sobota, 8 października 2022

"Izrael jest naprawdę niebezpieczny!"(video|)

Były oficer CIA Philip Giraldi: Izrael jest naprawdę niebezpieczny

... Autor: Jonas E. Alexis, VT Editor

Philip Giraldi napisał kilka lat temu interesujący artykuł, mówiąc kilka potępiających rzeczy o Izraelu i tureckim rządzie. Powiedział, że "były doradca ds. Bezpieczeństwa narodowego Michael Flynn został niedawno zmuszony do zarejestrowania się jako agent Turcji po tym, jak otrzymał 530 000 dolarów płatności, aby wesprzeć pogląd Ankary na temat tych, którzy uważali się za stojących za zeszłorocznym zamachem stanu". [1]

OK. Flynn jest złym facetem. Ale co z Izraelem? Giraldi nie miał nic dobrego do powiedzenia: "Jak na ironię, najpotężniejsze i najskuteczniejsze lobby rządu zagranicznego w Waszyngtonie jest tak dominujące, że było w stanie uniknąć rejestracji przez ostatnie 55 lat. American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) został ostatnio skonfrontowany z FARA, kiedy jego poprzednia organizacja, Amerykańska Rada Syjonistyczna, była naciskana przez Departament Sprawiedliwości Johna F. Kennedy'ego w 1962 i 1963 roku.

"Śmierć Kennedy'ego zatrzymała te wysiłki – i zakończyła próby Białego Domu pociągnięcia Izraela do odpowiedzialności za rozwój jego tajnego programu broni jądrowej (który polegał na materiałach jądrowych nielegalnie usuniętych ze Stanów Zjednoczonych za przyzwoleniem firmy z siedzibą w Pensylwanii o nazwie NUMEC)". [2]

Można argumentować, że Izrael ma swój odcisk palca po śmierci Kennedy'ego. Izrael, powiedział Giraldi, nadal wysysa monetarną krew Ameryki:

"Władza izraelskiego lobby i AIPAC nie jest bezpłatna dla amerykańskiej opinii publicznej. Obecne 3 miliardy dolarów plus, które Izrael, z kwitnącą pierwszą gospodarką światową, otrzymuje w ramach pomocy wojskowej, są dodatkiem do 130 miliardów dolarów, które otrzymał od 1949 roku.

"Ochrona Izraela w organizacjach międzynarodowych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, czasami marginalizowała USA w takich organach, a wpływ lobby na amerykańską politykę zagraniczną był często zauważany. W 2010 roku generał David Petraeus stwierdził, że izraelska polityka naraża amerykański personel wojskowy na Bliskim Wschodzie na niebezpieczeństwo. Szybko jednak się wycofał". [3]

To nie jest błaha sprawa. A co izraelscy urzędnicy robili z tymi wszystkimi pieniędzmi? Czy używali go w sposób, który chronił Amerykę? Nie. W rzeczywistości historycznie i diabolicznie używali amerykańskiej broni i pieniędzy do bombardowania amerykańskich żołnierzy i statków. Pamiętacie USS Liberty?

8 czerwca 1967 roku, podczas wojny sześciodniowej, Izrael zbombardował USS Liberty, zabijając trzydziestu czterech amerykańskich żołnierzy i raniąc setki innych. Izrael zaatakował okręt badawczy UNITED States Navy USS Liberty, ponieważ mieli nadzieję obwiniać własnych wrogów i zmusić Stany Zjednoczone do wojny. Po złapaniu Izraelczycy oświadczyli, że atak był błędem, argumentując, że nie mogą pozytywnie zidentyfikować statku. Ale dowody zebrały się przeciwko nim. [4] John J. Mearsheimer z University of Chicago i Stephen M. Walt z Harvardu nazwali to wydarzenie "tragicznym atakiem" w historii. [5]

Bryce Lockwood, "sierżant sztabowy piechoty morskiej, rosyjskojęzyczny ekspert, odznaczony Srebrną Gwiazdą za bohaterstwo, wyświęcony na pastora baptystów", był na pokładzie USS Liberty.

Dla Lockwooda i wielu innych ocalałych gniew miesza się z niedowierzaniem: że Izrael zaatakuje ważnego sojusznika, a następnie przypisze atak przypadkowi błędnej tożsamości izraelskich pilotów, którzy pomylili najbardziej charakterystyczny statek marynarki wojennej USA z egipskim transportem kawalerii konnej, który był o połowę mniejszy i miał odmienny profil.

"Są również niedowierzający, że przez lata ich własny rząd odrzucał ich wezwania do dokładnego dochodzenia. " Próbowali się z tego wydostać!". Lockwood krzyczy. "Nie wierzę w to ani przez chwilę! Po prostu nie strzelasz do statku na morzu bez zidentyfikowania go, upewniając się o swoim celu!" Cztery dekady później wielu z ponad dwudziestu ocalałych z Liberty, zlokalizowanych i przesłuchiwanych przez Tribune, nie może mówić o ataku bez krzyku i płaczu. [6]

Urzędnicy Stanów Zjednoczonych w dużej mierze zaakceptowali twierdzenia, że atak był wypadkiem. Jednak sekretarz stanu Dean Rusk i admirał Thomas Moorer nie widzieli na to żadnych dowodów; dokumenty pokazują, że Izraelczycy dokładnie wiedzieli, kogo atakują. James Bamford pisze:

"O 10:55 wysocy rangą izraelscy urzędnicy wiedzieli na pewno, że mają wśród siebie amerykańskiego szpiega elektronicznego. Okręt nie tylko był wyraźnie widoczny dla wrogów w El Arish, ale został pozytywnie zidentyfikowany przez izraelskie dowództwo marynarki wojennej.

Przed incydentem amerykański dowódca Pinchas Pinchasy "wysłał raport do pełniącego obowiązki szefa operacji morskich w kwaterze głównej izraelskiej marynarki wojennej w Hajfie. W raporcie napisano, że statek pływający powoli w pobliżu El Arish był "elektromagnetycznym okrętem audio-obserwacyjnym US Navy, nazwanym Liberty, którego oznaczenie brzmiało GTR-5. Okręt nie tylko miał "GTR-5" namalowany szeroko po obu stronach dziobu i rufy, ale także miał swoją nazwę namalowaną dużymi, pogrubionymi, czarnymi literami: "USS Liberty". 146 Wszyscy na pokładzie statku wierzyli, że Izraelczycy wiedzą, co robią.

O 2:09 amerykański lotniskowiec USS Saratoga, operujący w pobliżu Krety, uznał wołanie Liberty o pomoc. Czekam na dalszy ruch" - zasygnalizowano. Po wyjęciu uchwytów na broń, izraelscy piloci myśliwców zwrócili uwagę na anteny, aby odciąć struny głosowe Liberty i ogłuszyć go, aby nie mógł wezwać pomocy ani odebrać bardziej odkrywczych przechwyceń. "To było tak, jakby znali swoje dokładne lokalizacje" - powiedział starszy szef Stan White.

"Komandor porucznik Dave Lewis, odpowiedzialny za operację NSA na statku, zgodził się. ' Wydaje mi się, że każda sekcja strojeniowa każdej anteny HF miała w sobie dziurę" - powiedział. "Potrzeba było dużo planowania, aby wprowadzić na pokład pociski poszukujące ciepła, aby zniszczyć całą naszą komunikację w pierwszej minucie ataku..."

"Kiedy Izraelczycy kontynuowali rzeź, ani oni, ani załoga Liberty nie mieli pojęcia, że świadkowie byli obecni wysoko w górze. Aż do teraz. Według informacji, wywiadów i dokumentów uzyskanych dla Body of Secrets, przez prawie trzydzieści pięć lat NSA ukrywała fakt, że jeden z jej samolotów znajdował się nad głową w momencie incydentu, podsłuchując to, co działo się poniżej. [7]

Haaretz doniósł, że "samoloty bojowe Izraelskich Sił Powietrznych i okręty izraelskiej marynarki wojennej, które zaatakowały USS Liberty 8 czerwca 1967 roku, w szczytowym momencie wojny sześciodniowej, były świadome, że statek był amerykańskim statkiem szpiegowskim ... W raporcie stwierdzono, że amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego – do której należał statek zbierający dane wywiadowcze – była w stanie przechwycić komunikację IAF, zgodnie z którą na pewnym etapie piloci zidentyfikowali statek jako amerykański, ale mimo to zostali poinstruowani, aby kontynuować atak. [8]

Niektóre z tych transkrypcji znajdują się w archiwach rządowych USA i dowodzą, że Izraelczycy dokładnie wiedzieli, co robią.

"Oliver Kirby, zastępca dyrektora NSA ds. Operacji w czasie ataku liberty, jest cytowany przez Tribune jako potwierdzający istnienie transkrypcji, mówiąc, że osobiście je przeczytał. " Powiedzieli: "Mamy go w zerze", cytowano Kirby'ego, "cokolwiek to znaczyło - myślę, że widoki lub coś takiego". A potem jeden z nich zapytał: "Czy widzisz flagę?" Powiedzieli: "Tak, to USA, to USA". Powiedzieli to kilka razy, więc nikt nie miał wątpliwości, że o tym wie". [9]

Kirby posunął się nawet do stwierdzenia, że atak był "czymś, co przeszkadzało mi przez całe życie. Jestem gotów przysiąc na stos Biblii, o których wiedzieliśmy, że znają". [10]

Jednak w świetle tych wszystkich faktów "rząd USA, pragnąc oszczędzić reputację Izraela i zachować sojusz z USA, zamknął sprawę tym, co nawet niektórzy z jego uczestników twierdzą teraz, że było pochopnym i poważnie wadliwym dochodzeniem". [11] Bamford zauważa: "Pomimo przytłaczających dowodów na to, że Izrael zaatakował statek i celowo zabił amerykańskich żołnierzy, administracja Johnsona i Kongres ukryły cały incydent.

Johnson planował kandydować na prezydenta w następnym roku i potrzebował poparcia proizraelskich wyborców. [12] Q. "Tony" Hart, który był oficerem pierwszej klasy stacjonującym w Maroku w czasie ataku, oświadczył po wielu przemyśleniach na temat incydentu: "Prezydent Johnson nie zamierza iść na wojnę ani zawstydzać amerykańskiego sojusznika nad kilkoma marynarzami". [13]

Haaretz doprowadził do upadku całego syjonistycznego domu w zeszłym miesiącu, publikując archiwalny dokument udowadniający ponad wszelką wątpliwość, że Izrael stał wyłącznie za atakiem na USS Liberty.

W dokumencie, który znajduje się również na oficjalnej stronie internetowej CIA, cytowane jest anonimowe źródło, które mówi: "Powiedzieli, że [ówczesny izraelski minister obrony Mosze] Dajan osobiście zlecił atak na statek i że jeden z jego generałów stanowczo sprzeciwił się akcji i powiedział: "To czyste morderstwo". [14]

W ataku było więcej niż na pierwszy rzut oka:

Nowa książka cytuje historię zgłoszoną przez byłego ambasadora USA w Libanie Dwighta Portera, który opowiedział rozmowę między izraelskim pilotem a pokojem wojennym Sił Powietrznych Izraela, który rzekomo został zabrany przez samolot NSA i nieumyślnie wysłany do biur CIA na całym świecie:

"Izraelski pilot do pokoju wojennego IDF: To jest amerykański statek. Czy nadal chcesz, żebyśmy atakowali?

"Pokój wojenny IDF dla izraelskiego pilota: Tak, wykonuj rozkazy.

Izraelski pilot do pokoju wojennego IDF: Ale proszę pana, to amerykański statek – widzę flagę!

"Pokój wojenny IDF dla izraelskiego pilota: Nieważne; uderz w to". [15]

Czy zatem Izrael powinien być traktowany jako sojusznik Ameryki? Czy nie powinien być postrzegany jako wróg Stanów Zjednoczonych i prawdopodobnie większości świata? Ty bądź sędzią.

Po raz pierwszy opublikowano w sierpniu 2017 r.

[1] Philip Giraldi, "Should AIPAC Register as a Foreign Agent?", American Conservative, 28 lipca 2017 r.
[2] Tamże.
[3] Tamże.
[4] Zobacz A. Jay Cristol, The Liberty Incident (Annapolis, MD: Naval Institute Press, 2013); James Scott, The Attack on the Liberty The Untold Story of Israel's Deadly 1967 Assault on a U.S. Spy Ship (Nowy Jork: Simon & Schuster, 2009); James M. Ennes, Assault on the Liberty: The True Story of the Israeli Attack on an American Intelligence Ship (Nowy Jork: Ballantine Books, 1987).
[5] Mearsheimer i Walt, The Israel Lobby, 42.
[6] John Crewdson, "New Revelation in Attack on American Spy Ship", Chicago Tribune, 2 października 2007.
[7] James Bamford, Body of Secrets: Anatomy of the Ultra-Secret National Security Agency (New York: Anchor Books, 2002), str. 212.
[8] Yossi Melman, "Israeli Communications Said to Prove IAF Knew Liberty was US Ship", Haaretz, 10 kwietnia 2007.
[9] Tamże.
[10] Tamże.
[11] Crewdson, "New Revelation in Attack on American Spy Ship", Chicago Tribune, październik
2, 2007.
[12] Bamford, Ciało tajemnic, 229.
[13] Melman, "Israeli Communications Said to Prove IAF Knew Liberty was US Ship", Haaretz, 10 kwietnia 2007.
[14] Ofer Aderet: "Ale proszę pana, to amerykański statek". "Nieważne, uderz ją!" Kiedy Izrael zaatakował USS Liberty", Haaretz, 11 lipca 2017 r.
[15] Tamże.