AUTOR: TYLER DURDEN
Jak potężne są wybuchy nuklearne?
Amerykański test Trinity w 1945 roku, pierwsza w historii detonacja nuklearna, uwolnił około 19 kiloton energii wybuchowej. Eksplozja natychmiast odparowała wieżę, na której stała i zamieniła otaczający piasek w zielone szkło, zanim wysłała potężną falę upałów przez pustynię.
Wraz z eskalacją zimnej wojny w latach po II wojnie światowej, USA i Związek Radziecki testowały bomby o sile wybuchowej co najmniej 500 razy większej. W poniższej infografice Mark Belan i Govind Bhutada z Visual Capitalist porównują 10 największych eksplozji nuklearnych w historii.
Anatomia wybuchu jądrowego
Po wybuchu bomby nuklearne tworzą gigantyczne kule ognia, które generują oślepiający błysk i palącą falę upałów. Kula ognia pochłania otaczające powietrze, powiększając się, gdy unosi się jak balon na ogrzane powietrze.
Gdy kula ognia i ogrzane powietrze wznoszą się, są spłaszczane przez chłodniejsze, gęstsze powietrze wysoko w atmosferze, tworząc strukturę grzybowej "czapki". U podstawy chmury kula ognia powoduje fizyczne zniszczenie, wysyłając falę uderzeniową poruszającą się na zewnątrz z prędkością tysięcy mil na godzinę.
Silny przeciąg powietrza i cząstek brudu przez środek chmury tworzy "łodygę" chmury grzybów. W większości eksplozji atomowych zmieniające się ciśnienie atmosferyczne i kondensacja wody tworzą pierścienie otaczające chmurę, znane również jako chmury Wilsona.
Z biegiem czasu chmura grzybów rozprasza się. Pozostawia jednak po sobie opad radioaktywny w postaci cząstek jądrowych, gruzu, pyłu i popiołu, powodując trwałe szkody w lokalnym środowisku. Ponieważ cząstki są lekkie, globalne wzorce wiatru często rozprowadzają je daleko poza miejsce detonacji.
Mając to na uwadze, oto spojrzenie na 10 największych eksplozji jądrowych.
#10: Ivy Mike (1952)
W 1952 roku Stany Zjednoczone zdetonowały urządzenie Mike 'a – pierwszą w historii bombę wodorową – w ramach operacji Ivy. Bomby wodorowe polegają na fuzji jądrowej w celu wzmocnienia swoich eksplozji, wytwarzając znacznie więcej energii wybuchowej niż bomby atomowe wykorzystujące rozszczepienie jądrowe.
Ważący 140 000 funtów (63 500 kg) test Ivy Mike wygenerował wydajność 10 400 kiloton, co odpowiada wybuchowi 10,4 miliona ton trotylu. Eksplozja była 700 razy potężniejsza niż Little Boy, bomba zrzucona na Hiroszimę w 1945 roku.
#9: Zamek Romeo (1954)
Castle Romeo był częścią serii operacji Castle amerykańskich testów jądrowych odbywających się na Wyspach Marshalla. Szokująco, w USA kończyły się wyspy do przeprowadzenia testów, co czyniło Romeo pierwszym w historii testem przeprowadzonym na barce na oceanie.
Przy 11 000 kiloton test wytworzył ponad dwukrotnie większą przewidywaną energię wybuchową wynoszącą 4000 kiloton. Jego kula ognia, jak widać poniżej, jest jednym z najbardziej kultowych zdjęć kiedykolwiek uchwyconych eksplozji jądrowej.
#8: Radziecki test #123 (1961)
Test #123 był jednym z 57 testów przeprowadzonych przez Związek Radziecki w 1961 roku. Większość tych testów przeprowadzono na archipelagu Nowej Ziemi w północno-zachodniej Rosji. Bomba dała 12 500 kiloton energii wybuchowej, wystarczającej do odparowania wszystkiego w promieniu 2,1 mili (3,5 km).
#7: Zamek Yankee (1954)
Castle Yankee był piątym testem w Operacji Zamek. Eksplozja była drugą najpotężniejszą próbą nuklearną USA.
Dało to 13 500 kiloton, znacznie więcej niż przewidywany plon do 10 000 kiloton. W ciągu czterech dni od wybuchu jego opad dotarł do Mexico City, około 7 100 mil (11 400 km) dalej.
#6: Zamek Bravo (1954)
Castle Bravo, pierwsza z serii Castle Operation, przypadkowo stała się najpotężniejszą bombą nuklearną testowaną przez USA.
Z powodu błędu projektowego energia wybuchowa z bomby osiągnęła 15 000 kiloton, dwa i pół razy więcej niż oczekiwano. Grzybowa chmura wspięła się na około 25 mil (40 km).
W wyniku testu skażono obszar 7000 mil kwadratowych, a mieszkańcy pobliskich atoli zostali narażeni na wysoki poziom opadu radioaktywnego. Ślady wybuchu znaleziono w Australii, Indiach, Japonii i Europie.
#5, #4, #3: Radzieckie testy #173, #174, #147 (1962)
W 1962 roku Związek Radziecki przeprowadził 78 prób jądrowych, z których trzy doprowadziły do piątej, czwartej i trzeciej najpotężniejszej eksplozji w historii. Testy #173, #174 i #147 dały po około 20 000 kiloton. Ze względu na absolutną tajemnicę tych testów, żadne zdjęcia ani filmy nie zostały opublikowane.
#2: Radziecki test #219 (1962)
Test #219 był atmosferyczną próbą jądrową przeprowadzoną przy użyciu międzykontynentalnego pocisku balistycznego (ICBM), z bombą eksplodującą na wysokości 2,3 mil (3,8 km) nad poziomem morza. Była to druga najpotężniejsza eksplozja jądrowa, o wydajności 24 200 kiloton i niszczycielskim promieniu ~ 25 mil (41 km).
#1: Car Bomba (1961)
Car Bomba, zwany także Big Ivan, potrzebował specjalnie zaprojektowanego samolotu, ponieważ był zbyt ciężki, aby przewozić go na konwencjonalnych samolotach. Bomba została przymocowana do gigantycznego spadochronu, aby dać samolotowi czas na odlot.
Eksplozja, dająca 50 000 kiloton, zniszczyła opuszczoną wioskę oddaloną o 34 mile (55 km) i wygenerowała trzęsienie ziemi o sile 5,0-5,25 w skali Richtera w otaczającym regionie. Początkowo został zaprojektowany jako bomba o mocy 100 000 kiloton, ale jego wydajność została zmniejszona do połowy potencjału przez Związek Radziecki. Grzybowa chmura Carskiej Bomby przebiła się przez stratosferę, osiągając wysokość ponad 37 mil (60 km), około sześć razy większą niż wysokość lotu samolotów komercyjnych.
Dwie bomby zrzucone na Hiroszimę i Nagasaki miały katastrofalne konsekwencje, a ich wybuchowe plony były tylko ułamkiem 10 największych eksplozji. Siła nowoczesnej broni jądrowej sprawia, że jej skala zniszczenia jest naprawdę niezgłębiona, a jak sugeruje historia, wyniki mogą być nieprzewidywalne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz