William Vogt, Paul Ehrlich i inni byli neomaltuzjanami, argumentując, że wzrost populacji spowoduje nasz upadek poprzez wyczerpanie naszych zasobów naturalnych, prowadząc do głodu i konfliktów. Ale eksperymenty Johna Calhouna "Universe 25" na szczurach i myszach pokazały, że samo przeludnienie może zniszczyć społeczeństwo, zanim głód jeszcze dostanie szansę.
Ekolodzy, tacy jak Vogt i Fairfield Osborn, ostrzegali, że rosnąca populacja wywiera presję na żywność i inne zasoby naturalne już w 1948 roku i obaj opublikowali bestsellery na ten temat.
Ehrlich opublikował The Population Bomb, alarmistyczną pracę sugerującą, że przeludniony świat ma zostać zmieciony przez głód i wojny o zasoby. Po tym, jak Ehrlich pojawił się w The Tonight Show with Johnny Carson w 1970 roku, jego książka stała się fenomenalnym sukcesem. W 1972 roku problem osiągnął swój szczyt głównego nurtu wraz z raportem Komisji Rockefellera ds. Populacji USA, która zaleciła spowolnienie lub nawet odwrócenie wzrostu populacji.
Ale podczas gdy wszyscy martwili się brakiem zasobów, jeden z badaczy behawioralnych starał się odpowiedzieć na inne pytanie: co stanie się ze społeczeństwem, jeśli wszystkie nasze apetyty zostaną zaspokojone, a wszystkie nasze potrzeby zostaną zaspokojone?
John Calhoun był etologiem i behawiorystą zwierząt, który od dawna interesował się tym, jak gryzonie wchodzą w interakcje i tworzą społeczeństwa. W 1972 roku szczegółowo opisał specyfikacje swojego "Środowiska hamującego śmiertelność dla myszy", praktycznej utopii zbudowanej w laboratorium o nazwie Wszechświat 25. W tych wczesnych eksperymentach z tłoczeniem szczury otrzymywały wszystko, czego potrzebowały - z wyjątkiem przestrzeni. Rezultatem był boom populacyjny, po którym nastąpiły tak poważne zakłócenia psychiczne, że zwierzęta wymarły na wyginięcie.
Przesłanie do domu było takie, że stłoczenie spowodowało patologiczne zachowanie – u szczurów, a co za tym idzie u ludzi. Ten "behawioralny zlew" – załamanie zachowania – został zaobserwowany przez Calhouna w serii eksperymentów dotyczących przeludnienia, które przeprowadził.
Eksperymenty na szczurach w Norwegii
W marcu 1947 roku Calhoun rozpoczął badania kolonii norweskich szczurów w ramach Projektu Ekologii Gryzoni na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. Badanie to zostało sfinansowane z grantu Fundacji Rockefellera. Skończyło się to w 1951 roku, kiedy przeniósł się do Maryland i rozpoczął pracę w Walter Reed Army Medical Centre. W 1954 roku rozpoczął pracę w National Institutes of Health ("NIH"), gdzie pozostał przez następne 33 lata.
US Army Signal Corps we współpracy z US Public Health Service sfilmował wczesne eksperymenty Calhouna na norweskich szczurach w latach 1947-1949. Z nich w 1955 roku armia amerykańska wyprodukowała krótki film poniżej.
Kliknij na obrazek poniżej, aby obejrzeć film na Rumble.
Podczas pracy w NIH Calhoun rozpoczął liczne eksperymenty na szczurach i myszach. Zapewniał nieograniczone zasoby, takie jak woda, żywność, a także ochronę przed drapieżnikami, a także przed chorobami i pogodą. Mówiono, że szczury są w "utopii szczurów" lub "raju myszy".
Eksperyment ze światem 25
W 1972 roku stworzył swoje "Środowisko hamujące śmiertelność dla myszy". W jego najsłynniejszym eksperymencie z serii "Wszechświat 25" populacja osiągnęła szczyt 2 200 myszy, a następnie wykazywała szereg nienormalnych, często destrukcyjnych zachowań, w tym odmowę zaangażowania się w zaloty, kobiety porzucające swoje młode i homoseksualizm. Przez 600Th Dzień, populacja była na drodze do wyginięcia. Chociaż myszy były fizycznie zdolne do rozmnażania się, utraciły umiejętności społeczne wymagane do kojarzenia się.
Na początku umieścił cztery pary zdrowych myszy w "raju myszy". W krótkim czasie zaczęły się rozmnażać, co spowodowało szybki wzrost populacji. Mniej więcej co 60 dni populacja podwajała się, gdy myszy wypełniały najbardziej pożądaną przestrzeń w piórze. Kiedy populacja osiągnęła 620, wzrost populacji spowolnił do podwojenia co około 145 dni, gdy społeczeństwo myszy zaczęło borykać się z problemami.
Po 315 dniach reprodukcja myszy zaczęła zwalniać. Kiedy liczba gryzoni osiągnęła 600, powstała hierarchia, pojawili się tak zwani "nieszczęśnicy". Po utworzeniu grupy nieszczęśników większe gryzonie zaczęły atakować grupę, w wyniku czego wiele nieszczęsnych samców zaczęło "załamywać się" psychicznie. W rezultacie samice nie chroniły się, a z kolei stały się agresywne wobec swoich młodych.
Z biegiem czasu samice wykazywały coraz bardziej agresywne zachowanie, elementy izolacji i brak nastroju reprodukcyjnego. Odnotowano niski wskaźnik urodzeń, a jednocześnie wzrost śmiertelności u młodszych gryzoni.
Następnie pojawiła się nowa klasa męskich gryzoni, tak zwane "piękne myszy". Calhoun zastanawiał się później nad przyczynami powstania tych "pięknych", tych myszy, które miały zdrowy wygląd, ale umarły w duchu. Calhoun opisał je w bardziej egzystencjalnych kategoriach w artykule zatytułowanym "Death Squared":
"Z tego procesu wyłaniają się autystyczne stworzenia, zdolne tylko do najprostszych zachowań zgodnych z fizjologicznym przetrwaniem. Ich duch umarł ... Nie są już w stanie wykonywać bardziej złożonych zachowań zgodnych z przetrwaniem gatunku. "
Teoretyzował, że myszy są pod wieloma względami podobne do ludzkości i że przy braku jakiegokolwiek napięcia, presji lub stresu straciły koncentrację, poczucie celu i tożsamości.
Odmówili kojarzenia się z samicami ani "walki" o swoją przestrzeń. Zależało im tylko na jedzeniu i śnie. W pewnym momencie "piękne samce" i "izolowane samice" stanowiły większość populacji.
Według Calhouna faza śmierci składała się z dwóch etapów: "pierwszej śmierci" i "drugiej śmierci". "Pierwsza śmierć" była drastycznym oderwaniem i brakiem woli uczestniczenia w społeczeństwie myszy – śmiercią ducha zwierzęcia. Miało to miejsce przed "drugą śmiercią" lub śmiercią fizyczną ciała.
"Pierwsza śmierć" charakteryzowała się utratą celu w życiu poza zwykłym istnieniem – brakiem pragnienia kojarzenia się, wychowywania młodych lub ustanawiania roli w społeczeństwie.
Z biegiem czasu śmiertelność nieletnich osiągnęła 100%, a reprodukcja osiągnęła zero. W dniu 560 populacja osiągnęła szczyt 2 200 osobników, co było znacznie poniżej maksymalnej pojemności Wszechświata 25 wynoszącej 3 000. Po 600 dniu było niewiele ciąż i nie przeżyły młode.
Wśród zagrożonych myszy pojawił się homoseksualizm, a jednocześnie zwiększył się kanibalizm, mimo że było dużo jedzenia. Kanibalizm, panseksualizm i przemoc stały się endemiczne. Społeczeństwo myszy upadło.
Dwa lata po rozpoczęciu eksperymentu urodziło się ostatnie dziecko kolonii. W 1973 roku zmarła ostatnia mysz we wszechświecie 25.
John Calhoun powtórzył ten sam eksperyment 25 razy i za każdym razem wynik był taki sam.
Jeśli powyższy film zostanie usunięty z YouTube, możesz go obejrzeć na Bitchute TUTAJ.
Czy jesteśmy obecnie świadkami bezpośrednich podobieństw w dzisiejszym społeczeństwie? Słabi, sfeminizowani mężczyźni z niewielkimi lub żadnymi umiejętnościami i instynktem ochrony oraz nadmiernie pobudzone i agresywne kobiety bez instynktów macierzyńskich?
Implikacje dla ludzkości
Eksperyment ze światem 25 oferuje wgląd w upadek ludzkości. W szczególności te piękne pokazują nam, że jednostki nie przyjmą produktywnej roli w społeczeństwie, jeśli nie będą miały odpowiednich relacji lub wzorców do naśladowania w środowisku, w którym dorastają. Dodatkowo, jeśli nie ma konfliktu, niebezpieczeństwa lub "pracy" do wykonania w społeczeństwie, jego mieszkańcy, podobnie jak ci piękni, ostatecznie stracą swój cel w życiu.
Świat 25 nie jest idealną paralelą do ludzkości, argumentowała Catherine Rasgaitis. "Jako bardziej wyrafinowany gatunek mamy dostęp do nauki, technologii i medycyny, które mogą pomóc nam zapobiec takiej dystopii".
Będąc świadkiem wydarzeń w ciągu ostatnich kilku lat – gdy coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę z dystopijnych planów globalistów wykorzystujących naukę, technologię i medycynę – być może Rasgaitis argumentowałby dziś inaczej.
Jednak co do pytania, czy to samo może się przydarzyć ludzkości, dla Calhouna nie było wątpliwości. Bez względu na to, jak wyrafinowani uważaliśmy się za wyrafinowanych, gdy liczba osób zdolnych do pełnienia ról znacznie przekroczyła liczbę ról, wtedy:
Dalsze zasoby:
- Ucieczka z laboratorium: Eksperymenty na gryzoniach Johna B. Calhouna i ich wpływ kulturowy, Edmund Ramsden & Jon Adams, London School of Economics, styczeń 2008
- The Behavioural Sink, the mouse universes of John B. Calhoun, Cabinet Magazine, 2011
- The Amazing Rise and Fall of a Rodent Utopia, Mysterious Universe, 5 marca 2015
- The Falls Of 1972: John B Calhoun and Urban Pessimism, Circulating Now, 11 stycznia 2018
- Eksperyment z uniwersum 25, Catherine Rasgaitis, 13 kwietnia 2021 r.
- Świat 25: Mysz "Utopia" Eksperyment, który zamienił się w apokalipsę, IFL Science, 22 lipca 2021 r.
- Zlew behawioralny, Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz