarstw domowych i firm spowodowały, że ceny detaliczne energii spadły z powrotem do poziomu z 2021 r., ale dopiero po tym, jak wzrosły pięciokrotnie latem 2022 r.
Podczas gdy wojna przywróciła służalczość Europy wobec hegemonii USA w krótkim okresie, te rzeczywiste skutki wojny mogą mieć zupełnie inne skutki w dłuższej perspektywie. Prezydent Francji Emmanuel Macron zauważył: "W dzisiejszym kontekście geopolitycznym, wśród krajów, które wspierają Ukrainę, na rynku gazu powstają dwie kategorie: te, które płacą drogo i te, które sprzedają po bardzo wysokich cenach... Stany Zjednoczone są producentem taniego gazu, który sprzedają po wysokiej cenie... Nie sądzę, żeby to było przyjazne".
Jeszcze bardziej nieprzyjaznym aktem był sabotaż podmorskich gazociągów Nord Stream, które dostarczały rosyjski gaz do Niemiec. Seymour Hersh poinformował, że rurociągi zostały wysadzone w powietrze przez Stany Zjednoczone z pomocą Norwegii – dwóch krajów, które wyparły Rosję jako dwóch największych dostawców gazu ziemnego w Europie. W połączeniu z wysoką ceną amerykańskiego gazu szczelinowanego podsyciło to gniew wśród europejskiej opinii publicznej. W dłuższej perspektywie europejscy przywódcy mogą dojść do wniosku, że przyszłość regionu leży w politycznej i gospodarczej niezależności od krajów, które przeprowadzają na niego ataki wojskowe, w tym Stanów Zjednoczonych i Rosji.
Innymi wielkimi zwycięzcami wojny na Ukrainie będą oczywiście producenci broni, zdominowani globalnie przez amerykańską "wielką piątkę": Lockheed Martin, Boeing, Northrop Grumman, Raytheon i General Dynamics. Większość broni wysłanej do tej pory na Ukrainę pochodzi z istniejących zapasów w Stanach Zjednoczonych i krajach NATO. Zezwolenie na budowę jeszcze większych nowych zapasów przeleciało przez Kongres w grudniu, ale wynikające z tego kontrakty nie pojawiły się jeszcze w danych o sprzedaży firm zbrojeniowych ani w zestawieniach zysków.
Poprawka zastępcza Reeda-Inhofe'a do ustawy o autoryzacji obrony narodowej FY2023 zezwalała na "wojenne" wieloletnie kontrakty bez przetargu na "uzupełnienie" zapasów broni wysłanej na Ukrainę, ale ilości broni, które mają być zakupione, przewyższają ilości wysłane na Ukrainę nawet o 500 do jednego. Były wysoki rangą urzędnik OMB Marc Cancian skomentował: "To nie zastępuje tego, co daliśmy [Ukrainie]. Gromadzi zapasy na wielką wojnę lądową [z Rosją] w przyszłości".
Ponieważ broń dopiero zaczęła zjeżdżać z linii produkcyjnych w celu zbudowania tych zapasów, skala zysków wojennych przewidywanych przez przemysł zbrojeniowy jest najlepiej odzwierciedlona, na razie, we wzroście cen akcji w 2022 r.:
Lockheed Martin - wzrost o 37%;
Northrop Grumman, wzrost o 41%;
Raytheon, wzrost o 17%; i
General Dynamics, wzrost o 19%.
Podczas gdy kilka krajów i firm skorzystało na wojnie, kraje z dala od sceny konfliktu chwieją się z powodu skutków gospodarczych.
Rosja i Ukraina są kluczowymi dostawcami pszenicy, kukurydzy, oleju spożywczego i nawozów do większości świata. Wojna i sankcje spowodowały niedobory wszystkich tych towarów, a także paliwa do ich transportu, podnosząc światowe ceny żywności do rekordowych poziomów.
Tak więc innymi wielkimi przegranymi w tej wojnie są ludzie z globalnego Południa, którzy są uzależnieni od importu żywności i nawozów z Rosji i Ukrainy po prostu po to, aby wyżywić swoje rodziny. Egipt i Turcja są największymi importerami rosyjskiej i ukraińskiej pszenicy, podczas gdy kilkanaście innych bardzo wrażliwych krajów jest prawie całkowicie uzależnionych od Rosji i Ukrainy w zakresie dostaw pszenicy, od Bangladeszu, Pakistanu i Laosu po Benin, Rwandę i Somalię. Piętnaście Kraje afrykańskie importowały ponad połowę dostaw pszenicy z Rosji i Ukrainy w 2020 r.
Inicjatywa zbożowa Morza Czarnego, wynegocjowana przez ONZ i Turcję, złagodziła kryzys żywnościowy w niektórych krajach, ale porozumienie pozostaje niepewne. Musi zostać odnowiony przez Radę Bezpieczeństwa ONZ przed jego wygaśnięciem 18 marca 2023 r., ale zachodnie sankcje nadal blokują eksport rosyjskich nawozów, które mają być zwolnione z sankcji w ramach inicjatywy zbożowej. Szef pomocy humanitarnej ONZ Martin Griffiths powiedział Agence France-Presse 15 lutego, że uwolnienie rosyjskiego eksportu nawozów jest "najwyższym priorytetem".
Po roku rzezi i zniszczenia na Ukrainie możemy ogłosić, że ekonomicznymi zwycięzcami tej wojny są: Arabia Saudyjska; ExxonMobil i inni giganci naftowi; Lockheed Martin; i Northrop Grumman.
Przegrani to przede wszystkim ofiarny naród ukraiński, po obu stronach linii frontu, wszyscy żołnierze, którzy stracili życie i rodziny, które straciły swoich bliskich.
Ale także w przegranej kolumnie są pracujący i biedni ludzie wszędzie, szczególnie w krajach globalnego Południa, które są najbardziej zależne od importowanej żywności i energii.
Ostatnia, ale nie mniej ważna jest Ziemia, jej atmosfera i klimat – wszystko poświęcone Bogu Wojny.
Dlatego, gdy wojna wkracza w drugi rok, rośnie globalne oburzenie, aby strony konfliktu znalazły rozwiązania. Słowa prezydenta Brazylii Luli odzwierciedlają ten rosnący sentyment. Naciskany przez prezydenta Bidena, by wysłał broń na Ukrainę, powiedział: "Nie chcę dołączyć do tej wojny, chcę ją zakończyć".
* * *
Autorzy: Medea Benjamin i Nicolas J. S. Davies są autorami książki War in Ukraine: Making Sense of a Senseless Conflict, dostępnej w OR Books w listopadzie 2022 r. Medea Benjamin jest współzałożycielką CODEPINK for Peace i autorką kilku książek, w tym Inside Iran: The Real History and Politics of the Islamic Republic of Iran. Nicolas J. S. Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem CODEPINK i autorem książki Blood on Our Hands: The American Invasion and Destruction of Iraq.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz